Γερμανικός Εθνοκαπιταλισμός: NKDAP (Nationalen kapitalistischen deutschen Arschlöcher Partei)

Αναβαθμίστηκε το NSDAP σε NKDAP (Nationalen kapitalistischen deutschen Arschlöcher Partei), Εθνικο-καπιταλιστικό Γερμανικό κόμμα καθικιών.

Nationalen kapitalistischen deutschen Arschlöcher Partei =

National-capitalist German Assholes’ Party

Γράφει ο αναλυτής Βασίλης Βιλιάρδος, σε πρόσφατο άρθρο του («Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΦΑΣΗ: Η Κύπρος αποτελεί το νέο θύμα του ευρωπαϊκού ολοκαυτώματος – ενώ η 16η Μαρτίου του 2013, όπου αποφασίστηκε η άμεση δήμευση περιουσιακών στοιχείων των Πολιτών, θα μείνει στην Ιστορία ως η ημερομηνία της αρχής του τέλους της Ευρωζώνης και του ευρώ»):

Ένα βαρύ, σκοτεινό «πέπλο» φαίνεται να καλύπτει σταδιακά τον ουρανό της Ευρώπης – με αποτέλεσμα πολλοί να αναφέρονται δυστυχώς στην «αναβίωση του «ναζιστικού φαντάσματος» και της «χιτλερικής Γερμανίας».

Η μία χώρα μετά την άλλη, αφού οδηγείται στη χρεοκοπία, «διασώζεται» από τους δανειστές της – λεηλατείται δηλαδή ο δημόσιος και ο ιδιωτικός πλούτος της, εξαθλιώνεται, εξευτελίζεται και μετατρέπεται σε άβουλη αποικία.

Στα πλαίσια αυτά, «μαυροντυμένοι άνδρες» αναλαμβάνουν απολυταρχικά, αμέσως μετά την υπογραφή της κάθε συμφωνίας «διάσωσης», τη σκιώδη εξουσία – ερήμην των πολιτών και των εκλεγμένων, δειλών ή ενδοτικών, κυβερνήσεων τους, οι οποίες παραδίδουν αμαχητί τα ηνία στους εισβολείς.

Έντονες φράσεις, όπως «χρηματοπιστωτικός ναζισμός» ή «ολοκαύτωμα (holocaust) της ιδιοκτησίας», ακούγονται δυστυχώς από παντού – με τα κινήματα εναντίον του ευρώ να γίνονται συνεχώς ισχυρότερα.

Παράλληλα, αναμένονται τραπεζικές επιδρομές (bank run) σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό νότο – γεγονός που οφείλει να αποφευχθεί, αφού θα οδηγούσε στη χρεοκοπία των τραπεζών, καθώς επίσης στην κατάρρευση του ήδη «ευάλωτου» χρηματοπιστωτικού συστήματος (αν και ίσως αντιμετωπισθεί βραχυπρόθεσμα, αφού η ΕΚΤ θα έχει μάλλον προετοιμάσει μεγάλους «κρουνούς» παροχής έκτακτης ρευστότητας).

Ποιος θα μπορούσε όμως να εγγυηθεί πλέον στους πολίτες την ασφάλεια των καταθέσεων και των υπόλοιπων περιουσιακών τους στοιχείων, όταν «δημεύονται» ερήμην τους από έναν «νεοσύστατο εθνικοσοσιαλισμό», έναν «εθνικοκαπιταλισμό» καλύτερα, με τέτοιον αυθαίρετο τρόπο;

Στην περίπτωση της Κύπρου, δεν δημεύονται μόνο οι καταθέσεις των Κυπρίων στις τράπεζες – αλλά επίσης των Ελλήνων, των Βρετανών και των Ρώσων, με τους τελευταίους να κατέχουν σχεδόν το 50%. Οι καταθέσεις συνολικά είναι της τάξης των 68,4 δις € (Πίνακας Ι), εκ των οποίων τα 30 δις € είναι ασφαλισμένα, ενώ τα 38,4 δις € δεν είναι – σύμφωνα με διεθνή ΜΜΕ.

