UPDATE: LLoyd Alex Remark Feat. Fiona Stein «This Love» remix 2009
Minimalistix – «Struggle for Pleasure» (2009):
Robert Miles -» Children» (Inpetto Remix, 2008)
Cally and Juice – QLIMAX – «Struggle For Pleasure» (remix)
(NOTE: the end of this track is appaulling, but the rest is OK –hehe)
Now, I usually don’t like «HardStyle» music, even though I love trance (especially melodic trance). However, I did like a minimal HardStyle-like- remix of Robert Miles’ «Children»; done by a… twenty-year-old Italian amateur called DJ Stef. (I think he needs to improve the end, a bit, though). BRAVO, Stef !!! BRAVISSIMO!
Robert Miles, «Children» (DJ Stef’s HardStyle remix, 2009):
_____________________
Robert Miles – Children (yet another…) Remix 2009:
______________
- Image via Wikipedia
MANY MORE will be added here soon – refresh often
and… have a refreshing cool Summer! 🙂
Related articles by Zemanta
- DJ Shadow lending DJ talents to DJ Hero (joystiq.com)
- Music Review | Younger Brother: The Bigger-Band Sounds of a Trance-Music Duo (nytimes.com)
να υποθέσω δηλαδή,
ότι στο δικό μου ανέβασες τα χειρότερα ?
🙂
Μα… ΙΔΙΑ είναι (χεχε)
απλώς προστέθηκαν 2 άλλα
και αφαιρέθηκαν 2 άλλα, προσωρινά.
Είναι κάτι στιγμές
που νιώθω πως ο κόσμος θέλει κλωτσιές….
ΓΕΡΕΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ να σηκωθεί από τις κλασσικές
και τις άλλες βολευτικές μουσικές
είμαστε όλοι αρκετά ξεβολεμένοι,
για να πηγαίνουμε και γυρεύοντας ..
α! μα δεν θα μας πεις τώρα και ‘βολεμένους’ !!
επίσης :
άλλοι προτιμούν μουσική που ΄καθρεφτίζει΄ τη ζωή τους,
κι άλλοι μουσική που ‘γιατρεύει΄ τη ζωή τους ..
διαλέγουμε και παίρνουμε ..
H KnowDame σου δημιούργησε αυτή την εντύπωση ίσως
Εγώ ΔΕΝ είπα κανέναν «βολεμένο»
ΕΣΥ χάρηκες που έφερα ξε-βολευτικές πινελιές
Αν πάλι δεν ισχύει αυτό, σιγά τα αυγά….
Χμμ, ήρθα κι από ‘δω γιατί φοβήθηκα τις απειλές…Ώρα είναι να μας κάνεις κι εσύ τίποτα βουντού..Σου αφήνω και δώρο, που κάτι μου λέει ότι θα εκτιμήσεις…
Εχω αηδιάσει σήμερα από ΑΛΛΑ πράματα…
σκεπτόμενος ΠΟΣΟ αυτή η ΚΩΛΟ-ΧΩΡΑ
έχει μια ΒΡΩΜΕΡΗ μουσική ΤΟΣΟ πολύ για πέταμα…
ΤΟΣΟ αντι-αισθητική και ΕΝΤΕΛΩΣ για τα μπάζα
(πλην ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΘΕΤΙΚΩΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ – Μίκης, κλπ)….
…ώστε ΔΕΝ δικαιούται να ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΑΥΤΗ
το ΤΙ είναι «φάρμακο» και ΤΙ δεν είναι….
κι αν θέλει να μάθει μια αλήθεια πικρή
η νεολαία είναι πιο φρέσκια και ως εκ τούτου σωστή
(τα ξέρεις κι εσύ) και ΔΕΝ ΜΑΣΑΕΙ από δήθεν
από μπουζουκόβιους που το ρίξανε στην κλασσική
(με το που μπήκανε στη υψηλή κενωνία να’ ούμε…)
διότι ΜΠΟΥΖΟΥΚΟΚΕΦΑΛΟΙ γεννήθηκαν
και ΒΛΑΜΜΕΝΑ μπουζουκοκούραδα θα πεθάνουν
(αλλά αυτά είναι μια εντελώς δική μου οργή
και δεν έχει με σενα, Cher Enfant ΚΑΜΜΙΑ σχέση
ΟΥΤΕ την παραμικρή…)
ΦΑΡΜΑΚΟ είναι η τρανς.
ΕΚΕΙ μόνο έκανες κάποιο λάθος….
@Silentcrossing
ΠΟΛΥ ωραία δώρα….
ευχαρισθώ…
βασική παιδεία ΥΓΕΙΑΣ θα ονόμαζα το Ροκ που μας έφερες….
Αν και το προηγούμενο σχόλιο απευθύνεται στην enfant, μιας και είμαι γύρω συμφωνώ τόσο πολύ μαζί σου για το «ΚΩΛΟ-ΧΩΡΑ», για το «ΒΡΩΜΕΡΗ», για τα «μπάζα»…
Θα διαφωνίσω μόνο με το «η νεολαία είναι πιο φρέσκια και ως εκ τούτου σωστή…» Μιλάμε για την ίδια νεολαία που τα σπάει πρώτο τραπέζι σε εγχώρια μπουζουκλερί ή για τη νεολαία που στις ανταποκρίσεις των δελτίων ειδήσεων «περνάει τέεεεελεια» στα νησιώτικα κλαμπ;
Κακά τα ψέμματα, οι νέοι έχουν το καλύτερο κριτήριο, όμως οι υγιείς νέοι ήταν και παραμένουν μειοψηφία σε αυτή την ΚΩΛΟ-ΧΩΡΑ. Οι περισσότεροι είναι γερασμένοι και φαρμακωμένοι πριν την ώρα τους…
Σκεφτόμουν, πριν περάσω ακόμα από τα μέρη σου, επίσης ότι όλοι μας είμαστε πολύ θυμωμένοι αυτό το καλοκαίρι 🙂
@silentcrossing
Αυτό που αποκάλυψα στην Ανφάν είναι… κοινό μυστικό νομίζω.
