Πότε ξεκίνησε το Ολοκαύτωμα; (έρευνα) +Ο λόγος του Χίμλερ στο Πόζεν (1943) στα ελληνικά

Πριν μερικά χρόνια, είχα ψάξει την Ιστορία του Ολοκαυτώματος και βρήκα τεκμηριωμένες απαντήσεις στα ανιστόρητα ψεύδη των αρνητών του Ολοκαυτώματος. Πιο πρόσφατα όμως, διαπίστωσα ότι δεν είναι μόνο οι απόψεις των «αρνητών», που είναι επικίνδυνα ανιστόρητες. Υπάρχουν και άλλες απόψεις, που… αν και δεν αρνούνται το ίδιο το Ολοκαύτωμα, ούτε αρνούνται (π.χ.) το ότι υπήρξαν θάλαμοι αερίων στο Άουσβιτς… ωστόσο υποτιμούν και υποβαθμίζουν το Ολοκαύτωμα, με αποτέλεσμα να απο-ενοχοποιούν (έστω εν μέρει) και να δικαιολογούν τις ναζιστικές φρικαλεότητες.

Π.χ. πριν ένα χρόνο περίπου, άκουσα την πρωτοφανή, άκρως ανιστόρητη «άποψη» ότι (δήθεν) ο Χίτλερ ξεκίνησε την «Τελική Λύση» της γενοκτονίας των Εβραίων (και Ρομά κ.ά.) «μόνο όταν άρχισε να χάνει τον πόλεμο» και «μετά από πιέσεις μελών του ναζιστικού κόμματος»…

Στην πραγματικότητα, όχι μόνο ο σχεδιασμός, αλλά και η υλοποίηση της «τελικής λύσης» ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, όταν ο Γερμανικός στρατός ήταν ακόμη νικηφόρος σε όλα τα μέτωπα, πολύ πριν τη μάχη του Στάλινγκραντ.

Κατ’ αρχάς, μαζί με την εισβολή στην Πολωνία το 1939, ξεκίνησε και η γενοκτονιακή δράση των Einsatzgruppen (Μονάδες Ες-Ες Ειδικής Δράσης, ή Τάγματα Θανάτου).  (Περισσότερα γι αυτούς, από την ελληνική βικιπαίδεια, γράφει η αγγλόφωνη βικιπαίδεια ΕΔΩ). Το Σεπτέμβρη του 1941, τα Τάγματα Θανάτου εκτέλεσαν 34 χιλιάδες Εβραίους, μέσα σε δύο μόνο μέρες, στο Babi Yar της Ουκρανίας, με τη βοήθεια Ουκρανών ναζιστών. Αυτή ήταν η πιο μεγάλη σφαγή αμάχων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!

Ο Γερμανικός στρατός ήταν τότε αήττητος σε όλα τα μέτωπα. Δεν υπήρχε κανένας λόγος για τόσο μαζικές σφαγές Εβραίων, αν δεν υπήρχε και η απόφαση για υλοποίηση της «Τελικής Λύσης», σε βάρος τους.

  • Επομένως, είναι τελείως ανιστόρητος, όποιος ισχυρίζεται ότι η ναζιστική εξόντωση των «κατώτερων φυλών» (Εβραίων, Τσιγγάνων, κ.ά.) ξεκίνησε μόνο «αφού πρώτα άρχισε να χάνει ο Χίτλερ των Πόλεμο».
εκτελέσεις από Einsatzgruppen
εκτελέσεις από Einsatzgruppen

Επειδή, όμως, εμφανίστηκαν προβλήματα στις μαζικές εκτελέσεις με πυροβόλα όπλα (π.χ. ψυχολογικά προβλήματα στους στρατιώτες που έκαναν τόσες πολλές εκτελέσεις, κλπ.), ερευνήθηκαν «αποδοτικότεροι» τρόποι εκτέλεσης, π.χ. με καυσαέρια εξάτμισης (ειδικών οχημάτων) και αργότερα με το ζιζανιοκτόνο Zyklon-B σε θαλάμους αερίων.

