Ένα μαχητικό (αλλά και συνετό) καινούργιο ποστ διαμαρτυρίας του HarisHeiz, «Ελληνική Blogόσφαιρα, όπως λέμε Κολοσσαίο«, είναι εκείνο που έδωσε τον μισό τίτλο. Το κείμενο αυτό καταδικάζει την κανιβαλική μανία ορισμένων κουτσομπολίστικων μπλογκ να διασύρουν κάποιους ανθρώπους ονομαστικά για εντελώς προσωπικά ατοπήματα (διαβάστε το ποστ του Χάρη).
Ε, καθώς η συμμετοχή της ευρύτερης κοινωνίας στην μπλογκόσφαιρα αυξάνει, σε μία χώρα με τόση πολλή τηλεοπτική κατινιά και κανιβαλισμό, τα ίδια ακριβώς φαινόμενα της τηλεόρασης αναμένεται σίγουρα να εμφανιστούν και εδώ, με άμεσες επιπτώσεις και στις μετρήσεις δημοτικότητας (π.χ. τα hits στη WordPress). Μέχρι τώρα, είμασταν λίγοι και καλοί, είμασταν σχεδόν «αφρόκρεμα» μπροστά στην ευρύτερη σάπια Ελληνική κοινωνία. Σιγά-σιγά όμως θα φτιάξουνε μπλογκ και οι ΚαραΚίτσοι, οι ΚαραΚατίνες και οι τηλεοπτικοί κανίβαλοι, ολοένα και περισσότερο, ώστε σε λίγα χρόνια θα… ντρέπεστε αν τυχαίνει να βρίσκεστε στο Top 100 της WordPress!
Το συμπέρασμά μου, είναι απλό:
-
Μία κατινιά που είναι «interactive», ισούται με κατινιά εις την νι-οστή δύναμη (όπου ν = αριθμός συμμετασχόντων).
Με τον ιστολόγο του «Crazy Cows» μας συνδέει αλληλοεκτίμηση, καθώς και σύγκλιση πολλών απόψεων. Επίσης, δεν μας χωρίζει τίποτα, όπως δεν χωρίζει τίποτα (περίπου 60) άλλα ιστολόγια και αυτό εδώ. Ευτυχώς βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή που η σαπίλα της χώρας μας βρίσκεται (σε μεγάλο βαθμό) ακόμη στην παλαιολιθική εποχή προ διαδικτύου.
Πάντως, η λογική των φαινομένων που εντόπισε ο Χάρης στο δικό του ποστ, δεν διαφέρει και πολύ από άααλλα φαινόμενα ιντερνετικής κατινιάς με τα οποία ασχολήθηκα κατά καιρούς. Π.χ. το γνωστό «Ιντερνετοδικείο«(*) που έστησε κάποτε… χονδρός κύριος (ΟΧΙ εκείνος με το καπέλο του Ντύλαν), που τώρα υπερηφανεύεται ότι βρίσκεται πάλι «ψηλά στις λίστες της WordPress«. Εεεε… χεστήκαμε, χονδρέ μου κύριε! ΛΙΓΟΙ ΚΑΙ ΚΑΛΟΙ να είμαστε, ποτέ να μη χαλάσωμεν, ώστε να… διατηρηθώμεν! Μειοψηφία ας παραμείνουμε, και σε λίγα χρόνια θα χαρίσουμε σε ΟΛΟΥΣ εσάς, τους μπλογκο-κατινολαϊκιστές, τις «Υψηλές Θέσεις στα Τοπ 100» της Νεοελληνικής Ιντερνετικής Κατινιάς.
