Εργατοπατέρες, όχι άλλες 24ωρες ψευτο-απεργίες, σας πήραν χαμπάρι (General strike)
Σκληρή ανακοίνωσηκατά των συνδικαλιστικών φορέων ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ εξέδωσε το σωματείο εργαζομένων στο Μετρό Θεσσαλονίκης:
ENGLISH SUMMARY: Trade-unions in Greece have «fought» austerity through ineffective 1-day (or 2-day-) strikes. These strikes have always been futile, never causing any real harm to the system; effectively becoming outlets for releasing collective anger «safely» (which actually benefits the system); never achieving the tiniest mitigation of (ever-worsening) austerity measures. For this reason, the Thessaloniki Metro Workers’ Union issued the official statement (below), condemning futile short strikes and demanding a permanent General Srike, all over Greece, while also chastising three prominent trade-unions (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ and ΠΑΜΕ) for their mistakes; accusing their leaderships of caring only about themselves, their own petty self-interests, their trade-union- careers and their divisive political squabbles.
English: Map of the Thessaloniki Metro Ελληνικά: Χάρτης του Μετρό Θεσσαλονίκης (Photo credit: Wikipedia)
«Το σωματείο μας στην έκτακτη γενική συνέλευση που πραγματοποίησε στις 5/9/2012 αποφάσισε να μην ξαναστηρίξει 24ωρη απεργία για τους παρακάτω λόγους.
Δυο χρόνια περίπου ζούμε σε μνημονιακό καθεστώς που μας το επιβάλανε ξένα και ντόπια συμφέροντα. Ένα καθεστώς που δεν περνάει σχεδόν μέρα που να μην προσπαθήσουν να μας πάρουν και κάτι παραπάνω. Ένα καθεστώς που έχει ανεβάσει την ανεργία στο 25% που μέχρι τέλους του 2012 θα έχει φτάσει στο 30% , στους δε νέους η ανεργία βρίσκεται στο 50%.Το παραγωγικότερο κομμάτι της χώρας ψάχνει την τύχη του εκτός συνόρων και αυτοί που μένουν στον τόπο τους δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν όνειρα.
(…)
Σε αυτά τα δυο μνημονιακά χρόνια που τα χάσαμε όλα και έχουμε ταπεινωθεί τελείως η ΓΣΕΕ , η ΑΔΕΔΥ , δυστυχώς και το Π.Α.Μ.Ε μας τρέλαναν στην επαναστατική γυμναστική με 24ωρες απεργίες και άντε και μια 48ωρη.
Ρωτάμε λοιπόν και θέλουμε απάντηση απ’ όλους αυτούς που έχουν στρογγυλοκαθίσει στις συνδικαλιστικές καρέκλες με στόχο (γιατί όχι) και ένα βουλευτιλίκι ή ακόμα και υπουργιλίκι, να μας πουν ποιο μέτρο πήραν πίσω οι τροικανοί της Ευρώπης και της κυβέρνησης από τις 24ωρες απεργίες που κάναμε μέχρι τώρα ; και δεν είναι λίγες.
Αφού λοιπόν διαπιστώσατε ότι είχαμε «τεράστιες επιτυχίες» με τις 24ωρες, αποφασίσατε να μας κατεβάσετε σε ακόμη μια 24ωρη στις 26 Σεπτέμβρη έτσι για να ξεμουδιάσουμε και να βγείτε πάλι στο μπαλκόνι, να μας «φουσκώσετε» τα μυαλά με μεγαλοστομίες, «φοβερίζοντας» τους τροικανούς ότι τάχα μου θα μας βρούνε μπροστά τους.
Κύριοι, έστω και τώρα που και ο τελευταίος Έλληνας έχει αντιληφθεί πού το πάτε, να είστε σίγουροι πως όλοι οι Έλληνες έχουμε καταλάβει πως δεν έχουμε μόνο Ευρωπαϊκή και Κυβερνητική τρόικα αλλά δυστυχώς έχουμε και συνδικαλιστική τρόικα.Έστω λοιπόν και αυτήν την ύστατη στιγμή μπορείτε να το σώσετε.
Σας προτείνουμε και απαιτούμε να παραμερίσετε όλες τις ανούσιες κομματικο-ιδεολογικές σας διαφορές, διότι αυτό δεν ενδιαφέρει διόλου τους εργαζόμενους που υποφέρουν, να σκύψετε πάνω στα προβλήματα που απασχολούν όλη την κοινωνία, να καθίσετε σε ένα τραπέζι, να κάνετε την αυτοκριτική σας, να μας πείτε ένα μεγάλο συγγνώμη για αυτά που έχουμε υποστεί και αν θέλετε να βάλουμε ένα φρένο σ’ αυτήν την λαίλαπα που θα μας πεθάνει όλους, να βγείτε και να προτείνετε το αυτονόητο που είναι μονόδρομος πια:
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ-ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ.
Αν δεν μπορείτε να τα βρείτε, ακόμα και τώρα που έχουμε πιάσει πάτο, αφήστε τα. Ίσως το κάνουμε καλύτερα μόνοι μας (…)».
Χρυσαυγίτες χτύπησαν και λήστεψαν μετανάστες στη Λάρισα (…τη Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου, ομάδα τεσσάρων νεαρών που φορούσε μπλούζες της Χρυσής Αυγής ζήτησε να ελέγξει τα χαρτιά τους, προκειμένου να δει εάν βρίσκονται νόμιμα ή μη στην Ελλάδα. Όταν οι δυο αλλοδαποί τους απάντησαν ότι βρίσκονται νόμιμα στην Ελλάδα, δέχθηκαν την απρόκλητη επίθεση των τεσσάρων νεαρών, οι οποίοι αφού τους χτύπησαν, στη συνέχεια τους έκλεψαν 150 ευρώ και ένα κινητό τηλέφωνο)
Όταν ο Κασιδιάρης εξυμνούσε τον… Χίτλερ! (ως «μέγα αναμορφωτή και οργανωτή ενός πρότυπου κράτους», χαρακτηρίζοντας τον παράλληλα ως «ύψιστο στρατηγικό νου» και «ιδιοφυία», 20 Απριλίου 2011)
Ευχαριστούμε τσακάλι (είσαι… όνομα και πράμα -χεχε).
Τα κατάφεραν πάααλι, οι εργατοπατέρες να τα ρίξουν ο ένας στον άλλον, μου φαίνεται.
Παραθέτω λοιπόν ΟΛΗ την «άλλη πλευρά» (όπως τη λες) και επίσης το σχόλιό σας.
Θα εξηγήσω και πως βλέπω εγώ το θέμα.
Θα παραθέσω λοιπόν στο τέλος μόνο το δικό σας σχόλιο, αφού πω τη γνώμη μου (FWIW=for_what_its_worth):
1) Κατ’ αρχάς, η «πολεμική» ανακοίνωση του «Ρ» ΔΕΝ διαβάζεται, διότι (έτσι όπως είναι ατεκμηρίωτη, χωρίς στοιχεία) σε ΚΑΘΕ υγιή αμερόληπτο τρίτο παρατηρητη βρωμάει, είτε ότι περιέχει πολλή λάσπη, είτε ότι περιέχει σοβαρές ανακρίβειες, τις οποίες (ίσως) δεν αντιλαμβάνεται λόγω μανίας να κατηγορήσει ξανά και ξανά τους πάντες. ΑΚΟΜΗ κι αν έχει δίκιο, μέσα στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ αυτο-ακυρώνεται, σόρυ. (Εδώ είναι διαδίκτυο, όχι παίξε-γέλασε)
2) Δεύτερον, με τον ένα ή άλλο τρόπο, οι εργατοπατέρες καταφέρνουν και πάλι να ξεγλυστρήσουν από τη ΣΟΒΑΡΗ κριτική που εκφράζει η αρχική ανακοίνωση. Μπορεί κάλλιστα οι άλλοι εργατοπατέρες, εκείνοι που τους σούρνει τα εξ αμάξης ο Ριζοσπάστης, να είναι τόσο πουλημένοι όσο τους κατηγορεί, αλλά… και πάλι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ. Η ΙΔΙΑ κριτική ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ και ΙΣΧΥΕΙ.
3) Τρίτον, ο δόλος του αρθρογράφου του Ριζοσπάστη ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ από τον ίδιο τον τίτλο του, που είναι «Αποφάσισε να… μη συμμετάσχει ξανά σε 24ωρη απεργία!». (με τρείς τελείες στη μέση), γεγονός που δείχνει ότι ο αρθρογράφος θεωρεί τη μη-συμμετοχή σε 24ωρες απεργίες αδιανόητη και εξωφρενική. Ε, σόρυ αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ (όπως εξήγησε και η ανακοίνωση). ΦΑΟΥΛ και εδώ.
4) Μετά, εκείνο που συμπεραίνω εγώ, από όλα αυτά, είναι ότι ο Ριζοσπάστης (=ο αρθρογράφος του) αδυνατεί να δεχτεί, ούτε μία στιγμή, το ενδεχόμενο να έχουν ΔΙΚΙΟ όσοι υποστηρίζουν όσα λέει η ανακοίνωση, όπως επίσης αδυνατεί και να φανταστεί γνώμες συνδικαλιζόμενων που δεν έχουν κομματική στράτευση (και δόλο εναντίον του).
5) Το βάρος της ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ βαραίνει τον κατήγορο, όχι τον κατηγορούμενο. ΑΝ το ΠΑΜΕ (ή ο «Ρ») θέλει να αποδείξει τέτοιους καταιγισμούς κατηγοριών, άλλη φορά να βάζει… δικούς του ανθρώπους εφοδιασμένους με κάμερες και κοριούς ΜΕΣΑ στις συνελεύσεις που μαστιγώνει εκ των υστέρων τόσο άγρια. (και Ουδείς μπορεί να εμποδίσει κάμερες νομίζω, ή έστω συσκευές καταγραφής ήχου μέσα σε συνελεύσεις). Αλλοιώς να βρει επώνυμους και αξιόπιστους μάρτυρες που ήταν παρόντες/παρούσες στις καταγγελόμενες συνεδριάσεις, ή… (τέλος) να το ΒΟΥΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ όπου ανήκουν ΟΛΟΙ οι άλλοι ΑΧΡΗΣΤΟΙ συνδικαλιστές. Το ξέρουμε ότι το ΠΑΜΕ προσπαθεί να φέρει μαζικές απεργίες διαρκείας, αλλά… οι καλές προθέσεις μπορούν να γίνουν δρόμος για την κόλαση.
Μετά, εσείς απαντήσατε, με το εξής:
Σχόλιο [απο μπλογκ εργασιακό δελτίο]: Φαίνεται πως το ΠΑΜΕ επιδιώκει να μανιπουλάρει τους εργατικούς αγώνες με συγκεκριμένες κινητοποιήσεις που προτείνει και είναι ανώδυνες για την εξουσία. Τους θαυμάσαμε πέρυσι το καλοκαίρι ρε ρόλο μπάτσου στο Σύνταγμα, τους είδαμε να προσυνεννοούνται κινητοποιήσεις με την εξουσία, όπως 2ωρες καταλήψεις κτιρίων, τους είδαμε να παίρνουν δρόμο από τη “Χαλυβουργία” μόλις εμφανίστηκαν οι μπάτσοι, χωρίς να έχουν οργανώσει κανένα απεργιακό ταμείο, …Δεν τους είδαμε να αντιδρούν όμως στην ανακοίνωση που έκανε λόγο για παράδωση του ΜΕΤΡΟ Θεσσαλονίκης το 2018 !! ενώ οι ίδιοι είναι εργοδότες που απέλυσαν εργαζόμενους από τον “902″ και την “Τυποεκδοτική”.
E, οκ, κατηγορείτε κι εσείς το ΠΑΜΕ για ένα σωρό πράματα που απλώς ρίχνουν λάδι στη φωτιά της λάσπης και της παράνοιας, χωρίς τέλος. Τα καταφέρατε ΟΛΟΙ να επικρατήσει η γνωστή φαγωμάρα, μάλλον.
