Για μία συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ χωρίς παρωπίδες [2]

UPDATE (9/8/2015):

---

Πριν τις εκλογές είχα καταθέσει ανάλυση του ενδεχομένου μιας τέτοιας συνεργασίας «χωρίς παρωπίδες» που τώρα έγινε -νομίζω- αρκετά επίκαιρη. Η ανάλυσή μου δεν ήταν (και δεν είναι) συμβιβαστική. Δεν προτείνω, δηλαδή, καμμία αλλαγή στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ή (ακόμη λιγότερο) έκπτωση αρχών!

• Παρεμπιπτόντως, λίγες ώρες νωρίτερα, ανάρτησα σήμερα σε αυτό το blog έναν χιουμοριστικό απολογισμό των χθεσινών εκλογών: Αμείωτο το ποσοστό εγκληματικά ηλιθίων στον Ελλαδικό πληθυσμό.

Θάθελα να ξεκαθαρίσω ότι… ούτε οπαδός του Καμμένου είμαι, ούτε καν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια για τον ίδιο (ή για τους ΑΝΕΛ). Αυτή τη στιγμή, όμως, καθώς γράφω αυτές τις γραμμές… Τσίπρας και Καμμένος ήδη συζητούν τη συνεργασία τους στην Κουμουνδούρου.  Αργότερα, θα προσθέσω updates σε αυτό το άρθρο με το αποτέλεσμα των συνομιλιών τους.

Τσίπρας-Καμμενος 26-1-2015

Αν είχατε διαβάσει όλο το προηγούμενο άρθρο μου, δεν θα βρείτε τίποτα καινούργιο, σε ό,τι ακολουθεί. Αν όχι, τo επαναλαμβάνω παραλείποντας όσα ακυρώθηκαν λόγω εκλογών και με πολύ μικρές αλλαγές στα υπόλοιπα:

Θα επαναλάβω ότι «αριστερό είναι το αληθές» (όχι μόνο «το εθνικό»). Μία συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ απαιτεί (όπως είχα εξηγήσει) πολύ προσεκτικό χειρισμό…

Κατ’ αρχάς, υπάρχει ο σκόπελος μιας (πιθανώς) ριζικής διαφωνίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στο θέμα της φορολογίας: Οι ΑΝΕΛ (ως δεξιό κόμμα) θα κάνουν τα πάντα για να αποτρέψουν (ή να μειώσουν σημαντικά) τη φορολογία του μεγάλου πλούτου (και φυσικά του… ίδιου του Καμμένου). Ακόμη χειρότερα, αντίθετα με το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, το πρόγραμμα των ΑΝΕΛ θέλει να «ανταγωνιστεί φορολογικά» γειτονικές χώρες όπως την Αλβανία και τη Βουλγαρία «για να προσελκύσει επενδυτές» με φόρους «ακόμη λιγότερους» (από το 8% της Αλβανίας) για όλους. Αυτό είναι αδύνατον να γίνει, όπως είπα. Ελπίζω όμως ότι θα βρεθεί κάποια λύση, διότι σε φορολογικές ελαφρύνσεις των μεσαίων και φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων δεν αναμένεται να έχει αντίρρηση ο Καμμένος. Επίσης, το ότι [μέχρι τώρα] το φορολογικό σύστημα ήταν πολύ άδικο, ουδείς το αμφισβητεί.

Έχω μελετήσει το φαινόμενο των ΑΝΕΛ και πιστεύω ότι έχω βρει κάποιες διεξόδους στα αδιέξοδά του. Οι ταμπέλες όμως και οι αριστερές προκαταλήψεις (όπως η λανθασμένη εξίσωσή τους με τους νεο-ναζί) δεν βοηθούν καθόλου, στο να βρεθούν λύσεις.

