- Image via Wikipedia
Η υπόθεση GUR επιβάλλει το ξήλωμα ΟΛΩΝ των συνδέσμων, σε ΟΛΑ τα blog και site που στηρίζουν (με οποιονδήποτε τρόπο) την καταστολή της Ελευθερίας μας.
Η Ελευθερία του Λόγου που απολαμβάνουμε στο διαδίκτυο είναι ΠΟΛΥ πολύτιμη, για να τη θυσιάσουμε στο βωμό οποιασδήποτε σκοπιμότητας, ΑΚΟΜΗ και «θετικής σκοπιμότητας», π.χ. ΑΚΟΜΗ και της δικής μας υπεράσπισης «από συκοφαντίες» -όπως το λένε τώρα… (πόσω μάλλον… κομματικής σκοπιμότητας!)
Στον ίδιο τον δράστη της ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ σε βάρος του Greek University Reform (τον e-Lawyer) είχα κάποτε… όχι μόνο φιλικό σύνδεσμο αλλά και τεράστια, άδολη ειλικρινή εκτίμηση. Είχα κάθε λόγο να πιστεύω στην αξία αυτού του ανθρώπου. Εχασα όμως πάσαν ιδέαν. Π.χ. όταν είδα εκείνο το…. ΔΗΘΕΝ αστείο του, το « ΝΑ τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα« καθώς και τις εξοργιστικές σεξιστικές χυδαιότητες σε συνομιλήτρια (που δείχνουν «δύο μέτρα και δύο σταθμά», όταν -τώρα- απειλεί άλλους με φίμωση των δικών τους ύβρεων). Οπότε…
ΟΥΣΤ, έξω, out, ΤΕΛΟΣ…
Επίσης…
1) Το γεγονός ότι όλη αυτή η περίεργη υπόθεση ΒΡΩΜΑΕΙ συγκάλυψη ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ, το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να διαλευκανθεί πολύ καλύτερα, μπροστά σε όλον τον κόσμο, ΑΝ δεν υπήρχαν τα λεγόμενα «ασφαλιστικά μέτρα», δείχνει πως η δικαιοσύνη και το κράτος ΔΕΝ πρέπει να «βάζουν χέρι» στο διαδίκτυο, σε καμμία περίπτωση:
…Όσοι έχουν θέση ισχύος βάζουν έναν Σωτηρόπουλο (στο εξής το όνομα αποκτά σημειολογικό χαρακτήρα, όπως και το όνομα της Ιορδανίδου) να διαστρεβλώνει τα πράγματα, όσο εκείνοι διατηρούν τις θέσεις τους και τις δραστηριότητές τους οι καταγγέλοντες τραβιούνται και επιπλέον τρώνε πόρτα γιατί αντέδρασαν, και οι καταγγελόμενοι βγαίνουν λάδι. Ενίοτε μπορούν και να αγνοήσουν τις αποφάσεις της δικαιοσύνης χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες. Αυτά για όσους έχουν την εντύπωση ότι η Ελλάδα αποτελεί κράτος δικαίου. (σχόλιο στο νέο ποστ του Θέμη Λαζαρίδη)
2) Επιπλέον, βλέπω ΠΟΣΟ το διαδίκτυο άλλαξε κι εμένα τον ίδιο, με… συνέτισε (χεχε) και με οδήγησε στο να αλλάξω ορισμένες απόψεις. Π.χ. Παλαιότερα, ΝΟΜΙΖΑ πως είναι εφικτή (ή θεμιτή) η «παρέμβαση του νόμου» για θέματα διαδικτυακής αδικίας όπως π.χ. συκοφαντικής δυσφήμησης. Ελεγα, π.χ. πως πρέπει να υπάρξει κάποιος νόμος, που να επιβάλλει την δημοσίευση αντιλόγου, μέσα σε site ή blog που συκοφαντούν και (ταυτόχρονα) λογοκρίνουν τoν αντίλογο.
Ε λοιπόν, ενώ… εξακολουθώ να πιστεύω ότι κάτι τέτοιο ίσως θα ΗΤΑΝ (ουτοπικά) «θετικό»…
- ΔΕΝ νομίζω ότι είναι ΠΡΑΚΤΙΚΑ εφαρμόσιμο…
- Νομίζω ότι ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ στις ΝΕΕΣ ΑΡΧΕΣ που αναδύονται ΔΙΑΦΑΝΑ…
- Νομίζω ότι ΑΛΛΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΜΕΤΡΑ είναι εφαρμόσιμα, π.χ. τεχνολογίες “κλωνισμού μπλογκ” (με σκοπό την Κατάργηση της κάθε άδικης ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ Λογοκρισίας), ή συλλογικές πρωτοβουλίες αντίστασης στην (οποιαδήποτε) ασχήμια, η οποία όμως… ΔΕΝ μπορεί να αντιμετωπισθεί, τελικά, μέσω (εξω-διαδικτυακού) Νόμου και καταστολής.
- Δείτε το παλιό ποστ «1st anti-censorship “blog-mirror” of a British Member of the European Parliament (Ο Κλωνισμός Λογοκριτικών Ιστολογίων ξεκίνησε)… που εξηγεί ΠΩΣ η Τεχνολογία «κλωνισμού blog» είναι ΠΙΟ ΠΡΑΚΤΙΚΗ από τη λογοκρισία κι από το κάθε ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ (μη χέσω) «Κράτος Δικαίου«!
Οποιος θεωρεί πως «συκοφαντείται», κάπου στο διαδίκτυο, τείνει να είναι ευάλωτος και στον πειρασμό της ενίσχυσης της καταστολής, νομίζοντας πως προέχει ο “θετικός σκοπός” του. Αυτό όμως… είναι επικίνδυνο παραθυράκι για πλείστες άλλες, πολύ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ ασχήμιες, με πολύ πιθανό αποτέλεσμα την ΑΚΥΡΩΣΗ της θετικής προσπάθειάς του, μέσω της καταστολής και της επιβολής νόμων.
O Anemos σε ένα υπέροχο νέο ποστ («Οι κερκόπορτες ΠΑΝΤΑ ανοίγαν από ΜΕΣΑ«) λέει, χαρακτηριστικά:
…Οταν «κλείνεις» ένα μπλογκ γιατί δεν σου αρέσει κάτι που γράφει, αύριο θα κλείσεις άλλα δέκα μπλογκ γιατί σου ξυνίζουν, άλλα εκατό γιατί «παρατραβάνε το σκοινί», άλλα χίλια γιατί πάνε κόντρα στο …θεοκρατικό καθεστώς σου (βλέπε Ιράν σήμερα), ΟΛΑ τα μπλογκ γιατί έτσι αποφάσισε η Κεντρική σου Επιτροπή. Στο μεταξύ κάποιοι μπορούν ΝΟΜΟΤΥΠΑ να αποφασίσουν οτι θα πρέπει να κλείσουν «ύποπτα» μπλογκ «ανθελλήνων», κομμουνιστών, Εβραίων, ομοφυλόφιλων και άλλων «ενοχλητικών» ομάδων…
Κοντολογίς, το αναδυόμενο συμπέρασμα είναι:
-
Νόμοι έξω από το διαδίκτυο ΔΕΝ μπορούν να επιβάλλονται, πια, μέσα σ’ αυτό.
-
Μέσα στο διαδίκτυο, πάλι, δεν χρειάζονται «νόμοι», αλλά θετική (συλλογική και ατομική) ΔΡΑΣΗ.
Για την υπόθεση G.U.R. δείτε τα ποστ και τις συζητήσεις εδώ:
-
Η αναστολή λειτουργίας του GUR (λ’ηρ)
- Συζήτηση στο buzz (πολύ σημαντική)
-
η Απόφαση και το δημοσίευμα (υπόθεση GURF) (Ροδιά)
- Ενα λαμπρό δείγμα… νομοταγούς αβρότητας από το Νέο Κούγια του Διαδικτύου ΕΔΩ.
- Το νέο ποστ του Θέμη Λαζαρίδη «Η προσωρινή αναστολή λειτουργίας του μπλογκ»
- Τη συζήτηση (ΟΧΙ τη… χαζή συνέντευξη) στο TVXS. Π.χ. το σχόλιο ΕΔΩ.
- Το ενδιαφέρον ποστ του Stazybo Horn (που δίνει και άααλλες διαστάσεις στο θέμα).
-
UPDATE (Ροδιά, 18-6-09): «αυτή η ελευθερία είναι δική σου!»
- Χαστούκια στον Ανελεύθερο Νόμο HADOPI (του Σαρκοζί) (ΤΙ γίνεται διεθνώς…)
Αναπαράγω, τέλος…
1) ΟΛΟ το σχόλιο του φίλου Αιρετικού, στο πόστ της Ροδιάς, που… περιποιείται καταλλήλως την άμετρη αλαζονεία αυτού του δικηγορίσκου… επίδοξου e-Κούγια / Σταρ, αποδεικνύοντάς του (μεταξύ άλλων) ότι... ΟΥΤΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΣΩΣΤΑ:
Εγώ τη διάβασα την επιστολή τελικά στο Press-GR. Ξέρεις τι κατάλαβα; Ότι ο Σωτηρόπουλος έκανε μια τρύπα στο νερό και έβλαψε την πελάτισσά του. Βλέπεις, το όλο αυτό κείμενο κατ’εμέ δυσκολεύεται να σταθεί, καθώς βρίθει ατεκμηρίωτων ισχυρισμών που απλώς διανθίζονται με εντυπωσιακές/κραυγαλέες φράσεις. Πολύ αμφιβάλλω αν όντως ένας υποψήφιος για κάποια πανεπιστημιακή θέση θα έγραφε με τέτοιο ύφος. Προσωπικά, το ανώνυμο αυτό κείμενο το αξιολογώ ως χρήζον διερεύνησης μεν, χαμηλής πιθανότητος να είναι αξιόπιστο δε.