Εγώ ΧΕΣΤΗΚΑ για τον υποτιθέμενο δόλο του ενός ή του άλλου σωματείου, τη στιγμή που η ΟΥΣΙΑ της ανακοίνωσης έχει επισημάνει αληθινά πράματα έτσι κι αλλοιώς, που σκεφτόμαστε όλοι.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχετε δίκιο βέβαια. Σε ΜΕΡΙΚΑ που λέτε συμφωνώ, ενώ για μερικά άλλα δεν είμαι σίγουρος ή δεν έχω στοιχεία. Πάντως ένα μικρό κλάσμα όσων λέτε, αν τολμήσει να πει κάποιος κατά του ΠΑΜΕ, ή κατά του ΚΚΕ, τότε… εισπράττει στη συνέχεια ένα μπαράζ δυσώδους λάσπης εναντίον του (που βίωσα και προσωπικά, στο διαδίκτυο, αρκετές φορές, όπως και η φίλη κ.κ.).
Οπότε… σε έναν ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ δεν πρέπει να του δίνουμε λόγους να παρανοήσει περισσότερο.
Αν δεν είναι ΕΝΤΕΛΩΣ παρανοϊκός, τότε ας του υπενθυμίσουμε μόνο τα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ λάθη του
ή πως μπορεί να… βελτιωθεί στο μέλλον. 🙂
Να βελτιωθεί στο μέλλον! Ναι, ευτυχώς που έβαλες και τη γελαστή φατσούλα στο τέλος και έτσι η φράση παίρνει τη σωστή της διάσταση! Μα, εδώ ούτε το 4,5% δεν τους ταρακούνησε! Μιλάμε για μπετόν κατάσταση!!!
Ναι, έτσι είναι βέβαια! Αυτά που λέμε χρόνια τώρα, αλλά τι να πω, είμαστε σε κακό χάλι δυστυχώς ως κίνημα, ως κοινωνία, ως όλα. Το ΠΑΜΕ νομίζω ζητάει απεργία διαρκείας. Πάντως εγώ, παρότι συμφωνώ απόλυτα με την ανακοίνωση, θα κατέβω στις 26, μήπως και συμβεί ένα σημαντικό γεγονός, όπως στις άλλες μεγάλες κινητοποιήσεις πέρσι και πρόπερσι. Δυστυχώς είμαστε ματ, δεν υπάρχει απάντηση ανάλογη της επίθεσης. Αλλά, κρίνοντας και από τον εργασιακό μου χώρο, είμαστε ραγιάδες μέχρι το κόκαλο, ίσως είναι και αυτό που έγραφες τις προάλλες, οτι οι λίγοι πάντα πρωτοπορούν, δεν έχει νόημα να περιμένουμε από τους πολλούς να κάνουν το άλμα. Ως εκ τούτου, αυτός ο λαός έχει τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που του αξίζουν! Αλλά … εμείς το παλεύουμε, δεν έχουμε και άλλη επιλογή. Και όσο περισσότεροι γινόμαστε, τόσο το καλύτερο!
Εξάλλου, όταν ανακοινώνεται πανελλαδική απεργία μεγάλης εμβελειας, δεν είναι λύση να μην συμμετέχει κανείς. Λύση είναι να ΠΙΕΣΕΙ να γίνει ΚΑΙ διαρκείας.
ΤΟ ότι το ΠΑΜΕ ζητάει απεργία διαρκείας κι εγώ το ξέρω, αλλά δεν ξέρω ΑΝ μπορεί να τα καταφέρει, ή αν το εννοεί σοβαρά.
Εγώ θα έκανα την ανακοίνωση ΚΑΙ θα συμμετείχα, εκφράζοντας δριμύτερη κριτική αργότερα.
Εννοείται πως μπορεί κάλλιστα να έχει δίκιο το ΠΑΜΕ σε μερικά (ή και όλα) που λέει.
Και πάλι, παραδόξως νομίζω ότι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
Άν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δέν διώξουν τους απανταχού προδότες και χειραγωγούς των εργατικών κινητοποιήσεων,δέν θα υπάρξει ολοκληρωμένη και ουσιαστική αντίδραση απο μέρος των καταπιεζόμενων εργαζομένων.
Η αποψή μου είναι πως πρέπει να δημιουργηθεί πανελλήνιος εργατικός φορέας,πλήρως ανεξάρτητος, με συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο,με συγκεκριμένες απαντήσεις στα προβλήματα των εργαζομένων.
Πρέπει επιτέλους να φύγει η μόλυνση των κομμάτων και των κομματικών συμφερόντων απο όλα τα σωματεία και τα εργατικά κέντρα.Οι εργαζόμενοι δέν έχουν και δέν πρέπει να έχουν καμμία σχέση με αυτά τα ανώφελα παιχνίδια.
Είναι καιρός να αυτοργανωθεί η εργατική μάζα,καθώς οι γελοίες απεργίες της ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ απλά διαιωνίζουν την αναποτελεσματικότητα και την απογοήτευση στην οποιαδήποτε εργατική αντίδραση.
Θα πρέπει να συσταθεί ενιαίος φορέας ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων,όπου θα αναδειχθούν τα κοινά συμφέροντα όλων των εργαζομένων,θα αναλυθεί πλήρως η κατάσταση που βιώνει η κοινωνία και θα αποφασιστεί η ήδη καθυστερημένη αντίδραση και το ξεκίνημα ενός αγώνα,ενάντια στην υποδούλωση και την μελλοντική καταδίκη μας.
Για να μή ζήσουμε σάν σκλάβοι δουλεύοντας για τα απάνθρωπα και αδίστακτα αφεντικά,που καταργούν τα δικαιώματά μας.
Για να δώσουμε επιτέλους μιά απάντηση στις κωλοκυβερνήσεις της υποτέλειας και στους κάθε λογής τσαρλατάνους εργατοπατέρες,θα πρέπει να διεκδικήσουμε μόνοι μας το δίκιο.
ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΛΥΣΕΙ ΤΟ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ!
Έχουμε τις ιδέες!Και είμαστε εξειδικευμένοι.Το μόνο που μένει είναι να καταλάβουμε τα μέσα της παραγωγής.Δέν τους χρειαζόμαστε.
Συμφωνώ σε όλα αυτά που λες, φίλε της Μαύρης Λίστας.
Το θέμα είναι αλλού όμως. Στο ΑΝ και ΠΟΙΟΙ θα τα κάνουν αυτά…
Εδώ έχουμε ένα αποχαυνωμένο 70% της κοινωνίας (υπολογισμένο με βάση ψήφο στις εκλογές).
Ολοι αυτοί οι ηλίθιοι ΠΩΣ θα αλλάξουν? ΠΩΣ θα πειστούν? Κι αν αλλάξουν, πόσο γνήσιο θα είναι?
Αν ήταν όλοι όπως εμείς, εσύ, εγώ, η φίλη που σχολίασε πριν,
θα τα είχαμε, όλα αυτά που λες, αύριο κιόλας! 🙂
(ντάξει, υπερβάλλω. Σε λίγες μέρες, ίσως).
Έχεις πολύ δίκιο φίλε μου.Σε μιά κατάσταση όμως τόσο τραγική σάν τη σημερινή,εμείς,εσύ,εγώ και άλλοι,πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά.
Κι ύστερα να συναντηθούμε με όλους τους υπόλοιπους,και να τραβήξουμε μπροστά.
Κι αυτό που σου λέω δέν είναι όνειρο.Κάποτε μπορεί να ήτανε.Όπως ήτανε και η απελπισία μας και η απογοήτευσή μας μιά πραγματικότητα παράλληλη με τις ψευδαισθήσεις μας.
Να ξέρεις όμως,ότι κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και για μάς,που υφαίνουμε σιγά σιγά τα κεντήματα της κοινωνίας απο το δικό μας μετερίζι.
Απλά το χρέος μας κι ο αγώνας μας είναι αυτή ακριβώς η επιμονή μας στο εναλλακτικό,στην άλλη λύση,οι ανιδιοτελείς αναφορές μας και οι προτάσεις μας,οι φωνές μας που πρέπει να ακουστούν μέσα στον κυκεώνα της κοινωνικής κατάρρευσης.
Κι εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι όταν θα μας δοθεί η ευκαιρία να αλλάξουμε τα πράγματα.
Μήν απελπίζεσαι.Να ελπίζεις και να αγωνίζεσαι.
Τί πιό τίμιο και γνήσιο απο αυτό;
Κι αυτό που μπορεί να υλοποιηθεί δεν είναι όνειρο, ναι. Είμαι ρεαλιστής, για να μπορώ να… ονειρεύομαι ! 🙂
Αλλά επειδή ακριβώς είμαι ρεαλιστής,
πιστεύω ότι αρκετά ασχοληθήκαμε με όνειρα αλλαγής της πλειοψηφίας.
Την πλειοψηφία των ανθρώπων δεν μπορούμε να την αλλάξουμε,
παρά μόνο να την επηρεάσουμε σε _κάποιο_ βαθμό.
Π.χ. τόσο ώστε (τουλάχιστον) να αντιληφθεί στοιχειωδώς «το καλό της»
και να δεχτεί να συμφωνήσει σε κάποια στοιχειώδη πράματα.
Πέρα από αυτό, όμως, δηλαδή στοιχειώδη πράματα, δεν περιμένω τίποτα άλλο…
παρά μόνο το χτίσιμο συνεργασίας με συνειδητές, αποφασισμένες _μειοψηφίες_,
αποφασισμένες να προχωρήσουν δημιουργικά, χωρίς αυταπάτες για τον κόσμο όπου ζούμε.
Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου, θέμα «απελπισίας».
Η λέξη αυτή καταργήθηκε από το… προσωπικο μου λεξιλόγιο, προ πολλού.
Ούτε καν θέμα ελπίδας, θάλεγα. Είναι θέμα αποφασιστικότητας, ίσως.
[…]
Ισως η οδυνηρή αλλά ρεαλιστική απάντηση να είναι ότι πρέπει να ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΜΕ πια την ελπίδα αλλαγής στη βλακεία της πλειοψηφίας. Και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να αρχίσουμε να χτίζουμε έναν παράλληλο κόσμο που να αρχίζει να λειτουργεί όσο το δυνατόν πιο ανεξάρτητα από αυτή.
Οπως επεσήμανε κι ο Τέκι Τσαν στο μνημειώδες άρθρο του «Σοσιαλισμός για ολα τα Γούστα», πρέπει να ξεκινήσουν πειράματα μικρο-σοσιαλισμού διαφορετικών μορφών το καθένα και να δοκιμαστούν ΤΩΡΑ, εντός καπιταλισμού. Φυσικά είναι οδυνηρό να γίνονται τώρα, κι ο καπιταλισμός ειναι τεράστιο πρόβλημα, αλλά… τουλάχιστον αν καταρρεύσει (πράμα που προβλέπεται) θα υπάρχουν τουλάχιστον κάποιοι θύλακες αντίστασης και αλληλεγγύης. Και… ΑΝ είμαστε και τυχεροί να δούμε μια κάπως φιλική (σε όλα αυτά) μελλοντική κυβέρνηση, ακόμη καλύτερα. Αν όχι, ας ετοιμαζόμαστε από ΤΩΡΑ για τα ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.
[…]
@Moneycannotbeeaten
Καταλήγεις …έχω κάθε δικαίωμα να διατηρώ την απαισιοδοξία μου, ότι οι άνθρωποι αυτοί θα αντισταθούν όταν μόνο θα τα έχουν χάσει όλα και την αμφιβολία μου ότι η αντίστασή τους θα θαφτεί κάτω από τη πρώτη ευκαιρία να ξανάκανουν τα ίδια λάθη με τότε.
Ε, ναι, συμφωνώ (_και_ με τα υπόλοιπα που είπες).
Νομίζω χρειάζεται προσπάθεια και πάλη σε πολλά επίπεδα. Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
Αλλά όταν η πλειοψηφία είναι τόσο χάλια, ο μοναδικός εφικτός δρόμος είναι να χτίσει κανείς εναλλακτικές υποδομές που θα λειτουργήσουν σαν ασπίδα για τα χειρότερα, αλλά ταυτόχρονα και σαν ενίσχυση για τα καλύτερα (αν έρθουν κάποτε). Εστω και σαν παράδειγμα για μίμηση:
Ο άνθρωπος είναι μιμητικό και αγελαίο ζώο. Αν δεν έχει κάποια παιδεία, ή παράδειγμα προς μίμηση, έχει ακόμη πιο έντονα αυτά τα πρωτόγονα χαρακτηριστικά (που εκμεταλλεύεται και ο φασισμός).