Εκείνο που θάπρεπε να κάνουμε εμείς, νομίζω, είναι πρώτα-πρώτα να ξεκαθαρίσουμε καλύτερα τις δικές μας «κόκκινες γραμμές», ακόμη και στα «εθνικά θέματα» όπου ο Καμμένος νομίζει ότι έχει ακλόνητες και σωστές θέσεις.

Στο μεταναστευτικό, για παράδειγμα, δική μας «κόκκινη γραμμή» είναι η ανθρωπιστική προσέγγιση και ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου, αλλά με την κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνο 2 (που ευαγγελίζεται ο Καμμένος) μπορούμε (και πρέπει) να συμφωνήσουμε ανεπιφύλακτα (τηρώντας όσα έχει ήδη διακηρύξει ο ΣΥΡΙΖΑ). Τεράστιος αριθμός ξένων στη χώρα μας είναι απλώς πρόσφυγες που θέλουν να φύγουν, να πάνε αλλού, αλλά δεν τους αφήνει το κράτος (λόγω του Δουβλίνου 2). Λέγεται μάλιστα ότι όλοι αυτοί είναι και συντριπτική πλειοψηφία (και όσων κρατούνται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης). Οπότε, δεν χρειάζεται και πολλή προσπάθεια για να βρούμε κάποιες λύσεις, συμβατές με τα… κολλήματα του Καμμένου.

Απομένουν τα «εθνικά δίκαια» στο θέμα της ΠΓΔΜ, της Θράκης και της Κύπρου. Δικές μας κόκκινες γραμμές, εκεί θα είναι (πάλι) ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου, ο ανθρωπισμός και η επιδίωξη ειρήνης (αντί έντασης ή πολέμου). Ανάγκη για «νέο σχέδιο Ανάν» (που φοβάται ο Καμμένος) δεν υπάρχει, έτσι κι αλλιώς. Τα δικαιώματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, επίσης, δεν είναι δυνατόν να ποδοπατηθούν, σε καμμία περίπτωση. Κατά τα άλλα, μπορούμε να βάλουμε αυτά τα θέματα σε «κατάσταση αναμονής», μέχρι να επιτευχθούν φιλο-λαϊκές λύσεις (κατά της λιτότητας και κατά των μνημονίων) σε συνεργασία με τους ΑΝΕΛ. Και μετά… βλέπουμε !

Το επιθυμητό και εφικτό, είναι μια «συμφωνία κυρίων» με τους ΑΝΕΛ, ότι τα «καυτά» θέματα όπου (ενδεχομένως) διαφωνούμε μαζί τους θα τεθούν ενώπιον του λαού σε κάποιες μελλοντικές εκλογές, όταν… ο συρφετός πουλημένων και λαμόγιων της Νέας ΔημοΠρασίας και του Μπατσόκ θα έχουν απομακρυνθεί (ή… σαπίσει στη φυλακή, μαζί με τους ναζί) αφήνοντας εμάς τους ειλικρινείς αριστερούς να κάνουμε έντιμο debate με έντιμους (αν και σπάνιους τώρα) δεξιούς. (Αναλαμβάνω προσωπική ευθύνη για τους χαρακτηρισμούς, χωρίς φυσικά να υπονοώ ότι ΟΛΟΙ οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι ένοχοι εγκλημάτων. Αλλά… ας μην ξεχνάμε και τον Άκη, έτσι;)

Σε ορισμένα θέματα, μάλιστα, οι ΑΝΕΛ έχουν -παραδόξως για δεξιό κόμμα- καταλήξει σε… ακόμη πιο ανατρεπτικές «αριστερές» θέσεις, π.χ. στην πάγια θέση τους για ποινική δίωξη (αντί αμνηστείας) των απατεώνων πολιτικάντηδων ΝΔ / ΠΑΣΟΚ, ή για λογιστικό έλεγχο του χρέους (άρα υπέρ της ΕΛΕ). Και εκεί φυσικά πρέπει να συμφωνήσουμε απόλυτα. Αν δεν συμφωνείτε, διαβάστε επειγόντως το πρόσφατο άρθρο του Eric Toussaint.