Τι κατάφερε ο Σωτηρόπουλος;
1. Να διαφημίσει το συγκεκριμένο έγγραφο (που είναι πολύ εύκολο να αναπαραχθεί και να επανεμφανίζεται ανά πάσα ώρα και στιγμή στο διαδίκτυο, μεταμορφούμενο σε φάντασμα που θα στοιχειώνει τον ίδιο και την πελάτισσά του) και να του προσδώσει μεγαλύτερη αξία από αυτήν που έχει.
2. Να απλώσει σκιά αμφιβολιών και καχυποψίας πάνω από την πελάτισσά του, η οποία θα εμφανισθεί ως έχουσα λόγους να φοβάται τέτοιες δημοσιεύσεις.
Και, σε ό,τι αφορά το #2, ποιος θα πάρει στα σοβαρά πλέον έναν άνθρωπο που έχει λόγους να φοβάται δημοσιεύσεις ελλιπούς τεκμηρίωσης εναντίον του;
Αν ήμουν στη θέση του, όχι απλά δεν θα πανηγύριζα για την απόφαση του δικαστηρίου και τις ενέργειες της WordPress (και, μολονότι δηλώνει ότι πρώτος εκείνος επικοινώνησει με τη WP και είπε ότι η δράση της ήταν δυσανάλογη, αυτό έρχεται σε άμεση σύγκρουση με το υπεροπτικό «να τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα» – και μη μου πει, κοτζάμ νομικός, ότι δε γνωρίζει από σημειολογία…), αλλά θα συμβούλευα την πελάτισσα να μην ασχοληθεί καν με το εν λόγω ζήτημα, καθώς η εν λόγω δημοσίευση πάσχει σε πολλά σημεία της και ένα αξιολογικό/εκλεκτορικό σώμα δεν θα τη λάβει καν υπόψη του.
2) Το σύντομο σχόλιο της Ροδιάς, στην «Καλύβα», που τα συνοψίζει ΟΛΑ (Ιουνίου 15, 2009 στο 9:46 μμ):
Ξαναλειτουργεί μεν, κουτσουρεμένο δε. Το επίμαχο πoστ κουτσουρεύτηκε συμφωνα με τις απαιτησεις του δικηγορου.
Δεν μου αρέσει αυτό. Τη στιγμή που, αν το πάλευε ο Θ.Λ. μπορούσε να του πάρει και τα σώβρακα λέμε!Θα εχουμε στο εξης ενα μπαμπούλα που θα λεει τι θα γραφουμε και τι όχι;
Που θα μας… ετερρορυθμίζει..(!!!) επειδή αδυνατεί να αρθρώσει την ξεκάθαρη λέξη ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ;
Για σκεφτειτε παιδες… ριξτε και μια ματια εδω (click !!!)
Συλλογή συνδέσμων για το ίδιο θέμα:
http://sandbox.cs.uchicago.edu/blog_el/?p=1375
http://rodiat7.blogspot.com/2009/06/blog-post_14.html
http://www.radiobubble.gr/el/blog/rodia/4563/blog
http://sfrang.blogspot.com/2009/06/blog-post_7622.html
http://sandbox.cs.uchicago.edu/blog_el/?p=1357
http://vrypan.net/weblog/2009/06/14/4688/
http://rodiat7.blogspot.com/2009/06/wordpress-blog-greek-university-reform.html
http://panosz.wordpress.com/2009/06/13/lazaridis/
http://sandbox.cs.uchicago.edu/blog_el/?p=1356
http://www.divcast.gr/2009/06/blog-post.html
http://sandbox.cs.uchicago.edu/blog_el/?p=1371
http://pressmme.blogspot.com/2009/06/blogs.html?zx=edea6627663038af
![Reblog this post [with Zemanta]](https://i0.wp.com/img.zemanta.com/reblog_e.png)
OMADEON 
Προσωπικά, δεν μου αρέσει ο ΑΝεμος-Ναυτίλος για πάρα πολλούς λόγους, ακόμα και αν πολιτικά βρισκόμαστε σε κοντινά στρατόπεδα. Η εμμονή του στην επωνυμία και την αυτορρύθμιση (πως θα αυτορρυθμιζόμαστε; Θα μας αυτορρυθμίζει επιτροπή αποτελούμενη από τον ίδιο και την παρέα του;) είναι απο ανησυχητική έως ύποπτη. Μπορώ να πώ ότι ανταγωνιζόταν με τον e-lawyer για το ποιός θα αυτορρυθμίσει την μπλογκόσφαιρα.
Οσο για τον elawyer με αηδιάζει, αν και σε κάποιες περιπτώσεις ήταν θετικός ο ρόλος του. Η επαμφοτερίζουσα στάση του σε κάποια ζητήματα (π.χ. υπέρ ανοιχτών δεδομένων αλλά και υπέρ των ηλίθιων νόμων πνευματικών δικαιωμάτων) με κάνει να πιστεύω ότι η περί δικαίου αίσθησή του αλλάζει ανάλογα με τον πελάτη ή τον υποψήφιο πελάτη. Όσο για το ήθος των σχολίων του, αυτό το ήξερα από παλιά…
http://old-boy.blogspot.com/2009/06/blog-post_14.html
Αναφέρεται στην ιστορία του πόστ εδώ.
http://old-boy.blogspot.com/2008/06/blog-post_13.html
(εναν ακριβώς χρόνο πρίν, πως φαίνεται σημειολογικά;)
Ενδιαφέροντα σχόλια:
16/06/2008 ώρα 4.56μμ («I have a dream…»), 5:27 και 5:50(ο e-δικομανής με το ασφαλιστικό μέτρο) , 8:00μμ (We are anonymous) και αρκετά άλλα…
Ο Σωτηρόπουλος έλεγε ότι η λογοκρισία είναι ΜΟΝΟ προληπτική. Αυτό είναι πέρα για πέρα ανακριβές. Πόσες φορές η λογοκρισία απέσυρε δίσκους, έντυπα ή δημοσιεύματα στο ίντερνετ; Η λογοκρισία (δημοφιλών στους αριστερούς) χωρών όπως η Κίνα, το Ιράν κλπ, πόσες φορές απαγόρευσε την πρόσβαση σε sites επικριτικά προς την κυβέρνηση ΚΑΤΟΠΙΝ των δημοσιεύσεων;
Σαφέστατα η λογοκριτική δράση ΔΕΝ ήταν προληπτική. Πιθανώς ο Σωτηρόπουλος να νομίζει ότι μόλις χθες ασχοληθήκαμε πρώτη φορά με το ίντερνετ. Αλλά, δυστυχώς γι’αυτόν, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Σε ό,τι αφορά δε τη διαγωγή του, με τρομερή απογοήτευση (γιατί αρχικά τον εκτιμούσα ιδιαιτέρως) η οποία έγινε οργή (προς τον εαυτό μου πρωτίστως, γιατί δεν ασχολήθηκα περαιτέρω για να δω πώς συμπεριφέρεται το συγκεκριμένο άτομο), διαπίστωσα ότι η συμπεριφορά του απέναντι σε όποιον του ασκεί κριτική, ΙΔΙΩΣ αν αυτός ο κάποιος είναι γυναίκα, ξεπερνά κάθε όριο αγένειας και δείχνει μια πολύ μεγάλη ροπή προς το internet drama.
Αρχικά σκέφτηκα να μετακινήσω το σύνδεσμό του από τα «προσφιλή ιστολόγια» και να τον πάω στα «δημόσια πτυελοδοχεία», αλλά τελικά αποφάσισα ότι ακόμα κι έτσι θα του έδινα αξία.
Επίσης, διέκοψα την παρακολούθηση του ιστολογίου του Σωτηρόπουλου. Διαφωνώ ΠΛΗΡΩΣ με τον τρόπο που ενεργεί, η συμπεριφορά του τον κατέστησε απολύτως απεχθή και αντιπαθή σ’εμένα, συνεπώς δεν θέλω να παρακολουθώ το ιστολόγιό του και, βεβαίως, θα θεωρούσα ΝΤΡΟΠΗ ΜΟΥ να φαίνομαι ως αναγνώστης του.-
Αιρετικέ ΑΚΡΙΒΩΣ τα ίδια βίωσα κι εγώ. Αρχική εκτίμηση, όπως είπα, που τώρα έπεσε κατακόρυφα…
…αλλά ΜΗ μας πει τώρα, ο τσόγλανος, ότι… μεροληπτούμε και εναντίον του? με ΤΙ συμφέρον δηλαδή?
Ο συμφεροντολόγος ΕΣΧΑΤΗΣ ΥΠΟΣΤΑΘΜΗΣ είναι ο ίδιος, που… λερώνει και το όνομα των δικηγόρων εν Ελλάδι, που ΗΔΗ τους θεωρούμε λίγο-πολύ λαμόγια, εεε…. ΑΛΛΟ ένα, εν τέλει.
