Ο Κώστας Λαπαβίτσας εξηγεί ΓΙΑΤΙ θα αποτύχουν ΔΝΤ/ΕΕ

Η συζήτηση του blog «Αφορμή» με τον καθηγητή Κώστα Λαπαβίτσα για την Ελληνική Κρίση… ξεπέρασε σε διάρκεια τη μία ώρα, αλλά ο νέος κανονισμός του YouTube επιβάλλει το γελοίο όριο των 10 λεπτών σε ΟΛΑ τα video! Σαν αποτέλεσμα ανέβασαν τη συνέντευξη στο Vimeo, αντί για το ΥοuTube. Ενα από τα σημαντικότερα στιγμιότυπα της συνέντευξης αφορούσε τα απάνθρωπα μέτρα λιτότητας που επιβάλλει το ΔΝΤ και η ΕΕ στην (κατοχική) κυβέρνησή μας, για τα οποία ο Κώστας Λαπαβίτσας κατέδειξε -με πολύ διαυγή τρόπο- τους λόγους που  θα αποτύχουν, ενώ η βαθειά ύφεση (που φέρνουν) θα εξαναγκάσει την Ελλάδα σε αναδιάρθρωση του χρέους και/ή σε παύση πληρωμών, κάποια στιγμή. Aυτά τα πολύ σημαντικά 6 λεπτά της συνέντευξης, τα ανέβασα σαν αυτοτελές στιγμιότυπο στο YouTube:

English section: please click HERE

Aν τώρα σας… άνοιξε η όρεξη να δείτε και ΟΛΗ τη συνέντευξη (1 ώρας) -είναι εδώ:

Επίσης, η συνέντευξη του Πέτρου Παπακωσταντίνου (πάλι στο blog «Αφορμή») μου φάνηκε χρήσιμη και ενδιαφέρουσα. Συμφωνώ σε όλα, αν και υπάρχουν μερικά ασαφή σημεία που θέλουν περαιτέρω ξεκαθάρισμα. Στο μεταξύ, η μουλωχτή «λογοκρισία» που μου ασκεί (κάποιος άγνωστος μέσα από…) το ΑΤΙΜΟ φίλτρο «Ακιζμέτ»… έφαγε κι άλλο σχόλιό μου εκεί, που πήγε στο spam. Το επανέλαβα και σε σχετικό ποστ της «Καλύβας», όπου… πάααλι πήγε στο spam (αλλά ελευθερώθηκε αργότερα). To επαναλαμβάνω και εδώ, στο τέλος αυτού του ποστ.

UPDATE 1: Στο νέο ποστ του, το blog «Αφορμή»  Διάσωση της Ελλάδας ή των τραπεζών; αναλύει τον τρόπο με τον οποίο το οικονομικό πρόγραμμα διάσωσης που εξήγγειλε η Ε.Ε. θα έχει ως αποτέλεσμα να κατευθυνθούν εκατοντάδες δισεκατομμύρια προς τις μεγαλύτερες τράπεζες της Ευρώπης την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι υφίστανται περικοπές στους μισθούς και τις κοινωνικές δαπάνες. (Ελληνική μετάφραση του άρθρου «Rescuing Greece or the banks?» του Lee Sustar στην εφημερίδα «Socialist Worker«).

Μερικά αξιόλογα post του blog aformi.wordpress.com για την Κρίση:

• Οικονομική κρίση και Αριστερά: μια συνέντευξη του μπλογκ aformi με τον Γιάννη Μηλιό και τον Σπύρο Λαπατσιώρα

• Ευρώ: εθνική επιτυχία ή εργαλείο ταξικής εκμετάλλευσης;

• Έχει η συνείδηση της εργατικής τάξης καταρρεύσει;

• Το ευρώ και το «νέο γερμανικό ράιχ»: όταν η μυθολογία υποκαθιστά την πραγματικότητα

• Η κρίση του χρέους της ελληνικής οικονομίας

• Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνικός καπιταλισμός

• Η έλευση του κινεζικού αιώνα είναι αναπόφευκτη;

• Ψάχνουν για κλινικά ηλίθιους…

• Μία λακανική ερμηνεία της χρηματοπιστωτικής κρίσης

• Τους πληρώσαμε τα κέρδη τους, δεν θα τους πληρώσουμε και την κρίση τους

• Νεοφιλελευθερισμός: μια ιστορική αναδρομή

(υπάρχουν κι άλλα εκεί,  καθώς και μια πολύ καλή σελίδα με βιβλία, ΕΔΩ)

_____________________

Άλλα άρθρα και σύνδεσμοι σχετικοί με το θέμα:

• Oλα τα links που μάζεψα για την Ελληνική Κρίση
• Ολα τα links που μάζεψα για το Διεθνές Νομισματικό Τ αμείο
  

________________________________

Ακολουθεί το σχόλιό μου (που πήγε στο spam):

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ για το άρθρο, συμφωνώ σε όλα μαζί του. Βέβαια υπάρχουν για συζήτηση και στοχασμό ΠΟΛΥ περισσότερα, κι ελπίζω να συζητηθούν.