Δεν είναι καλό πράμα να εξαθλιωθούν όλοι και μετά να επαναστατήσουν. Ακόμη κι αν συμβεί αυτό θα καταλήξει άσχημα. Η ισοπέδωση προς τα κάτω είναι κακός δάσκαλος εξαθλιωμένων.
Ομως μια αυτο-διαχειριζόμενη μικρο-οικονομία και δίκτυο αλληλεγγύης, έτοιμη να στηρίξει και ΜΑΚΡΟ-κοινωνικές αλλαγές (αν κάποτε ανέλπιστα συμβούν) μπορεί να λειτουργήσει σαν είδος φωτεινού παραδείγματος, που θα απαλύνει την απελπισία των αδαών, εμπνέοντας ελπίδα.
Χρειάζεται και ρεαλισμός, χωρίς εκπτώσεις αρχών. Π.χ. η ιδέα μιας κοινωνίας χωρίς χρήμα, αν και ελκυστική ιδεολογικά, είναι κακό να προτάσσεται σαν λύση ΤΩΡΑ. Μακάρι να πετύχει κάτι τέτοιο βέβαια, σε μικρο-κλίμακα ανταλλακτικών αγορών, κλπ. αλλά και πάλι δεν αναμένεται να επικρατήσει, ούτε καν σε μικρο-κλίμακα (νομίζω).
Τα ταμπού και οι προκαταλήψεις της κάθε ουτοπίας εμποδίζουν την πραγμάτωσή της. Αντί για ιδεολογήματα εναλλακτικών κοινωνιών (σαν σύνολο) χρειαζόμαστε πρακτική αυτο-οργάνωση.
Τα ‘κλασσικά’ ορθόδοξα κομμουνιστικά επιχειρήματα κατά των συνεταιρισμών, βασισμένα π.χ. στην κριτική του Μαρξ κατά του Προυντόν, είναι 100% εκτός θέματος τώρα..Απάντησα σε ένα «ορθόδοξο» κομμουνιστή, ο οποίος απορρίπτει τις κοοπερατίβες-εντός-καπιταλισμού, εδώ: https://omadeon.wordpress.com/2012/09/17/wolfgang-hoeschele/#comment-92029
Πολύ καλή και ορθολογική βρίσκω την απάντηση στο προηγούμενο, από συνομιλητή:
Moneycannotbeeaten 1 day ago @ George Omadeon –
Διάβασα το άρθρο και τη συζήτηση με πολύ προσοχή και συμφωνώ μαζί σου στην ιδέα του συνεταιρισμού και τη πιθανότητα βιωσιμότητας αυτού εντός καπιταλιστικού συστήματος, με σωστή δομή και λειτουργία. Μοιάζει λογική η προτροπή και η κατεύθυνση προς τα εκεί και συμφωνώ για το παράδειγμα και την αγελαία φύση μας.
Η φύση έτσι κι’αλλιώς είναι ένας άρτιος λειτουργικά μηχανισμός, ένα σύστημα που αυτοδιορθώνεται και μας δίνει συνεχώς παραδείγματα. Όπως το σύμπαν λειτουργεί με τους ίδιους κανόνες τόσο στον μεγάκοσμο όσο και στον μικρόκοσμο, δεν έχω παρά να συμφωνήσω μαζί σου ότι η επίτευξη μιάς ιδέας σε μικροκλίμακα δεν είναι λιγότερο σημαντική από αυτή σε μία μεγαλύτερη. Η ιδεολογική βάση είναι η ίδια.
Παρ’όλα αυτά δεν πιστεύω ότι είναι η λύση . Αν θες να καθαρίσεις το σπίτι σου φυσικά και πρέπει να ξεκινήσεις από κάπου αλλά τι γίνεται αν αυτό το σπίτι είναι φυλακή? Γιατί ελεύθεροι δεν είμαστε. Ισως και με την πολύ θεωρητική και γενικευμένη προσέγγισή που κάνω (μου το αναγνωρίζω) δεν οδηγεί σε καμία λύση πρακτική. Είναι σημαντικός όμως σε επίπεδο ατομικό αλλά και συλλογικό ο προβληματισμός και η συνειδητοποιήση για τα αίτια της κρίσης και της κοινωνική συνοχής σε ένα βαθύτερο και πιο θεωρητικό πλαίσιο, έστω και αν αυτό οδηγήσει και μέχρι την εποχή των δεινοσαύρων. Χωρίς φυσικά να εννοώ ότι εσύ δεν το κάνεις! Απλά θέλω να τονίσω την ανάγκη για αυτό. Μπορεί να μην δίνει άμεσες πρακτικές λύσεις αλλά είναι το κύριο συστατικό για τη θεμελίωση, το δέσιμο σε οποιαδήποτε αλλαγή »μαγειρεύεται» σε οικονομικό-πολιτικό-κοινωνικό επίπεδο.
Το χρήμα δεν είναι φορέας ηθικής από μόνο του. ‘Ουτε καλό, ούτε κακό. Δεν είναι τίποτα άλλο από μία μονάδα υπολογισμού και μέσο ανταλλαγής. ‘Ενα εργαλείο της κοινωνίας για την εξυπηρέτηση αυτής. Η μετάλλαξη της εξυπηρέτησης στην υπηρέτηση δημιούργησε το τερατούργημα της (σημερινής) κοινωνίας και την ύπουλη σύγχρονη δουλεία.
‘Εχεις δίκιο ότι δεν είναι η λύση τώρα μία κοινωνία χωρίς χρήμα και αν είχε καποιες πιθανότητες να λειτουργήσει σε μικρότερη κλίμακα θα οφειλόταν στην ικανότητα της για αυτονομία. Ετσι θα επιβίωνε μόνο. Η αυτονομία ή η μερική αυτονομία είναι ΠΟΛΥ σημαντικό, ένα τεράστιο κεφάλαιο με πολλές κρυμμένες λύσεις. Η μη αυτονομία, η ανεξελεγκτη αστικοποιηση και η εξάρτηση σε οικονομικό επίπεδο αντίστοιχα είναι ένα τεράστιο πρόβλημα.
[…]
Επειδή ξεφύγαμε από το θέμα όμως, καταλήγω (τώρα) ότι η Γενική Απεργία και η απόρριψη των βραχύβιων «απεργιών βιτρίνας» που στήνουν οι εργατοπατέρες (για να δείξουν ότι… κάνουν κάτι, κλπ) είναι οπωσδήποτε επιθυμητή ΚΑΙ εφικτή, κάτω από συνθήκες ακραίας κρίσης…
Η αυτο-οργάνωση είναι το ένα σκέλος, η μακρο-πολιτική πάλη το άλλο σκέλος.
Χρειάζεται να αναπτυχθούν και τα δύο, σαν… τανάλια με τον καπιταλισμό στη μέση,
όπως σπάει κανείς καρύδια (χεχε).
Θα συμφωνήσω σχεδόν απόλυτα στην τοποθέτηση σου για την πλειοψηφία,και την επιρροή αυτής στο γενικό και συνολικό πλαίσιο της κατάστασης.Ας είμαστε ρεαλιστές χωρίς αυταπάτες,ναί.Αναπόφευκτα όμως προκύπτει το ζήτημα της καταπίεσης των εκάστοτε μειοψηφιών σε ένα τέτοιο πλαίσιο.Λοιπόν,τί κάνουμε πέρα απο την ομολογουμένως θαυμάσια ιδέα των δημιουργικών θυλάκων αντίστασης;Η σύγκρουση μέσα στο πλαίσιο της καταπίεσης και της γενικότερης -αδράνειας και αδιαλλαξίας απο μεγάλο μέρος του πληθυσμού μπροστά στα χειρότερα αντιλαϊκά μέτρα-,πιστεύω πως είναι αναπόφευκτη.
Κι άν είναι εφικτή και επιθυμητή αναμφίβολα μιά κοοπερατίβα εντός του καπιταλισμού απο κάποια/ες μειοψηφίες,σίγουρα προσωπικά θα προτιμούσα την οργάνωση της μειοψηφίας και την ανάδειξη αυτής σε ανατρεπτική δύναμη με σκοπό την κατάληψη και την αντικατάσταση της εξουσίας και προφανώς όλου του πολιτικοκοινωνικού σχεδιασμού.Πόσο θα κρατήσει η «ανεξαρτησία» μας απο την μέγγενη των ηλιθίων;
Σίγουρα δέν μπορούμε να υπερκεράσουμε όλα τα εμπόδια,τις αντιλήψεις ,ακόμα και τις δικές μας προσωπικές και συλλογικές διαφωνίες και αντιφάσεις-πάντα στο πλαίσιο της κοινωνικής μεταρρύθμισης-αλλά κρίνω πως έχεις δίκιο όταν λές πως χρειάζονται υποδομές να στηρίξουν την οποιαδήποτε μελλοντική και επερχόμενη ριζοσπαστική αλλαγή.
Παρ’όλα αυτά πιστεύω πως δέν έχουμε δεί ακόμη την δυναμική έστω και μιάς άκρως αποφασισμένης μειοψηφίας με ιδεολογικά χαρακτηριστικά όμως και με πρόγραμμα..Διαφορετικά θα πρέπει να ζήσουμε κάτω απο το αβάσταχτο και εγκληματικό βάρος της απάθειας και της υποταγής της πλειοψηφίας.
Άραγε θα φτάσουν ποτέ οι αντιλήψεις και οι πρακτικές των αυτο-οργανωμένων να γίνουν μέρος της σκέψης των πολλών;
Συμφωνώ επίσης με την τανάλια… 🙂
Καλό βράδυ.
ΝΑ κι άλλο, νέο άρθρο κριτικής για τους συμβιβασμούς της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ
Γενικά η ηγεσία θα συνταντήσει μαζικές αντιδράσεις αν ΠΑΣΟΚοποιηθεί. Αυτός ΕΙΝΑΙ ένας λόγος, αντί να σνομπάρουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να αναπτύξουμε φιλικές σχέσεις μαζί του, _ταυτόχρονα_ με πολλή κριτική. Οσοι/όσες θέλουν και να γίνουν μέλη, ας ακολουθήσουν αυτή την τακτική ώστε να ανατρέψουν συμβιβασμούς (προσωπικά δεν μου ταιριάζει ο ρόλος του μέλους σε ΚΑΝΕΝΑ κόμμα).
@κ.κ.
(επειδή κάτι είπες για «τοίχο» από τσιμέντο, πιο πριν…)
Δυστυχώς, ο περιβόητος… διώκτης μου Μπαλασόπουλος, ολοένα και πιο φανατικός στη στήριξη του ΚΚΕ, αναπαρήγαγε αυτούσιο το λίβελλο του Ριζοσπάστη κατά αυτής της ανακοίνωσης, με προσθήκη τονισμών bold σε όλα τα σημεία της ανακοίνωσης που (εντελώς αυθαίρετα) ο ίδιος θεωρεί… αυταπόδεικτα (έως και θέσφατα) σε όλο το κατηγορητήριο που εξαπολύουν ΧΩΡΙΣ απόδειξη: http://leninreloaded.blogspot.com/2012/09/blog-post_2280.html
(λες κι η βαλλόμενη ανακοίνωση δεν εκφράζει σταράτες αλήθειες, σχεδόν ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ τώρα πια…)
Ταυτόχρονα όμως, έγραψε κι ένα ορίτζιναλ… κατηγορητήριο κατά της βλακείας της πλειοψηφίας (χεχε) http://leninreloaded.blogspot.com/2012/09/blog-post_9202.html
…πολύ πιο σκληρό από δικές μου κριτικές για την πλειοψηφία, αλλά μαζί με μπόλικη πρόσθετη χολή.
Ε, με τέτοιο μέγεθος κριτικής (ή απόλυτου θαψίματος) κατά της πλειοψηφίας, -ΤΙ περιμένει αυτός ο άνθρωπος να συμβεί?
Αφού ο ΙΔΙΟΣ κατέδειξε την (αναγκαιότητα να προχωρήσουμε χωρίς την) αποβλακωμένη πλειοψηφία !
-ΠΩΣ θα εφαρμόσει «μαρξισμό-λενινισμό»? ΠΟΥ? Σε ιδιωτικό κλαμπ? Σε… νησί της ΚαραΪβικής? 🙂
(δηλαδή σε ποιο σοσιαλιστικό κράτος,
αφού ο δικός του σοσιαλισμός απαιτεί ΚΡΑΤΟΣ για να εφαρμοστεί)?