ΠΟΛΛΟΙ το νιώθουμε – μαντεύω….
ΘΕΛΩ να πιστεύω στους νέους.
ΑΡΚΟΥΜΑΙ να υπάρχει μια ΜΙΚΡΗ μειοψηφία να ΕΙΝΑΙ σωστή, να ΕΧΕΙ μέλλον, και… τα υπόλοιπα έπονται.
ΟΧΙ, δεν πιστεύω στους νέους που είναι σκυλάδες (ιδίως στην ΨΥΧΗ). Πιστεύω στους νέους που είναι υγιείς στην ψυχή (Ο,ΤΙ κι αν σημαίνει αυτό -διότι, ντάξει… είναι και ΠΟΛΥ ΦΛΟΥ -χεχε)….
Ξέρω ΗΔΗ μυστικά από τους νέους, για το ΠΩΣ βλέπουν τον κόσμο, που δύσκολα τα καταλαβαίνουν οι γονείς τους…
Ροκ και Τρανς είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Μάλιστα η Τρανς είναι απλώς ρυθμικό ροκ με παραπάνω διαστάσεις και προστιθέμενες μελωδίες.
Απαιτεί όμως και Ισχυρό ρυθμό για να χορεύεται, σε μια εποχή που το «επίπεδο θορύβου» έχει ανεβεί και ακυρώνει την επιθυμία για χορό. Χρειάζεται δηλαδή να υπερβεί κανείς κάποια όρια ρυθμού (κλπ) ΣΗΜΕΡΑ, που… δεν ιδρώνει το αυτί των ανθρώπων τώρα πια! χεχε
Πάνω από όλα, πάνω και από το ρυθμό, τη μελωδία και το θόρυβο, η μουσική ανέκαθεν υπήρξε πεδίο αμφισβήτησης. Η αμφισβήτηση του άθλιου κόσμου που κληρονόμησαν και καλούνται να διαιωνίσουν. Δεν είμαι σίγουρος αν η αμφισβήτηση αυξάνεται αναλογικά με το θόρυβο, ξέρω όμως ότι είναι το μοναδικό συστατικό της ΥΓΕΙΑΣ.
Όταν ο νέος βλέπει τον κόσμο με τα μάτια των γονιών, είναι ήδη γερασμένος. Και συνήθως οι μετέπειτα προσπάθειες παλλινδρόμησης (τη στιγμή της συνειδητοποίησης) είναι οδυνηρές και παταγώδεις…
ΕΤΣΙ ακριβώς, silentcrossing
Με αυτό που λες (που λέμε), είμαι σίγουρος πως συμφωνεί 100% ΚΑΙ η Enfant, ΚΑΙ η KnowDame ΚΑΙ ο Dennis (που είναι ΚΑΤΩ από 20 χρονών)….
…απλά θέλει λίγη προσοχή να ΜΗΝ το ξεχνάμε.
Π.χ. εγω ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ να το ξεχάσω, πριν 2 χρόνια, όταν ήρθα σε επαφή με το νέο είδος μουσικής που λέγεται ΗardStyle, Είχε έρθει τότε στην Ελλάδα κι ένας αρκετά γνωστός Γερμανός DJ, ο «Gary D», φίλος και καλεσμένος ενός συνεργάτη, και τα λέγαμε. 45 χρονών, προσπαθούσε να «πιάσει τον παλμό της νεολαίας», ο Gary. Εφτιαχνε λοιπόν HardStyle.
Χρειάστηκα λοιπόν… ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ για να…
1) ΚΑΤΑΛΑΒΩ το ΓΙΑΤΙ οι νέοι στράφηκαν σε αυτή τη μουσική (είναι το «punk της σύχρονης εποχής»)
2) να ΕΝΤΟΠΙΣΩ 1-2 κομμάτια HardStyle που να… μου αρέσουν, δηλαδή να ΚΑΤΑΛΑΒΩ κι εγώ ΠΩΣ στο διάολο τη βρίσκουν όσοι ακούνε τέτοια κομμάτια.
Ε, ένα τέτοιο κομμάτι το ΒΡΗΚΑ σήμερα, και το έβαλα στο ποστ.Τόγραψε άτομο 20 χρονών….
ΑΝ ΔΕΝ τον ανακαλύψουμε εμείς, ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί (από τους μεγάλους).