Έτσι, η «Τελική Λύση» αποφασίστηκε οριστικά να υλοποιηθεί σε ειδικά στρατόπεδα θανάτου (κάτω από την αποκλειστική αρμοδιότητα των Ες-Ες) στη μυστική διάσκεψη του Βάνζεε (Wannsee Conference), τον Ιανουάριο του 1942, δηλαδή… πολύ πριν τη μάχη του Στάλινγκραντ (που ξεκίνησε 23 Αυγούστου 1942 και τελείωσε άδοξα το Φεβρουάριο του 1943) .

  • Επομένως, είναι τελείως ανιστόρητος και όποιος λέει ότι τα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου ξεκίνησαν (ή αποφασίστηκαν) «αφού πρώτα άρχισε να χάνει ο Χίτλερ των Πόλεμο». (κι εδώ δεν εννοούμε απλά «στρατόπεδα συγκέντρωσης», όπως το Νταχάου, που φτιάχτηκε το  1933).

Είναι γεγονός ότι με τη διάσκεψη του Βάνζεε ασχολήθηκε το BBC, καθώς και το… Χόλλυγουντ, στην ταινία «Conspiracy» (2001), κλπ. Παρόλ’ αυτά, δεν στέκει καθόλου η «αντίρρηση», ότι (δήθεν) είναι «σιωνιστική προπαγάνδα» ή «χολυγουντιανό παραμύθι», η ίδια η διάσκεψη του Βάνζεε (που είναι κοινά αποδεκτή και τεκμηριωμένη ιστορικά). Όποιος εκφράζει τέτοιες ανιστόρητες μπούρδες, αποκαλύπτει τη δική του ημιμάθεια και προκατάληψη, ή… ακόμη και μια δόση (έστω λανθάνοντα) αντισημιτισμού.

Εκτός από την κρίσιμη καμπή της διάσκεψης του Βάνζεε, υπάρχουν και άλλα στοιχεία, που δείχνουν ότι ο Χίτλερ πήρε την απόφαση της ολικής εξολόθρευσης των Εβραίων ακόμη νωρίτερα. Δείτε π.χ. την ιστοσελίδα «Hitler’s Threats» στο site του ιστορικού συγγραφέα Steven Lehrer, www.stevenlehrer.com.


Η ανιστόρητη αποσύνδεση του ναζισμού από την απόφαση της «Τελικής Λύσης»

Η φυσική εξόντωση των Εβραίων ήταν το τελικό αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας σταδιακής χειροτέρευσης του ναζιστικού αντισημιτισμού και των μέτρων καταστολής των Εβραίων, μέσα στο προ-πολεμικό Τρίτο Ράϊχ. Ασφαλώς, αρχικά αυτά τα ρατσιστικά μέτρα δεν περιλάμβαναν και φυσική εξόντωση. Ωστόσο, μετά το ξεκίνημα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα (μέσα στο πρώτο ήμισυ του 1941, όπως κατάδειξαν πολλές μελέτες, δείτε π.χ. εδώ) αυτή η χειροτέρευση επιταχύνθηκε ραγδαία και οδήγησε στην απόφαση της «Τελική Λύσης», υλοποιώντας έτσι και τη δημόσια απειλή του Χίτλερ στους Εβραίους (στις 30 Ιαν. 1939) ότι «αν […οι Εβραίοι…] προκαλέσουν Πόλεμο, αυτό θα προκαλέσει την εξόντωση της εβραϊκής φυλής σε όλη την Ευρώπη».

Εν ολίγοις, σε πρώτη φάση, οι Εβραίοι της Γερμανίας μετατράπηκαν σε ομήρους του Χίτλερ, που τα (ανύπαρκτα πλέον) δικαιώματά τους σαν «ξένοι υπήκοοι» του Τρίτου Ράϊχ τους εξανάγκαζαν είτε σε απόλυτη υποταγή, είτε σε μετανάστευση άρον-άρον. Αργότερα όμως, μετά το ξέσπασμα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αυτοί οι «όμηροι» αποφασίστηκε (σε γενικές γραμμές) να εκτελεστούν, αφού οι ναζί τους φόρτωσαν όλο το φταίξιμο και για τον ίδιο τον Πόλεμο. Η ιδέα της εξόντωσης των Εβραίων απόκτησε τότε και τη φαντασιακή έννοια «αντιποίνων», αφού για όλα τα στραβά κι ανάποδα του κόσμου, που (δήθεν) έπληξαν απρόκλητα την… αθώα και «ειρηνόφιλη» (χαχαχα) Γερμανία (στην πραγματικότητα επιτιθέμενη), έφταιγε πάντα «η διεθνής σιωνιστική οικονομική ελίτ», όπως τόνιζε ο Χίτλερ, ξανά και ξανά. (όπου οι ομοιότητες με κάποιες σημερινές αντισημιτικές ιδεοληψίες ισχύουν και δεν είναι φανταστικές).