ΠΙΝΑΚΑΣ Ι: Τραπεζικές καταθέσεις στην Κύπρο σε δις € – σύνολο 68,4 δις €, σχεδόν τέσσερις φορές το ΑΕΠ της δηλαδή (συγκριτικά στην Ελλάδα θα ήταν πάνω από 800 δις!), στα τέλη Ιανουαρίου 2013:

[…]

Και ο Βασίλης Βιλιάρδος συνεχίζει, στο επόμενο άρθρο του, «ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟ ΧΑΟΣ: Η μεγαλύτερη ληστεία στην ιστορία της ανθρωπότητας έχει ήδη ξεκινήσει από την Κύπρο – με τη δήμευση τραπεζικών καταθέσεων σε πολλές χώρες, καθώς επίσης με τη χρεοκοπία της Γερμανίας, να μην αποτελούν καθόλου απίθανες εξελίξεις«:

«Ακόμη και ο πιο συνετός άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει ήρεμα και ειρηνικά, όταν αυτό δεν αρέσει στο γείτονα του«, είχε πει χαρακτηριστικά ο F. Schiller

Στα πλαίσια αυτά, τόσο το παράδειγμα της Κύπρου, όσο και αυτό της Ελλάδας, όπως επίσης των άλλων χωρών που θα ακολουθήσουν, τεκμηριώνει με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο το ότι, δεν υπάρχει τρόπος ειρηνικής συμβίωσης με τη Γερμανία στην Ευρωζώνη.

Εν τούτοις, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να εγκαταλείψει η Ελλάδα το κοινό νόμισμα – πόσο μάλλον να αποδράσουν όλες οι χώρες από το Ευρώ (κάτι που θα συμβεί αργά ή γρήγορα), αφού αρκεί να φύγει μόνο ένας: η Γερμανία.

Χωρίς φυσικά να έχουμε τίποτα εναντίον των Γερμανών πολιτών θεωρούμε ότι, είναι δικό τους θέμα η αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργεί η σημερινή κυβέρνηση τους στους ίδιους – με σημαντικότερο ίσως όλων, την ξαφνική αναβίωση του φαντάσματος του ναζισμού«.

[…]

Με την άποψη ότι «δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να εγκαταλείψει η Ελλάδα το κοινό νόμισμα», έχω σοβαρές αμφιβολίες (όπως πολλοί άλλοι)… αλλά με όλα τα υπόλοιπα που γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος, συμφωνώ απόλυτα. Έτσι κι αλλοιώς, ο Βαρουφάκης υποστηρίζει ότι «Αυτή τη στιγμή η Κύπρος είναι εκτός ευρώ» (από πρακτική άποψη).

Ενα άρθρο-κλειδί για καλύτερη κατανόηση του Γερμανικού οικονομικού επεκτατισμού, ήταν και το «Επίτροποι στις τράπεζες: Άντε και καλή τύχη μάγκες» του Αρη Χατζηστεφάνου. Λέει π.χ.

«…οι νέες τράπεζες θα χρησιμοποιηθούν σαν εργαλεία για την απόλυτη υποδούλωση της χώρας. «Το γερμανικό κεφάλαιο» μας εξηγούσε «θα θελήσει να χρησιμοποιήσει τις τράπεζες για να εξαγοράσει ή να καταστρέψει ελληνικές επιχειρήσεις» που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν γερμανικά προϊόντα. Η ανατολική Ευρώπη γνώρισε από πρώτο χέρι αυτή την πρακτική όταν τα γερμανικά μεγαθήρια χρησιμοποίησαν τις ιδιωτικοποιημένες τράπεζες για να αφανίσουν την τοπική βιομηχανία στη ζώνη επιρροής του γερμανικού Μάρκου.
Τα μέλη της αστικής τάξης έπεσαν στην παγίδα να πιστέψουν ότι οι ξένοι προστάτες τους θα θελήσουν να τους χρησιμοποιήσουν και στη νέα εποχή όπως είχαν κάνει (κυριολεκτικά σε ορισμένες περιπτώσεις) με τους πατεράδες και τους παππούδες τους. Έπεσαν όμως έξω…»