Ιδού μια αντίφαση κραυγαλέα, εκτός αν… διαθέτει και Μηχανή Ταξειδιών στο Χρόνο, 🙂
που να τον… διακτινίσει σε ένα (απροσδιόριστα μακρινό) «μαρξιστικό-λενινιστικό μέλλον»,
όπου… πλήθη λαού θα δοξάσουν πάaaλι τον Λένιν (ίσως και τον πατερούλη)…
υλοποιώντας ομόφωνα, επιτέλους, τη σοσιαλιστική κοινωνία του «Κεντρικού Σχεδιασμού».
…παρά τα ακράδαντα στοιχεία ότι τέτοιος Κεντρικός Σχεδιασμός είναι ΤΕΧΝΙΚΑ προβληματικός (έως ανέφικτος).
(για την ακρίβεια ανέφικτος χωρίς τη βοήθεια αποκεντρωμένων, αυτόνομων _τοπικών_ σχεδιασμών)
Ναι, αλλά αυτά που λες απαιτούν ευελιξία σκέψης, δηλαδή το αντίθετο από ότι καλλιεργείται στο ΚΚΕ: θρησκευτική αντίληψη, πίστευε και μη ερεύνα! Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν οτι όταν πρωτοϊδρύθηκαν τα κομμουνιστικά κόμματα ανά τον κόσμο, καλώς κάνανε ότι κάνανε για εκείνη την εποχή. Έκτοτε έχουν περάσει 100 – 200 χρόνια, ο κόσμος συσσωρεύει εμπειρία, υπήρξε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, κατέρρευσε – για τους όποιους λόγους – έχουμε ως ανθρωπότητα βιώματα, νέες σκέψεις, νέα δεδομένα, επομένως πρέπει να αναστοχαστείς, κυρίως όταν βλέπεις οτι δε σου βγαίνει, οτι τα πράγματα στραβώνουν. Αλλά όταν μπαίνεις πιτσιρικάς σε ένα κόμμα και σε κάνουν αφισοκολλητή και να μοιράζεις κουπόνια και εφημερίδες, πότε, στην εποχή του διαδικτύου – ενώ αυτά τα κάνανε οι άνθρωποι – και σωστά – όταν δεν είχαν άλλο τρόπο να διαδώσουν τις ιδέες τους – μαθαίνεις να γίνεσαι πιόνι, στρατιωτάκι, και νομίζεις οτι έτσι έχεις εκπληρώσει το καθήκον σου για την αλλαγή του κόσμου. Τα ίδια γίνονται σε όλα τα κόμματα βέβαια, αλλά όχι με την ίδια εμμονή ίσως.
Προσυπογράφω απόλυτα, χωρίς βέβαια να συμβιβάζομαι «ρεφορμιστικά» ή «οπορτουνιστικά» (όπως μας κατηγορούν οι «ορθόδοξοι»).
Απλώς θέλω να είμαι ρεαλιστής. Βλέπω και τους ρεφορμιστικούς συμβιβασμούς, αλλά τους θεωρώ αδιέξοδους.
Πιστεύω ότι ο καλύτερος σύμβουλος είναι η ίδια η πραγματικότητα.
Το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι ίσως η αποκοπή από την πραγματικότητα, των πολλών.
Οι ουτοπίες είναι απαραίτητες σαν έμπνευση, φάρος και οδηγός,
αλλά είναι ανέφικτο να θέλουμε να τις επιβάλλουμε κιόλας.
Καλύτερα να υλοποιήσουμε ό,τι μπορούμε και να δώσουμε ένα θετικό παράδειγμα στους άλλους.
Αν το ΚΚΕ είχε οργανώσει τις επιχειρήσεις του όπως η MONDRAGON ή μια άλλη συνεταιριστική, δεν θα έκλειναν.
Γεγονός είναι, πάντως, ότι ακόμη και το ΚΚΕ επιχείρησε να χτίσει έναν «παράλληλο κόσμο» απέναντι στο κατεστημένο.
Οι μεγαλοστομίες και τα κηρύγματα σε ήδη προσηλυτισμένους απλώς φανατίζουν τους οπαδούς και τα μέλη.
ΔΕΝ πείθουν την ευρύτερη κοινωνία, την οποία κατά βάθος υποτιμούν, ούτε καν επιχειρώντας να την επηρεάσουν σωστά.
Θα την ψάξω αυτή την ιστορία της Mondragon, βλέπω οτι έχεις κάνει αναρτήσεις, αλλά μάλλον θα κάνω κι εγώ μια στα ελληνικά και πιο … εκλαϊκευμένα! Βασικά τις αναρτήσεις αυτού του είδους τις κάνω για να μάθω εγώ πρώτα για το θέμα! 🙂
Να ξέρεις οτι σε αυτή τη χώρα – και μέσα στα κόμματα – τους ευρηματικούς και σκεπτόμενους ανθρώπους, κατά κανόνα τους πολεμάνε λυσσαλέα για να επιπλέουν οι φελλοί. Έτσι, το οτι είσαι εκτος, μάλλον θα πρέπει να σε χαροποιεί… Γι αυτό βλέπουμε π.χ. στην τηλεόραση εκπροσώπους κομμάτων – ονόματα δε λέμε – και αναρωτιόμαστε: μα καλά, δεν έχουν στελέχη; Όχι, δεν έχουν και ούτε θέλουν να έχουν. Ότι καλό υπάρχει του κάνουν τέτοιο πόλεμο, που ή θα φύγει μόνο του ή θα το «φύγουν» με κάποιο τρόπο.
Εχεις δίκιο πάλι, σε όλα λες για τα κόμματα. Κάτι παρόμοια άκουσα συχνά κι από άλλους φίλους, γι’ αυτό κι ειμαι πολύ επιφυλακτικός και κουμπωμένος απέναντι στο ενδεχόμενο να μπω σε κάποιο κόμμα. Παρά λίγο να την πατήσω μία φορά, όταν παρέστην (το 2007) σε συνέδριο των Οικολόγων-Πράσινων και προκειμένου να μιλήσω έπρεπε να… υπογράψω (υποχρεωτικά) αίτηση μέλους (και μετάνοιωσα αργότερα) αλλά… δεν την ξανα-πατάω.
Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ περιέχει και δριμεία εσω-κομματική κριτική κάποιου επιπέδου, όπως αυτό εδώ το ποστ http://xronika05.blogspot.gr/2012/09/e_22.html
(καταπέλτης κατά των συμβιβασμών της ηγεσίας από τον Πάνο Κοσμά, «μέλος της Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ».
Παρόλ’ αυτά, τίποτε δεν εγγυάται ότι…
άμα κανείς μπει στο κόμμα δεν θα κάνει και κάποιους συμβιβασμούς, ή εκπτώσεις αρχών.
Κάποτε είχα γνωρίσει κι ένα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ που στην αρχή έγινε φίλος και μετά αποδείχτηκε καθίκι και ψιλο-λαμόγιο.
Ε, δύσκολο να την ξαναπατήσω.
Βέβαια, οι νεο-σταλινικοί δεν μπορούν να διανοηθούν ανεξαρτησία σκέψης και μη-ύπαρξη ανάγκης να «μπει κανείς σε μαντρί». Ετσι δεν κατανοούν ότι ένας ανεξάρτητος (μπλόγκερ) ίσως σκέφτεται την είσοδο σε κόμμα για άλλους λόγους από τέτοιους (δικούς τους). Κυρίως λόγω καλύτερης εξάπλωσης των ιδεών του -η οποία όμως είναι πολύ αμφίβολη, διότι όταν γίνει κομματικός, αντί για τις δικές του ιδέες θα πρέπει να παραμερίσει εξαπλώνοντας πρωτίστως τη γραμμή του κόμματος (μαζί με… διαφόρων ειδών «χαμαλίκια» -χεχε).
Η ανάγκη του ανθρώπου να «ανήκει κάπου» δεν είναι απαραίτητα σωστή, διότι ΗΔΗ ανήκει κάπου, χωρίς να το ξέρει…
(Κι όσο βελτιώνεται το επίπεδό του, ενώνεται έμμεσα με ανθρώπους που σκέφτονται παρόμοια, σε ένα αόρατο πλήθος ΧΩΡΙΣ όρια).
___________
Ο Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός δεν ταιριάζει με το επίπεδο της μάχης των ιδεών, στον 21ο Αιώνα, π.χ. στα blog, όπου η αξιοπιστία του καθενός κλονίζεται σοβαρά αν υπακούει εξ ορισμού σε κάποια κομματική γραμμή.
Γι’ αυτό, ακόμη και ο… Μπαλασόπουλος δεν είναι μέλος του ΚΚΕ και μάλλον δεν θέλει καν να γίνει (απλό) μέλος ΤΩΡΑ. Αν μπει κάποτε, θα πάει για… Γενικός Γραμματέας (ΧΑΧΑΧΑ)
(ίσως μετά από μία σύντομη περίοδο θητείας σαν μέλος, «για τα μάτια», όσο το δυνατόν συντομότερη).
(Αυτά για όσους πιστεύουν στο λενινισμό και στον Δ.Σ, ΟΧΙ για μένα! Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω) 🙂
Διάβασα το ωραίο άρθρο σου για τον Δ.Σ. Μα ούτε κάν τέτοιο έχουνε εκεί μέσα Ομαδεόν, ούτε καν. Ούτε μέσα στο κόμμα μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα. Γιατί νομίζεις έφυγαν τόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην ιστορία αυτού του κόμματος; Δεν ήταν καλοί κομμουνιστές ή μήπως το αντίθετο;
Εγώ πάντως όχι σε κόμμα δεν γράφομαι, αλλά και απ’ έξω να περνάω, παθαίνω ναυτία, σαν να περνάω έξω από φυλακή. Και δεν στο συνιστώ.
Το ανήκειν είναι αδιαμφισβήτητη και υγιέστατη ανάγκη, αλλά να ανήκεις σε κάτι που σε προάγει με κάποιο τρόπο, και εσένα και τον κόσμο που ζούμε.
Και πάλι είμαι… υποχρεωμένος να συμφωνήσω (χεχε).
ΔΕΝ το φαντάστηκα κάποτε, όταν πρωτο-σχολίασες, ότι… σε τόσα πολλά συμφωνούμε ! 🙂
Πάντως μην ανησυχείς, σε κόμμα δεν θα μπώ, αν και… στο facebook και αλλού έχω καλλιεργήσει πολύ φιλικές σχέσεις με μέλη πολλών κομμάτων, από τον ΣυΡΙΖα μέχρι και το ΕΠΑΜ. Μόνο με μνημονιακούς ή ναζί κι εθνικισταράδες δεν ασχολούμαι (και ΔΕΝ μασάω ότι ο Καζάκης είναι δήθεν το δεύτερο).
___________
(άσχετο) Σε νέο ποστ, προ ολίγου… https://omadeon.wordpress.com/2012/09/23/greek-nazi-symbols/
απλώς.. .συμπληρώνω το μεγάλο παζλ της νεο-ναζιστικής εξαπάτησης με μερικά ευρήματα που έκανα, ψάχνοντας. Αλλά ΑΚΟΜΗ δεν τελείωσα ούτε ένα σχετικό βίντεο, ΟΥΤΕ κάποια άλλα ποστ μαζί με βίντεο (ένα από τη συνάντηση αυτοδιαχείρισης, όπου είχα παραστεί, κι ένα ξεμπρόστιασμα του «προέδρου Μικροπωλητών» που είναι… μόνο για τα πανηγύρια ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ -χεχε).
χμ… ΠΟΥ να τα προλάβω όλα αυτά, αν είχα ΚΑΙ…. αγγαρείες κομματικές?
(Πάλι θα σχολιάσω, μην απαντάς εσύ, δεν χρειάζεται, χαχα, έχουμε και δουλειές 🙂 ) Λοιπόν, τώρα που λες πρωτο – σχολίασα, θυμάμαι οτι έβλεπα τότε – δυο χρόνια – διάφορα βίντεο στο youtube, μεταξύ αυτών και εκείνο του Max Kaiser και έλεγε επάνω Omadeon και νόμιζα οτι είναι κάποια εταιρεία μεταφράσεων – άσχετη όντας με το διαδίκτυο, εντελώς όμως. Μετά, όταν το έδειξε ο Κουίκ στο Κόντρα, δεν θυμάμαι πώς, εντελώς τυχαία, κάπως μπήκα στο blog σας και έγραψα τότε το πρώτο σχόλιο, που σου έλεγα οτι δεν ήταν σωστό που ο Κουίκ δεν ανέφερε τον δημιουργό του βίντεο.