Σε πρώτη φάση, βέβαια (1933-1939 περίπου) εκείνο που ενδιέφερε τους ναζί πρωτίστως, ήταν να απαλλαγούν από τους Εβραίους με οποιονδήποτε τρόπο, π.χ. εκτοπίζοντάς τους στην Παλαιστίνη (ή, αργότερα, στη Μαγαδασκάρη). Είναι γνωστή και η… περίεργη συνεργασία ορισμένων σιωνιστών με τους ναζί, προκειμένου να εκτοπισθούν οι Εβραίοι της Γερμανίας στην Παλαιστίνη, υλοποιώντας το σιωνιστικό εθνικιστικό όνειρο της επανίδρυσης του αρχαίου Ισραήλ. Αυτή η συνεργασία οδήγησε και στη συμφωνία της Haavara, με βάση την οποία οι Εβραίοι της Γερμανίας θα πήγαιναν στην Παλαιστίνη, αφού θα έδιναν πρώτα  τις περιουσίες τους στην εταιρία «Haavara», η οποία θα αναλάμβανε, αργότερα, να αγοράζει Γερμανικά προϊόντα και να τα στέλνει σαν εφόδια για  την εγκατάστασή τους στην Παλαιστίνη.

Ο απεσταλμένος του Τρίτου Ραϊχ στην Παλαιστίνη  Leopold Von Mildenstein (αυστριακός ευγενής και αξιωματικός των Ες-Ες) είχε μελετήσει εκτενώς την εβραϊκή κουλτούρα και το κίνημα του Σιωνισμού, αποσπώντας τη φιλία και τη συμπάθεια ορισμένων επιφανών μελών του, όπως ο Kurt Tuchler, ηγετικό στέλεχος της Γερμανικής Σιωνιστικής Ομοσπονδίας. Ο Von Mildenstein ταξίδεψε μαζί με τον Tuchler στην Παλαιστίνη, όπου φιλοξενήθηκε έξη μήνες από πρώιμους σιωνιστές. Αργότερα, έγραψε σειρά άρθρων για  εκείνο το ταξίδι, με τον γενικό τίτλο «Ένας ναζί στην Παλαιστίνη», στη ναζιστική εφημερίδα «Der Angriff».

αναμνηστικό μετάλλιο του Von Mildenstein
Το «αναμνηστικό μετάλλιο» του Von Mildenstein, με… σβάστικα στη μία μεριά και άστρο του Δαβίδ στην άλλη

Ωστόσο, το 1937 ο Von Mildenstein πήρε μετάθεση για το γραφείο προπαγάνδας του 3ου Ράϊχ και το σχέδιο εκτοπισμού των Εβραίων στην Παλαιστίνη ματαιώθηκε (όπως ματαιώθηκε αργότερα και ένα άλλο σχέδιο εκτοπισμού τους στη Μαγαδασκάρη). Η λύση της εξόντωσής τους είναι πολύ πιθανό ότι τότε άρχισε να επωάζεται, μέσα στο μυαλό ανώτατων ναζί αξιωματούχων όπως ο Χίμλερ και ο Γκέμπελς. Παρόλ’ αυτά η συμφωνία της Haavara εξακολουθούσε να στηρίζεται από τον Χίτλερ, μέχρι και την αρχή του Πολέμου, το 1939. Προφανέστατα, λόγω του πολέμου, και δεδομένης της Βρεταννικής κυριαρχίας στην Παλαιστίνη, η μετανάστευση γερμανο-εβραίων εκεί κατέστη ανέφικτη. Έτσι η ωρίμανση της ιδέας πως οι «όμηροι» έπρεπε να εξοντωθούν (αφού δεν μπορούσαν, πια, ούτε καν να εξοριστούν) επιταχύνθηκε ραγδαία…