Υ.Γ. Για τον εξαιρετικό DJ, Gary D, που είχαμε την τιμή να φιλοξενούμε τότε (το 2007) (για να παίξει σε Club με το οποίο συνεργαζόμουν) είχα γράψει και 2-3 ποστ. Π.χ.
https://omadeon.wordpress.com/2007/07/25/gary-d-in-athens/
https://omadeon.wordpress.com/2007/07/20/gary-d/
συμφωνώ με τον Silent, ωραία τα δώρα
(και χρήσιμο το διάλειμμα ! )
(εγώ πάντως omadeon ακούω κι άλλα είδη, να, πριν από λίγο έστειλα σ’ έναν άγγλο φίλο κολλημένο με την τζαζ κάτι παλιά ρεμπέτικα που πολύ μού αρέσουν…και τού αρέσουν κι αυτουνού… Είμαι εκτός κλίματος εδώ ;;; )
θα επανέλθω (να ξανακούσω προσεχτικότερα…)
Καλησπέρα,
Για να καταλάβω, το θέμα του ποστ είναι η ανεβαστική μουσική (η οποία κατ» ανάγκη περιορίζεται στην τρανς ; ) ή η μουσική που αμφισβητεί; Όπου και πάλι δεν περιορίζεται (στους νέους) μόνο στην τρανς. Επιτέλους Omadeon, οι νέοι (που είναι νέοι) δεν ακούνε μόνο τρανς !
Επιπλέον η μουσική έχει το χαρακτηριστικό (όπως και η ζωή) να έχει στιγμές πάθους, έκρηξης, ενδοσκόπησης ή νηφαλιότητας. Όλα εξαρτώνται από τη στιγμή και τη διάθεση.
ΥΓ. Για τη διασκευή του Working Class Hero από τους Green Day πήγαινα, αλλά δεν βρήκα καλή βερσιον
Οταν ο (Trance DJ) Armin van Buuren έπαιξε ΜΑΖΙ με Κλασσική Μουσική Ορχήστρα, κάπου στη Γερμανία νομίζω (μπορώ να το βρώ με λεπτομέρειες). πολλοί εξεπλάγησαν. ΔΕΝ περίμεναν κάτι τέτοιο. Νόμιζαν πως η trance είναι σκέτο «ντάπα-ντούπα» (όπως συνηθίζεται να λέγεται)…
Ομως ΔΕΝ είναι. Με την ευρύτερη δυνατή έννοια, trance ειναι οποιαδήποτε μουσική μπορεί να φέρει ανέβασμα (trance) νου και σώματος, να συνδυάσει πολύ χαμηλούς τόνους με πάρα πολύ υψηλούς, να συνδυάσει ιδιαίτερα έντονο ρυθμό με πολυδιάστατη μελωδία / πολυφωνία, κ.ο.κ.
Σήμερα ακούμε ΜΟΝΟ ένα μικρό μέρος αυτού που θα ΜΠΟΡΟΥΣΕ να είναι η πραγματική Trance. Ακούμε ίσως… το πιο εμπορικό, πιο εύκολο είδος της, κ.ο.κ.
Ο θεωρητικός ΚΑΙ πρακτικός στόχος της trance είναι η ένωση, η μη-δυαδικότητα, μεταξύ νου και σώματος, ατόμου και ομάδας, συναισθήματος και νόησης, κ.ο.κ. – και μέσω αυτών των ενοποιήσεων το ΟΛΙΚΟ «ανέβασμα».
—-
Υ.Γ. Η μουσική του Johan Sebastian Bach ήταν η… TRANCE της ΔΙΚΗΣ του εποχής….
Τέλος πάντων….
Δηλαδή, η Trance ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ είδος ή υποσύνολο ειδών μουσικής. Είναι ΠΛΗΡΗΣ μουσική. Το ΥΠΕΡΣΥΝΟΛΟ πολλών άλλων ειδών μουσικής, κάθε ένα εκ των οποίων (ειδών) στερείται ΚΑΠΟΙΟΥ συστατικού, που ΑΝ το αποκτούσε, θα γινόταν ΚΑΙ αυτό trance.
Βεβαίως… αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Δεν είναι πάντα δηλαδή εφικτό π.χ. να προσθέσουμε ρυθμό σε ένα κομμάτι μη-ρυθμικό.
H KnowDame έφερε στο μπλογκ της Enfant δύο υπέροχα κομμάτια (το πρώτο ΑΚΟΜΗ πιο υπέροχο) που… προσωπικά σηκώνω τα χέρια ψηλά και λέω «ΔΕΝ γίνονται trance». Και «δεν γίνονται trance» διότι η πολυπλοκότητά τους (κλπ) εμποδίζει να μπει ΚΑΙ ρυθμός (απαραίτητο στην trance)…
Το ότι η Trance δεν είναι παρά η ΠΛΗΡΗΣ μουσική ΑΝΑΠΤΥΞΗ οποιουδήποτε ΜΕΡΙΚΩΣ ανεπτυγμένου κομματιού είναι μια ιδέα που… μου μπήκε στο μυαλό από πολύ παλιά (το 2002 περίπου) και… δεν μου βγήκε ακόμη. Παρόλο που… ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ. Είπα ήδη ορισμένες. Αυτά που αρέσουν στη KnowDame συνήθως είναι εξαιρέσεις. Ισως γι’ αυτό και να μην της αρέσει η Trance….
🙂
ΥΓ. 2 Παρόλο που η συγκεκριμένη μουσική δε μου ταιριάζει ιδιαίτερα … κάνω μερικές προσπάθειες να συνεισφέρω. Και το έψαξα ε;
(Τα ξαναδίνω ξεχωριστά)
Μα αυτό κάνει και η μουσική… σούφι για παράδειγμα
χμ, οι ειδικοί σε διαψεύδουν…
http://en.wikipedia.org/wiki/Trance_music
ΥΓ. Φτιάξε το τελευταίο λινκ με μουσική τρανς σε παρακαλώ
@KnowDame
Σε ΥΠΕΡ-ευχαριστώ. Ακόμη δεν τα άκουσα όλα…
Ακούω όμως ένα από αυτά και είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων….