Πολύ καλά του τα’ψαλε και η Δανάη (microkiniblog) στο Buzz. Βέβαια, αυτός συνέχισε το βιολί του… Απ’ό,τι φαίνεται πάντως, τον πρόλαβε και δεν του έδωσε τη δυνατότητα να τη βρίσει (όπως συνηθίζει). Είχα επίσης χθες μια ενδιαφέρουσα συνομιλία με τη Ροδιά, από την οποία έμαθα ενδιαφέροντα πράγματα που αποκαλύπτουν πολλά για το χαρακτήρα του και για τον τρόπο σκέπτεσθαι που τον χαρακτηρίζει, αλλά και για το modus operandi του. Επειδή όμως άπτονται ζητημάτων που σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ κοινοποιήσιμα και επειδή περιλαμβάνονταν σε κατ’ιδίαν συζήτηση, άρα δεν θέλω να προδώσω την εμπιστοσύνη που μου έδειξε η Ροδιά, δεν πρόκειται να τα κοινοποιήσω. Πάντως, αυτά που έμαθα επιβεβαιώνουν αυτά που είχα υποθέσει, βλέποντας το πώς ενήργησε στην υπόθεση GURF, για το άτομό του.
Αξιοσημείωτος πάντως είναι ο μισογυνισμός που έχει επιδείξει πολλάκις, όποτε υπήρξε διαφωνία ή κριτική εκ μέρους γυναικών, και τον οποίον έχει εκφράσει με χυδαιότατες ύβρεις. Θεωρώ δε επιεικώς απαράδεκτο εκ μέρους του TVXS να συνεχίζει να τον ανέχεται. Δυστυχώς, μόνο στην ΕΛ-λάδα έχουμε φαινόμενα κραυγαλέας ανοχής σε άτομα τα οποία καθυβρίζουν συνομιλητές τους, μόνο και μόνο επειδή θεωρούνται (δικαίως ή αδίκως) «αυθεντίες» σε κάποιο θέμα. Αν τα έκανε αυτά σε κάποιο φόρουμ του εξωτερικού, θα’χε φάει permanent ban χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Και επίσης, το «επιχείρημα» ότι έπεσε όλη η μπλογκόσφαιρα να τον… λυντσάρει είναι τουλάχιστον έωλο και εντάσσεται στο Σύνδρομο Μάρθα Βούρτση. Δηλαδή εντελώς ξαφνικά, ξύπνησε ΟΛΗ η μπλογκόσφαιρα της χώρας να τον λυντσάρει, να τον κράξει, να του επιτεθεί, να τον συκοφαντήσει και να παραπληροφορήσει εναντίον του. Απρόκλητα τελείως, χωρίς αυτός να έχει κάνει τίποτα το μεμπτό.
Ας μη μας παρουσιάζεται ως θύμα τώρα… Έλεος.
Νομίζω ότι η περιπτωσάρα αυτή, ΙΔΙΩΣ επειδή είναι… επικίνδυνη να ΕΠΑΝΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ σε κάποιο άλλο πρόσωπο, στο μέλλον… ΑΞΙΖΕΙ να αναλυθεί λεπτομερώς σε «ειδικό F.A.Q.» τόσο ελληνικό όσο και αγγλικό, το οποίο… -μάλιστα- ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝ να έχει μοναδικό του επίκεντρο και θέμα τον Σωτηρόπουλο. Μπορεί να είναι ενα γενικότερο F.A.Q. με τίτλο π.χ. «Ελευθερία Λόγου και Ελληνική Μπλογκόσφαιρα», που να έχει κεφάλαια, όπως π.χ.
1) υπόθεση FUNEL
2) υπόθεση blogme.gr
3) υπόθεση MONITOR (Παναγιώτη Βρυώνη – Λαμπρινής Θωμά)
4) υπόθεση Σωτηρόπουλου / GUR
5) επιθέσεις από εφημερίδες όπως του Γαλάνη στο «Βήμα» – γι’ αυτό το θέμα έκανε νέο ποστ ο Ροίδης:
http://roides.wordpress.com/2009/06/17/17june09/
Υ.Γ. Επίσης… ΔΕΝ έχω ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ σκοπό να μπλέξω εδώ, σε μια τέτοια ιδέα, τα οποιαδήποτε… προσωπικά παράπονά μου, διότι ΟΛΑ αυτά είναι ΑΜΕΛΗΤΕΑ και ΑΣΧΕΤΑ με τους νέους γενικότερους κινδύνους που προκαλούν οι… Σωτηρόπουλοι.
Προς τιμήν π.χ. του Πάνου Ζέρβα, είναι το πρόσφατο θετικό του σχόλιο, όταν κατάλαβε ο ίδιος ότι ΔΕΝ ΚΡΑΤΩ ΚΑΚΙΕΣ και ότι ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ τα θετικά ακόμη και υποτιθέμενων «αντιπάλων»…
ΟΛΕΣ οι συγκρούσεις, κάποια στιγμή, ΕΙΝΑΙ επιλύσιμες, λοιπόν, ΑΡΚΕΙ να μην απειλείται η ίδια μας η Ελευθερία, σε θεσμικό επίπεδο…
Και το ωραίο όμως φίλε Omadeon είναι ότι εγώ ο ίδιος είμαι ΚΑΤΑ της συκοφαντίας και της παραπληροφόρησης, ΙΔΙΩΣ όταν αυτή εντάσσεται στα πλαίσια αθέμιτου ανταγωνισμού ή άλλων προθέσεων. Συγκεκριμένα, θα σου αναφέρω την προαιώνια κόντρα της Motor Press Hellas με τη Fiat.
Δες λίγο αυτό το σεντόνι που έγραψα παλιότερα για το «σκάνδαλο φρένων του Fiat Bravo», που ξεκίνησε από τα περιοδικά «Auto Τρίτη» και «Auto Motor und Sport» της Motor Press Hellas, στο οποίο επεσήμανα:
1. Το ΨΕΥΔΟΣ των ισχυρισμών των «δημοσιογράφων»
2. Την παραβίαση προσωπικών δεδομένων των Ελλήνων χρηστών διαδικτύου, που έλαβαν ξαφνικά SPAM από τη Motor Press Hellas (παράβαση του νόμου 3471/2006)
3. Το προϋπάρχον ιστορικό συκοφάντησης της εν λόγω αυτοκινητοβιομηχανίας από την εν λόγω εκδοτική εταιρεία εν έτει 1996
4. Την άρνηση της Πολεμικής Αεροπορίας ότι αυτό το συμβάν έγινε σε χώρο της, δηλαδή τη διάψευση – εκ μέρους της Πολεμικής Αεροπορίας – των ισχυρισμών της εκδοτικής εταιρείας
5. Το παράλογο και τεχνικά έωλο των ισχυρισμών του περιοδικού
Όσο όμως κι αν είμαι κατά της συκοφαντίας, θεωρώ ότι ακόμη και αυτή πρέπει να συζητείται, διότι μέσω του ανοιχτού σχολιασμού και της παράθεσης σοβαρών επιχειρημάτων από έντιμους και σοβαρούς γνώστες ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ. Η συκοφαντία δεν καταρρίπτεται με λογοκρισία, ούτε με δικαστικές αποφάσεις. Καταρρίπτεται εκθέτοντας το ψεύδος της.
Ξέχασα να σου δώσω σύνδεσμο:
http://hereticrepublic-gr.blogspot.com/2008/04/blog-post_6196.html
Είναι σεντόνι… Αλλά, άμα θες, διάβασέ το.
Και ένας βασικός λόγος για το ότι η όποια συκοφαντία δεν καταρρίπτεται με δικαστικές αποφάσεις είναι το απολύτως τρωθέν πλέον κύρος της δικαιοσύνης. Δικαστικό σύστημα του οποίου οι λειτουργοί αρνούνται να εξετασθούν από αυτό διότι δεν το εμπιστεύονται (βλέπε Αντωνία Ηλία) απλώς στερείται κύρους και σοβαρότητος.
Κι έχω να σου αναφέρω και περίπτωση απολύτως εσφαλμένης τεχνικά και ηθικά απόφασης Στρατοδικείου σχετικά με τροχαίο ατύχημα – επεσήμανα τα τεχνικά στοιχεία της δικογραφίας στον εισαγγελέα κι όταν με άκουσε, χλώμιασε κι είπε «τον καταστρέψαμε τον άνθρωπο…». Αλλά τουλάχιστον ο εν λόγω δικαστής είχε την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ και την ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ να παραδεχθεί το λάθος του (έκτοτε, ερχόταν πρώτα σε μένα όταν ήταν να ασχοληθεί με τροχαίο ατύχημα).
Φιλε Αιρετικέ,
το μπλογκ σου ΞΕΚΙΝΗΣΑ κάποτε να το διαβάζω… από εκείνο ακριβώς το ποστ για τα σκάνδαλα της αυτοκινητο-βιομηχανίας.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ και με την ανάγκη αντίστασης στην ίδια τη συκοφαντική δυσφήμηση, και πάντα προσπαθώ (όπως εσύ) να αντιστέκομαι. ΑΥΤΟ είναι ένα από τα δώρα του διαδικτύου…
Το ΑΝΤΙΘΕΤΟ όμως θα ήταν, όπως ξέρεις, αντί να βγάζουμε στη φόρα τις αδικίες, τις συκοφαντίες και τα σκάνδαλα, να… ΜΗΝ μπορούμε να το κάνουμε πια, λόγω φόβου λογοκρισίας. ΕΚΕΙ είναι το θέμα.
