Το πρώτο μου mail στο Μίκη Θεοδωράκη (2006) +No. 1 Greek Trance in SoundClick

UPDATE (2/9/2021): Πέθανε σήμερα ο Μίκης. Κλικ ΕΔΩ για να δείτε το πρώτο γράμμα που του είχα στείλει (τον Μάρτιο του 2006) και μία θετική απάντησή του, αφου προηγήθηκε εκτενής αλληλογραφία και παρουσίαση ενός CD.

UPDATE (16-27 January 2008): Mikis Trance is still number 1 in the Greek trance charts at Soundclick; it became also no. 46 in Soundclick’s International top 100 trance chart! A few days later it peaked as no.22, and remained in the Top 50 ever since (as no.30, 31, 29…)

• Greek Summary: Το «MIKIS TRANCE 1» (διασκευή μου του «Ενα το Χελιδόνι», του Μίκη Θεοδωράκη) έγινε No. 1 στο Ελληνικό (Soundclick-) Top 10 Chart (μουσικής Trance). Επίσης έγινε Νο. 72 στο ΔΙΕΘΝΕΣ Soundclick Top 100 Chart.

«Mikis Trance 1», my demo-remix of Mikis Theodorakis (click here to hear), has become Number 1 in the Greek Top 10 Chart for Trance Music, as well as Number 72 in the International Top 100 Chart ( of Trance music in «SoundClick»: This site’s trance music listings include more than 24,000 songs worldwide). Here are screen-shots of today’s Top 100 Charts:

1) Greek Trance music Top 100 Chart:

2) International Trance Top 100 Chart:

Μy first e-mail to Mikis Theodorakis follows (in Greek):

Το πρώτο μου γράμμα στο Μίκη Θεοδωράκη:

Αθήνα, 11 Μαρτίου 2006

Αγαπητέ Μίκη,

Πάει πολύς καιρός που -ενώ γαλουχήθηκα με τους ήχους του «Αξιον Εστι» καθώς και του ροκ- άλλαξα πορεία κάποια στιγμή, ολοσχερώς, αφού αφουγκράστηκα τον «πυρήνα» της ψυχής της σημερινής παγκόσμιας νεολαίας καθώς και κάποια νέα διεθνή μουσικά ρεύματα.

Θα ήθελα να τονίσω όμως πρώτα από όλα ότι πιστεύω ακράδαντα πως τα επικά έργα σας (όπως το Άξιον Εστί) αξίζουν περισσότερη προώθηση και διάδοση σήμερα, ιδιαίτερα λόγω της προφανούς παγκόσμιας πολιτικής χειροτέρευσης, προς κατευθύνσεις αυταρχικές, έως και φασιστικές, κατά των οποίων αγωνίζεστε με κάθε δυνατό τρόπο (τώρα τελευταία, όπως διαπίστωσα με χαρά, και μέσω της δράσης σας στο Διαδίκτυο).

Πάει λοιπόν καιρός που έψαχνα έναν τρόπο για να ξαναφέρουμε τη δική σας μουσική, όχι μόνο στο προσκήνιο (το οποίο άλλωστε έχει ήδη κερδίσει για πάντα ως διαχρονική) αλλά και στα απάτητα μέχρι τώρα (για το είδος της) εδάφη των CLUB, όπου όλη η νεολαία ξεφαντώνει, και ατυχώς (στη χώρα μας)… τσιφτεντελίζεται μανιωδώς!

Τώρα, δεν ξέρω ποιοι «εγκέφαλοι» δισκογραφικών εταιρειών αποφάσισαν, πριν 15 χρόνια περίπου, να… τσιφτεντελίσουν τη χώρα μας, αλλά δυστυχώς τα κατάφεραν προ πολλού: Ο χορός των μωρών κορασίδων προς τέρψιν αγάδων και σουλτάνων, έγινε εθνικό σύμβολο, μουσικό μνημείο εθνικής βλακείας και μαζικό μέσο έκφρασης ενός δήθεν ερωτισμού.