Κυρίες και κύριοι, αν διαβάσατε μέχρι εδώ,
Ευχαρισθώ (όπως λέει κι ο Πολσμάνεν)…
(*) Ο διασυρμός εκείνου του κατάπτυστου «Ιντερνετοδικείου», βασίστηκε σε «ατοπήματα» όπως το ότι… ανέφερα δημόσια (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΟΝΟΜΑΣΩ) κάποιον πρώην εργοδότη μου που… δεν με πλήρωσε, αλλά ο… «χονδρός κύριος» έτυχε να τον γνωρίζει προσωπικά, οπότε έσπευσε να με διασύρει σαν «συκοφάντη» του. Δηλαδή, στο μέλλον, αν ο εργοδότης σας δεν σας πλήρωσε, ΤΟΥΜΠΕΚΙ… (δεν ωφελεί να ΜΗΝ τον κατανομάζετε! Οι φίλοι του, που ελέγχουν την έκφρασή σας στα blog, ΑΥΤΟΙ ξέρουν…)
OMADEON 
omadeon, καλησπέρα!
Έγραψα πριν λίγο ένα σχόλιο στον HarisHeiz, συμφωνώ με την οργή του αλλά θεωρώ αντιδιαλεκτικό να ξεχωρίζει ένας χώρος, οποιοσδήποτε χώρος, όπως λ.χ. η μπλογκλόσφαιρα, από την υπόλοιπη νεοελληνική κοινωνία όπου συνυπάρχουν κρεμασμένα στο περίπτερο τα σοβαρά έντυπα με την εσπρέσο, στα περιοδικά τα αφιερώματα στον Θεοδωράκη με τις φωτογραφίες του Κάτμαν, στις εφημερίδες η επέτειος των 10 χρόνων από το θάνατο του Καστοριάδη με τα γεννητούρια της Πάνια και του Καρβέλα! «Αυτή είναι η Ελλάδα» (η πιο κυνική, η πιο πρόστυχη, αλλά και η πιο ειλικρινής παραδοχή έλληνα πρωθυπουργού)…
Καθώς δεν έχω εμπλακεί άμεσα στον μικρόκοσμο της μπλογκόσφαιρας (δεν γνωρίζω κανέναν από όσους υπονοείς ούτε καν πάει το μυαλό μου) δεν είμαι και ο καταλληλότερος να σχολιάσω (άλλωστε σε αυτό το χώρο είμαι σχετικά καινούργιος). Θεωρώ πάντως, αν κρίνω από άλλους χώρους, ότι ακόμη δεν έχουμε δει τίποτε…
Περιττό να σου πω πάντως, πως αν ψήφιζα για τον καλύτερο τίτλο tag θα έριχνα δαγκωτή τη ψήφο στο.. «Τσοπαναραίοι»!
@Zalmoxis
Σε ευχαριστώ που σχολίασες σε ένα ποστ… ναρκοπέδιο, παρόλο που έχεις (λόγω του ότι είσαι νέος στο ιστολογείν) κάποια… ανοσία (χεχε).
Πολύτιμη η υπενθύμισή σου, φυσικά και όλα τα αρνητικά φαινόμενα της κοινωνίας είναι μαζί, δεν είναι χωριστά, ούτε και φυσικά θα περίμενε κανείς η μπλογκόσφαιρα να αποτελεί… καταφύγιο και μοναστήρι, ή εξαίρεση στον κανόνα που εξηγείς γλαφυρότατα.
Και… περίπου το ίδιο προσπαθώ να πω κι εγώ. Δηλαδή, ΜΗΝ περιμένουμε ότι επειδή γράφουμε εδώ βρήκαμε Μαγική Λύση στην υπόλοιπη φθορά της ευρύτερης κοινωνίας. Το μόνο που έχουμε βρει είναι κάποιες νέες επικοινωνιακές δυνατότητες, και ΑΝ τις αξιοποιήσουμε (όπως π.χ. εσύ, σαν σχολιαστής αυτή τη στιγμή -και όχι μόνον) τότε ωφελούμαστε. Αν όμως αφεθούμε να πιστέψουμε ότι εδώ στη Μπλογκόσφαιρα, όταν συμβαίνει το ένα ή το άλλο φαινόμενο κιτρινισμού (κλπ) αυτό δεν ισχύει και έχει π.χ. δίκιο η πλειοψηφία ή ο τάδε ή ο δείνα «γνωστός μπλόγκερ», χωρίς να ψάξουμε καλά το θέμα, μπορεί να εξαπατηθούμε ακόμη χειρότερα.