Εν κατακλείδι, όπως είπες
Συμφωνώ και επαυξάνω. Ειλικρινά πιστεύω ότι οι δυνατότητες του διαδικτύου ξεπερνούν κατά πολύ τις τρέχουσες νομοθεσίες, βρίσκοντας ΑΛΛΕΣ λύσεις, που μέχρι τώρα δεν ήταν τεχνικά εφικτές. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για ιδέες που ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ήτανε «πρακτικά ανεφάρμοστες» και «ουτοπικές» όπως π.χ. η (περισσότερη) άμεση δημοκρατία (είπα «περισσότερη» λόγω ρεαλισμού, δεν αναμένω να… παραδοθεί η Βουλή έτσι εύκολα – κάθε άλλο…).
Και το τελευταίο σου παράδειγμα, δείχνει ότι ΟΥΤΕ οι νόμοι δεν αρκούν, χρειάζονται ΑΝΘΡΩΠΟΙ….
Αν θες, μπορείς να παρουσιάσεις το συγκεκριμένο μου άρθρο ως προτεινόμενο τρόπο απάντησης στη συκοφαντία. Βεβαίως, γνωρίζω ότι θα έπρεπε έτσι να είχε απαντήσει η Fiat, αλλά τι να κάνουμε… Αφού στην FGAH δεν έχουν τα κατάλληλα άτομα, τις παρεμβάσεις τις κάνουν άλλοι.
Πράγματι, είναι υποδειγματικός ο τρόπος αυτός χειρισμού της (κάθε) συκοφαντίας…
Αιρετικέ, οραματίζομαι ένα ποστ του άμεσου μέλλοντος με θέμα την ΜΗ-νομική καταπολέμηση της συκοφαντίας. Ετσι κι αλλιώς, οι σχετικές νομικές διατάξεις στην Ελλάδα (ιδίως) έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον για εκφοβισμό όσων βγάζουν άπλυτα άλλων στη φόρα, κλπ.
Χρειάζεται να συνειδητοποιήσει ο κόσμος ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι, ενδεχομένως ΧΩΡΙΣ προσφυγή σε δικαστήρια…
@ omadeon
μόλις απέκοψα τον σύνδεσμο.
Η λογοκρισία και μάλιστα για έλεγχο πιθανής διαφθοράς είναι ακραία συστημική και συντηρητική αντίληψη το λιγότερο.
Αν υπάρξει τελικά και ένα κίνημα ενάντια στη λογοκρισία αυτού του είδους από τα μέσα θα είναι μια τεράστιας σημασίας πολιτική πράξη.
Για να δούμε.
ΥΓ Σε πάρα πολλά ζητήματα διαφωνούσα με αυτό το μπλογκ του Θέμη Λ.. Αλλά αυτό είναι άλλου επιπέδου ζήτημα.
Φίλε Omadeon, στο κυρίως μέρος του σχολίου σου έθεσες το ζήτημα σ’αυτό που εγώ θεωρώ ότι είναι η πραγματική του βάση:
«Ετσι κι αλλιώς, οι σχετικές νομικές διατάξεις στην Ελλάδα (ιδίως) έχουν χρησιμοποιηθεί κατά κόρον για εκφοβισμό όσων βγάζουν άπλυτα άλλων στη φόρα, κλπ.»
Σ’αυτό βοήθησε και ο «πολύς» Ευάγγελος Βενιζέλος (αυτός της… «δημοκρατικής» παράταξης) με τον τυποκτόνο νόμο του (συνδύασέ τον και με το νόμο που έφτιαξε ο ίδιος και κατοχυρώνει την ατιμωρησία των υπουργών).
Θα σκαρώσω όμως και αντίλογο πάνω σ’αυτό…
@μανιτάρι
Καλώς ήλθες,
έχει μεγάλη σημασία πάντως ότι ο κόσμος προβληματίστηκε, δεν κατάπιε τις «νομικές εξηγήσεις» του δικηγόρου τόσο εύκολα…
Κάποια στιγμή είδα μέχρι και κριτική στην… WordPress, πολύ σωστή, για το ότι ΤΟΣΟ εύκολα υποκύπτει σε όσους ζητούν το κατέβασμα μπλογκ (ξέρω κι άλλες περιπτώσεις, ενώ… απειλήθηκα κι εγώ στο παρελθόν από κάποιους). Δυστυχώς και η Ελευθερία του Λόγου… ιδιωτικοποιήθηκε (!!!!) όπως όλα τα άλλα. Οι διαχειριστές εταιρειών μπορούν πια να παίξουν άνετα το ρόλο των νέων λογοκριτών (και Ο,ΤΙ θέλει ο καθένας βάζει στο «συμβόλαιο με τον πελάτη»).
Ομως για σένα, για μένα, και για αρκετούς άλλους, δεν είναι τόσο ελαφρό το θέμα για να το εμπιστευόμαστε σε διαχειριστές ψηφιακών μέσων, ΟΥΤΕ φυσικά σε δικηγόρους.
@Αιρετικέ,
χαίρομαι που συμφωνούμε, άλλωστε… είναι προφανές πια ότι ΔΕΝ είμαστε «υπέρ της συκοφαντίας» (όπως μας κατηγόρησε άδικα ΟΛΟΥΣ ο δικηγορίσκος σε σχόλιό του). Εϊμαστε αντίθετα υπέρ της δικαιοσύνης.
Υ.Γ. Ξέχασα να πω βέβαια ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ και περιπτώσεις όπου… κανείς μας δεν θα διαφωνούσε (νομίζω) σε νομικές παρεμβάσεις. Π.χ. σε περιπτώσεις εγκλημάτων μέσω διαδικτύου, παιδεραστίας, ναρκωτικών, ή περιπτώσεις ΣΟΒΑΡΗΣ και εσκεμμένης προσβολής προσωπικότητας όπως κάτι… τρελλαμένοι που χώρισαν και… αναρτούν γυμνές φωτογραφίες της πρώην τους με ψευδεπίγραφες αγγελίες πορνείας, κλπ.
Σε τέτοιες όμως περιπτώσεις, νομίζω υπάρχει ομοφωνία και δεν προκύπτει κανένα ζήτημα αμφιβολίας, ΟΥΤΕ και η διάσταση της ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑΣ ΑΠΟΨΕΩΝ ή ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ.
Για να δούμε τώρα το αν μπορεί ή αν πρέπει η συκοφαντία να αντιμετωπίζεται χωρίς νομικά μέσα. Γνώμη μου είναι ότι η νομική πρόβλεψη για τη συκοφαντική δυσφήμηση έχει τη δυνατότητα να αποτρέψει την αυτοδικία. Ας κρατήσουμε λοιπόν πρώτα απ’όλα αυτό.
Επίσης, τι είναι η συκοφαντική δυσφήμηση; Είναι το να διαδίδω ψεύδη για κάποιον ενώ ΞΕΡΩ ότι είναι ψεύδη, με σκοπό να τον δυσφημήσω. Δηλαδή, έστω ότι γνωρίζω ότι η Χ πράξη ή η Ψ ιδιότητα θεωρείται καταδικαστέα στο κοινωνικό σύνολο στο οποίο ζω. Κι έστω ότι εγώ θέλω να βλάψω κάποιον άνθρωπο (ας τον πούμε Ρούλη Καρούλη). Πάω λοιπόν και διαδίδω ότι ο άνθρωπός μας αυτός, ο Ρούλης Καρούλης, κάνει τη Χ καταδικαστέα πράξη ή έχει την Ψ καταδικαστέα ιδιότητα.
Θα πρέπει – σαφέστατα – να υπάρχει ένας μηχανισμός προστασίας του ανθρώπου αυτού (σημειωτέον πάντως ότι η καλλιέργεια εχθροπάθειας προς πληθυσμιακές ομάδες εκ μέρους του κηφηναριού – π.χ. όταν έβγαινε ο Άνθιμος κι έλεγε «πόρνους» όσους παντρεύονται με τρόπο άλλο πλην του «ορθόδοξου» – δηλαδή καθολικούς, προτεστάντες, ανθρώπους που παντρεύονται με πολιτικό γάμο, μουσουλμάνους, εβραίους, ινδουιστές κλπ – τιμωρείται με δυσανάλογα μικρή ποινή και, εν προκειμένω, η υπόθεση πέρασε στο ντούκου, γιατί «δεν αφορούσε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ πρόσωπα», δηλαδή οι κλασικές ανοησίες της «δικαιοσύνης»).
Τώρα, πότε πρέπει να πούμε ότι έχουμε συκοφαντική δυσφήμηση; Όταν αυτή κοινοποιείται ή και όταν κάποιος έρχεται και σου λέει παραμύθια για κάποιον ΚΑΤ’ΙΔΙΑΝ;
Εδώ θα δώσω τη δική μου ΚΡΙΣΗ – όχι νομική, αλλά ΛΟΓΙΚΗ:
1. Έστω λοιπόν ότι κάποιος διαδίδει δυσφημιστικά ΨΕΥΔΗ (δηλαδή συκοφαντίες) για κάποιον. Εδώ ναι, θεωρώ ότι έχει ο θιγόμενος κάθε λόγο να κυνηγήσει τον συκοφάντη.
2. Έστω όμως ότι ο «δράστης» το λέει κατ’ιδίαν σε κάποιον άλλο και παραμένει το θέμα εκεί. Ο δέκτης του μηνύματος το φιλτράρει και αποφασίζει αν θα το πιστέψει ή όχι. Αν δεν το πιστέψει, έχει, σε πρώτη φάση, τις εξής τέσσερις δυνατότητες: (α) να αποπάρει τον αποστολέα του μηνύματος (τον συκοφάντη) και, ενδεχομένως, να τον προειδοποιήσει να μην ξαναπεί τίποτα τέτοιο, (β) να ενημερώσει τον θιγόμενο – ο οποίος και θα αποφασίσει μετά τι θα κάνει, (γ) να μην κάνει τίποτα, (δ) να συνδυάσει τις (α) και (β).