Η δεύτερη φορά ήταν τότε με την απογραφή, που είχατε μια ανάρτηση οτι να μην απαντάμε κλπ. και είχα γράψει οτι σε μένα ήρθανε και οτι δεν ήταν κάτι φοβερό κλπ.
Αυτά για το πώς βρέθηκα εδωπέρα, σε αυτό το χαμαιτυπείο!
Δυο χρόνια πριν εννοώ
Θενκς για την υπενθύμιση, αλλά… βάλε και κάνα γελάκι… χμ… στο «χαμαιτυπείο» (ΧΑΧΑΧΑ)
🙂
http://ergatis.wordpress.com/2012/09/21/%CE%B2%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CF%80-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B9%CF%84/ «ΒΕΜΕΚΕΠ: Απεργία διαρκείας & να παραιτηθούν οι γσεεδες»
(μεταφέρω ΟΛΟ το κείμενο της ανάρτησης εδώ)
———————-
Πραγματοποιήθηκε στις 12/9 γενική συνέλευση των εργατών της ΒΕΜΕΚΕΠ με θέμα τη συμμετοχή του σωματείου σε απεργία όταν κηρυχτεί. Στην εισήγησή του ο γραμματέας του σωματείου Δ. Παππάς αναφέρθηκε στον βομβαρδισμό που δέχονται καθημερινά οι εργάτες από τα ΜΜΕ για τα δραματικά μέτρα που έρχονται με τις μειώσεις μισθών, κατάργηση πενθήμαρου, τα συνταξιοδοτικά κλπ και η ΓΣΕΕ και τα εργατικά κέντρα τηρούν σιγή ιχθύος, περιμένοντας πότε θα ψηφιστούν τα μέτρα για να κηρύξουν μια 24ωρη απεργία για να βγάλουν την υποχρέωση. Στη συνέλευση τέθηκε το ερώτημα σε ψηφοφορία αν οι εργάτες θέλουν να συμμετάσχουν σε μια γενική απεργία διαρκείας προκειμένου να υπερασπιστούν τη ζωή τους και τα δικαιώματά τους. Η πρόταση κατατέθηκε σε ψηφοφορία και έγινε ομόφωνα δεκτή για συμμετοχή σε γενική απεργία διαρκείας ανεξάρτητα από ποιον και πότε θα προκηρυχτεί.
Η συγκεκριμένη συνέλευση πραγματοποιήθηκε πριν από την απόφαση της ΓΣΕΕ για κήρυξη της 24ωρης απεργίας στις 26/9, που επιβεβαιώνει το σκεπτικό της συνέλευσης (να βγει η υποχρέωση των γραφειοκρατών).
Το σωματείο της ΒΕΜΕΚΕΠ συμμετέχει στην 24ωρη απεργία με την παρακάτω ανακοίνωση:
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΕΜΕΚΕΠ
Συνάδελφοι ,
Μετά από αποφάσεις γεν.συνελευσεων των πρωτοβάθμιων σωματείων, όπως αυτή που έγινε στις 12-09-12 στο σωματείο μας, η Γ.Σ.Σ.Ε. ανακοίνωσε 24ωρη γενική απεργία στις 26-09-12.
Η ομόφωνη απόφαση της γεν.συνελευσης ήταν συμμετοχή σε απεργία ανεξάρτητα από ποιον και πότε θα προκηρυχτεί.
Η διοίκηση του σωματείου καλεί τα μέλη να υλοποιήσουν την απόφαση που πήραν με καθολική συμμετοχή στην απεργία αλλά και στις συγκεντρώσεις. Είναι σημαντική η παρουσία μας στους δρόμους της πόλης. Δεν φτάνει να μην δουλέψουμε μια μέρα. Πρέπει να γεμίσουν οι δρόμοι με τόσο κόσμο που θα φοβηθεί το μάτι τους. Πρέπει να τρομοκρατήσουμε την εσωτερική τρόικα (κυβέρνηση), την εξωτερική τρόικα (Ε.Ε, Δ.Ν.Τ, Ε.Κ.Τ.), και την συνδικαλιστική ηγεσία που αντί να κάνει αγώνα διαρκείας με στοχευμένα αιτήματα για την προάσπιση της επιβίωσης των εργαζομένων, ανακοινώνει 24ωρες απεργίες και αφού ψηφιστούν τα μέτρα περιμένει τα επόμενα για μια ακόμη τουφεκιά στον αέρα.
Η ιστορία του εργατικού κινήματος δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε και σήμερα.
Ολομέτωπη σύγκρουση με την εξουσία και με αίμα στους δρόμους αν χρειαστεί. Χάνουμε τη ζωή μας.
Ας τελειώνουμε με τα μπλα-μπλα και τα παχιά λόγια.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ ΜΕ ΗΓΕΤΕΣ ΠΡΟΘΥΜΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ.
Προκαλούμε την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με συγκεκριμένες πράξεις:
1.Να μην πληρώσουν κανένα χαράτσι και να οργανώσουν την μη πληρωμή για όλο τον εργατοκοσμο.
2.Να μην πληρώσουν την εφορία και να οργανώσουν την μη πληρωμή για όλο τον εργατοκοσμο.
3.Να μην πληρώνουν διόδια και να οργανώσουν την μη πληρωμή για όλο τον κόσμο.
Επίσης προκαλούμε την Γ.Σ.Σ.Ε. να καταθέσει πλάνο αγώνα για:
1.Προστασία των ανέργων από διακοπή ρεύματος, νερού, και σταθερού τηλεφώνου. Προστασία από τράπεζες και εφορία.
2.Καταργηση του Φ.Π.Α. σε όλα τα είδη διατροφής.
3.Καταργηση των ειδικών φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και στη βενζίνη.
ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Αυτά για αρχή. Για να κερδίσουμε κάποτε μια μάχη και να δείξουμε στον εργατοκοσμο που απογοητευμένος παρακολουθεί από τον καναπέ του την σφαγή του ότι μπορεί με μαζικό ξεσηκωμό να αλλάξει τον συσχετισμό υπέρ του.
Ο ΟΓΚΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΛΗΤΕΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ.
Σκληρή ανακοίνωση κατά των συνδικαλιστικών φορέων ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ εξέδωσε το σωματείο εργαζομένων στο Μετρό Θεσσαλονίκης:
OMADEON 
Στο http://ergasiakodeltio.wordpress.com/2012/09/21/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CE%BD%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%89%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CE%B6%CE%BF%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%89-2/ παραθέτουμε και την άλλη πλευρά. Ευχαριστούμε για την επισήμανση του θέματος
Ευχαριστούμε τσακάλι (είσαι… όνομα και πράμα -χεχε).
Τα κατάφεραν πάααλι, οι εργατοπατέρες να τα ρίξουν ο ένας στον άλλον, μου φαίνεται.
Παραθέτω λοιπόν ΟΛΗ την «άλλη πλευρά» (όπως τη λες) και επίσης το σχόλιό σας.
Θα εξηγήσω και πως βλέπω εγώ το θέμα.
Αρχικά ήθελα να παραθέσω όλο το δημοσίευμα (του Ριζοσπάστη) αλλά εκ των υστέρων μετάνοιωσα,
όποιος θέλει μπορεί να το δει στο εξής λινκ
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=7049248
Θα παραθέσω λοιπόν στο τέλος μόνο το δικό σας σχόλιο, αφού πω τη γνώμη μου (FWIW=for_what_its_worth):
1) Κατ’ αρχάς, η «πολεμική» ανακοίνωση του «Ρ» ΔΕΝ διαβάζεται, διότι (έτσι όπως είναι ατεκμηρίωτη, χωρίς στοιχεία) σε ΚΑΘΕ υγιή αμερόληπτο τρίτο παρατηρητη βρωμάει, είτε ότι περιέχει πολλή λάσπη, είτε ότι περιέχει σοβαρές ανακρίβειες, τις οποίες (ίσως) δεν αντιλαμβάνεται λόγω μανίας να κατηγορήσει ξανά και ξανά τους πάντες. ΑΚΟΜΗ κι αν έχει δίκιο, μέσα στο ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ αυτο-ακυρώνεται, σόρυ.
(Εδώ είναι διαδίκτυο, όχι παίξε-γέλασε)
2) Δεύτερον, με τον ένα ή άλλο τρόπο, οι εργατοπατέρες καταφέρνουν και πάλι να ξεγλυστρήσουν από τη ΣΟΒΑΡΗ κριτική που εκφράζει η αρχική ανακοίνωση. Μπορεί κάλλιστα οι άλλοι εργατοπατέρες, εκείνοι που τους σούρνει τα εξ αμάξης ο Ριζοσπάστης, να είναι τόσο πουλημένοι όσο τους κατηγορεί, αλλά… και πάλι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ. Η ΙΔΙΑ κριτική ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ και ΙΣΧΥΕΙ.
3) Τρίτον, ο δόλος του αρθρογράφου του Ριζοσπάστη ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ από τον ίδιο τον τίτλο του, που είναι «Αποφάσισε να… μη συμμετάσχει ξανά σε 24ωρη απεργία!». (με τρείς τελείες στη μέση), γεγονός που δείχνει ότι ο αρθρογράφος θεωρεί τη μη-συμμετοχή σε 24ωρες απεργίες αδιανόητη και εξωφρενική. Ε, σόρυ αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ (όπως εξήγησε και η ανακοίνωση). ΦΑΟΥΛ και εδώ.
4) Μετά, εκείνο που συμπεραίνω εγώ, από όλα αυτά, είναι ότι ο Ριζοσπάστης (=ο αρθρογράφος του) αδυνατεί να δεχτεί, ούτε μία στιγμή, το ενδεχόμενο να έχουν ΔΙΚΙΟ όσοι υποστηρίζουν όσα λέει η ανακοίνωση, όπως επίσης αδυνατεί και να φανταστεί γνώμες συνδικαλιζόμενων που δεν έχουν κομματική στράτευση (και δόλο εναντίον του).
5) Το βάρος της ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ βαραίνει τον κατήγορο, όχι τον κατηγορούμενο. ΑΝ το ΠΑΜΕ (ή ο «Ρ») θέλει να αποδείξει τέτοιους καταιγισμούς κατηγοριών, άλλη φορά να βάζει… δικούς του ανθρώπους εφοδιασμένους με κάμερες και κοριούς ΜΕΣΑ στις συνελεύσεις που μαστιγώνει εκ των υστέρων τόσο άγρια. (και Ουδείς μπορεί να εμποδίσει κάμερες νομίζω, ή έστω συσκευές καταγραφής ήχου μέσα σε συνελεύσεις). Αλλοιώς να βρει επώνυμους και αξιόπιστους μάρτυρες που ήταν παρόντες/παρούσες στις καταγγελόμενες συνεδριάσεις, ή… (τέλος) να το ΒΟΥΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ όπου ανήκουν ΟΛΟΙ οι άλλοι ΑΧΡΗΣΤΟΙ συνδικαλιστές. Το ξέρουμε ότι το ΠΑΜΕ προσπαθεί να φέρει μαζικές απεργίες διαρκείας, αλλά… οι καλές προθέσεις μπορούν να γίνουν δρόμος για την κόλαση.
Μετά, εσείς απαντήσατε, με το εξής:
E, οκ, κατηγορείτε κι εσείς το ΠΑΜΕ για ένα σωρό πράματα που απλώς ρίχνουν λάδι στη φωτιά της λάσπης και της παράνοιας, χωρίς τέλος. Τα καταφέρατε ΟΛΟΙ να επικρατήσει η γνωστή φαγωμάρα, μάλλον.
Εγώ ΧΕΣΤΗΚΑ για τον υποτιθέμενο δόλο του ενός ή του άλλου σωματείου, τη στιγμή που η ΟΥΣΙΑ της ανακοίνωσης έχει επισημάνει αληθινά πράματα έτσι κι αλλοιώς, που σκεφτόμαστε όλοι.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχετε δίκιο βέβαια. Σε ΜΕΡΙΚΑ που λέτε συμφωνώ, ενώ για μερικά άλλα δεν είμαι σίγουρος ή δεν έχω στοιχεία. Πάντως ένα μικρό κλάσμα όσων λέτε, αν τολμήσει να πει κάποιος κατά του ΠΑΜΕ, ή κατά του ΚΚΕ, τότε… εισπράττει στη συνέχεια ένα μπαράζ δυσώδους λάσπης εναντίον του (που βίωσα και προσωπικά, στο διαδίκτυο, αρκετές φορές, όπως και η φίλη κ.κ.).