Γι’ αυτό το λόγο, φυσικά και δεν αποτελεί πρόθεσή μου η εκτόξευση… κινδυνολογίας ή Εσχατολογικού Ιστολογικού Πεσσιμισμού. Ολα αυτά τα θεωρώ υπερβολές και τα καταδικάζω. Το μόνο που συνιστώ ανεπιφύλακτα είναι ΠΑΡΑ πολλή προσοχή. Οταν μπαίνει κανείς π.χ. σε ένα μεγάλο φαράγγι με τρομερή φυσική ηχώ, η φωνή του πολλαπλασιάζεται και δεν είναι ανάγκη να… ξελαρυγγιάζεται. Στη μπλογκόσφαιρα ισχύουν πολλά νέα κοινωνικά και επικοινωνιακά φαινόμενα, που ακόμη ελάχιστα έχουν αναλυθεί, ακόμη πιο ελάχιστα έχουν υποπέσει στην ευρεία αντίληψη του κόσμου (όπως έχουν υποπέσει ο κιτρινισμός μέρους του Τύπου ή τα χάλια της τηλεόρασης). Δηλαδή, χωρίς να εσχατολογούμε και να σκατολογούμε, ας είμαστε προσεκτικότεροι.
Νομίζω ότι η δική σου στάση είναι η καλύτερη. Σχολιάζεις σοβαρά θέματα με σοβαρό τρόπο, που απολαμβάνει και ο αναγνώστης χωρίς να εμπλέκεται σε τέτοια φαινόμενα (που καταδίκασα). Πάντως εγώ όταν βλέπω ανθρώπους να αδικούνται, κάτι μέσα μου «κλωτσάει» και αρχίζω να… ψέλνω, όπως βλέπεις (όχι μόνο όταν αδικούμαι ο ίδιος). Με τον κατάλληλο ρυθμό, αυτός ο ψαλμός γίνεται και… μουσική! 🙂
Υ.Γ. είχε κάποιο πρόβλημα η WordPress προ ολίγου. Αυτό είναι ΤΕΣΤ.
Testing testing… 🙂 Γιώργο, ανεβάζω και εδώ ένα κομμάτι από ένα comment μου στο σικό μου αντίστοιχο post γιατί θεωρώ ότι με σχετικά περιεκτικό τρόπο περιέχει την άποψη μου για τέτοια ζητήματα.
«Είναι πάρα πολλά τα θέματα που πρέπει να λυθούν τόσο μέσα στις κοινωνίες μας και τις δομές τους όσο και στις virtual προεκτάσεις αυτών. Ένα λάθος στο οποίο δεν πρέπει να υποπέσουμε είναι να θεωρήσουμε την Blogόσφαιρα απλώς ως πεδίο έκφρασης της κοινωνίας με τρόπο μονόδρομο γιατί δεν αποτελεί μόνο ένα αναπαραστατικό πεδίο που απλά αναρτά απόψεις που διαμορφώνονται έξω από αυτήν. Είναι και μελλοντικά θα γίνει ακόμα περισσότερο “νοητικό” μέσο και οι απόψεις, ενδεχομένως και τα γεγονότα που τις τροφοδοτούν, θα συντίθενται μέσα σε αυτήν. Πρέπει από νωρίς να καταλάβουμε τους κινδύνους αλλά και τις δυνατότητες που υπάρχουν και να μάθουμε να σκεπτόμαστε και να αξιολογούμε με νέους τρόπους, συχνά πολύ διαφορετικούς από τους παλιούς. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να αναθεωρήσουμε συχνά ακόμα και τους ορισμούς που δίνουμε σε κάποια πράγματα. Πρέπει να είμαστε λιγότερο δομιστές και περισσότερο αποδομιστές, να αποσυνθέτουμε περισσότερο, να κατανοούμε και τελικά να συνθέτουμε λιγότερο και πιο προσεκτικά. Σε κάθε περίπτωση η blogόσφαιρα πρέπει να έιναι ανθρωποκεντρική και αυτό που είπα θα το ξαναγράψω για να εντυπωθεί η σημασία του.
Άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί, ανα πάσα στιγμή, να βάλει τον εαυτό του στη θέση του άλλου και να δομεί τις αποφάσεις και τις πράξεις του σύμφωνα με αυτό.»
Ανταποδίδω την εκτίμηση φίλτατε! 🙂
ΚΑΙ εγώ φίλτατε. Μιλάμε… έχω δακρύσει από τα γέλια με… εμένα τον ίδιο. Τα τελευταία δύο σχόλιά μου στο μπλογκ σου είναι ΤΟΣΟ αστεία ώστε θα πάθω… αυτο-σαρκαστική ναρκισίαση!!!! Ιδού τα (να γελάσουν μερικοί φίλοι ΚΑΙ εδώ), με ελάχιστες διορθώσεις:
http://crazycows.wordpress.com/2007/12/06/%ce%95%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-blog%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b1-%cf%8c%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%bb%ce%ad%ce%bc%ce%b5-%ce%9a%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%83%cf%83%ce%b1%ce%af/#comment-1451
@Χάρη εύκολα σε βλέπω σε μερικά χρόνια με… δεύτερο ντοκτορά επικοινωνιολογίας (μετά την Αναρχιτεκτονική).
🙂
Επειδή μουουου… ενθάρρυνες να μιλήσω (κι όπως λέει γνωστή παροιμία, ‘be careful, what you wish for _might happen_!”)
-χεχε-
είπες
http://crazycows.wordpress.com/2007/12/06/%ce%95%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-blog%cf%8c%cf%83%cf%86%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%b1-%cf%8c%cf%80%cf%89%cf%82-%ce%bb%ce%ad%ce%bc%ce%b5-%ce%9a%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%83%cf%83%ce%b1%ce%af/#comment-1442
Προσέξτε αυτή η φράση έχει ΠΟΛΥ μουουου… (σόρυ, ψωμί).
Διότι, π.χ. αν πας στο λειβάδι, βγάλεις ένα λόγο με στόμφο, τελειώσεις, και ρωτήσεις τις αγελάδες, “ΕΣΕΙΣ ΤΙ λέτε; όποια αγελάδα συμφωνήσει, ας κάνει μουου”…
…εεεε… (αα χα χα) «ΜΟΥ, ΜΟΥ, ΜΟΥΟΥ…» (όλες μαζί), θα σου πουν, ιδίως αν είχες βροντερή φωνή χειρότερη από εκείνη του αγελαδοτρόφου, που τις συνωστίζει σε μία Παραλία, κι οι κακομοίρες δεν ξέρουν ότι μερικές θα υποστούν… τα της Σμύρνης (ως μπριζόλες, κλπ).
Το “μου” της αγελάδας και η σιωπηρή ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ του μπανιστερτζή – αναγνώστη – σχολιαστή με το ίδιο το αντικείμενο της προσοχής του, είναι -επομένως- παρόμοια πράματα:
ΟΠΩΣ η αγελάδα (δεν μπορεί παρά να) κάνει “μου”, έτσι και ο παθητικός σχολιαστής (μέχρι τώρα χωρίς φωνή) δεν μπορεί παρά να εκληφθεί (λανθασμένα φυσικά) από τον καραγκιοζοπαίχτη αγελαδάρη (κλπ) ως “συμφωνία όλων”.