Είπαμε, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ.
Υπάρχουν ΥΠΕΡΟΧΑ κομμάτια που ΔΕΝ ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΙ περαιτέρω με ρυθμό κλπ. και ΔΕΝ γίνονται trance.
Επίσης υπάρχουν ΑΜΕΤΡΗΤΑ, ΜΟΝΟΤΟΝΑ «εμπορικά κομμάτια trance» που… αποπροσανατολίζουν.
Αναφέρθηκα λοιπόν, εδώ και αλλού σε μελέτες, όπως:
1.- Music and Trance: A Theory of the Relations Between Music and Possession, του Gilbert Rouget
«Ritual trance has always been closely associated with music—but why, and how? Gilbert Rouget offers and extended analysis of music and trance, concluding that no universal law can explain the relations between music and trance; they vary greatly and depend on the system of meaning of their cultural context.
Rouget rigorously examines a worldwide corpus of data from ethnographic literature, but he also draws on the Bible, his own fieldwork in West Africa, and the writings of Plato, Ghazzali, and Rousseau. To organize this immense store of information, he develops a typology of trance based on symbolism and external manifestations. He outlines the fundamental distinctions between trance and ecstasy, shamanism and spirit possession, and communal and emotional trance. Music is analyzed in terms of performers, practices, instruments, and associations with dance. Each kind of trance draws strength from music in different ways at different points in a ritual, Rouget concludes. In possession trance, music induces the adept to identify himself with his deity and allows him to express this identification through dance.
Forcefully rejecting pseudo-science and reductionism, Rouget demystifies the so-called theory of the neurophysiological effects of drumming on trance. He concludes that music’s physiological and emotional effects are inseparable from patterns of collective representations and behavior, and that music and trance are linked in as many ways as there are cultural structures.»
Online, εδώ:
http://www.amazon.com/reader/0226730069?_encoding=UTF8&token=ItFh6ZG9lz29AIyeS8R6LFlrRjvItRTTA5xg7NAxv2k%3D&ref_=sib_fs_top&page=24#reader
2.- Music and Altered States: Consciousness, Transcendence, Therapy and Addictions των David Aldridge και Jörg Fachner (Ed.)
και αντιγράφω: «This international collection examines the opportunities for using music-induced states of altered consciousness to promote physical and mental healing, treat substance dependence, and in spiritual and palliative care. The contributors describe the successful use of altered states and their therapeutic potential, providing examples from different cultures and clinical, therapeutic and spiritual settings. Their observations cover a wide range of music types capable of inducing altered states, including polyrhythmic music, monotonous drumming, Western pop, and Arab musical schemata, complemented by theoretical and clinical approaches to applications in music therapy. This book will be a useful reference for practicing music therapists, musicologists, and ethnomusicologists, students and academics in the field.»
3.-Deep Listeners: Music, Emotion, and Trancing, της Judith Becker .
Υπάρχει online εδώ:
http://www.amazon.com/reader/0253216729?_encoding=UTF8&token=LDXUV6y%2FPaJZizMZFvZYPdjVUHDicvhlL55YR5VfJXs%3D&ref_=sib_fs_top&page=17#reader
Τέλος, έχω δεί ανθρώπους ν’ ακούνε θρακιώτική (τρίχορδη) λύρα και να χορεύουν σ’αναμμένα κάρβουνα.
Ξέρεις πόσοι μουσικοί ροκ ή άλλων ειδών μουσικής έχουν παίξει με ορχήστρες κλασικής μουσικής; Αυτό δεν τους έκανε κάτι ξεχωριστό. Μόνο αν η μουσική τους είχε κάτι ξεχωριστό, καθιερωνότανε.
Νομίζω ότι για τη μουσική ροκ οι Moody Blues πρεπει να ήταν από τους πρώτους
Υ.Γ. Αυτό που λέει η Wikipedia σαν ορισμός της ΥΠΑΡΚΤΗΣ trance είναι σε γενικές γραμμές σωστό και το δέχομαι.
Αυτά που λένε όμως οι ίδιοι οι δημιουργοί της Trance, όπως ο Robert Miles, ΔΕΝ είναι ίδια με τα προηγούμενα και τα πιο πολλά ΔΕΝ αναφέρονται.
Φιλοδοξία είναι πάντα η μετατροπή του μεγαλύτερου μέρους της μουσικής σε trance.
(ΟΧΙ πάντα εφικτή η υλοποίησή της, όμως, όπως είπαμε).
Αν θεωρήσουμε πως κάθε υπαρκτό μουσικό κομμάτι αποτελεί μία «ανάπτυξη θεωρημάτων» πάνω στα αρμονικά και μελωδικά του «αξιώματα» (σε γενικές γραμμές) τότε…
«trance-ανάπτυξη» σημαίνει να προστεθούν και ΟΛΑ τα άλλα «θεωρήματα». Μόνο που… ένα τέτοιο εγχείρημα όπως είπαμε δεν είναι ΠΑΝΤΑ εφικτό. Π.χ. υπάρχουν ΣΩΣΤΑ θεωρήματα που ισχύουν αλλά δεν αποδεικντύονται, ΔΕΝ εξάγονται. Τα βρίσκει ο συνθέτης, ίσως, ΜΟΝΟ ΑΝ μπορούν να βρεθούν….