Στο μεταξύ, μετά το 1935 ορισμένοι Άραβες της Παλαιστίνης άρχισαν κι αυτοί να εκδηλώνουν… φιλο-ναζιστικά αισθήματα, μαζί με τον ηγέτη τους Αλ Χουσέϊνι ( μουφτή της Ιερουσαλήμ) έναν πολέμιο του σιωνισμού (από το 1920) που έγινε αφοσιωμένος σύμμαχος των Γερμανών. Ο Χουσέϊνι ταξίδεψε στο Βερολίνο και συνεργάστηκε στενά με το Τρίτο Ράϊχ. Στη Βοσνία ίδρυσε και ειδικό σώμα… «μουσουλμάνων Ες-Ες». Η Γερμανική πολιτική έπαιξε τότε διπλό παιγνίδι (όπως έκανε κι αλλού, π.χ. στη Γιουγκοσλαβία), δηλαδή από τη μία μεριά ενθάρρυνε τη μετανάστευση Σιωνιστών Εβραίων στην Παλαιστίνη, κι από την άλλη μεριά  (λίγο αργότερα, ή σχεδόν ταυτόχρονα) στήριξε… Αραβική εξέγερση εναντίον τους, η οποία είχε στόχο και τους ‘Αγγλους.

Η «Τελική Λύση» δεν επιβλήθηκε «από φανατικά μέλη του κόμματος», που (δήθεν) «πίεζαν γι’ αυτό, κοντά στο τέλος του Πολέμου», αλλά αποφασίστηκε από την ηγεσία του 3ου Ράϊχ, ενώ σε πρώτη φάση καλλιεργήθηκε σαν ανομολόγητος (προς τα έξω) έμμεσος στόχος του πυρήνα της εθνικο-σοσιαλιστικής ιδεολογίας, υπαρκτός για μεγάλο διάστημα σαν «εσωτερικό» ιδεολογικό συστατικό, πολύ πριν υλοποιηθεί πρακτικά.

Η «Τελική Λύση» υλοποιήθηκε αργότερα, σαν εγχείρημα ρουτίνας, ολοένα και πιο μεθοδικά, αλλά αποφεύχθηκε η δημόσια προβολή του εγχειρήματος, για ευνόητους λόγους, όπως δήλωσε φανερά ο Χίμλερ σε μία ομιλία του στο Posen (ή Posnan) της Πολωνίας, το 1943, απευθυνόμενος σε κλειστό ακροατήριο ανώτερων και ανώτατων αξιωματικών Ες-Ες. Η ομιλία αυτή σώζεται μέχρι σήμερα (και ηχογραφημένη και γραπτώς) αποτελώντας ατράνταχτο επιχείρημα κατά των αρνητών του Ολοκαυτώματος.

  • Επομένως, είναι ανιστόρητος όποιος λέει ότι… επειδή δεν βρήκε ρητή αναφορά σε γενοκτονίες (Εβραίων, κ.ά.) στο πολιτικό πρόγραμμα του ναζιστικού κόμματος, «άρα» η ναζιστική ιδεολογία «δεν περιλάμβανε γενοκτονιακές προθέσεις»…

Το πιο καυτό απόσπασμα της ομιλίας του Χίμλερ στο Πόζεν (ή Πόζναν) το μετάφρασα στα ελληνικά (από τα αγγλικά). UPDATE: έφτιαξα και video με αυτή την ομιλία, που μπορείτε να δείτε (μαζί με τη μετάφραση) στη νέα ανάρτηση «Η Ομιλία του Χίμλερ στο Πόζεν (new video with Greek subtitles, Himmler’s speech at Posen, October 4 1943)».


Ο Μύθος του Ειρηνόφιλου… τσαμπουκαλή Αδόλφου Χίτλερ

Μία άλλη, τελείως ανιστόρητη άποψη, που κυκλοφορεί πολύ (και στην Ελλάδα) είναι ότι ο Χίτλερ (δήθεν) «δεν ήθελε να ξεκινήσει παγκόσμιο πόλεμο» (επιθετικό ή κατακτητικό) αλλά «εξαναγκάστηκε» να πολεμήσει τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής του, μετά από δικές τους πιέσεις (και συμμαχίες εναντίον του) (ή λόγω της δήθεν «συνωμοσίας των Εβραίων» εναντίον του, σε άλλη παραλλαγή του ίδιου μύθου).