[…]

«…Αν μέχρι σήμερα και μόνο το σκάνδαλο της Siemens ήταν αρκετό για να μετατρέπει τους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε πειθήνια όργανα του Βερολίνου, εύκολα μπορεί να υποθέσει κανείς τι θα συμβεί εάν «σκάσουν» τα χρέη των δυο κομμάτων που σύμφωνα με υπολογισμούς του Ρόιτερς ξεπερνούν τα 200 εκ. ευρώ. Καθώς η Γερμανία μετατρέπεται πλέον στον απόλυτο κυρίαρχο του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος οι νέες πολιτικές ελίτ στην Ελλάδα θα πρέπει από σήμερα να μάθουν να αποκαλούν την Μέρκελ «εξοχότατη» αν θέλουν να έχουν χρήματα ακόμη και για να τυπώσουν τις προεκλογικές τους αφίσες…» (Αρης Χατζηστεφάνου, Unfollow Dec.2012)

Ας θυμηθούμε επίσης την περιβόητη Treuhand (πρότυπο και για τη δική μας ΤΑΙΠΕΔ, κατά τον Γιούγκερ και τον Ολι Ρεν)… η οποία ρήμαξε την πρώην Ανατολική  Γερμανία, μετά την πτώση του Τείχους. Εκτός από τα αμύθητα ποσά που χάθηκαν εξ αιτίας της, έκλεινε εσκεμμένα (όπως αποδείχτηκε) όλες τις ανατολικο-γερμανικές επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να ανταγωνιστούν τις δυτικο-γερμανικές. Γιατί λοιπόν να μεταχειριστούν καλύτερα οι Γερμανοί τις κυπριακές ή τις ελληνικές επιχειρήσεις;

Στο μεταξύ, ο Paul Krugman (μετάφραση του άρθρου του ΕΔΩ) τάσσεται αναφανδόν υπέρ μιας εξόδου της Κύπρου από το Ευρώ, αυτή τη φορά ακόμη πιο σίγουρος από όσο ήταν για την Ελλάδα, αν και ο ίδιος δεν πιστεύει ότι θα τολμήσει κάτι τέτοιο η σημερινή Κυπριακή κυβέρνηση. Πρίν όμως πάμε στον Κρούγκμαν, θα κάνω σύντομη διακοπή για….  διαφημίσεις: 

Το σλάιντ απαιτεί την χρήση JavaScript.

---

PAUL KRUGMAN: Cyprus, Seriously

A correspondent whom I respect has (gently) challenged me to say plainly what I think Cyprus should do — leaving aside all questions about political realism. And he’s right: while I think it’s OK to spend most of my time on this blog working within the limits of the politically possible, and relying on a combination of reason and ridicule to push out those limits over time, once in a while I should just flatly state what I would do if given a chance.

So here it is: yes, Cyprus should leave the euro. Now.

The reason is straightforward: staying in the euro means an incredibly severe depression, which will last for many years while Cyprus tries to build a new export sector. Leaving the euro, and letting the new currency fall sharply, would greatly accelerate that rebuilding.

If you look at Cyprus’s trade profile, you see just how much damage the country is about to sustain. This is a highly open economy with just two major exports, banking services and tourism — and one of them just disappeared. This would lead to a severe slump on its own. On top of that, the troika is demanding major new austerity, even though the country supposedly has rough primary (non-interest) budget balance. I wouldn’t be surprised to see a 20 percent fall in real GDP.