ΠΟΥ βρίσκεται λοιπόν το Νέο Μεγάλο Κόλπο του 21ου αιώνα, που… μετατρέπει σκεπτόμενους σχολιαστές σε… βόδια και αγελάδες που κάνουν μόνο “μουουουου”;
-Ε, πολύ απλά, βρίσκεται στο ότι η Υπερφόρτωση Πληροφορίας τους έχει κάνει να βογκάνε οι κακόμοιροι, μέσα τους, και ενώ μερικοί ήδη σκέπτονται “ρε τη μαλάκω την Κουτσομπόλα”, ή “ρε τη συχαμένη αγελάδα”, στο τέλος ακούγεται μόνο η σιωπή τους:
Ενα διαρκές “μουουουουου….” 🙂
by omadeon Δεκέμβριος 8, 2007 at 9:19 μ.μ
Υ.Γ. και γαμώ τα… on topic σχόλια ε; a ha ha hahaha (σημείωση: Διότι το όνομα του ιστολογίου του Χάρη είναι «Τρελλές Αγελάδες»)
by omadeon Δεκέμβριος 8, 2007 at 9:39 μ.μ
@Χάρη, η ΔΕΥΤΕΡΗ σημαντικότερη δική σου παράγραφος είναι «όλα τα λεφτά» νομίζω:
Γιατί;
-Διότι ΠΑΡΑ πολύς κόσμος δεν καταλαβαίνει αυτό το απλούστατο που λες, κι έρχονται π.χ. εδώ άνθρωποι με προκατασκευασμένη «ατζέντα δράσης» για τη μπλογκόσφαιρα, π.χ. για το δικό τους πολιτικό κόμμα (σωστό ή λάθος) και… πολύ γρήγορα βρίσκονται νοκ-άουτ, αν δεν προσέξουν. Εδώ, ισχύουν φαινόμενα που φαίνονται εκ πρώτης όψεως ασήμαντα αλλά είναι τεράστια σε επιπτώσεις. Π.χ. μία αναλογία που μου έρχεται στο νου είναι ένα δωμάτιο με πολλαπλούς καθρέφτες, με άπειρα και αενάως επαναλαμβανόμενα είδωλα, είδωλα ειδώλων, αντανακλάσεις επ’ άπειρον, που στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝ αντανακλάσεις ΠΡΟΣΩΠΩΝ αλλά -πολύ σημαντικότερα- αντανακλάσεις ΠΡΟΒΟΛΩΝ ΤΟΥ ΝΟΥ από τον ένα διαδραστικό Agent στον άλλον (και άφησα τη λέξη Agent στα αγγλικά διότι μόνο στα αγγλικά έχει το ακριβέστατο νόημα που χρειάζεται)…
UPDATE: H πρώτη σε σπουδαιότητα ΑΡΧΩΝ παράγραφός σου, Χάρη, είναι η τελευταία:
Γιατί?
-Κατ’ εμέ διότι ΜΟΝΟ με αυτή την ανθρωποκεντρική αντιμετώπιση, με το να βάζουμε τον ίδιο τον εαυτό μας ΣΤΗ ΘΕΣΗ του άλλου (με τον οποίο συζητάμε) μπορούμε να διατηρήσουμε (σε αυτό τον ιδιότυπο μονομερή διαδραστικό χώρο άπειρων αενάων αντανακλάσεων από σκέτες προβολές του Νου) την ίδια την ΑΝΘΡΩΠΙΑ μας (και τη σωστή επικοινωνία, φυσικά).
Οι διαξιφισμοί μεταξύ προβολών του Νου ΔΕΝ ΟΔΗΓΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ. Η δαιμονοποίηση προκαλεί ΜΟΝΟ περισσότερη δαιμονοποίηση, κ.ο.κ.
Agent… είσαι πολύ σωστός! Είναι agent η λέξη και δεν μεταφράζεται στα ελληνικά! Συμφωνώ σε όλα!
[…] ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ « Ελληνική Blogόσφαιρα, όπως λέμε Κολοσσαίο (μετά τα Τηλεδ… […]