Η αποτυχία του πειράματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και άλλες κριτικές στην ΕΕ)

Αναδημοσιεύω (και προσυπογράφω) το άρθρο που ακολουθεί (χωρίς να συμφωνώ, απαραίτητα, με άλλες απόψεις του αρθρογράφου κ. Σταμάτη Στεφανάκου, πολλές από τις οποίες… αγνοώ, μέχρι στιγμής).

  • Στο τέλος της ανάρτησης προστέθηκε λίστα όλων των άρθρων κριτικής στην ΕΕ μέσα σε αυτό το blog (2009-2013): Κλικ εδώ για άμεση πρόσβαση (τοπικό link).

-Omadeon


Η αποτυχία του πειράματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Του Σταμάτη Στεφανάκου (Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2013)

Αν στο παρελθόν μου έλεγε κάποιος ότι θα έγραφα άρθρο για να περιγράψω την πολιτική αποτυχία του πειράματος της ΕΕ, ίσως να τον θεωρούσα υπερβολικό.

Σήμερα όμως, η κατάσταση και τα δεδομένα έχουν ανατρέψει εκ βάθρων την άποψη που πίστευα. Η ΕΕ έχει αποτύχει και έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους λαούς της Ευρώπης.

Υποτίθεται πως η ΕΕ θα ήταν μια ένωση λαών και κρατών με στόχο την ευημερία, με όρους κοινωνικούς, πολιτικούς και οικονομικούς. Επίσης θεωρητικά θα προήγαγε τον πολιτισμό μέσα από τον σεβασμό στην διαφορετικότητα και θα έχτιζε ένα νέο πλαίσιο εντός της Ευρωπαϊκής Ηπείρου, όπου οι άνθρωποι θα ήταν ασφαλείς και  η δημοκρατία θα ήταν ο μόνος άξονας άσκησης εξουσίας.

Στην πράξη τα τελευταία χρόνια, ο πολιτισμός έχει υποχωρήσει, η δημοκρατία δεν θεωρείται απαραίτητη, και οι πραγματικές ανάγκες των λαών της, μάλλον έχουν ξεχαστεί. Οι αποφάσεις των οργάνων της ΕΕ, οδηγούν πλέον στα εξής συμπεράσματα:

–    Να προηγούνται στην λήψη αποφάσεων ΕΕ οι  τεχνοκράτες έναντι των εκλεγμένων πολιτικών.

–    Να παραμερίζονται και να αγνοούνται στην πράξη, οι πραγματικές δυνατότητες κάθε επιμέρους χώρας προκειμένου να ισοπεδωθούν κάτω από μια «ενιαία» πολιτική και οικονομική γραμμή.

–    Να υποστηρίζονται και να προηγούνται τα ιδιωτικά συμφέροντα σε σχέση με τις κοινωνικές ανάγκες, με το πρόσχημα της οικονομικής ανάπτυξης.

–    Να έχει περιοριστεί ουσιαστικά, η αυτονομία και η ανεξαρτησία του κάθε κράτους μέλους.

–    Να έχει αποδυναμωθεί σε σημείο που να καθίσταται αμελητέα η γνώμη της κοινωνίας σε τοπικό, εθνικό ή ακόμα και ευρωπαϊκό επίπεδο. Οι δε διαδικασίες που υποτίθεται είναι για να μεταφέρεται η γνώμη των «από κάτω», προς τα «πάνω» είναι σε αρκετές περιπτώσεις, στην καλύτερη περίπτωση προβληματικές, και στην χειρότερη απλά προσχηματικές.

Αποτέλεσμα, η ΕΕ από ένωση λαών να έχει καταλήξει σε μια ιδιόμορφη εμπορική ενιαία(;) αγορά. Αυτό βέβαια δεν θα ήταν άσχημο, με την προϋπόθεση ότι το οικονομικό κέρδος, δεν θα ήταν αυτοσκοπός, και ότι θα υπήρχε ένας πραγματικός ελεγκτικός μηχανισμός για να αποτρέπει και να περιορίζει κρατικές ή ιδιωτικές αυθαιρεσίες. Φαινόμενα που εκφράζονται μέσα από πρακτικές, όπως ας πούμε π.χ. από τις ηγεμονικές τάσεις της Γερμανίας και την λειτουργία της  Siemens.