Τα υπόλοιπα (αρνητικά των ΑΝΕΛ) είναι… εθνικιστικά βίτσια(!) που διακατέχουν τον ψυχισμό αρκετών μελών των ΑΝΕΛ (με την εξαίρεση μελών των ΑΝΕΛ όπως π.χ. ο Νότης Μαριάς), αλλά που… ελάχιστα μετράνε, στην παρούσα συγκυρία Κρίσης.

Αν η δική μας αριστερή και ανθρωπιστική θεώρηση είναι ισχυρότερη, δηλαδή λογικά και ρεαλιστικά ανώτερη (εκτός από ηθικά ανώτερη, το οποίο είναι), αυτό θα φανεί στην πορεία (και το ελπίζω). Σε κάθε περίπτωση, προτιμότερη είναι μια προσπάθεια να τα βρούμε με τους ΑΝΕΛ, παρά με το Ποτάμι ή το ΠΑΣΟΚ, ή (ακόμη και) τη ΔΗΜΑΡ.

Εδώ, θάπρεπε να προσθέσω ότι συμπαθώ ιδιαιτέρως την «Αριστερή Πλατφόρμα», χωρίς να ταυτίζομαι σε όλα μαζί της. Ξέρω πόσο απεχθάνεται τους ΑΝΕΛ αλλά αυτό ελπίζω ότι δεν θα εμποδίσει την επίτευξη συνεννόησης μαζί τους.

Κάτι ακόμη: Τυχόν συνεργασία με τους ΑΝΕΛ έχει και το εξής καλό, ότι προσφέρει σε προκατειλλημένους «δεξιούς» ψηφοφόρους μια διέξοδο εκπροσώπησης, στη συγκυβέρνηση, θωρακίζοντας τον ΣΥΡΙΖΑ (και τη χώρα γενικά) από κακοτοπιές (π.χ. ένα Νέο Εμφύλιο). Πολλοί από αυτούς, μάλιστα… νομίζουν ότι είναι δεξιοί αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πραγματικά πιστεύουν σε δεξιές πολιτικές. Ενδέχεται να έχουν υιοθετήσει «ιδεολογικούς ιούς» (π.χ. «κατά της Νέας Τάξης») ή παραπλανηθεί χοντρά. Επικρατεί μεγάλη σύγχιση, σε πολλούς «δεξιούς» ψηφοφόρους. (Αυτός είναι και ο λόγος που έβαλα εδώ τη λέξη «δεξιούς» σε εισαγωγικά…)

Ενας καλός αριστερός φίλος, έγραψε τα εξής:

Και χτες ο Καμμένος ανέφερε τους Ρότσιλντ ως… επικεφαλής της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Τον άκουγα και τράβαγα τα μαλλιά μου. Σε ό,τι αφορά τώρα λοιπά εθνικά θέματα, εγώ έχω να πω στα εκατέρωθεν γεράκια (ελληνικά και τούρκικα) ένα πράγμα. Κόφτε τις μαλακίες στο Αιγαίο. Έτσι κι αλλιώς, σε πενήντα χρόνια τα παράλια και των δυο χωρών ΔΕΝ θα υπάρχουν λόγω της κλιματικής αλλαγής. Οπότε, αντί να πετάτε τα λεφτά των λαών σε μαλακίες (π.χ. το πανάκριβο και άχρηστο F-35), κοιτάξτε να δείτε πώς θα αποτρέψετε την καταστροφή που έρχεται, πώς θα μετεγκαταστήσετε τους πληθυσμούς της Σμύρνης, της Θεσσαλονίκης, του Πειραιά, των Χανίων, του Ηρακλείου κλπ παραμέσα και, το σημαντικότερο, πώς θα αποτρέψετε το να γίνει μη πόσιμο το νερό σε Ελλάδα και Τουρκία από τη διείσδυση θαλασσινού νερού στους υδάτινους ορίζοντες.