Οπότε… σε έναν ΠΑΡΑΝΟΪΚΟ δεν πρέπει να του δίνουμε λόγους να παρανοήσει περισσότερο.
Αν δεν είναι ΕΝΤΕΛΩΣ παρανοϊκός, τότε ας του υπενθυμίσουμε μόνο τα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ λάθη του
ή πως μπορεί να… βελτιωθεί στο μέλλον. 🙂
Να βελτιωθεί στο μέλλον! Ναι, ευτυχώς που έβαλες και τη γελαστή φατσούλα στο τέλος και έτσι η φράση παίρνει τη σωστή της διάσταση! Μα, εδώ ούτε το 4,5% δεν τους ταρακούνησε! Μιλάμε για μπετόν κατάσταση!!!
Ναι, έτσι είναι βέβαια! Αυτά που λέμε χρόνια τώρα, αλλά τι να πω, είμαστε σε κακό χάλι δυστυχώς ως κίνημα, ως κοινωνία, ως όλα. Το ΠΑΜΕ νομίζω ζητάει απεργία διαρκείας. Πάντως εγώ, παρότι συμφωνώ απόλυτα με την ανακοίνωση, θα κατέβω στις 26, μήπως και συμβεί ένα σημαντικό γεγονός, όπως στις άλλες μεγάλες κινητοποιήσεις πέρσι και πρόπερσι. Δυστυχώς είμαστε ματ, δεν υπάρχει απάντηση ανάλογη της επίθεσης. Αλλά, κρίνοντας και από τον εργασιακό μου χώρο, είμαστε ραγιάδες μέχρι το κόκαλο, ίσως είναι και αυτό που έγραφες τις προάλλες, οτι οι λίγοι πάντα πρωτοπορούν, δεν έχει νόημα να περιμένουμε από τους πολλούς να κάνουν το άλμα. Ως εκ τούτου, αυτός ο λαός έχει τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που του αξίζουν! Αλλά … εμείς το παλεύουμε, δεν έχουμε και άλλη επιλογή. Και όσο περισσότεροι γινόμαστε, τόσο το καλύτερο!
Ευχαριστώ και για τα λινκ!
Συμφωνώ μαζί σου αγαπητή κ.κ.
Εξάλλου, όταν ανακοινώνεται πανελλαδική απεργία μεγάλης εμβελειας, δεν είναι λύση να μην συμμετέχει κανείς. Λύση είναι να ΠΙΕΣΕΙ να γίνει ΚΑΙ διαρκείας.
ΤΟ ότι το ΠΑΜΕ ζητάει απεργία διαρκείας κι εγώ το ξέρω, αλλά δεν ξέρω ΑΝ μπορεί να τα καταφέρει, ή αν το εννοεί σοβαρά.
Εγώ θα έκανα την ανακοίνωση ΚΑΙ θα συμμετείχα, εκφράζοντας δριμύτερη κριτική αργότερα.
Εννοείται πως μπορεί κάλλιστα να έχει δίκιο το ΠΑΜΕ σε μερικά (ή και όλα) που λέει.
Και πάλι, παραδόξως νομίζω ότι ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ.
Άν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δέν διώξουν τους απανταχού προδότες και χειραγωγούς των εργατικών κινητοποιήσεων,δέν θα υπάρξει ολοκληρωμένη και ουσιαστική αντίδραση απο μέρος των καταπιεζόμενων εργαζομένων.
Η αποψή μου είναι πως πρέπει να δημιουργηθεί πανελλήνιος εργατικός φορέας,πλήρως ανεξάρτητος, με συγκεκριμένο αγωνιστικό πλάνο,με συγκεκριμένες απαντήσεις στα προβλήματα των εργαζομένων.
Πρέπει επιτέλους να φύγει η μόλυνση των κομμάτων και των κομματικών συμφερόντων απο όλα τα σωματεία και τα εργατικά κέντρα.Οι εργαζόμενοι δέν έχουν και δέν πρέπει να έχουν καμμία σχέση με αυτά τα ανώφελα παιχνίδια.
Είναι καιρός να αυτοργανωθεί η εργατική μάζα,καθώς οι γελοίες απεργίες της ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ απλά διαιωνίζουν την αναποτελεσματικότητα και την απογοήτευση στην οποιαδήποτε εργατική αντίδραση.
Θα πρέπει να συσταθεί ενιαίος φορέας ιδιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων,όπου θα αναδειχθούν τα κοινά συμφέροντα όλων των εργαζομένων,θα αναλυθεί πλήρως η κατάσταση που βιώνει η κοινωνία και θα αποφασιστεί η ήδη καθυστερημένη αντίδραση και το ξεκίνημα ενός αγώνα,ενάντια στην υποδούλωση και την μελλοντική καταδίκη μας.
Για να μή ζήσουμε σάν σκλάβοι δουλεύοντας για τα απάνθρωπα και αδίστακτα αφεντικά,που καταργούν τα δικαιώματά μας.
Για να δώσουμε επιτέλους μιά απάντηση στις κωλοκυβερνήσεις της υποτέλειας και στους κάθε λογής τσαρλατάνους εργατοπατέρες,θα πρέπει να διεκδικήσουμε μόνοι μας το δίκιο.
ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΛΥΣΕΙ ΤΟ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΟΙ ΑΔΙΣΤΑΚΤΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ!
Έχουμε τις ιδέες!Και είμαστε εξειδικευμένοι.Το μόνο που μένει είναι να καταλάβουμε τα μέσα της παραγωγής.Δέν τους χρειαζόμαστε.
Συμφωνώ σε όλα αυτά που λες, φίλε της Μαύρης Λίστας.
Το θέμα είναι αλλού όμως. Στο ΑΝ και ΠΟΙΟΙ θα τα κάνουν αυτά…
Εδώ έχουμε ένα αποχαυνωμένο 70% της κοινωνίας (υπολογισμένο με βάση ψήφο στις εκλογές).
Ολοι αυτοί οι ηλίθιοι ΠΩΣ θα αλλάξουν? ΠΩΣ θα πειστούν? Κι αν αλλάξουν, πόσο γνήσιο θα είναι?
Αν ήταν όλοι όπως εμείς, εσύ, εγώ, η φίλη που σχολίασε πριν,
θα τα είχαμε, όλα αυτά που λες, αύριο κιόλας! 🙂
(ντάξει, υπερβάλλω. Σε λίγες μέρες, ίσως).
Έχεις πολύ δίκιο φίλε μου.Σε μιά κατάσταση όμως τόσο τραγική σάν τη σημερινή,εμείς,εσύ,εγώ και άλλοι,πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά.
Κι ύστερα να συναντηθούμε με όλους τους υπόλοιπους,και να τραβήξουμε μπροστά.
Κι αυτό που σου λέω δέν είναι όνειρο.Κάποτε μπορεί να ήτανε.Όπως ήτανε και η απελπισία μας και η απογοήτευσή μας μιά πραγματικότητα παράλληλη με τις ψευδαισθήσεις μας.
Να ξέρεις όμως,ότι κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου και για μάς,που υφαίνουμε σιγά σιγά τα κεντήματα της κοινωνίας απο το δικό μας μετερίζι.
Απλά το χρέος μας κι ο αγώνας μας είναι αυτή ακριβώς η επιμονή μας στο εναλλακτικό,στην άλλη λύση,οι ανιδιοτελείς αναφορές μας και οι προτάσεις μας,οι φωνές μας που πρέπει να ακουστούν μέσα στον κυκεώνα της κοινωνικής κατάρρευσης.
Κι εμείς πρέπει να είμαστε έτοιμοι όταν θα μας δοθεί η ευκαιρία να αλλάξουμε τα πράγματα.
Μήν απελπίζεσαι.Να ελπίζεις και να αγωνίζεσαι.
Τί πιό τίμιο και γνήσιο απο αυτό;
Μα… οπωσδήποτε πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά.
Κι αυτό που μπορεί να υλοποιηθεί δεν είναι όνειρο, ναι.
Είμαι ρεαλιστής, για να μπορώ να… ονειρεύομαι ! 🙂
Αλλά επειδή ακριβώς είμαι ρεαλιστής,
πιστεύω ότι αρκετά ασχοληθήκαμε με όνειρα αλλαγής της πλειοψηφίας.
Την πλειοψηφία των ανθρώπων δεν μπορούμε να την αλλάξουμε,
παρά μόνο να την επηρεάσουμε σε _κάποιο_ βαθμό.
Π.χ. τόσο ώστε (τουλάχιστον) να αντιληφθεί στοιχειωδώς «το καλό της»
και να δεχτεί να συμφωνήσει σε κάποια στοιχειώδη πράματα.
Πέρα από αυτό, όμως, δηλαδή στοιχειώδη πράματα, δεν περιμένω τίποτα άλλο…
παρά μόνο το χτίσιμο συνεργασίας με συνειδητές, αποφασισμένες _μειοψηφίες_,
αποφασισμένες να προχωρήσουν δημιουργικά, χωρίς αυταπάτες για τον κόσμο όπου ζούμε.
Δεν είναι καθόλου, μα καθόλου, θέμα «απελπισίας».
Η λέξη αυτή καταργήθηκε από το… προσωπικο μου λεξιλόγιο, προ πολλού.
Ούτε καν θέμα ελπίδας, θάλεγα. Είναι θέμα αποφασιστικότητας, ίσως.
Εγραψα κάποια συμπεράσματα και στους φίλους του blog http://eagainst.com σε συζήτηση κάτω από ένα πολύ καλό ποστ:
http://eagainst.com/articles/%CF%83%CF%84%CE%B7-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C%CE%BB%CF%85%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82/
Μεταφέρω μερικά (εμπλουτισμένα λίγο):
Πολύ καλή και ορθολογική βρίσκω την απάντηση στο προηγούμενο, από συνομιλητή:
Επειδή ξεφύγαμε από το θέμα όμως, καταλήγω (τώρα) ότι η Γενική Απεργία και η απόρριψη των βραχύβιων «απεργιών βιτρίνας» που στήνουν οι εργατοπατέρες (για να δείξουν ότι… κάνουν κάτι, κλπ) είναι οπωσδήποτε επιθυμητή ΚΑΙ εφικτή, κάτω από συνθήκες ακραίας κρίσης…
Η αυτο-οργάνωση είναι το ένα σκέλος, η μακρο-πολιτική πάλη το άλλο σκέλος.
Χρειάζεται να αναπτυχθούν και τα δύο, σαν… τανάλια με τον καπιταλισμό στη μέση,
όπως σπάει κανείς καρύδια (χεχε).
Θα συμφωνήσω σχεδόν απόλυτα στην τοποθέτηση σου για την πλειοψηφία,και την επιρροή αυτής στο γενικό και συνολικό πλαίσιο της κατάστασης.Ας είμαστε ρεαλιστές χωρίς αυταπάτες,ναί.Αναπόφευκτα όμως προκύπτει το ζήτημα της καταπίεσης των εκάστοτε μειοψηφιών σε ένα τέτοιο πλαίσιο.Λοιπόν,τί κάνουμε πέρα απο την ομολογουμένως θαυμάσια ιδέα των δημιουργικών θυλάκων αντίστασης;Η σύγκρουση μέσα στο πλαίσιο της καταπίεσης και της γενικότερης -αδράνειας και αδιαλλαξίας απο μεγάλο μέρος του πληθυσμού μπροστά στα χειρότερα αντιλαϊκά μέτρα-,πιστεύω πως είναι αναπόφευκτη.
Κι άν είναι εφικτή και επιθυμητή αναμφίβολα μιά κοοπερατίβα εντός του καπιταλισμού απο κάποια/ες μειοψηφίες,σίγουρα προσωπικά θα προτιμούσα την οργάνωση της μειοψηφίας και την ανάδειξη αυτής σε ανατρεπτική δύναμη με σκοπό την κατάληψη και την αντικατάσταση της εξουσίας και προφανώς όλου του πολιτικοκοινωνικού σχεδιασμού.Πόσο θα κρατήσει η «ανεξαρτησία» μας απο την μέγγενη των ηλιθίων;
Σίγουρα δέν μπορούμε να υπερκεράσουμε όλα τα εμπόδια,τις αντιλήψεις ,ακόμα και τις δικές μας προσωπικές και συλλογικές διαφωνίες και αντιφάσεις-πάντα στο πλαίσιο της κοινωνικής μεταρρύθμισης-αλλά κρίνω πως έχεις δίκιο όταν λές πως χρειάζονται υποδομές να στηρίξουν την οποιαδήποτε μελλοντική και επερχόμενη ριζοσπαστική αλλαγή.