(Σύμφωνα με το θεώρημα του Goedel απόλυτη πληρότητα και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ απόλυτη λογική συνέπεια ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να υπάρξουν, σε ένα λογικό σύστημα 1ου βαθμού και άνω. Αυτό πιθανολογώ πως έχει κάποιο ακριβές αντίστοιχο στη μουσική, στη ΝΕΑ θεωρία της Αρμονίας που βασίζεται πλέον σε αφηρημένες λογικές γραμματικές και όχι στο «περίπου»).
@KnowDame
Μα…. τα περισσότερα που ισχύουν για την Trance ισχύουν ΚΑΙ για το ροκ. Συγκοινωνούντα δοχεία είναι. Αν αναλυθούν πιο βαθειά διαφέρουν ελάχιστα, σε αρμονικές δομές. Το ροκ έχει συνήθως έναν πιο ΗΠΙΟ ρυθμό, ΠΙΟ ΑΡΓΟ, κ.ο.κ.
(μάλιστα ΚΑΙ τα δύο είδη, σχεδόν πάντα έχουν ρυθμό 4/4)….
Η trance είναι ένα είδος ΚΛΙΜΑΚΩΣΗΣ του ροκ, μια ανάπτυξή του ως τα όρια, ΤΟΣΟ σε ρυθμό, ΟΣΟ και σε πρόσθετες μελωδικές αναπτύξεις. Γι’ αυτό και ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ κομμάτια ροκ γίνονται ΥΠΕΡΟΧΟ trance.
ΞΑΔΕΛΦΙΑ είναι, αυτά τα μουσική είδη.
@Enfant
ΠΟΛΥ ζουμερό και ΓΕΜΑΤΟ στοιχεία το δικό σου σχόλιο…
ΟΥΑΟΥ… (αν και τάχουμε ξαναπεί αυτά στο παρελθόν -χεχε)
Θα επανέλθω αφού σκεφτώ ΚΑΛΑ και διαβάσω ΞΑΝΑ όσα λες…
σε λίγο….
@L’Enfant
Μόλις είδα αυτά που φέρατε. Πολύ ενδιαφέροντα.
Μπορώ να πω ότι από προσωπική εμπειρία έχω βρεθεί σε κατάσταση έκστασης με πολύ διαφορετικά είδη μουσικής. Πχ. με τα υποβλητικά κρουστά των Savage Republic (Tribal-Industrial-Art-Punk band), με Reggae, με καθαρόαιμη ροκ από διάφορες δεκαετίες, με μουσική σούφι, με μουσική meditation και ούτω καθεξής.
Αν και μου αρέσουν τα περισσότερα είδη μουσικής (άλλα περισσότερο, άλλα λιγότερο), ειδικά με τη μουσική τρανς έχω ένα πρόβλημα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, θεωρώ τους ρυθμούς της μη συμβατούς με τους δικούς μου. Για την ακρίβεια τους θεωρώ κάτι σαν «βιασμό». Περιμένω και τις απόψεις των υπόλοιπων.
Με τον Omadeon σε αυτό το θέμα διαφωνούμε 😉
ΥΓ. Και κάτι που ήθελα να βάλω στο ποστ της Hypericum Perforatum, αλλά δεν ταίριαζε με το «κλιμα» 🙂
KnowDame,
έτσι ακριβώς, με υπογράμμιση στη μουσική σούφι
» …Αν και μου αρέσουν τα περισσότερα είδη μουσικής (άλλα περισσότερο, άλλα λιγότερο), ειδικά με τη μουσική τρανς έχω ένα πρόβλημα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, θεωρώ τους ρυθμούς της μη συμβατούς με τους δικούς μου. Για την ακρίβεια τους θεωρώ κάτι σαν “βιασμό”. Περιμένω και τις απόψεις των υπόλοιπων….»
μα εγώ δεν το έγραψα αυτό ; με μπερδέψατε 🙂
για το δεύτερο σχόλιό σας:
ποιό ήταν το κλίμα είπαμε ;
Περιμένω και τις απόψεις των υπόλοιπων…[διαγράψτε το]
Αυτό το υπέροχο κομμάτι του σχολίου των 23.50 για μένα… ΕΙΝΑΙ ένα ΕΙΔΟΣ trance. Μπορεί να λέγεται και να ταξινομείται αλλιώς, βέβαια, π.χ. new age (?)…
…όμως παρόλ’ αυτά εκπληρώνει σχεδόν όλες τις ψυχολογικές και μουσικές προϋποθέσεις για να αποτελεί ΕΙΔΟΣ trance.
Απλά δεν έχει τη «στάνταρντ ανάπτυξη» που έχει επικρατήσει να υπάρχει στο trance (και στο progressive trance).
Ομως… το πρόσωπο αυτού του εκστασιασμένου (φανερά!!!) ασιάτη κημπορντίστα και η παρόμοια performance του ντραμίστα, δείχνουν πολλά…
…και η δομή της μουσικής ΕΙΝΑΙ πολυδιάστατη σε αρκετό βαθμό, με επαναλαμβανόμενα τμήματα, κ.ο.κ.
Μια υποσημείωση… ή υπενθύμιση.
Σήμερα πολλά είδη μουσικής διαχέονται τόσο πολύ, όσον αφορά το στυλ ή το «genre» (είδος) ώστε έχει αρχίσει να γίνεται μεγάλο πρόβλημα ακόμη και η ίδια η ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ του καθενός.
Οσοι αρέσκονται σε αυστηρούς και σαφείς ορισμούς ατυχούν.