Συνήθως, όσοι ασπάζονται τέτοιες «απόψεις» παραδέχονται ότι ο Χίτλερ ήταν (τουλάχιστον) προκλητικός ή «άπληστος» (να φάει… κοψιδάκια από γειτονικές χώρες που θεωρούσε «του χεριού του») αλλά λένε ότι «Παγκόσμιο Πόλεμο δεν ήθελε», διότι πίστευε ότι το θέμα θα έληγε εκεί (τα ίδια που πείσθηκε να νομίζει και ο Τσάμπερλεν όταν συν-υπέγραφε τη Συμφωνία του Μονάχουκούνια που τον κούναγε…).

Τέτοιες… αποψάρες καταρρίπτονται εύκολα, με στοιχειώδεις γνώσεις του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (και της αμέσως προηγούμενης περιόδου) αλλά… λιγότερο γνωστή φαίνεται πως είναι η πολύ προγενέστερη ιδεολογική έκφραση κατακτητικών διαθέσεων εκ μέρους του Χίτλερ, δηλαδή φανερά φιλο-πόλεμων ιδεοληψιών στο βιβλίο του «Ο Αγών μου». Γι’ αυτό το θέμα, πιο παλιά είχα «επιστρατεύσει» έναν… Εικονικό Χίτλερ, στον οποίο… ανάθεσα να απαγγείλλει εδάφια του βιβλίου του, στο εξής video με ελληνικούς (και αγγλικούς) υπότιτλους:


Ανιστόρητες απόψεις σχετικές με τους Σλάβους

Το Ολοκαύτωμα δεν ήταν μόνο η εξόντωση των Εβραίων, αλλά και των (περισσότερων) Τσιγγάνων (Ρομά και Σίντι) της Ευρώπης, καθώς και εκατομμυρίων ανθρώπων από άλλους πληθυσμούς, π.χ. δυόμιση περίπου εκατομμύρια Πολωνών καθολικών, που εξοντώθηκαν για να μην υπάρχει πια μορφωμένη μεσαία τάξη στην υπόδουλη Πολωνία. Ωστόσο, ουδέποτε θεωρήθηκαν οι Σλάβοι «μιάσματα» μόνο για εξόντωση, όπως οι Εβραίοι, και δεν αληθεύει ότι οι Σλάβοι (γενικά) προορίζονταν για εξόντωση σε θαλάμους αερίων.

Στα ναζιστικά οράματα, ορισμένοι σλαβικοί λαοί θεωρούνταν «κατώτεροι» και προορίζονταν για μελλοντικοί… σκλάβοι των άριων Γερμανών, κατάλληλοι μόνο για δουλειά (και δουλεία χωρίς δικαιώματα) αλλά… όχι και για εξόντωση! Εξάλλου, ορισμένα σλαβικά έθνη και Σλάβοι (φιλο-)ναζιστές έγιναν φανατικοί σύμμαχοι του Χίτλερ (π.χ. Ουκρανοί Μπαντεριστές, Κροάτες Ουστάσε, ακόμη και αρκετοί Ρώσοι δοσίλογοι), αρχικά προς… δυσαρέσκεια πολλών Γερμανών (που θεωρούσαν τους Σλάβους κατώτερους) αλλά αργότερα με αυξανόμενη αποδοχή, αφού η ανάγκη στρατιωτικών ενισχύσεων υπερίσχυσε των προκαταλήψεων, όταν οι ναζί άρχισαν να χάνουν τον Πόλεμο.

Βέβαια, εξοντώθηκαν (κυρίως από πείνα) εκατομμύρια Σοβιετικοί αιχμάλωτοι, όσοι δεν δέχτηκαν να μπουν στις γερμανο-ντυμένες «ανατολικές λεγεώνες» (Osteinheiten) και όσοι δεν πολέμησαν στο πλευρό των ναζί, δελεασμένοι από την προπαγανδιστική υπόσχεση ενός γερμανο-ντυμένου «Ρωσικού Απελευθερωτικού Στρατού» με τον δοσίλογο Ρώσο στρατηγό Αντρέι Βλασόφ, αλλά το ίδιο το γεγονός ότι υπήρξαν γερμανο-ντυμένοι Ρώσοι στρατιώτες, δείχνει μια πολύ διαφορετική γερμανική στάση από εκείνη προς τους Εβραίους (που εξοντώνονταν επειδή ήταν Εβραίοι σε κάθε περίπτωση, χωρίς δυνατότητα εξαίρεσης).