What’s the path forward? Cyprus needs to have a tourist boom, plus a rapid growth of other exports — my guess would be agriculture as a driver, although I don’t know much about it. The obvious way to get there is through a large devaluation; yes, in the end this probably does come down to cheap deals that attract lots of British package tours.

Getting to the same point by cutting nominal wages would take much longer and inflict much more human and economic damage.

But is it even possible to leave the euro? The Eichengreen point — that even a hint of exit would cause panicked capital flight and bank runs — is now moot: the banks are closed, and capital is controlled. So if I were dictator, I’d just extend the bank holiday long enough to prepare for the new currency.

OK, what about the bank notes? I’m no kind of expert in such matters, but I’ve heard suggestions to the effect that it might be possible to rush debit cards into circulation, so that business could resume without having to wait for someone to run the printing presses. The government might also be able to issue temporary scrip, IOUs that don’t look like proper bank notes, as a transitional measure.

Yes, it all sounds kind of desperate and improvised. But desperation is appropriate! Otherwise, we’re talking about Greek-level austerity or worse in an economy whose fundamentals, thanks to the implosion of offshore banking, are much worse than Greece’s ever were.

My guess is that none of this will happen, at least not right away, that the country’s leadership will fear the leap into the unknown that would come from euro exit despite the obvious horror of trying to stay in. But as I said, I think euro exit is now the right thing to do.

---

Σε ένα σύντομο δεύτερο άρθρο του, ο Κρούγκμαν εξηγεί ότι με ένα τωρινό χρέος που σύντομα θα φτάσει το 140% του ΑΕΠ, η Κύπρος δεν θα δει άσπρη μέρα, όσο παραμένει στην Ευρωζώνη, διότι η «εσωτερική υποτίμηση» δεν θα κάνει πιο διαχειρίσιμο το χρέος της:

PAUL KRUGMAN: Debt and Devaluation, Mediterranean Edition

When I talk about Cyprus and the possibility of leaving the euro, one immediate question people raise is what about the government’s debt, which is of course in euros. Wouldn’t an exit make that debt unsupportable, and force default?

There are, I’d say, two answers, one more fundamental than the other.

The less fundamental answer is, what makes you think that Cyprus can avoid default even if it stays on the euro? According to the most recent numbers I’ve seen, the bailout deal will immediately jump Cypriot debt up to 140 percent of GDP, about the same as Greece in 2010 — and as I’ve argued, we’re looking at the likelihood of an even more severe slump plus deflation than Greece has experienced. How is this supposed to work?

The more fundamental answer is, holding the nominal exchange rate fixed and relying on “internal devaluation” rather than devaluation devaluation does not, in fact, help make debt more manageable. Either way, the real value of the debt gets blown up over time — more quickly via devaluation, to be sure, but that’s the flip side of making the necessary cost adjustment faster too.

So the debt is not a good reason to stay on the euro. I guess that if I were arguing for keeping the euro, I would instead be making mainly a political case — basically, that you’ll get better treatment from Brussels and Berlin if you remain a good soldier. But boy, will the cost be high.

---

---

• Στο θέμα του «εθνοκαπιταλισμού» θα επανέλθουμε σύντομα. Δεν χρειάζεται αντι-γερμανισμός, αλλά αντι-ναζισμός και αντι-καπιταλισμός. Και οι αμέτρητοι παλιοί ναζί που γλύτωσαν τις διώξεις ευθύνονται για την επιρροή τους στη σημερινή οικονομική επεκτατική πολιτική της Γερμανίας.

(από το «Ποντίκι» -κλικ για μεγέθυνση)

Στο μεταξύ, μπορείτε να διαβάσετε επίσης:

• Η Ευρωζώνη στα χέρια των χοίρων
• CYPRUS: Now 1938 really is here again
• CYPRUS & THE MOBSTERS: why the descent into global panic is now almost unavoidable
• Ο Ν. Αναστασιάδης τίναξε στον αέρα τη σχέση με τη Ρωσία (Του Γιώργου Δελαστίκ)
  
• […]