Το «μουσικό DNA» είναι ίδιο στα θεμέλιά του ή συστατικά του και η μουσική εξελίσσεται περίπου όπως οι οργανισμοί…. Και π.χ. υπάρχουν «μουσικά πλάσματα» που ΔΕΝ ΘΑ ΕΞΕΛΙΧΘΟΥΝ περισσότερο (όπως τα δικά μας ρεμπέτικα, που φτάσανε προ πολλού στο ΤΕΡΜΑ της αναμενόμενης μέγιστης εξέλιξής τους) ενώ άλλα (π.χ. η trance) εξελίσσονται ραγδαία, πολύ περισσότερο από άλλα, με απεριόριστες προοπτικές καλυτέρεψης (αν αφήσουμε στην άκρη τις αυστηρές οριοθετήσεις).
Παρεμπιπτόντως….
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ορισμένα είδη ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ προ πολλού. Τα ρεμπέτικα είναι όπως οι «Νεάντερνταλ», ούτε καν όπως αυτοί… Είναι μάλλον όπως οι γορίλλες σε σχέση με τον άνθρωπο
(κακίες…. χεχε)
@Hypericum Perforatum
Μα δεν είπα ότι το γράψατε εσείς. Αυτές είναι δικές μου απόψεις 😉
Για το κλίμα… εννοώ ότι το ποστ σας το είδα σαν συλλογική προσπάθεια, όπου η κάθε μουσική αποτελούσε μία νότα ή ένα στίχο σε ένα γενικότερο σύνολο. Και όπως μία νότα ή ένας στίχος έχει άμεση συνάφεια με τον προηγούμενο… ε όταν βρήκα το συγκεκριμένο κομμάτι δε ταίριαζε να το βάλω τη συγκεκριμένη στιγμή.
όπως σου έγραψα και στο δικό μου:
«… πιστεύω ότι η τρανς είναι ένας
νέος δρόμος για πολύυυυυ παλιά πράγματα…»
και βέβαια, σε κάθε τελετουργικό έκστασης ή σε θεραπευτική (δια της μουσικής) πράξη, ΔΕΝ μπορείς να αγνοήσεις τα κοινωνικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα.
Αν ζητήσεις από έναν Μογγόλο της παραδοσιακής κοινωνίας να νιώσει οτιδήποτε ακούγοντας τρανς, απλά, θα πάθει έμφραγγμα.
(και συγνώμη για τις ό,τι νάναι και
εναλασσόμενες μητρότητες των σχολίων μου,
απλά ‘σέρβιρα’ στο άλλο μου βλόγ.)
KnowDame,
ήταν μια ατυχής πιθανόν εξυπνάδα,
για να πώ ότι το προσυπογράφω απολύτως !
Enfant,
αυτό που είπες (πολλές φορές)
με βρίσκει ΑΠΟΛΥΤΑ σύμφωνο…
ωστόσο… υπάρχουν κάποια λεπτά σημεία χρήζοντα εξήγησης.
Π.χ. στην πράξη, έχει αποδειχθεί πως>δεν είναι τόσο πολύ τα «κοινωνικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα» που μετράνε, όσο η ΙΔΙΑ η «γλώσσα έκφρασης» της μουσικής, δηλαδή το δικό της σύμπαν κλιμάκων, αρμονιών, μελωδιών και ρυθμών, το ΜΟΥΣΙΚΟ DNA, που μετράει, προκειμένου να «καταλάβει» ένας Μογγόλος ένα δυτικό τρανσάκια (ή αντιστρόφως)…
….επίσης, η δυτική μουσική, από το Ροκ και μετά, άρχισε να υιοθετεί αρμονίες που έχουν στενότερη σχέση με την Απω Ανατολή (που παίζεται και στα «μαύρα πλήκτρα του πιάνου»).
Επομένως… ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ αν ο Μογγόλος θα πάθει έμφραγμα.
Ισα-ίσα μπορεί να πεί «εγώ ξέρω καλύτερα από εσάς» ! 🙂
καλά, ν’αφήσουμε τον Μογγόλο,
να πιάσουμε έναν Θρακιώτη αναστενάρη..
Και θάλεγα, άλλο η παραδοσιακή μουσική κι άλλο η έθνικ.
και δεν διαφωνώ ότι μπορούν να βρεθούν συγγένειες αρμονιών, μελωδιών και ρυθμών, αλλά, νομίζω πως δεν αρκεί..
ίσως εσύ τα βλέπεις από τη σκοπιά του μουσικού και αναζητάς κάτι πιο κανονιστικό (Normative) κι εγώ απ΄τη σκοπιά του ανθρωπολόγου υπερτονίζω το ιδιογραφικό (idiosyncratic).
και τι ‘πολλές φορές’ : μόλις 1/ blog !
🙂
Enfant
Δεν ξεχνώ επίσης ότι ο ίδιος ήχος, η ίδια αρμονία, για έναν αναστενάρη μπορεί να έχει συνδεθεί με θεϊκές δυνάμεις ενώ για έναν άλλον με τις δικές του καθαρά ανθρώπινες…
Παίζει ρόλο η κοινωνία και τα πολιτισμικά συμφραζόμενα επειδή ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ οι δομές των ήχων με άλλες δομές, από την αρχή.
Π.χ. αν κανείς έχει νιώσει πολύ όμορφες προσωπικές στιγμές ακούγοντας ένα συγκεκριμμένο κομμάτι, τότε τείνει να το απολαμβάνει περισσότερο επειδή ο εγκέφαλός του έκανε τη ΣΥΝΔΕΣΗ ανάμεσα στις καλές στιγμές που έζησε, και αυτό.