  • Επομένως, είναι ανιστόρητος όποιος εξισώνει τη μοίρα των Εβραίων στα στρατόπεδα θανάτου με τη ναζιστική μεταχείριση των Σλάβων. Αυτή η ανιστόρητη «άποψη» έχει αρκετά σύνηθες κίνητρο την υποβάθμιση του Εβραϊκού (κυρίως) Ολοκαυτώματος.

Κατά την άποψη ενός γνωστού… «αριστερού» διανοουμένου, ο Norman Finkelstein έγραψε στο βιβλίο του «Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος», ότι «περισσότεροι Σλάβοι παρά Εβραίοι εξοντώθηκαν από τους ναζί». Παρόλ’ αυτά, έχοντας διαβάσει το βιβλίο (στα αγγλικά) δεν βρήκα εκεί μια τέτοια άποψη. Δεν το αποκλείω, να εξοντώθηκαν περισσότεροι Σλάβοι (έστω από πείνα) αλλά… εν πάσει περιπτώσει, αν έχετε το βιβλίο και βρήκατε κάτι σχετικό, γράψτε σχόλιο με αριθμό σελίδας. (Δεν ξέρω αν μια τέτοια άποψη εκφράστηκε από άλλους, στον πρόλογο κάποιας ελληνικής έκδοσης του ίδιου βιβλίου).

Γερμανο-ντυμένοι Ρώοοι (δεξιά ο δοσίλογος στρατηγός Βλασόφ)
γερμανο-ντυμένος... πρώην-σοβιετικός
γερμανο-ντυμένος… πρώην-σοβιετικός

Το ανιστόρητο «ξέπλυμα» της φασιστικής ιδεολογίας ορισμένων… σιωνιστών

Μέχρι τώρα, το παρόν κείμενο ασχολήθηκε με ανιστόρητες απόψεις που αδικούν τους Εβραίους, ή πιο γενικά τον Εβραϊσμό. Διεξοδικά όμως, θα πρέπει να αναφερθεί και μια άλλη, ιδιαίτερα σημαντική πλευρά της Ιστορίας, που… δεν συμφέρει ορισμένους σιωνιστές.

Oι Εβραίοι της Γερμανίας υπέστησαν φοβερή καταπίεση, στα προπολεμικά χρόνια 1933-1939. η εξαθλίωση και η απόγνωσή τους είχε φτάσει στα έσχατα όρια. Όποιοι μπορούσαν να φύγουν, έφυγαν. Πολλοί που έφυγαν σαν πρόσφυγες δεν έγιναν δεκτοί από τη χώρα προορισμού. Παρόλ’ αυτά, ορισμένοι… ακροδεξιοί κύκλοι του σιωνιστικού κινήματος εκείνης της εποχής, αντί να πολεμήσουν το ναζισμό και το φασισμό, επιχείρησαν το… ακριβώς αντίθετο:

  • Η σιωνιστική οργάνωση «Lehi» (γνωστή και σαν «Stern gang») ήταν καθαρά φασιστική, ιδεολογικά και πολιτικά. Προσπάθησε να συνάψει στρατιωτική συμμαχία με τη Χιτλερική Γερμανία και με τη Φασιστική Ιταλία, με αντάλλαγμα την εκδίωξη των Αγγλων από την Παλαιστίνη, έτσι ώστε να ιδρύσει εκεί «Ολοκληρωτικό Εβραϊκό Κράτος» φασιστικών προδιαγραφών.
  • Ο Χίτλερ απέρριψε την πρόταση. Χμ… Για σκεφτείτε, όμως, ΤΙ θα γινόταν αν είχε… δεχτεί: -Τότε, μαζί με την ήττα της Γερμανίας θα είχε ηττηθεί στο τέλος και η ακροδεξιά πτέρυγα του σιωνισμού, με άγνωστες, αλλά και… πολύ ενδιαφέρουσες ιστορικές συνέπειες. (Βέβαια, ο Χίτλερ δεν θα μπορούσε να δεχτεί τέτοια συμμαχία, αν στο μεταξύ είχε ήδη αποφασίσει την «Τελική Λύση»).
  • Εδώ αναδύονται πολλά ερωτήματα. Π.χ. [1] Πως διανοήθηκε καν, η Lehi να προσφέρει… συμμαχία στο Τρίτο Ράϊχ (το 1940) όταν είχε προηγηθεί η δράση του Αλ-Χουσέϊνι, σταθερά αντι-εβραϊκή και φιλο-ναζιστική ήδη από το 1936; [2] Πίστευε πραγματικά η Lehi ότι ο Χίτλερ θα δεχόταν, ή ήθελε να ξεπεράσει τον Αλ-Χουσέϊνι στο… γλύψιμο του ναζισμού; [3] Πως κατάφερε να παραβλέψει η Lehi τους στυγνούς διωγμούς των Εβραίων της Γερμανίας, όταν πρότεινε συμμαχία μαζί της; (κ.ο.κ.) (Δεν έχω τις απαντήσεις…)

Εν πάσει περιπτώσει, το 1944, η Lehi στήριξε και το «αριστερό» νεο-φασιστικό ρεύμα του «Εθνικο-μπολσεβικισμού«, οπότε… έχασε πολλούς οπαδούς. Αργότερα, η Lehi  (μαζί με την οργάνωση Irgun) διέπραξε την περιβόητη σφαγή του Deir-Yassein, αλλά… ας μην επεκταθούμε άλλο, προς τα κεί…

Η Lehi διαλύθηκε το 1948. Παλιό μέλος της ήταν και ο μετέπειτα πρωθυπουργός του Ισραήλ Yitzhak Shamir.

έμβλημα της Λεχί
έμβλημα της Λεχί

Lehi

Ideology

Revisionist Zionism
Sternism[1]
Fascism (until 1942)[2][3][4][5]
National Bolshevism (after 1944)[6]
Anti-imperialism (after 1945)[7]

 


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: Disclaimer (Ολοκαύτωμα και Αντισημιτισμός)

Παρόλο που (όπως πολλοί άλλοι) διαφώνησα με το άρθρο 2 του αντι-ρατσιστικού Νόμου (που ποινικοποιεί την άρνηση γενοκτονιών), με ενοχλούν οι παραποιήσεις της Ιστορίας, ιδιαίτερα όσες δικαιολογούν ή συγκαλύπτουν ιστορικά εγκλήματα.

Δεν το θεωρώ απαραίτητο να είναι κανείς απόγονος θυμάτων κάποιας γενοκτονίας, για να κάνει την πιο αποτελεσματική κριτική όσων τη συγκαλύπτουν. Αντίθετα, στην περίπτωση του Εβραϊκού Ολοκαυτώματος, νομίζω ότι (σε πολύ γενικές γραμμές) οι πλέον κατάλληλοι σήμερα για να αναχαιτίσουν την προπαγάνδα της άρνησής του, είναι συνήθως (αλλά όχι πάντα, βέβαια) αντι-ρατσιστές που δεν είναι Εβραίοι (ή Ισραηλινοί, ή Εβραϊκής καταγωγής, ή… Άραβες και Παλαιστίνιοι). Δηλαδή όσοι δεν έχουν προσωπική συναισθηματική εμπλοκή στο θέμα, ούτε και… κάποιο πολιτικό συμφέρον, είτε να χαρακτηρίσουν [λανθασμένα] «αντισημίτες» όσους απλώς επικρίνουν τις πολιτικές του Ισραήλ, είτε να χαρακτηρίσουν σαν «σιωνιστές» όσους π.χ. επισημαίνουν κρούσματα άρνησης του Ολοκαυτώματος στον αραβικό κόσμο.