Η Ευρώπη και η Αμερική όμως σείεται από νέα μουσικά και χορευτικά ρεύματα που – αν δεν τυφλωθούμε από την κριτική για τα αρνητικά παρακλάδια τους – εκφράζουν (για μία ακόμη φορά στην ιστορία) μία ανανέωση: – Μία μουσική έκφραση που προπορεύεται της πολιτικής, δίνοντας στο κοινό μία γεύση ενός θετικού πιθανού μέλλοντος: – Ο ήχος του techno και του trance (μακράν κάθε πονηρής σκέψης και ατυχούς συσχέτισής του με ναρκωτικά) εκφράζει μία Συμπαντική Βιο-ενέργεια τεραστίων διαστάσεων, που σείεται μέσα στις αίθουσες χορού, με μήνυμα την Ένωση και την Αδελφοσύνη των ανθρώπων, που δεν νιώθουν ούτε σκέτα άτομα ούτε απλή μάζα, αλλά συνειδητή και διονυσιακή συλλογικότητα.

Έτσι…. μου μπήκε στο ξερό μου το κεφάλι, η ξεροκέφαλη ιδέα να… διασκευάσω τη μουσική σας, αγαπητέ Μίκη, σε νέα «ηλεκτρονική» μορφή, κατάλληλη για να παιχτεί και να χορευτεί -επιτέλους- και μέσα σε Club!

Μερικοί αφελείς -τώρα- ίσως σπεύσουν να κραυγάσουν «ιεροσυλία!», «Κάτω τα χέρια από το Μίκη» , «σαχλαμάρες» (κ.ο.κ.)

Όμως δεν είμαι τόσο χαζός ώστε να πιστέψω ότι «μασάτε» και ότι θα δεχτείτε μία τόσο αφελή και -νομίζω- αχρείαστη -για το δικό σας βεληνεκές- ενδεχόμενη «υπεράσπιση» από αδαείς.

Ο στόχος μου είναι φανερός, τίμιος και πολιτικά προοδευτικός. Αντί να βγάλουμε τη νεολαία από τα Club για να τη φέρουμε πίσω στο Μίκη, θα βάλουμε… τον ίδιο το Μίκη μέσα στα Club! (χεχε…)

Περί βραδυφλεγούς, ρυθμικά εκρηγνυόμενης μουσικο-πολιτικής βόμβας πρόκειται, λοιπόν, αγαπητέ Μίκη! Και ελπίζω να την απολαύσετε εσείς ο ίδιος, παρά τις μουσικές της ατέλειες!

Σημειώστε ότι δεν ξεκίνησα αυτή τη δουλειά με την παραμικρή πρόθεση να «κλέψω» ή να «αντιγράψω». Τα πνευματικά δικαιώματα είναι κυρίως δικά σας, και ελάχιστα δικά μου. Λέω «κυρίως» γιατί δεν θεωρώ -βεβαίως- την μικρή και ταπεινή δουλειά μου εντελώς αμελητέα: Εκτός του γνωστού… «παίνευε τη μουσική σου μην πέσει και σε πλακώσει», έχω προσπαθήσει να αποδώσω τη διαχρονική και βραβευμένη σας μουσική με νέους τρόπους, που ίσως και να σας φανούν παράξενοι, εκπληκτικοί, ή κωμικοί (ή και όλα μαζί)!…

Το «κωμικό» έγκειται στο απροσδόκητο του αποτελέσματος, και… γελάει κανείς με όλους εκείνους τους αφελείς και αδαείς που νόμιζαν ότι η μουσική σας είναι «το αντίδοτο κατά της ηλεκτρονικής μουσικής» (λες κι η ηλεκτρονική μουσική ήταν κανένας… πολιτικός εχθρός)!

Ε, όχι, δεν πιστεύω κάτι τέτοιο, ούτε και νομίζω ότι εσείς το πιστεύετε! Σίγουρα ένα λάθος είναι η κακή χρήση της μουσικής τεχνολογίας (ιδίως όταν συνδυάζεται και με αντιδραστικά πολιτικά μηνύματα). Όμως σήμερα το συνθεσάίζερ (και ο ηλεκτρονικός ήχος γενικά) είναι το κύριο μουσικό μέσο έκφρασης της εποχής μας, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει. Και έχει τη -δημοκρατικότατη- νέα ιδιότητα να χωράει μέσα σε κάθε σπίτι, κάνοντας τον κάθε πολίτη (δυνάμει) συνθέτη-ενορχηστρωτή.