Κρατάμε τώρα τη δεύτερη περίπτωση. Έστω ότι ο αποδέκτης του μηνύματος ξέρει ότι αυτό που του λέει ο συκοφάντης είναι ψέμα και συκοφαντία. Έστω, επίσης, ότι του προξενεί πολύ κακή εντύπωση η ενέργεια του συκοφάντη, γιατί ενδεχομένως συνδέεται φιλικά με τον θιγόμενο. Υπάρχει άραγε χειρότερη τιμωρία για τον συκοφάντη από το να εκτεθεί για τη δράση του;
Εδώ θα σας πω μια πραγματική ιστορία:
Όταν ήμουν μεταπτυχιακός, είχαμε πει ένα βράδυ να συναντηθούμε με κάτι φίλους στο Ρέθυμνο για ποτό. Εγώ θα ξεκινούσα από Χανιά κι εκείνοι από Ηράκλειο (όπου είχαν πάει για βόλτα) και μετά θα επέστρεφαν στα Χανιά. Εγώ θα πέρναγα να πάρω έναν φίλο τους κι εκείνοι θα έφερναν μια κοινή μας φίλη, η οποία είχε κανονίσει συνάντηση εκεί με κάτι φίλες της. Στη διαδρομή προς Ρέθυμνο, ο επιβάτης μου άρχισε να συκοφαντεί μια συνάδελφό μου και φίλη μου. Του τα’ψαλα κι απ’την καλή κι απ’την ανάποδη και του είπα ανοιχτά πως έτσι και ξαναέλεγε τίποτα για εκείνη, θα την ενημέρωνα και μαύρο φίδι που τον έφαγε. Στο τέλος της βραδιάς, στην επιστροφή προς Χανιά, άρχισε να κοκορεύεται ότι μια από τις κοπέλες της παρέας, που θα ερχόταν την επομένη μαζί μας, θα την πήδαγε, ότι αυτός είναι ο μέγας γαμιάς που όλες τις βάζει κάτω (και, παρακαλώ, έλεγε και ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΑ γυναικών που ξέραμε στην παρέα μας) κλπ. Βεβαίως, δεν την πήδηξε. Κι αυτό τον έκανε να λυσσάξει. Άρχισε λοιπόν να τη βρίζει σ’όποιον ήξερε… Εγώ τα μετέφερα στα κορίτσια, τα οποία έτσι κι αλλιώς είχαν σχηματίσει πολύ άσχημη γνώμη γι’αυτόν. Αυτές, με τη σειρά τους, τα μετέφεραν σε άλλες φίλες τους που δουλεύανε σερβιτόρες κλπ στα κλαμπ του Ρεθύμνου.
Το αποτέλεσμα; Την επόμενη φορά που πήγε να πατήσει το πόδι του σε κλαμπ στο Ρέθυμνο, έφαγε το ξύλο της αρκούδας – και τον διώξανε κλωτσηδόν απ’όλα τα μπαρ και κλαμπ της πόλης…
Αυτή ήταν η ιστορία. Πάμε τώρα να δούμε τι γίνεται με το χώρο της βιομηχανίας και των εταιρειών. Εκεί παίζονται ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΡΩΜΙΚΑ παιχνίδια (θυμίζω την εδώ και ένα χρόνο διαμάχη του Υπουργείου Οικονομικών και διαφόρων εφημερίδων με τον όμιλο Ασπίς) και οι συκοφαντίες έχουν ως αποτέλεσμα:
1. Στρέβλωση της ελεύθερης αγοράς
2. Παραπληροφόρηση των καταναλωτών
3. Επιπτώσεις σε θέσεις εργασίας
Με αφορμή το άρθρο μου για το Fiat Bravo, έχω κατηγορήσει πολλάκις τον όμιλο Fiat για ανικανότητα και νωθρότητα στην αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων.
Αν θέλει να κινηθεί μια βιομηχανία ΧΩΡΙΣ νομικά μέσα, μπορεί να κάνει τα εξής:
1. Να αποδείξει ότι ο «δημοσιογράφος» είναι κατευθυνόμενος (σε ορισμένες περιπτώσεις αυτό είναι αρκετά εύκολο, αν ψάξει κανείς τα ιδιοκτησιακά καθεστώτα εκδοτικών εταιρειών και καναλιών).
2. Να αποδείξει το ΨΕΥΔΟΣ των ισχυρισμών του δημοσιογράφου.
Μέχρι όμως να γίνει αυτό, τι γίνεται με την ανακοπή των πωλήσεων που επιτυγχάνει ο συκοφάντης; Εάν η εταιρεία έχει σαφείς ενδείξεις ή αποδείξεις ότι ο συκοφάντης εκβιάζει για να πάρει μεγαλύτερο διαφημιστικό πακέτο ή/και κινείται «κατ’εντολήν» άλλου ανταγωνιστή, εκεί είναι που μπορεί πολύ ωραία να του ράψει κουστουμάκι για εκβίαση. Σε ό,τι αφορά δε τον εντολέα (αν υπάρχει), εκεί δεν υπάρχουν νομικά μέσα για να τον κάνει ο θιγόμενος να πληρώσει με αίμα;
Υ.Γ. Αιρετικέ, συμφωνώ και με όσα καταλογίζεις στο Βενιζέλο.
Μάλιστα ο νόμος για την ατιμωρησία υπουργών είναι και πολύ χειρότερος, καταδυναστεύει τη δημόσια ζωή κάνοντας τους μιζαδόρους ΑΣΥΔΟΤΟΥΣ, από τότε.
Μάλλον ο… αντίθετος νόμος έπρεπε να υπάρχει, δηλαδή όποιοι υπουργοί αποκαλύπτεται ότι είναι λαμόγια, να τρώνε ΙΣΟΒΙΑ….
(μαζί γράφαμε…)
Λοιπόν… όσα αφορούν εταιρική δυσφήμηση, εμπίπτουν και στο θέμα που λέγεται νομίζω «διαφυγόντα κέρδη». Δηλαδή, αν από άδικη δυσφήμηση προκύψει οικονομική ζημιά σε κάποιον, ο νόμος τον καλύπτει και επιδικάζει αποζημίωση.
Οπότε… ΤΙ θα λέγαμε για το τωρινό θέμα μας?
– ΑΝ η κ. Σοφία Ιορδανίδου έκρινε πως την έβλαψε επαγγελματικά το σχετικό ποστ, αδίκως, ας του έκανε μήνυση (του ίδιου του GUR / Λαζαρίδη), τότε, απαιτώντας και κάποια αποζημίωση. Οχι να… αλωνίζει τα μπλογκ ο άλλος και να καυχιέται ότι… έκλεισε αρκετά, ΕΜΠΟΔΙΖΟΝΤΑΣ την έρευνα του απλού κοινού στην υπόθεση. Διότι… (απλούστατα) αν ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ τίποτε σε βάρος της κ. Ιορδανίδου, η ΔΙΚΗ ΤΗΣ αξία θα έλαμπε, στο τέλος!
Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, ακόμη κι αν ΤΥΠΙΚΑ είχε δίκιο, τα «Ασφαλιστικά μέτρα» ήταν εκ του πονηρού….
Υπάρχουν και περιπτώσεις εκπαιδευτικών εταιρειών, με τεράστια σκάνδαλα, που βγαίνουν στη φόρα ΜΟΝΟ μέσα από ορισμένα μπλογκ, τα οποία μπλογκ όμως κυνηγήθηκαν από τους δικηγόρους των εταιρειών για να σωπάσουν. Π.χ. όσα εξηγεί το παλιό ποστ για τον Preza-TV:
https://omadeon.wordpress.com/2007/09/13/prezatv-censored/
Συμπληρώνοντας το αμέσως προηγούμενο σχόλιό μου, θεωρώ ότι η συκοφαντική δυσφήμηση ενός επαγγελματία (εμπόρου, βιοτέχνη, βιομηχάνου) σπανίως είναι μια πράξη που γίνεται χωρίς να υπάρχει άλλη agenda. Δηλαδή, όταν συκοφαντείται ένας επαγγελματίας, ο συκοφάντης θέλει κάτι να πετύχει: να ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙ την αγορά εναντίον του ανταγωνιστή του.
Όταν συκοφαντείται όμως κάποιος για να αποτραπεί η εκλογή του ή η πρόσληψή του, εκεί έχουμε ήδη δυνατότητες άμεσης αντίδρασης:
Διασταύρωση και έλεγχος των καταγγελλομένων. Αν είναι ψευδείς, ο συκοφάντης πετιέται από τη διαδικασία και ενημερώνονται ΟΛΟΙ οι ομοειδείς φορείς (π.χ. στην περίπτωση της Σοφίας Ιορδανίδου, τι σκληρότερη τιμωρία θα μπορούσε να υπάρξει για αυτόν που την συκοφάντησε από το να ενημερωθούν ΟΛΑ τα πανεπιστήμια της Ελλάδος και του εξωτερικού ότι ο «Πέτρος Πετράκης» συκοφάντησε συνάδελφό του για να αποτρέψει την πρόσληψή της;).
Κι αν πρόκειται για εκλογική διαδικασία, εκεί θεωρώ ότι ο συκοφάντης επιχειρεί ΝΟΘΕΥΣΗ του εκλογικού αποτελέσματος μέσω της χειραγώγησης του εκλογικού σώματος. Και μην πει κανείς ότι δε μπορεί να τιμωρηθεί ένας τέτοιος συκοφάντης με εντελώς εξοντωτικό τρόπο…
Αιρετικέ,
ΤΩΡΑ έδειξες ένα… «ρουα – ματ» (σκακιστικά).