Δυστυχώς, πολλοί φιλο-ισραηλινοί (συνήθως Εβραίοι) επικριτές του αντισημιτισμού σήμερα, τείνουν να αδικούν ορισμένους ανθρώπους που δεν είναι αντισημίτες, παρουσιάζοντάς τους σαν αντισημίτες και περιπλέκοντας την κατάσταση. Μετά από πολλά κρούσματα τέτοιων αδικιών, δεν είναι δυνατόν να ασχοληθούμε σοβαρά με… μπουρδολογίες προπαγανδιστών του Ισραήλ, όπως η κατα-συκοφάντηση του Εβραίου διανοητή Norman Finkelstein σαν δήθεν «Αρνητή Ολοκαυτώματος» και «αντισημίτη» (από την δήθεν «έγκυρη» ADL) . Στο μεταξύ, η «κριτική του αντισημιτισμού» που εκφράζουν πολλά φιλ0-ισραηλινά (συνήθως εβραϊκά) sites και blogs, πολύ συχνά πέφτει σε σοβαρά σφάλματα και λαθροχειρίες που την (αυτο-)ακυρώνουν. Όλα μαζί αυτά τα φαινόμενα, αποτελούν «εκρηκτικό μείγμα«, όπως διαπίστωσε και ο επιφανής Εβραίος διανοούμενος Antony Lerman στο άρθρο του (που αναδημοσίευσα) «Combating antisemitism and defending Israel: a potentially explosive mix».

Συχνά λέγεται, ότι παρατηρείται «διεθνής έξαρση αντισημιτικών επεισοδίων» τα τελευταία χρόνια. Αρχικά το θεωρούσα δεδομένο, ότι ισχύει κάτι τέτοιο.  Μετά από έρευνα όμως, διαπίστωσα ότι δεν είναι ακριβώς έτσι η κατάσταση (δείτε π.χ. τα εκτενή στοιχεία ενός άρθρου εδώ και τα συμπεράσματα μιας έρευνας του BBC). Υπάρχει μείωση τέτοιων επεισοδίων στις ΗΠΑ και στη Βρεταννία και έξαρση μόνο σε ορισμένες χώρες (π.χ. στη Γαλλία). Πάντως… είτε αυξάνουν, είτε όχι, τα αντισημιτικά επεισόδια δεν οφείλονται μόνο στα γνωστά… ατοπήματα του Ισραηλινού κράτους (εκτός θέματος στο παρόν κείμενο) ή στις λαθροχειρίες της φιλο-ισραηλινής προπαγάνδας. Οφείλονται και στη διεθνή άνοδο νεο-ναζιστικών και ακροδεξιών πολιτικών κινημάτων (όχι όλων, γιατί πάρχουν και ακροδεξιοί φιλο-σιωνιστές, όπως ο Breivic), καθώς και στην αυξανόμενη διαδικτυακή διάδοση αντισημιτικών μυθευμάτων, όπως τα «Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών» και η ψευδο-ιστοριογραφία των Αρνητών του Ολοκαυτώματος.

Στην Ελλάδα, ιδεολογική έξαρση του αντισημιτισμού προξενούν (εκτός της Χρυσής Αυγής) και ορισμένοι «αριστεροί» αντισημίτες, όπως ο «συγγραφέας» Παναγιώτης Τραϊανού, του οποίου το όνομα φημολογείται ότι είναι ψευδώνυμο μιας ολόκληρης… ομάδας εβραιοφάγων «πατριωτών».  Στο παλαιότερο άρθρο μου «Επικίνδυνος Αντισημιτισμός είναι ο “Σταλινικός Μονεταρισμός” τoυ Παναγιώτη Τραϊανού / ΕΑΜ Β’ (2011) είχα παραθέσει αρκετά… αποκρουστικά δείγματα αντισημιτικών εδαφίων από πονήματα του «Τραίανού».

Αυτά, προς το παρόν…


[UPDATE] Δείτε επίσης:

Διαβάστε επίσης:

Σε αυτό εδώ το blog:


4 comments

  1. […] In Greek: Προσεχώς, ίσως να κάνω μετάφραση. Δυστυχώς έγραψα το άρθρο κατ’ ευθείαν στα αγγλικά και… δεν προλαβαίνω. Δείτε όμως το νέο video  με ελληνικούς υπότιτλους και το προγενέστερο άρθρο μου “Πότε ξεκίνησε το Ολοκαύτωμα; (έρευνα) +Ο λόγος του Χίμλε…“. […]

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s