Ετσι… κατάντησε και η Ελλάδα… Τσιφτετελο-Ελλάδα, γιατί οι εκτιθέμενοι στα τσιφτετέλια έζησαν επίσης, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, και ορισμένα… χαΪλίκια (έστω… ψευτο-χαϊλίκια).
ΟΛΑ αυτά σωστά (και πάω πάσο)…
μόνο που…
ανεξάρτητα από τα πολιτιστικά αυτά συμφραζόμενα, η γλώσσα της μουσικής είναι κάτι αυτοτελές και αυτόνομο, ΣΑΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΔΟΜΗ. Και χωρίς ομοιότητα σε ΑΥΤΗ τη δομή, ΚΑΝΕΝΑ «πολιτιστικό δρώμενο» δεν βιώνεται σωστά έτσι κι αλλιώς. Π.χ. ανατολίτης χωρίς αμανέ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, εκτός αν είναι και… κοσμοπολίτης (όπου αμανές = αραβική κλίμακα).
απόλυτα σύμφωνη,
το καταφέραμε κι αυτό !!!
Καλημέρα,
χεχε μια και αναφέρατε μογγόλους… είπα να φέρω μερικούς να τραγουδήσουν στην παρέα… 😉
Chiraa-Xoor (Yellow Trotter)
A legendary Tuvan hero rides around the beautiful land of Tuvan ancestors, giving names to rivers, mountains, steppes.
KnowDame,
καλημέρα,
δεν το ανέφερα τυχαία,
αναμείνατε ποστ,
με throat_singing και όλα τα καλά 😉
@Hypericum Perforatum,
Σε ποιο σπίτι; Στο εξοχικό ή στην κύρια κατοικία;
Καλημέρα σε όλους/όλες !
Λόγω δουλειάς σήμερα είμαι δυσκίνητος στα σχόλια….
Πάντως το βίντεο το είδα, είναι πολύ καλό και ασυνήθιστο για μας στη δύση. Το ΚΟΙΝΟ που έχει όμως μαζί μας είναι ότι… πράγματι έχει στοιχεία που θυμίζουν trance, με την γενική θεωρητική έννοια, όπως αυτή που περιγράφουν οι σύνδεσμοι της Hypericum χθες, αλλά και επίσης όπως περιγράφεται η trance από το…
Ινστιτούτο της Trance
http://www.trance.edu/drupal/
που… παραδίδει και μαθήματα εδώ
http://www.tranceinstitute.com/
«Trance-inducing Music»
http://www.trance.edu/drupal/node/29
(η έννοια «trance» στο ινστιτούτο αυτό είναι πολύ πιο γενική από τη ΜΟΥΣΙΚΗ trance).
Περισσότερα:
[….]
[….]
[…..]
[….]
πηγή:
http://www.trance.edu/drupal/node/35
(«A Suggested Model for Trance»)
Εκείνο που θάθελα να προσθέσω στις θεωρίες αυτές,
είναι το εξής… προτεινόμενο «Γενικό Μουσικό Θεώρημα της Trance«.
Music TRANCE-formation ™ (theorem-sketch)
ANY music composition
which can be suitably re-arranged
by finding and completing
parallel repetitive patterns
can be converted
into Trance music.
(the «proof» of this is left as an… exercise).
(ο «θεώρημα» είναι δικό μου -χεχε 😆 )
omadeon,
Πολύ καλό το «Θεώρημα του Omadeon™» !
εγώ θα το διατύπωνα έτσι :
ANY type of music which can be suitably re-arranged by finding and completing parallel repetitive patterns μπορεί να οδηγήσει σε/υποβοηθήσει την έκσταση.
και θα συμφωνούσα βέβαια και με την απόδειξή του !
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΟ Παράδειγμα…
εφαρμογής του «θεωρήματος», δηλαδή
1) ΕΝΤΟΠΙΣΜΟΣ των κεντρικών τμημάτων αρμονίας που ΜΠΟΡΟΥΝ να μετατραπούν σε επαναληπτικούς ΒΡΟΧΟΥΣ (ή λούπες / loops) σε δύο (επιφανειακά) διαφορετικά μουσικά κομμάτια (που όμως… έχουν ΚΟΙΝΟ «μουσικό DNA»)
2) ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ ενός κομματιού Trance που είναι μεταλλαγμένη ΕΝΩΣΗ αυτών των βρόχων με ΤΟΝΙΣΜΕΝΑ τα ΚΟΙΝΑ στοιχεία του «μουσικού τους DNA»
http://soundclick.com/share?songid=4439107
«Johan Sebastian Bach… Insomniac»
(ενώνοντας ένα κομμάτι του Bach με το γνωστό «Insomnia»)
(δικό μου «πείραμα», αφού βρήκα τις κεντρικές αρμονικές λούπες δύο διαφορετικών κομματιών).
Τώρα….