Ο καλός παίκτης καταφέρνει ακριβώς αυτό, δεν… απαγορεύει το παιγνίδι (λογοκρίνοντας τη… σκακιέρα) όταν νιώθει πως ΧΑΝΕΙ !!! 🙂
Η Ιορδανίδου ορθώς έπραξε και ζήτησε νομικές υπηρεσίες πάντως. Όμως, όπως έδειξα προηγουμένως, ο αποτελεσματικός και κοινωνικά αποδεκτός τρόπος δράσης ήταν εντελώς διαφορετικός από αυτόν που ακολουθήθηκε.
Όταν είσαι ΒΕΒΑΙΟΣ ότι αυτά που σου καταλογίζει ο ανθυποψήφιός σου για μια ακαδημαϊκή θέση είναι όχι απλώς έωλα, αλλά συκοφαντικά, ποιος θα σε κατηγορήσει αν τα καταδείξεις αυτά στα αρμόδια όργανα κι αυτά με τη σειρά τους τον αποκλείσουν, δημοσιοποιήσουν τις πρακτικές του και τον κάνουν ρόμπα και σ’όλα τα πανεπιστήμια του κόσμου;
Για να γίνει μια φορά κάτι τέτοιο… Θα ξαναβγεί κανείς να συκοφαντήσει ανθυποψήφιό του;
Βέβαια, φίλε Omadeon, αυτά γίνονται σε χώρες με ακαδημαϊκή και πολιτική κουλτούρα…
Αιρετικέ,
ναι, τελικά ορθώς ζήτησε νομικές υπηρεσίες (και δικαίωμά της).Ο δικηγόρος βέβαια, τα έκανε ΘΑΛΑΣΣΑ και μάλιστα…
… ενώ σαν ΓΝΩΣΤΗΣ (λέμε τώρα) του διαδικτύου έπρεπε να την κατευθύνει ανάλογα, να αποφύγει τα χειρότερα. Ισχυρογνώμων είναι βέβαια, και δεν παραδέχεται όσα κι εσύ εξήγησες.
Φίλε omadeon, η αλήθεια είναι πως τον Σωτηρόπουλο κάποτε τον εκτιμούσα για τα προσεγμένα του άρθρα και για τις παρεμβάσεις του. Όμως, αυτή η ιστορία με το Greek University Reform Forum είχε τελικά δυο αποτελέσματα:
1. Μου προξένησε πολύ άσχημη εντύπωση, για τους λόγους που ήδη έχουμε εξηγήσει διεξοδικότατα.
2. Όταν μου επισημάνθηκαν σε κατ’ιδίαν συζητήσεις μου με άλλα άτομα, εκ των οποίων ορισμένα τον γνωρίζουν και προσωπικά, παλαιότεροι διάλογοί του στο TVXS και αλλού, όπου εντελώς αναίτια έβριζε με χυδαιότατους χαρακτηρισμούς (π.χ. «τράβα να σκουπίσεις τα χύσια απ’τη μάπα σου», «ομοφοβική γουρούνα» κι άλλα τέτοια δείγματα κοινωνικής και ακαδημαϊκής μόρφωσης) και μάλιστα υπεραμυνόταν της αγένειάς του αυτής με απαντήσεις του στυλ «έτσι μιλάνε οι δικηγόροι» (ισχυρισμός ψευδέστατος, καθώς γνωρίζω πολλούς αξιολογότατους δικηγόρους που ΠΟΤΕ – ούτε καν στις πιο χαλαρές τους συζητήσεις – δε μεταχειρίζονται τέτοιου είδους γλώσσα), έβγαλα τα οριστικά μου συμπεράσματα για το χαρακτήρα και τη διαγωγή του.
Μετά από αυτά, θεωρώ ότι είναι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν πρόκειται να παραδεχθεί ότι έσφαλε σε ο,τιδήποτε, όχι όμως λόγω ισχυρογνωμοσύνης – και θα καταλάβεις ότι δεν είναι η ισχυρογνωμοσύνη του που τον οδηγεί σ’αυτήν τη συμπεριφορά από το γεγονός ότι έσπευσε, μόλις του ασκήθηκε κριτική, να ισχυρισθεί ότι… όλη η ελληνική μπλογκόσφαιρα ξαφνικά έπαθε παράκρουση και βάλθηκε να τον λυντσάρει.
Έχοντας όλα αυτά υπόψη μου, θεωρώ ότι ο άνθρωπος αυτός δεν είναι το είδος του ανθρώπου με το οποίο θα ήθελα πλέον να ανταλλάξω ούτε λέξη – έστω και «καλημέρα». Διατηρώ νομίζω το δικαίωμα να κρίνω αν η διαγωγή κάποιου τον καθιστά επιθυμητό σ’εμένα για συνομιλητή ή φίλο μου, ή μήπως άραγε παραβιάζω μ’αυτό τους όρους της WordPress και θα κατεβάσει και το δικό σου ιστολόγιο; Ή μήπως το να πω ότι η συμπεριφορά κάποιου μου είναι απωθητική και αντιαισθητική συνιστά… διαδικτυακό λυντσάρισμα;
Καλημέρα Αιρετικέ…
Κι εγώ δέχομαι ότι το «ϊσχυρογνωμοσύνη» ήταν ΠΟΛΥ ήπιο, κι ότι… πολύ πιο βρώμικα πράματα και κίνητρα ισχύουν εδώ.
Μάλιστα -τώρα που το σκέφτομαι- μπορεί να είναι απλώς ένα φαινόμενο τύπου «Εμπρός στο Δρόμο που χάραξε ο Κούγιας».
Ως γνωστόν ο Κούγιας, έριξε μέχρι και μπουνιές, ενώ η αναίδειά του (και η ηδονή του) είναι να προκαλεί τους πάντες, με ένα ιδιότυπο είδος τσαμπουκά που δεν αποκλείεται ο «επίδοξος κλώνος του» Σωτηρόπουλος να θαυμάζει κρυφά!
Εγινε έτσι ο «δυσάρεστος στη μπλογκόσφαιρα αλλά αρεστός στους ΠΕΛΑΤΕΣ του» (έτσι νομίζει πιθανώς) e-Κούγιας…
Υ.Γ. Παρεμφερής αηδία αρμόζει π.χ. σε χαφιέδες και πράκτορες της ασφάλειας, παρόλο που… η ασφάλεια κάνει ΚΑΙ θετικό έργο (π.χ. όταν κυνηγάει δολοφόνους ή εμπόρους ναρκωτικών).
Ο λεγάμενος αναρριχάται μάλλον, σε «θέση ειδικού ΧΑΦΙΕ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ»¨στο διαδίκτυο. Αύριο ίσως τον δούμε να… μηνύει μερικούς από μας για λογαριασμό μεγαλο-μιζαδόρων (ΗΔΗ κάτι τέτοιο ΜΠΟΡΕΙ να συμβαίνει ή να αποφασίστηκε, οπότε… εξηγείται και ο τεράστιος νέος «αέρας» του τσαμπουκά του…)
Ω, την ισχυρογνωμοσύνη την έχει. Αλλά από μόνη της δεν αρκεί για να εξηγήσει τέτοια διαγωγή.
ΤΩΡΑ το είπες ακόμη πιο σωστά.
O λ:ηρ επαναδημοσίευσε τελικά την ανοιχτή του επιστολή προς την Ιορδανίδου – απ’ό,τι φαίνεται, το πανεπιστήμιό του αποφάσισε να τον καλύψει νομικά έναντι του Σωτηρόπουλου…
http://sandbox.cs.uchicago.edu/blog_el/?p=1434
Τι λες, ο Σωτηρόπουλος θα πει και σ’άλλους να… «σκουπίσουν τα χύσια απ’τη μάπα τους», γιατί «έτσι μιλούν οι δικηγόροι»;
Μπαααα…. Είναι μάλλον χαμένος από χέρι, πλέον…
Διότι, ΟΧΙ ΜΟΝΟ έχει εκτεθεί, αλλά δημιούργησε και κάποιες ΜΑΛΛΟΝ ΕΥΛΟΓΕΣ ισχυρές αμφιβολίες, για την επαγγελματική του αποδοτικότητα, ακριβώς στους ίδιους «υψηλού επιπέδου πελάτες» στους οποίους προφανώς πρόσβλεπε από την αρχή.
Εσύ, αν ήσουν μάνατζερ σοβαρής εταιρείας, θα… ανέθετες ποτέ σοβαρή υπόθεση δυσφήμησης σε τέτοιον καραγκιόζη;
Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν κι επιδέξιους κώλους, ενώ… το κάθε καθίκι ΔΕΝ γίνεται αυτομάτως και… Κούγιας, μόνο και μόνο επειδή είναι καθίκι !!! 🙂
Τσέκαρε λίγο το (g)mail σου…
OK
(σημείωση από OMADEON: Ζητώ ΣΥΓΝΩΜΗ από την αγαπητή Pingusatanis Anachoretes, που είχε κρατηθεί το σχόλιό της στο moderation ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ. Το ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ με τρόπο που να γίνει άμεσα ορατό στην ΠΑΡΟΥΣΑ στιγμή):
Pingusatanis Anachoretes είπε (18-06-2009):
Προσωπικά, δεν μου αρέσει ο ΑΝεμος-Ναυτίλος για πάρα πολλούς λόγους, ακόμα και αν πολιτικά βρισκόμαστε σε κοντινά στρατόπεδα. Η εμμονή του στην επωνυμία και την αυτορρύθμιση (πως θα αυτορρυθμιζόμαστε; Θα μας αυτορρυθμίζει επιτροπή αποτελούμενη από τον ίδιο και την παρέα του;) είναι απο ανησυχητική έως ύποπτη. Μπορώ να πώ ότι ανταγωνιζόταν με τον e-lawyer για το ποιός θα αυτορρυθμίσει την μπλογκόσφαιρα.