Ε, ναι. Τα «αντι-νεοταξικά» κολλήματα του Καμμένου με κάνουν μερικες φορές να γελάω. Πρόκειται για βίτσια της νόησης... και κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα, με την παραπάνω κριτική στον Καμμένο. Πάμε όμως τώρα σε κάτι άλλο, σημαντικό:

---

Οι αριστερές προκαταλήψεις

Από… επιφανή αριστερό, υπέστην την εξής κριτική:

Takis Intzes: Εχει και κατι χρυσαυγιτες που ειναι επισης αντιμνημονιακοι και εχουν ακριβως τις ιδιες θεσεις με το καμμενο στο μεταναστευτικο, μακεδονικο κλπ. Σιγα, ποσο πιό φασιστες ειναι απ΄τον καμμενο. αλλωστε μαζι δεν κανανε τις αντικομμουνιστικες εκδηλωσεις μισους στου μακρυγιαννη όπου τους γλιτωσανε οι ολμοι των εγγλεζων απο την ακροπολη; Τι ειναι αυτα που λετε κυριε; Τι λέτε;

Υπαρχουν μονο δυο οχθες κυριε… και οι ανελ ειναι απεναντι. Αν δεν τους βλεπετε απεναντι σας, τοτε δεν ειστε διπλα μου αλλα απεναντι. Με τα φασισταρια; ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΛΛΑΡΗΔΕς ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΛΑΟΥ; Δε μπορω να συνεχισω. Γεια σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Σε ορισμένα θέματα, ιδίως στο παρελθόν, πολλά μέλη των ΑΝΕΛ ήταν (ή είναι) πράγματι απέναντί μας. Καμμία αντίρρηση σ’ αυτό. Ένα ερώτημα όμως, είναι… κατά πόσον αυτή η κατάσταση μένει αναλλοίωτη στο χρόνο, κόντρα στις εξελίξεις και κόντρα στην έκρηξη της Διαδικτυακής Πληροφόρησης, που διαλύει (κυρίως τις δικές τους) αυταπάτες.

Το αξίωμα «υπάρχουν μόνο δύο όχθες» είναι μόνο εν μέρει σωστό, αλλά και εν μέρει πολύ λάθος. Π.χ. σε ποιά όχθη βρίσκεται αυτή τη στιγμή η αδιέξοδη πολιτική του ΚΚΕ? -Εγώ λέω… στην απέναντι!

Σε ό,τι αφορά συγκρίσεις ΑΝΕΛ και Χρυσής Αυγής, έχω πολλές ενστάσεις. Αν δεν μπορούμε να δούμε τη διαφορά ανάμεσα στους ναζιστές και στους ΑΝΕΛ τότε το πρόβλημα είναι κυρίως δικό μας, ΕΘΙΣΜΟΣ σε συνήθειες σκέψης που δεν στέκουν λογικά και συγκρούονται με την πραγματικότητα.

• Δηλαδή… αν, ακόμη κι εγώ, ΑΠΕΙΛΟΥΜΑΙ με ΤΣΟΥΒΑΛΙΑΣΜΑ με τους «μακελλάρηδες αυτού του λαού» κ. Takis Intzes τότε… κάπου έχετε κάποιο ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ λάθος προσέγγισης. Για μένα ΔΕΝ υπάρχει «γειά σας». Υπάρχει μόνο η διαλεκτική και ο Ορθός Λόγος.

Σε ό,τι αφορά τα αρνητικά των ΑΝΕΛ χρειάζεται βαθύτερη, ή ακόμη και «ψυχαναλυτικά» προσανατολισμένη νέα κατανόηση.