Επειδή μερικές φορές ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως ορισμένα κομμάτια είναι «εντελώς διαφορετικά», και ΔΕΝ αντιλαμβανόμαστε το κοινό «DNA» (το οποίο φέρνει στην επιφάνεια η διαδικασία του «Trance-formation»)…
Ιδού ένα δεύτερο παράδειγμα, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ για τις πολύ μεγάλες ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ μεταξύ 2 «διαφορετικών» Ελληνικών μουσικών κομματιών, των εξής:
1) Θανάση Παπακωνσταντίνου «Ανδρομέδα»
2) Μίκη Θεοδωράκη «Ενα το Χελιδόνι»
https://omadeon.wordpress.com/2007/06/04/andromeda/
(«Andromeda (Trance remix of Mikis Theodorakis and Thanos Papakostantinou) – repost 2008»)
μάλιστα… αυτό το κομμάτι τρανς, μου το… έκλεψαν οι τύποι του http://www.e-e-e.gr, σαν
μουσική επένδυση των δικών τους… ΠΟΛΥ φευγάτων φαντασιώσεων (χεχε) -κλικ ΕΔΩ).
και μία… λακωνική απάντηση, εδώ
https://omadeon.wordpress.com/2008/11/30/andromeda-meme/
Κρίμα που βρώμισε ΚΑΙ ΑΥΤΟ το ποστ !
Μήπως είναι καιρός να σκεφτείς την τακτική που ακολουθούν ο Πολσμάνος και ο Διαγόρας και να μαζεύεις τις βρωμιές όλων των προβληματικών σε ένα ποστ;
Έτσι όπως πάνε αυτοί δεν θα αφήσουν ούτε ένα ποστ χωρίς να το μαγαρίσουν.
ΥΓ. Αχά είδα ότι πρόσθεσες και άλλα βίντεο του Alex Remark. Μάλλον σου άρεσε και σένα ε; 🙂
To This Love δεν μου είχε αρέσει γι’ αυτό και δεν το έβαλα, το Valoy (που ακούω τώρα και μαλλον μου αρέσει) μου ξέφυγε και το κομμάτι Nephertity ήταν αυτό που έδωσα 2 φορές (άλλο βίντεο όμως) και η wp αρνιόταν να το εμφανίσει. Υπάρχει ακόμα ένα στο γιουτούμπι που σου ξέφυγε.
Ουπς, μόλις είδα ότι έστρωσαν τα ανθρωπάκια!!!
Γιούπιιιιι

έτσι για να τσεκάρω ότι όλα είναι εντάξει τώρα
Το βίντεο που σου ξέφυγε 😀
ΩΩΩΩ….
my dearest KnowDame
you can say that again ! 🙂
Υ.Γ. την υπέροχη δουλειά του Alex Remark την ανακάλυψε ΠΡΩΤΗ η KnowDame, κι εγώ… έκανα ζαβολιά βάζοντάς την εδώ ξεχνώντας να το αναφέρω….
@KnowDame
είπες
Ε, ναι, συμφωνώ απόλυτα, και σε όλα.
Από σήμερα θα κάνω το εξής (μετά από προσεκτική σκέψη)
1) ΚΑΘΕ σχόλιο που αποτελεί παρενόχληση, θα ΣΒΗΝΕΤΑΙ από το ποστ όπου εμφανίζεται (ώστε να ΜΗΝ το μολύνει) και θα μπαίνει _μόνο_ σαν UPDATE – προσοχή εδώ, ΜΕΓΑΛΗ ΥΠΟΘΕΣΗ αυτή η λεπτομέρεια, θα δείτε γιατί -…
…σε έναν άλλον χώρο, που προσωρινά θα είναι ένα συγκεκριμμένο σχόλιο εδώ
https://omadeon.wordpress.com/2009/06/27/power-to-the-people-who-comment/#comment-25471
2) Ο λόγος που θα μπαίνει ΜΟΝΟ σαν UPDATE είναι γιατί έτσι ελαχιστοποιείται η ΕΝΟΧΛΗΣΗ, αφού το σχόλιο (από κάθε πρακτική άποψη) ΔΕΝ θα ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ σαν ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΣΧΟΛΙΟ, παρά μόνο σαν διόρθωση ΗΔΗ υπαρκτού «σκουπιδοτενεκέ» ή «πτυελοδοχείου»…
Οι παρενοχλήσεις γίνονται φυσικά για να ‘μαγαρίσουν’ ποστ, αλλά γίνονται επισης και για να… απολαμβάνει ο παρενοχλών το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. Με την τακτική που εξήγησα, το όποιο αποτέλεσμα θα είναι προσωρινό και ΜΗΔΑΜΙΝΟ (ή και εντελώς ΑΟΡΑΤΟ αν η I.P. address του παρενοχλητή είναι ΗΔΗ σταμπαρισμένη).
Περιττό να προσθέσω ότι θα δημοσιεύονται ΚΑΙ τα I.P. addresses μέσα στο πτυελοδοχείο….
😳 ε καλά, δεν ζήτησα και εύρετρα 🙂
(Εκμεταλεύομαι το σχόλιο για να χαρώ λίγο ακόμα που ανέκτησαν την υγεία τους οι φατσούλες)
😆
KnowDame
Καλημέεερα…..
ΤΙΙΙ βλέπω? Ενα σχόλιο… στολισμένο σαν ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΔΕΝΤΡΟ !!! αχαχαχα 😆
Ωραίο ποστ, κυρίως λόγω προσωπικών αναμνήσεων βλ. Children και Struggle for Pleasure.
Θενκς Snap!
Αν θέλεις να δεις κι άλλα trance music videos,
δοκίμασε τη συλλογή μου στο
http://delicious.com/omadeon/youtube+trance
(68 results αυτή τη στιγμή)
επίσης μπορείς να δοκιμάσεις
http://delicious.com/tag/youtube+trance
(301 results αυτή τη στιγμή)
(τα δικά μου λινκ είναι… 23% των παγκόσμιων)