Οσο για τον elawyer με αηδιάζει, αν και σε κάποιες περιπτώσεις ήταν θετικός ο ρόλος του. Η επαμφοτερίζουσα στάση του σε κάποια ζητήματα (π.χ. υπέρ ανοιχτών δεδομένων αλλά και υπέρ των ηλίθιων νόμων πνευματικών δικαιωμάτων) με κάνει να πιστεύω ότι η περί δικαίου αίσθησή του αλλάζει ανάλογα με τον πελάτη ή τον υποψήφιο πελάτη. Όσο για το ήθος των σχολίων του, αυτό το ήξερα από παλιά…
http://old-boy.blogspot.com/2009/06/blog-post_14.html
Αναφέρεται στην ιστορία του πόστ εδώ.
http://old-boy.blogspot.com/2008/06/blog-post_13.html
(εναν ακριβώς χρόνο πρίν, πως φαίνεται σημειολογικά;)
@Pingusatanis Anachoretes...
Συμφωνώ -κατ’ αρχήν- ότι η ΕΜΜΟΝΗ στην επωνυμία είναι -τελικά- μεγάλο και σοβαρό λάθος, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ λόγω της έξαρσης των «νομικών μέτρων» κατά της δυσφήμησης, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ εφόσον…
είναι γνωστή και η NEA τακτική μεγάλων εταiρειών, να κάνουν… «μηνύσεις παρενόχλησης», που… ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ το σκοπό να δικαιωθούν, αποσκοπούν στην εξόντωση μέσω ΕΞΑΝΤΛΗΣΗΣ του μηνυομένου (που μέχρι να αθωωθεί… περνάνε χρόνια και αδειάζει και η τσέπη του).
( Κάπου είχα κι ένα λινκ για αυτό το φαινόμενο, θα το ξαναβρώ και θα το βαλω εδώ – γιατί έχει και ιδιαίτερο όνομα αυτή η ύπουλη τακτική, αλλά δεν το θυμάμαι προσωρινά… ΝΑ το λινκ:
http://en.wikipedia.org/wiki/Strategic_Lawsuit_Against_Public_Participation
«SLAPP» = «Strategic Lawsuits Against Public Partiticipation«).
Επομένως… ΔΕΝ δικαιολογείται ΚΑΝΕΙΣ, πλέον, να στηρίζει την ιδέα ότι τα μπλογκ πρέπει (ντε και καλά) να είναι «επώνυμα». Είδαμε ΤΙ συνέβη στην Αγγλία, σε όσα έφερε η Εnfant De l’Haute Mer, σε σχόλιό της (κλικ ΕΔΩ)… …ενώ στην Αμερική η ανωνυμία στο διαδίκτυο είναι ΝΟΜΙΚΑ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΗ (να και κααάτι καλό, εκεί – χεχε).
Τον Ναυτίλο φυσικά τον εκτιμώ για συγκεκριμμένα ποστ που κάνει, όπως και κάθε άλλον, ΟΧΙ για το σύνολο των απόψεών του. Το ίδιο ισχύει και για τον (παρεξηγημένο) Μανώλη Ανδριωτάκη, που… έπεσε σε παρόμοιες παγίδες κι έκανε παρόμοια λάθη, αλλά… αυτό δεν αναιρεί την αξία της υπόλοιπης δουλειάς του, π.χ. όταν συγκρούστηκε ΜΕΤΩΠΙΚΑ με το ίδιο το κατεστημένο της Διαφήμισης (στο βιβλίο του «Η Πέμπτη Εξουσία» – εδώ) και… περιθωριοποιήθηκε, σαν συνέπεια, (οπότε και κατάληξε κι αυτός στο… αλκοολίκι του blogging!!! -α χα χα….).
——
Υ.Γ. Αγαπητή Pingusatanis,
θυμάμαι πολύ καλά πόσο αντιτάχθηκες στον Ανδριωτάκη, κάποτε, και είχα συμφωνήσει ΑΠΟΛΥΤΑ μαζί σου, και εξακολουθώ να συμφωνώ εξίσου απόλυτα…
(στο συγκεκριμμένο θέμα, που είχε ονομαστεί και… «μπλογκοπατέρας», κατά το «εργατοπατέρας», κλπ).
…όμως, όμως, όμως…
1) Θεωρώ ότι περιέπεσε σε σοβαρά λάθη, που όμως δεν αναιρούν (πάλι) την πολύ σοβαρή δουλειά του (σε άλλα θέματα) καθώς και ορισμένα… σοβαρά ελαφρυντικά.
2) Θα σου θυμίσω τη δική μου παλιά διένεξη με τον Πάνο Ζέρβα, που τη θεωρώ όμως τώρα πια… ΛΗΓΜΕΝΗ, εφόσον είδα και αναγνώρισα κάποια θετικά πράματα που είπε τελευταία και φυσικά δεν διανοήθηκα ποτέ να μειώσω το ΣΥΝΟΛΟ της δουλειάς του, που είναι αξιόλογη
3) Θα καταλήξω στο δικό μου ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ, εξέλιξης προς το καλύτερο (ελπίζω) από το διαδίκτυο:
– Το διαδίκτυο με τις ΖΥΜΩΣΕΙΣ που φέρνει σε όλους μας, μας ΑΛΛΑΖΕΙ ΘΕΤΙΚΑ, αν το αφήσουμε να δράσει θετικά. Με αποτέλεσμα, πρώτα-πρώτα να ΑΚΥΡΩΝΟΝΤΑΙ τα «εύκολα τσουβαλιάσματα», ή οι ΕΥΚΟΛΕΣ απόλυτες διακρίσεις ανάμεσα σε «καλούς» και «κακούς», μια πάγια συνήθεια της πολιτικής ΠΡΟ διαδικτύου, και ιδίως ΠΡΙΝ το social web.
Μαθαίνουμε σιγά-σιγά νέες αρετές, που αρμόζουν σε μια αναδυόμενη Πολυμορφία και Πολλαπλότητα Απόψεων, αρετές που δεν δαιμονοποιούν, ούτε καταδικάζουν απόλυτα, όσους έχουν αξια, αλλά ταυτόχρονα ΕΚΘΕΤΟΥΝ τα λάθη τους και ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ τη συνειδητοποίησή τους,
Κι όποιος θέλει, ΜΑΘΑΙΝΕΙ. Οποιος δεν θέλει, μένει στάσιμος.
(Κι εσύ κι εγώ μάθαμε πολλά, νομίζω…)
———-
Υ.Γ.2
μια και…. τόφερα στη συζήτηση, δες π.χ. τη ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ θετική προσφορά του Μανώλη Ανδριωτάκη, ΠΑΡΑ τα λάθη του. Τα λάθη του ακυρώθηκαν από όλους μας, αλλά η θετική δουλειά παραμένει (κι είναι κρίμα να ΜΗΝ τη βλέπουμε, λόγω των προηγούμενων λαθών):
http://andriotakis.wordpress.com/2009/06/17/saturn/
«Η διαφήμιση ως προαγωγός γυναικών» (17 Ιουνίου 2009)
-ένα εξαιρετικό ποστ, νομίζω!
Θυμήθηκα – κι ας φανεί άσχετο – τον «Αλέξη Ζορμπά» του Νίκου Καζαντζάκη. Σε κάποιο κεφάλαιο του μυθιστορήματος, ο συγγραφέας αφηγείται την ιστορία ενός νεαρού μοναχού που κατέληξε στο θάνατό του. Τον μοναχό αυτόν τον είχαν για παλλακίδα τους οι άλλοι, παλιότεροι μοναχοί. Ο συγγραφέας βάζει το Ζορμπά να μιλά με αηδία για το περιστατικό, αλλά και για την ίδια την ομοφυλοφιλία, χαρακτηρίζοντας τους μοναχούς που ενεπλάκησαν σ’αυτήν την ιστορία (και, παρεμπιπτόντως, ήσαν ομοφυλόφιλοι) «μουλαρανθρώπους» και «ανθρωπομούλαρα» που σε κάνουν «να σιχαίνεσαι τον άντρα και τη γυναίκα».
Ας πάμε λίγο σε ένα παράλληλο σύμπαν, στο οποίο ο Καζαντζάκης με κάποιο τρόπο συνέχισε να ζει μέχρι σήμερα και υπήρχαν και η ΟΛΚΕ και οι διάφορες drama queens της τηλεόρασης και του διαδικτύου και ο Βασίλης Σωτηρόπουλος. Έστω λοιπόν ότι κάποιος υπερευαίσθητος ομοφυλόφιλος διάβαζε αυτό το χωρίο και, οργισμένος από την προσβολή κατά των ομοφυλοφίλων, πήγαινε στον Σωτηρόπουλο ζητώντας να ληφθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για να μη δυσφημούνται οι ομοφυλόφιλοι από τον (μάλλον φανταστικό) ήρωα του βιβλίου.