Παραδείγματα  προς αποφυγή είναι το ευρώ, οι περίφημες ΚΑΠ, οι  ΕΟΖ, όπως και το πώς λειτουργεί η ΕΚΤ. Περιοριστικοί μηχανισμοί  που λειτουργούν αρνητικά στην εγχώρια εθνική παραγωγή και στην ουσία την καθοδηγούν όχι βάση των αναγκών της κάθε κοινωνίας, αλλά των κυρίαρχων συμφερόντων ορισμένων ετέρων μας.

Ειδικά για την χώρα μας, έχει καταλήξει η ΕΕ, να είναι θηλιά στους λαιμούς όλων μας, όχι μόνο για το χρέος, και για τις πολιτικές που εφαρμόζονται για να το αντιμετωπίσουν, αλλά ακόμα και οι περίφημες επιδοτήσεις, γιατί τις πληρώνουμε τελικά πολλαπλώς.

Στο σημείο αυτό, σημειώστε ότι δεν γράφω όλα αυτά επειδή είμαι αντίθετος με την ιδέα της ΕΕ. Κάθε άλλο, απλά βλέπω πως την έχουν μετασχηματίσει, και απογοητεύομαι γιατί οι εκλεγμένοι πολιτικοί, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ενδιαφέρονται για ισορροπίες, μικροπολιτικές και συμβιβασμούς,  και που στην ουσία με τις πρακτικές αυτές, φαλκιδεύουν το κοινό ευρωπαϊκό όραμα, της Ευρώπης των Λαών.

Προσωπικά θεωρώ ότι το πείραμα έχει πλέον αποτύχει. Ίσως να υπάρχει χρόνος να γίνουν κάποιες διορθωτικές κινήσεις. Αλλά αυτό προϋποθέτει ρήξη με την μέχρι τώρα πολιτική κατεύθυνση, και αυτή είναι μια πολύ δύσκολη αν όχι αδύνατη επιλογή για το υπάρχον πολιτικό προσωπικό.

s.stefanankos@gmail.com

[Τέλος άρθρου]

Πηγή: Η αποτυχία του πειράματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2013)


Σημείωση: Επαναλαμβάνω ότι… δεν τρέφω καμμία συμπάθεια, τώρα πια, για την Ευρωπαϊκή Ένωση (εκτός της αντιπάθειάς μου και για την Ευρωζώνη). Είχα καταδείξει σε προηγούμενο άρθρο (μαζί με video) ότι οι ιδεολογικές και οικονομικές ρίζες της Ε.Ε. ήταν ναζιστικές, έτσι κι αλλοιώς, ενώ σατίρισα τη Μέρκελ (και το Σαμαρά) σε ειδικό video, όπου φιγουράρει… αγκυλωτός σταυρός στη μέση της ευρωπαϊκής σημαίας:

Η “Ευρώπη των Λαών” έχει απομακρυνθεί, τώρα πια, στο… υπερπέραν της ουτοπικής ιδεολογίας, ακυρώνοντας τις φιλο-ευρωπαϊκές τάσεις που (πολλοί) είχαμε στο παρελθόν. Παρόλ’ αυτά, δεν θεωρώ καθόλου σωστό το ακατάπαυστο σφυροκόπημα ορισμένων “αντι-ευρωπαϊστών” κατά του ΣΥΡΙΖΑ, μια στάση που αποτελεί (κατ’ εμέ) ολέθριο πολιτικό λάθος! Η ανάγκη για μία ευρεία συσπείρωση λαϊκών και αντι-μνημονιακών δυνάμεων (πλην ναζιστών) είναι απείρως σημαντικότερη από τις όποιες πολιτικές εμμονές υπέρ- ή κατά- της ΕΕ, ή υπέρ- και κατά- της (άμεσης) εξόδου από το Ευρώ, κ.ο.κ. (ζητήματα που νομίζω ότι πρέπει να προσεγγιστούν μέσα στην πορεία του αγώνα, ανάλογα με τις περιστάσεις και όχι εκ των προτέρων).

Ορίστε λοιπόν όλες οι παλαιότερες αναρτήσεις κριτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση [2009-2013] σε αυτό το blog (όπου, αν ένα άρθρο δεν αναφέρει συντάκτη, είναι δικό μου):

-Omadeon

One comment

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s