Παρ’όλα αυτά πιστεύω πως δέν έχουμε δεί ακόμη την δυναμική έστω και μιάς άκρως αποφασισμένης μειοψηφίας με ιδεολογικά χαρακτηριστικά όμως και με πρόγραμμα..Διαφορετικά θα πρέπει να ζήσουμε κάτω απο το αβάσταχτο και εγκληματικό βάρος της απάθειας και της υποταγής της πλειοψηφίας.
Άραγε θα φτάσουν ποτέ οι αντιλήψεις και οι πρακτικές των αυτο-οργανωμένων να γίνουν μέρος της σκέψης των πολλών;
Συμφωνώ επίσης με την τανάλια… 🙂
Καλό βράδυ.
ΝΑ κι άλλο, νέο άρθρο κριτικής για τους συμβιβασμούς της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ
http://xronika05.blogspot.gr/2012/09/blog-post_2554.html
Γενικά η ηγεσία θα συνταντήσει μαζικές αντιδράσεις αν ΠΑΣΟΚοποιηθεί. Αυτός ΕΙΝΑΙ ένας λόγος, αντί να σνομπάρουμε τον ΣΥΡΙΖΑ να αναπτύξουμε φιλικές σχέσεις μαζί του, _ταυτόχρονα_ με πολλή κριτική. Οσοι/όσες θέλουν και να γίνουν μέλη, ας ακολουθήσουν αυτή την τακτική ώστε να ανατρέψουν συμβιβασμούς (προσωπικά δεν μου ταιριάζει ο ρόλος του μέλους σε ΚΑΝΕΝΑ κόμμα).
@κ.κ.
(επειδή κάτι είπες για «τοίχο» από τσιμέντο, πιο πριν…)
Δυστυχώς, ο περιβόητος… διώκτης μου Μπαλασόπουλος, ολοένα και πιο φανατικός στη στήριξη του ΚΚΕ, αναπαρήγαγε αυτούσιο το λίβελλο του Ριζοσπάστη κατά αυτής της ανακοίνωσης, με προσθήκη τονισμών bold σε όλα τα σημεία της ανακοίνωσης που (εντελώς αυθαίρετα) ο ίδιος θεωρεί… αυταπόδεικτα (έως και θέσφατα) σε όλο το κατηγορητήριο που εξαπολύουν ΧΩΡΙΣ απόδειξη:
http://leninreloaded.blogspot.com/2012/09/blog-post_2280.html
(λες κι η βαλλόμενη ανακοίνωση δεν εκφράζει σταράτες αλήθειες, σχεδόν ΑΥΤΟΝΟΗΤΕΣ τώρα πια…)
Ταυτόχρονα όμως, έγραψε κι ένα ορίτζιναλ… κατηγορητήριο κατά της βλακείας της πλειοψηφίας (χεχε)
http://leninreloaded.blogspot.com/2012/09/blog-post_9202.html
…πολύ πιο σκληρό από δικές μου κριτικές για την πλειοψηφία, αλλά μαζί με μπόλικη πρόσθετη χολή.
Ε, με τέτοιο μέγεθος κριτικής (ή απόλυτου θαψίματος) κατά της πλειοψηφίας,
-ΤΙ περιμένει αυτός ο άνθρωπος να συμβεί?
Αφού ο ΙΔΙΟΣ κατέδειξε την (αναγκαιότητα να προχωρήσουμε χωρίς την) αποβλακωμένη πλειοψηφία !
-ΠΩΣ θα εφαρμόσει «μαρξισμό-λενινισμό»? ΠΟΥ? Σε ιδιωτικό κλαμπ? Σε… νησί της ΚαραΪβικής? 🙂
(δηλαδή σε ποιο σοσιαλιστικό κράτος,
αφού ο δικός του σοσιαλισμός απαιτεί ΚΡΑΤΟΣ για να εφαρμοστεί)?
Ιδού μια αντίφαση κραυγαλέα, εκτός αν… διαθέτει και Μηχανή Ταξειδιών στο Χρόνο, 🙂
που να τον… διακτινίσει σε ένα (απροσδιόριστα μακρινό) «μαρξιστικό-λενινιστικό μέλλον»,
όπου… πλήθη λαού θα δοξάσουν πάaaλι τον Λένιν (ίσως και τον πατερούλη)…
υλοποιώντας ομόφωνα, επιτέλους, τη σοσιαλιστική κοινωνία του «Κεντρικού Σχεδιασμού».
…παρά τα ακράδαντα στοιχεία ότι τέτοιος Κεντρικός Σχεδιασμός είναι ΤΕΧΝΙΚΑ προβληματικός (έως ανέφικτος).
(για την ακρίβεια ανέφικτος χωρίς τη βοήθεια αποκεντρωμένων, αυτόνομων _τοπικών_ σχεδιασμών)
Ναι, αλλά αυτά που λες απαιτούν ευελιξία σκέψης, δηλαδή το αντίθετο από ότι καλλιεργείται στο ΚΚΕ: θρησκευτική αντίληψη, πίστευε και μη ερεύνα! Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν οτι όταν πρωτοϊδρύθηκαν τα κομμουνιστικά κόμματα ανά τον κόσμο, καλώς κάνανε ότι κάνανε για εκείνη την εποχή. Έκτοτε έχουν περάσει 100 – 200 χρόνια, ο κόσμος συσσωρεύει εμπειρία, υπήρξε ο υπαρκτός σοσιαλισμός, κατέρρευσε – για τους όποιους λόγους – έχουμε ως ανθρωπότητα βιώματα, νέες σκέψεις, νέα δεδομένα, επομένως πρέπει να αναστοχαστείς, κυρίως όταν βλέπεις οτι δε σου βγαίνει, οτι τα πράγματα στραβώνουν. Αλλά όταν μπαίνεις πιτσιρικάς σε ένα κόμμα και σε κάνουν αφισοκολλητή και να μοιράζεις κουπόνια και εφημερίδες, πότε, στην εποχή του διαδικτύου – ενώ αυτά τα κάνανε οι άνθρωποι – και σωστά – όταν δεν είχαν άλλο τρόπο να διαδώσουν τις ιδέες τους – μαθαίνεις να γίνεσαι πιόνι, στρατιωτάκι, και νομίζεις οτι έτσι έχεις εκπληρώσει το καθήκον σου για την αλλαγή του κόσμου. Τα ίδια γίνονται σε όλα τα κόμματα βέβαια, αλλά όχι με την ίδια εμμονή ίσως.
Δεν θα τόλεγα καλύτερα, Κεράσια κα Κρίνοι.
Προσυπογράφω απόλυτα, χωρίς βέβαια να συμβιβάζομαι «ρεφορμιστικά» ή «οπορτουνιστικά» (όπως μας κατηγορούν οι «ορθόδοξοι»).
Απλώς θέλω να είμαι ρεαλιστής. Βλέπω και τους ρεφορμιστικούς συμβιβασμούς, αλλά τους θεωρώ αδιέξοδους.
Πιστεύω ότι ο καλύτερος σύμβουλος είναι η ίδια η πραγματικότητα.
Το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι ίσως η αποκοπή από την πραγματικότητα, των πολλών.
Οι ουτοπίες είναι απαραίτητες σαν έμπνευση, φάρος και οδηγός,
αλλά είναι ανέφικτο να θέλουμε να τις επιβάλλουμε κιόλας.
Καλύτερα να υλοποιήσουμε ό,τι μπορούμε και να δώσουμε ένα θετικό παράδειγμα στους άλλους.
Αν το ΚΚΕ είχε οργανώσει τις επιχειρήσεις του όπως η MONDRAGON ή μια άλλη συνεταιριστική, δεν θα έκλειναν.
Γεγονός είναι, πάντως, ότι ακόμη και το ΚΚΕ επιχείρησε να χτίσει έναν «παράλληλο κόσμο» απέναντι στο κατεστημένο.
Οι μεγαλοστομίες και τα κηρύγματα σε ήδη προσηλυτισμένους απλώς φανατίζουν τους οπαδούς και τα μέλη.
ΔΕΝ πείθουν την ευρύτερη κοινωνία, την οποία κατά βάθος υποτιμούν, ούτε καν επιχειρώντας να την επηρεάσουν σωστά.
Θα την ψάξω αυτή την ιστορία της Mondragon, βλέπω οτι έχεις κάνει αναρτήσεις, αλλά μάλλον θα κάνω κι εγώ μια στα ελληνικά και πιο … εκλαϊκευμένα! Βασικά τις αναρτήσεις αυτού του είδους τις κάνω για να μάθω εγώ πρώτα για το θέμα! 🙂
Να ξέρεις οτι σε αυτή τη χώρα – και μέσα στα κόμματα – τους ευρηματικούς και σκεπτόμενους ανθρώπους, κατά κανόνα τους πολεμάνε λυσσαλέα για να επιπλέουν οι φελλοί. Έτσι, το οτι είσαι εκτος, μάλλον θα πρέπει να σε χαροποιεί… Γι αυτό βλέπουμε π.χ. στην τηλεόραση εκπροσώπους κομμάτων – ονόματα δε λέμε – και αναρωτιόμαστε: μα καλά, δεν έχουν στελέχη; Όχι, δεν έχουν και ούτε θέλουν να έχουν. Ότι καλό υπάρχει του κάνουν τέτοιο πόλεμο, που ή θα φύγει μόνο του ή θα το «φύγουν» με κάποιο τρόπο.
Για τη Mondragon, δίνω πάλι το λινκ στα… πολλά λινκ που μάζεψα ΕΔΩ
http://delicious.com/omadeon/modragon
________
Εχεις δίκιο πάλι, σε όλα λες για τα κόμματα. Κάτι παρόμοια άκουσα συχνά κι από άλλους φίλους, γι’ αυτό κι ειμαι πολύ επιφυλακτικός και κουμπωμένος απέναντι στο ενδεχόμενο να μπω σε κάποιο κόμμα. Παρά λίγο να την πατήσω μία φορά, όταν παρέστην (το 2007) σε συνέδριο των Οικολόγων-Πράσινων και προκειμένου να μιλήσω έπρεπε να… υπογράψω (υποχρεωτικά) αίτηση μέλους (και μετάνοιωσα αργότερα) αλλά… δεν την ξανα-πατάω.
Βέβαια, ο ΣΥΡΙΖΑ περιέχει και δριμεία εσω-κομματική κριτική κάποιου επιπέδου, όπως αυτό εδώ το ποστ
http://xronika05.blogspot.gr/2012/09/e_22.html
(καταπέλτης κατά των συμβιβασμών της ηγεσίας από τον Πάνο Κοσμά, «μέλος της Γραμματείας ΣΥΡΙΖΑ».
Παρόλ’ αυτά, τίποτε δεν εγγυάται ότι…
άμα κανείς μπει στο κόμμα δεν θα κάνει και κάποιους συμβιβασμούς, ή εκπτώσεις αρχών.
Κάποτε είχα γνωρίσει κι ένα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ που στην αρχή έγινε φίλος και μετά αποδείχτηκε καθίκι και ψιλο-λαμόγιο.
Ε, δύσκολο να την ξαναπατήσω.
Βέβαια, οι νεο-σταλινικοί δεν μπορούν να διανοηθούν ανεξαρτησία σκέψης και μη-ύπαρξη ανάγκης να «μπει κανείς σε μαντρί». Ετσι δεν κατανοούν ότι ένας ανεξάρτητος (μπλόγκερ) ίσως σκέφτεται την είσοδο σε κόμμα για άλλους λόγους από τέτοιους (δικούς τους). Κυρίως λόγω καλύτερης εξάπλωσης των ιδεών του -η οποία όμως είναι πολύ αμφίβολη, διότι όταν γίνει κομματικός, αντί για τις δικές του ιδέες θα πρέπει να παραμερίσει εξαπλώνοντας πρωτίστως τη γραμμή του κόμματος (μαζί με… διαφόρων ειδών «χαμαλίκια» -χεχε).