Μιλάμε για ιδεολογικά βίτσια, ή και για «κατά φαντασίαν πατριώτες», που υπάρχουν παντού (ακόμη και εντός ΣΥΡΙΖΑ). Έχουμε άραγε το σθένος, τη Γνώση και την ιδεολογική ηγεμονία να τα αντιμετωπίσουμε? …ή θέλουμε να ΜΗΝ αλλάξουμε τον κόσμο (και τις απόψεις των άλλων), επαναπαυόμενοι σε όσα ήδη ξέρουμε?

Με βάση την πλούσια μας εμπειρία στο Διαδικτυακό Διάλογο (17+ χιλιάδες σχόλια μόνο στο δικό μου μπλογκ, εκατοντάδες χιλιάδες σχόλια στα μπλογκ αριστερών μου φίλων) βρίσκω ότι υπάρχει δυνατότητα για γόνιμο διάλογο με ορισμένους δεξιούς και «πατριώτες», ιδιαίτερα εφόσον (ειδικά οι ΑΝΕΛ) έχουν αρχίσει να πολεμούν ΚΑΙ το ναζισμό, όχι μόνο τα μνημόνια.

---

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Δεν είναι πρόθεσή μου να «δικαιολογήσω τον εθνικισμό». Τον θεωρώ «βίτσιο» άλλωστε, όπως και τον εθνο-λαϊκισμό. Το θέμα είναι βέβαια… πόσο βλαβερό πρακτικά είναι το «ιδεολογικό βίτσιο» κάποιου άλλου, με τον οποίο κάνουμε διαπραγμάτευση για κάποια μερική συμπόρευση μέσα στα πλαίσια ενδεχόμενης συγκυβέρνησης.

Π.χ. οι συνωμοσιολογικές μπαρούφες περί «Νέας Τάξης», δεν είναι πάντα… θανατηφόρες. Μπορούν να θεωρηθούν και δευτερεύον θέμα, κάτω από προϋποθέσεις (με βάση και τη δική μας ιδεολογική αυτοπεποίθηση και τη δική μας σταθερότητα αρχών).

Ασφαλώς, η ρητορική των ΑΝΕΛ απευθύνεται σε δεξιό κοινό. Αυτό ακριβώς το κοινό εκπροσωπούν (και επίσης… καθησυχάζουν, αν τελικά συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ σε μία λίστα ή ατζέντα κοινής αποδοχής). Το ότι «εξαπατούν το κοινό τους» οι δεξιοί (όπως επεσήμανε ένας φίλος) είναι σαφές σε εμάς αλλά όχι στους ίδιους! Διότι… ΑΝ ήξεραν όσα ξέρουμε εμείς, πιθανότατα θα άλλαζαν απόψεις. Αλλωστε σχεδόν όλοι μας γεννηθήκαμε ή γαλουχηθήκαμε μέσα σε κάποιο είδος εθνικισμού. Πολύ αργότερα, οι περισσότεροι… προβληματιστήκαμε και τον ξεπεράσαμε.

Και κάτι τελευταίο:

• Ηταν ο δεξιός πρόεδρος της Ισλανδίας που αρνήθηκε να ενδώσει στις πιέσεις των τραπεζών και κήρυξε δημοψήφισμα. Ε, προτιμώ έναν τέτοιο «δεξιό», από έναν… πουλημένο «σοσιαλιστή» σε στυλ ΓΑΠ.

---

Διαβάστε επίσης (αν δεν διαβάσατε ήδη):

• ΟΙ 5 ΟΡΟΙ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΣΥΡΙΖΑ (Καρτέσιος)
• Ο Λένιν, ο Α. Τσίπρας και το ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών (του Γιάννη Φωτιάδη)
• Και αν ο Σύριζα έκανε λογιστικό έλεγχο του χρέους της Ελλάδας; (Του Eric Toussaint Μετάφραση: Γιώργος Μητραλιάς)
• […]

Related articles

• Greek election: Syriza sweeping to victory – live updates
• Anti-austerity party Syriza celebrates as exit polls put it ahead in general election