Ακριβώς έτσι έκανα κι εγώ, λοιπόν, αγαπητέ Μίκη. Και πιστεύω ότι πέτυχα… ενδιαφέροντα μουσικά αποτελέσματα (κυρίως αποδεικνύοντας κάποιες νέες δυνατότητες).

Τώρα, το θέμα γεννιέται: Τι να κάνουμε με τα αποτελέσματα αυτά;

Εγώ προτίθεμαι προς το παρόν να τα διαθέσω στο κοινό μέσω διαδικτύου. Εννοείται ότι δεν έχω σκοπό να εισπράξω τίποτε από αυτή την δικτυο-παρουσίαση. Ούτε ένα ευρώ (αν και τα οικονομικά μου προβλήματα είναι μεγάλα), διότι δεν δικαιούμαι να εκμεταλλευτώ οικονομικά μία μουσική που –βασικά- παραμένει δική σας και όχι δική μου. Σημειώστε πάντως ότι η νέα αυτή απόδοση των συνθέσεών σας (αν βάλουμε στην άκρη τις ατέλειές της) είναι αρκετά πρωτότυπη ώστε να μην αποτελεί -τις περισσότερες φορές- «απλό remix», αλλά «remake».

Εκείνο που με προβληματίζει όμως, είναι η διεθνής τάση των δισκογραφικών εταιρειών να απαγορεύουν «δια ροπάλου» ακόμη και την παραμικρή χρήση ψηφιακών δειγμάτων «χωρίς άδεια». Αυτός είναι και ένας λόγος που σας γράφω αυτό εδώ το γράμμα: Αν δεν επιθυμείτε να γίνει χρήση των ψηφιακών δειγμάτων σας από μένα, δεν αποκλείεται από νομική άποψη να έχετε το δικαίωμα ακόμη και να την απαγορεύσετε! (Άρα, σας ζητώ επίσημα την άδεια).

Όμως, επειδή δεν είμαι σίγουρος, επειδή δεν ρώτησα κανένα δικηγόρο, και επειδή -τελικά- δεν πολυ-πιστεύω τους δικηγόρους, στέλνω αυτό το γράμμα στο Μίκη, τον αγωνιστή και τον άνθρωπο, που ξέρει καλύτερα από μένα τη μουσική που ο ίδιος γέννησε, που ξέρει καλύτερα από μένα τα μουσικά δρώμενα, και που είναι σε θέση να κρίνει αν οι ατελείς πειραματισμοί μου έχουν κάποια αξία ή όχι, αν μπορούν να βοηθήσουν ή να βλάψουν, και αν στέκουν ή δεν στέκουν, σύμφωνα με τη δική σας αισθητική.

Εν κατακλείδι, ένας δεδηλωμένος σκοπός μου είναι η περαιτέρω διάδοση του έργου σας, με άλλα μέσα, άλλες προεκτάσεις, άλλη μορφή, άλλο στιλ και -προπαντός- σε νέα είδη κοινού.

Έτσι, είμαι στη διάθεσή σας για οποιεσδήποτε ερωτήσεις και ανοιχτός σε κάθε σας κριτική.

Αν -τώρα- συμβεί κάτι… ανέλπιστο, και θελήσετε να ενθαρρύνετε αυτή την παράξενη δουλειά, επαγρυπνώντας ταυτόχρονα και επιβλέποντας την ποιότητά της ώστε να πετύχετε -μέσω εμού- εντελώς δικά σας νέα αποτελέσματα, θα το θεωρήσω μεγάλη μου τιμή και προνόμιο.

Με πολλή εκτίμηση, αγάπη και αλληλεγγύη,

Γιώργος Στάθης

Υ.Γ. Έχω κάνει επίσης «trance remixes» της Νανάς Μουσχούρη, του Νίκου Ξυλούρη, κ.ά.

---

Ο Μίκης Θεοδωράκης απάντησε καλώντας με στο σπίτι του, άκουσε ένα CD που του πήγα εκεί… και μετά από λίγο καιρό μου έστειλε το εξής γράμμα, υπογεγραμμένο από τον ίδιο:

 

Advertisement