Η ανάγκη του ανθρώπου να «ανήκει κάπου» δεν είναι απαραίτητα σωστή, διότι ΗΔΗ ανήκει κάπου, χωρίς να το ξέρει…
(Κι όσο βελτιώνεται το επίπεδό του, ενώνεται έμμεσα με ανθρώπους που σκέφτονται παρόμοια, σε ένα αόρατο πλήθος ΧΩΡΙΣ όρια).
___________
Ο Δημοκρατικός Συγκεντρωτισμός δεν ταιριάζει με το επίπεδο της μάχης των ιδεών, στον 21ο Αιώνα, π.χ. στα blog, όπου η αξιοπιστία του καθενός κλονίζεται σοβαρά αν υπακούει εξ ορισμού σε κάποια κομματική γραμμή.
Γι’ αυτό, ακόμη και ο… Μπαλασόπουλος δεν είναι μέλος του ΚΚΕ και μάλλον δεν θέλει καν να γίνει (απλό) μέλος ΤΩΡΑ. Αν μπει κάποτε, θα πάει για… Γενικός Γραμματέας (ΧΑΧΑΧΑ)
(ίσως μετά από μία σύντομη περίοδο θητείας σαν μέλος, «για τα μάτια», όσο το δυνατόν συντομότερη).
Παρολ’ αυτά, για πρακτικούς λόγους ο Δ.Σ. μπορεί ίσως να λειτουργήσει, αν κάνει κάποιες… αναγκαίες αναβαθμίσεις, που πρότεινα στοιχειωδώς εδώ:
http://stalinreloaded.wordpress.com/2012/03/03/democratic_centralism/
(Αυτά για όσους πιστεύουν στο λενινισμό και στον Δ.Σ, ΟΧΙ για μένα! Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω) 🙂
Διάβασα το ωραίο άρθρο σου για τον Δ.Σ. Μα ούτε κάν τέτοιο έχουνε εκεί μέσα Ομαδεόν, ούτε καν. Ούτε μέσα στο κόμμα μπορείς να μιλήσεις ελεύθερα. Γιατί νομίζεις έφυγαν τόσες εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στην ιστορία αυτού του κόμματος; Δεν ήταν καλοί κομμουνιστές ή μήπως το αντίθετο;
Εγώ πάντως όχι σε κόμμα δεν γράφομαι, αλλά και απ’ έξω να περνάω, παθαίνω ναυτία, σαν να περνάω έξω από φυλακή. Και δεν στο συνιστώ.
Το ανήκειν είναι αδιαμφισβήτητη και υγιέστατη ανάγκη, αλλά να ανήκεις σε κάτι που σε προάγει με κάποιο τρόπο, και εσένα και τον κόσμο που ζούμε.
Και πάλι είμαι… υποχρεωμένος να συμφωνήσω (χεχε).
ΔΕΝ το φαντάστηκα κάποτε, όταν πρωτο-σχολίασες, ότι… σε τόσα πολλά συμφωνούμε ! 🙂
Πάντως μην ανησυχείς, σε κόμμα δεν θα μπώ, αν και… στο facebook και αλλού έχω καλλιεργήσει πολύ φιλικές σχέσεις με μέλη πολλών κομμάτων, από τον ΣυΡΙΖα μέχρι και το ΕΠΑΜ. Μόνο με μνημονιακούς ή ναζί κι εθνικισταράδες δεν ασχολούμαι (και ΔΕΝ μασάω ότι ο Καζάκης είναι δήθεν το δεύτερο).
___________
(άσχετο) Σε νέο ποστ, προ ολίγου…
https://omadeon.wordpress.com/2012/09/23/greek-nazi-symbols/
απλώς.. .συμπληρώνω το μεγάλο παζλ της νεο-ναζιστικής εξαπάτησης με μερικά ευρήματα που έκανα, ψάχνοντας. Αλλά ΑΚΟΜΗ δεν τελείωσα ούτε ένα σχετικό βίντεο, ΟΥΤΕ κάποια άλλα ποστ μαζί με βίντεο (ένα από τη συνάντηση αυτοδιαχείρισης, όπου είχα παραστεί, κι ένα ξεμπρόστιασμα του «προέδρου Μικροπωλητών» που είναι… μόνο για τα πανηγύρια ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ -χεχε).
χμ… ΠΟΥ να τα προλάβω όλα αυτά, αν είχα ΚΑΙ…. αγγαρείες κομματικές?
(Πάλι θα σχολιάσω, μην απαντάς εσύ, δεν χρειάζεται, χαχα, έχουμε και δουλειές 🙂 ) Λοιπόν, τώρα που λες πρωτο – σχολίασα, θυμάμαι οτι έβλεπα τότε – δυο χρόνια – διάφορα βίντεο στο youtube, μεταξύ αυτών και εκείνο του Max Kaiser και έλεγε επάνω Omadeon και νόμιζα οτι είναι κάποια εταιρεία μεταφράσεων – άσχετη όντας με το διαδίκτυο, εντελώς όμως. Μετά, όταν το έδειξε ο Κουίκ στο Κόντρα, δεν θυμάμαι πώς, εντελώς τυχαία, κάπως μπήκα στο blog σας και έγραψα τότε το πρώτο σχόλιο, που σου έλεγα οτι δεν ήταν σωστό που ο Κουίκ δεν ανέφερε τον δημιουργό του βίντεο.
Η δεύτερη φορά ήταν τότε με την απογραφή, που είχατε μια ανάρτηση οτι να μην απαντάμε κλπ. και είχα γράψει οτι σε μένα ήρθανε και οτι δεν ήταν κάτι φοβερό κλπ.
Αυτά για το πώς βρέθηκα εδωπέρα, σε αυτό το χαμαιτυπείο!
Δυο χρόνια πριν εννοώ
Θενκς για την υπενθύμιση, αλλά… βάλε και κάνα γελάκι… χμ… στο «χαμαιτυπείο» (ΧΑΧΑΧΑ)
🙂
http://ergatis.wordpress.com/2012/09/21/%CE%B2%CE%B5%CE%BC%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CF%80-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B9%CF%84/
«ΒΕΜΕΚΕΠ: Απεργία διαρκείας & να παραιτηθούν οι γσεεδες»
(μεταφέρω ΟΛΟ το κείμενο της ανάρτησης εδώ)
———————-
Πραγματοποιήθηκε στις 12/9 γενική συνέλευση των εργατών της ΒΕΜΕΚΕΠ με θέμα τη συμμετοχή του σωματείου σε απεργία όταν κηρυχτεί. Στην εισήγησή του ο γραμματέας του σωματείου Δ. Παππάς αναφέρθηκε στον βομβαρδισμό που δέχονται καθημερινά οι εργάτες από τα ΜΜΕ για τα δραματικά μέτρα που έρχονται με τις μειώσεις μισθών, κατάργηση πενθήμαρου, τα συνταξιοδοτικά κλπ και η ΓΣΕΕ και τα εργατικά κέντρα τηρούν σιγή ιχθύος, περιμένοντας πότε θα ψηφιστούν τα μέτρα για να κηρύξουν μια 24ωρη απεργία για να βγάλουν την υποχρέωση. Στη συνέλευση τέθηκε το ερώτημα σε ψηφοφορία αν οι εργάτες θέλουν να συμμετάσχουν σε μια γενική απεργία διαρκείας προκειμένου να υπερασπιστούν τη ζωή τους και τα δικαιώματά τους. Η πρόταση κατατέθηκε σε ψηφοφορία και έγινε ομόφωνα δεκτή για συμμετοχή σε γενική απεργία διαρκείας ανεξάρτητα από ποιον και πότε θα προκηρυχτεί.
Η συγκεκριμένη συνέλευση πραγματοποιήθηκε πριν από την απόφαση της ΓΣΕΕ για κήρυξη της 24ωρης απεργίας στις 26/9, που επιβεβαιώνει το σκεπτικό της συνέλευσης (να βγει η υποχρέωση των γραφειοκρατών).
Το σωματείο της ΒΕΜΕΚΕΠ συμμετέχει στην 24ωρη απεργία με την παρακάτω ανακοίνωση:
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΕΜΕΚΕΠ
Συνάδελφοι ,
Μετά από αποφάσεις γεν.συνελευσεων των πρωτοβάθμιων σωματείων, όπως αυτή που έγινε στις 12-09-12 στο σωματείο μας, η Γ.Σ.Σ.Ε. ανακοίνωσε 24ωρη γενική απεργία στις 26-09-12.
Η ομόφωνη απόφαση της γεν.συνελευσης ήταν συμμετοχή σε απεργία ανεξάρτητα από ποιον και πότε θα προκηρυχτεί.
Η διοίκηση του σωματείου καλεί τα μέλη να υλοποιήσουν την απόφαση που πήραν με καθολική συμμετοχή στην απεργία αλλά και στις συγκεντρώσεις. Είναι σημαντική η παρουσία μας στους δρόμους της πόλης. Δεν φτάνει να μην δουλέψουμε μια μέρα. Πρέπει να γεμίσουν οι δρόμοι με τόσο κόσμο που θα φοβηθεί το μάτι τους. Πρέπει να τρομοκρατήσουμε την εσωτερική τρόικα (κυβέρνηση), την εξωτερική τρόικα (Ε.Ε, Δ.Ν.Τ, Ε.Κ.Τ.), και την συνδικαλιστική ηγεσία που αντί να κάνει αγώνα διαρκείας με στοχευμένα αιτήματα για την προάσπιση της επιβίωσης των εργαζομένων, ανακοινώνει 24ωρες απεργίες και αφού ψηφιστούν τα μέτρα περιμένει τα επόμενα για μια ακόμη τουφεκιά στον αέρα.
Η ιστορία του εργατικού κινήματος δείχνει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουμε και σήμερα.
Ολομέτωπη σύγκρουση με την εξουσία και με αίμα στους δρόμους αν χρειαστεί. Χάνουμε τη ζωή μας.
Ας τελειώνουμε με τα μπλα-μπλα και τα παχιά λόγια.
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ ΜΕ ΗΓΕΤΕΣ ΠΡΟΘΥΜΟΥΣ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΜΕ.
Προκαλούμε την ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με συγκεκριμένες πράξεις:
1.Να μην πληρώσουν κανένα χαράτσι και να οργανώσουν την μη πληρωμή για όλο τον εργατοκοσμο.
2.Να μην πληρώσουν την εφορία και να οργανώσουν την μη πληρωμή για όλο τον εργατοκοσμο.
3.Να μην πληρώνουν διόδια και να οργανώσουν την μη πληρωμή για όλο τον κόσμο.
Επίσης προκαλούμε την Γ.Σ.Σ.Ε. να καταθέσει πλάνο αγώνα για:
1.Προστασία των ανέργων από διακοπή ρεύματος, νερού, και σταθερού τηλεφώνου. Προστασία από τράπεζες και εφορία.
2.Καταργηση του Φ.Π.Α. σε όλα τα είδη διατροφής.
3.Καταργηση των ειδικών φόρων στο πετρέλαιο θέρμανσης και στη βενζίνη.
ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ, ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΤΩΡΑ.
Αυτά για αρχή. Για να κερδίσουμε κάποτε μια μάχη και να δείξουμε στον εργατοκοσμο που απογοητευμένος παρακολουθεί από τον καναπέ του την σφαγή του ότι μπορεί με μαζικό ξεσηκωμό να αλλάξει τον συσχετισμό υπέρ του.
Ο ΟΓΚΟΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΕΛΗΤΕΑ ΠΟΣΟΤΗΤΑ.
ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΤΕ ΤΟΥΣ.
-Ο- -Ο-
Αντιπρόεδρος Γεν.γραμματέας
Γιάννης Πούλιος Δημήτρης Παππάς
Μόλις έβαλα ένα γελάκι αλλά… εξηφανίσθει 😦
[…] Από Omadeon […]
Το σωστό λινκ είναι
http://eydapftaneipia.wordpress.com/2012/10/15/%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%8C%CF%87%CE%B9-%CE%AC%CE%BB%CE%BB%CE%B5%CF%82-24%CF%89%CF%81%CE%B5%CF%82-%CF%88%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%BF-%CE%B1/
(στο pingback του συνδέσμου που ήρθε πριν). Επλήγη από το γνωστό… bug της WordPress (που δεν εμφανίζει σωστά συνδέσμους που λήγουν σε μακροσκελείς ελληνικούς τίτλους)
[…] Από Omadeon […]