Συγχαρητήρια επίσης για το άρθρο με τη συνέντευξη του Κώστα Λαπαβίτσα. Eίδα το video της συνέντευξης 2-3 φορές και μου άρεσε τόσο… ώστε «έκλεψα» γύρω στα 5 λεπτά αυτοτελούς ομιλίας του και τα έβαλα στο δικό μου YouTube Channel (με πλήρη αναφορά του blog σας, κλπ). Με κλικ στο ψευδώνυμό μου («OMADEON») θα το δείτε εκεί. Τέλος, απαντώ στο σχόλιο του «αποπάνω» (ΕΔΩ):

@Αποπάνω
Προβλέπω να… τσακωθούμε ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ. Παρόλ’ αυτά, δεν μπορώ να μην πω ορισμένα πράματα που εξάγονται λογικά (κατ’ εμέ) από το σχόλιό σου.

«Μια ανάλυση που δεν είναι μαρξιστική δεν μπορεί να είναι διαλεκτική.»

Δεν νομίζω. Η διαλεκτική δεν είναι προνόμιο του Μαρξ και του μαρξισμού. Ο δογματικός αυτός τρόπος ορισμού ενοχλεί κάθε ανοιχτό νου διότι αποκλείει (π.χ.) κάποιους διανοητές που στοχάζονται διαλεκτικά ΕΞΩ από το μαρξισμο, ή και «μετα-μαρξιστικά», κ.ο.κ.

«Ο χώρος της οικονομίας, ο χώρος του κεφαλαίου είναι αδύνατον να απομυστικοποιηθεί αν δεν απομυστικοποιηθεί η έννοια της Δημοκρατίας…

ΛΑΘΟΣ. Το χώρο της οικονομίας μπορεί κανείς να τον κατανοήσει πλήρως (και να τον κριτικάρει) ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ αναφορά σε «δημοκρατία». Π.χ. τους οικονομολόγους της Σχολής του Σικάγου μπορούμε να τους κριτικάρουμε χωρίς ΚΑΜΜΙΑ αναφορά στη Χιλιανή χούντα του Πινοσέτ (που τους ασπάσθηκε). Και πάλι, η δήλωση αυτή «βρωμάει» δογματίλα. Είναι μια ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ αντι-διαλεκτική Λογική Συνεπαγωγή, ή (στην καλύτερη των περιπτώσεων) μια ΑΠΛΗ κοινοτοπία που «φοριέται» σαν θέσφατος «διαλεκτικός κανόνας»…

Στον κομουνισμό δεν θα φτάσουμε με “λαϊκές οικονομίες” αλλά μέσα από τη ΔΙΚΤΑΤΟΡΊΑ του προλεταριάτου που δε θα είναι ΚΑΘΌΛΟΥ δημοκρατική.

ΠΟΛΥ επικίνδυνη λογική.
Αν το προλεταριάτο (κάποτε θα) έχει τη δυνατότητα (και τη θέληση) να επιβάλλει «δικτατορία», τότε… δεν θα έχει ανάγκη να την επιβάλλει. Αν -πάλι- δεν την έχει, τότε εκείνος που (θα) την επιβάλλει -πολύ απλά- δεν (θα) είναι καν το προλεταριάτο. Θα είναι απλώς μια κομματική ΕΛΙΤ, δηλαδή μια μειοψηφία που ΝΟΜΙΖΕΙ πως «εκπροσωπεί το προλεταριάτο». (Βρεεε… καλώς το θείο Στάλιν…)
Πάντως, ο Μαρξ ΔΕΝ (θεωρώ ότι) εννοούσε αυτό που ΝΟΜΙΖΟΥΝ οι… Σταλίνες, όταν μίλησε για «δικτατορία του προλεταριάτου». Εννοούσε την επιβολή ρυθμίσεων που περιορίζουν π.χ. ορισμένες ελευθερίες της αστικής τάξης, οι οποίες βλάπτουν το λαό και το κοινωνικό σύνολο. ΔΕΝ εννοούσε τη δικτατορία μιας  κομματικής ελίτ που «ξέρει καλύτερα από το λαό». Εννοούσε μια δημοκρατία που να θεσπίζει κυρώσεις κατά των πλουτοκρατών και μέτρα υπέρ των εργαζόμενων. Αυτό όμως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ περιορισμός λαϊκών δημοκρατικών ελευθεριών, ΟΥΤΕ απαγόρευση κομμάτων, ΟΥΤΕ έλεγχος του Τύπου… (ΤΙΠΟΤΕ από όλα αυτά). Απαιτεί όμως έναν ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ και ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟ λαό, με πλειοψηφική ΘΕΛΗΣΗ για όοολα αυτά….

English section:

Summary:

• In an interview organized by the Greek blog «aformi»,  Kostas Lapavitsas (who teaches Economics in London University, School of Oriental and African Studies) talks about the Greek Crisis and the Greek government’s austerity plan (dictated by the International Monetary Fund and the European Commission). He demonstrates why these austerity measures will not improve anything; leading most probably to an eventual default, after a period of deep economic depression, massive unemployment and unnecessary suffering for the Greek people.
  

Related Links in English:

• «Rescuing Greece or the banks?» by Lee Sustar in «Socialist Worker«

• […under construction…]
  

_________________________