Τι θα γινόταν; Θα ζητούσε ο Σωτηρόπουλος τη δίωξη του Νίκου Καζαντζάκη; Θα έβγαινε η ΟΛΚΕ να τον κατηγορήσει ότι προπαγανδίζει την ομοφοβία; Θα ζητούσαν την ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ όλων των αντιτύπων του βιβλίου (από ιδιώτες, βιβλιοθήκες, βιβλιοπωλεία κλπ) και την αφαίρεση των προσβλητικών μερών του κειμένου;
Ξέρω ότι θα βγουν διάφοροι και, με αφορμή αυτό μου το σχόλιο, θα μου αποδώσουν (ψευδώς, βεβαίως – αρκεί μια ματιά στο ιστολόγιό μου) τον τίτλο του ομοφοβικού. Είναι ένα ουδόλως πολιτικώς ορθό σχόλιο, αλλά πρέπει να θέσουμε ορισμένα καίρια ερωτήματα. Δηλαδή ο οποιοσδήποτε νιώθει ότι ένα κείμενο τον προσβάλλει (ασχέτως αν ο συγγραφέας του είχε ή όχι πρόθεση να στοχεύσει αυτόν), θα σπεύδει να λογοκρίνει (και υπόψιν ότι είναι ΨΕΜΑ ότι η λογοκρισία έχει μόνον προληπτικό χαρακτήρα – οι κατασχέσεις εντύπων, μαγνητοταινιών κλπ που έχουμε δει στο παρελθόν είναι ΚΑΙ ΑΥΤΕΣ λογοκρισία);
Δηλαδή το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο τι πρέπει να κάνει που ο Καραγκιόζης και στην ελληνική και στην τούρκικη εκδοχή του παρουσιάζει τον Εβραίο ως άτομο τόσο αντιπαθές; Μήπως θα έπρεπε να προσφύγει κατά του Ευγένιου Σπαθάρη και κατά όλων των καραγκιοζοπαιχτών;
Οι υποχόνδριοι και οι νεόπλουτοι αρχοντοχωριάτες μήπως θα έπρεπε να στραφούν δικαστικά κατά του Μολιέρου; Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας;
Και, το πιο ωραίο, μήπως θα βλέπαμε «υπέρμαχους της ελευθερίας του λόγου» να επικροτούν τέτοιες λογοκριτικές ενέργειες;
Αιρετικέ, όλα σωστά…
Η λογοκρισία είναι ισχυρό… ναρκωτικό για την Εξουσία, είναι η κατ’ εξοχήν «πρέζα της εξουσίας». Μόλις δοκιμάσει μια φορά, γλυκαίνεται πολύ και γρήγορα θέλει να ΞΑΝΑ-δοκιμάσει. Ετσι και την αφήσουμε, πάνε όλες οι ελευθερίες, χάθηκαν.
Αλλά και η ελευθερία δεν κερδίζεται χωρίς θυσίες. ΙΣΩΣ μία από αυτές να είναι και η συνειδητή ΑΠΟΦΥΓΗ της επίκλησης νομικών μέτρων, όταν νιώθουμε ότι μας συκοφαντούνε…
Η κοκαΐνη της εξουσίας είναι η λογοκρισία… Τέτοιες ορέξεις πρέπει να κόβονται αμέσως.
ΑΚΡΙΒΩΣ
(και ακριβώς αυτό δεν καταλαβαίνει ο δικηγορίσκος….)
Το κορυφαίο απ’όλα είναι ότι αφήνει να εννοηθεί ότι, αν δεν έχεις έννομο συμφέρον (οικονομικό ή ηθικό) σε κάτι, δεν έχεις δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης! Και το πιο τραγικό είναι ότι βρίσκονται άτομα να τον σιγοντάρουν – όπως είδαμε κι εγώ κι εσύ…
Μια παραλλαγή του πολύ γνωστού «ό,τι είναι νόμιμο είναι ΚΑΙ ηθικό»….
Τσέκαρε το mail σου.
ομαδεε!
ετσι που πεφτεις συνεχως απο τα συννεφα θα χτυπησεις!
@Sa.mi.
ΠΕΣΤΟ ΨΕΜΑΤΑ, πέστο ψέματα…
(ευτυχώς όμως που διαθέτω… αλεξίπτωτο) 🙂
Η άποψή μου για τον καθεστωτικώς επώνυμο, ψευδοαριστερό ΑΝεμο-Ναυτίλο, ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο συντάχθηκε με την άποψη του Σανιδά για άρση της ανωνυμίάς παραμένει άκρως αρνητική -για να μην πώ ότι έχει χειροτερέψει κι άλλο μετά το τελευταίο δωράκι Σανιδά στην ΕΛληνική Δημοκρατορία.
Και κάτι περίεργες συμπτώσεις εδώ.
Ποιός καθησύχαζε για μη άρση της ανωνυμίας στο διαδίκτυο για να διαψευσθεί (ή «διαψευσθεί») μετά από μία μόλις εβδομάδα;
Κακό θέατρο με πολύ περίεργο παρασκήνιο.
Παιδιά, τα λέμε αλλού – ίσως freenet, ίσως i2p, δεν ξέρω που.
Αγαπητή μου Πυγοσκελίς,
ΤΙ να πω, ΤΙ να πω….
Θα χαλάσει και το… αλεξίπτωτο, στο τέλος (από την κατάχρηση).
(θα επανέλθω αφού το… περάσω από σερβις).
Άκουσες χτες στο Χατζηνικολάου τι έλεγε ο αδερφούλης της μπάζο-Μιμής; Η αιτία, λέει, για την κατάρρευση του Ρύπου είναι αυτά τα μπλογκς που είναι ου σατανά… Γιατί μου φαίνεται ότι τα’χουν κάνει πάνω τους οι δημοσιοκάφροι σαν την αναίδειά του; Η Κανέλλη βέβαια τον περιέλαβε όπως του άξιζε…
Αφήνω την εγκύκλιο Σανιδά και πάλι για να ανέβει σε προτεραιότητα μέσα στα πρόσφατα σχόλια
http://www.protothema.gr/content.php?id=37176
To post του «Ανεμος» (Ναυτίλος) δεν το διάβασα ακόμη.
@pygoskelis
Ο Ανεμος / Ναυτίλος πάντως, τελικά, ΔΕΝ στηρίζει το «δώρο Σανιδά»
http://naftilos.blogspot.com/2009/06/blog-post_3549.html
(«Ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΝ σχετικά με τη γνωμοδότηση του Εισαγγελέα κ. Σανιδά για το απόρρητο επικοινωνιών του διαδικτυου»)
Δεν ξέρω αν είχε εκφράσει ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ απόψεις κάπου (και θα ήθελα ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να τις δω), απόψεις που ίσως ήταν κατά της απόφασης του κόμματος που φιλοξένησε στις 30 Ιουνίου…
…αλλά υπάρχει και ΔΕΥΤΕΡΟ δικό του ποστ με καθαρά προσωπικές απόψεις, επίσης ΚΑΤΑ του Σανιδά (και άλλων)
http://naftilos.blogspot.com/2009/06/blog.html
«Από τα «ύποπτα» Blog ως τη γνωμοδότηση Σανιδά…»
Μήπως… κατάλαβες λάθος αγαπητή Pygoskelis?
Δεν ξέρω, μπορεί να υπερβάλλω, αλλά οι ριπές του Ανέμου μου φέρνουν ενίοτε μια αδιόρατα άσχημη μυρωδιά.
Είναι εκείνος που με έκανε να μπλογκάρω κι εκείνος που με έκανε να σταματήσω το επίσημο blogging, οπότε δεν ξέρω αν παίζει και κανένα οιδιπόδειο…
Τέλος πάντων, καλύτερα να ασχολούμαστε με τους φανερούς, οργανωμένους κινδύνους της μαύρης μπλογκόσφαιρας.
(απο αλλού το περίμενα και απο αλλού μου ήρθε, αλλά εντάξει, σοφή δεν είμαι)
Και για κάτι πιό σχετικό:
Οι αθλιότητες με το GURF συνεχίζονται…
http://www.gurforum.org/2009/11/03/%ce%b1%ce%b3%cf%89%ce%b3%ce%ae/
Ωωωω….
καλώς τηνε! 🙂
Long time no see, Pygoskelis !!!
Δεν πρόλαβα όμως να… χαρώ τον επανερχομό σου,
και σκυθρώπιασα με τα ΠΟΛΥ κακά νέα,
που (καλά κάνεις και) φέρνεις… μόλις είδα το σύνδεσμο.
Ρεζουμέ:
Αποδεδειγμένος λογοκλόπος πουλάει… τσαμπουκά μέσω νομικών απειλών (και απαίτησης αποζημίωσης) σε μπλόγκερ που… λεει την αλήθεια (και μόνο αυτή) με ΣΤΟΙΧΕΙΑ (100% αληθινά) τα οποία ο λογοκλόπος
θέλειαπαιτεί να… κρυφτούν….OYOYOY… ΚΑΛAAΑ πάμε…
(ΚΑΙ διεθνώς, αν δεις την απόφαση του Κογκρέσσου να…
ΜΗ δει τα στοιχεία 580+ σελίδων της Αναφοράς Goldstone).
(A Global-scale Universal Travesty of Justice)
________
Υ.Γ. Για τον «Ανεμο»… ΤΙ να πω?
Αν δω κάποτε στοιχεία ότι ΟΝΤΩΣ προκαλεί αυτά τα χάλια, με οποιαδήποτε στάση ή άποψή του, νάσαι σίγουρη… έχει ΚΑΙ αυτός να «λαβαίνει»….