Φτάνει πια η Παραβίαση της Λογικής (στο πρόσφατο non-paper της κυβέρνησης, κλπ.)

Χθες κυκλοφόρησε ευρέως μέσω e-mail ένα «ανεπίσημο κείμενο» («non-paper») με τον τίτλο «ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ -Το έργο της Κυβέρνησης από τη συγκρότησή της»

Για να μη νομίσει κανείς ότι το έγγραφο είναι «εσωτερικό έγγραφο», υπάρχει τώρα αυτούσιο και εδώ:

https://archive.today/PawHd#selection-2155.0-2177.30  (direct link στο εδάφιο – και πιο κάτω).

Ε, αδυνατώ πια να ακολουθήσω την Οργουελιανού τύπου ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ της ΛΟΓΙΚΗΣ σε τέτοια κείμενα. Π.χ. Το ίδιο άρθρο (σαν ακριβέστατη εισαγωγή στο ‘non-paper’) αναφέρει

https://archive.today/PawHd#selection-2001.390-2025.210  (direct link στο εδάφιο)

η Κυβέρνηση έκανε απολύτως σαφές σε όλα τα επίπεδα πως [1] δεν πρόκειται να συνεχίσει την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους, από ίδιους πόρους, εάν οι δανειστές δεν προχωρήσουν άμεσα στην εκταμίευση των δόσεων τις οποίες καθυστερούν από το 2014.

[2]«Σενάρια επιστημονικής φαντασίας τα περί στάσης πληρωμών»

Ωστόσο κυβερνητικές πηγές λένε ότι σε αυτή τη φάση προτεραιότητα έχει ο διάλογος και δεν τίθεται ζήτημα εκβιασμού, ενώ χαρακτηρίζουν σενάρια φαντασίας τις δημοσιογραφικές εκτιμήσεις για σενάρια στάσης πληρωμών.

-Ε, δεν μπορείς νάχεις ΚΑΙ την πίτα γερή ΚΑΙ το σκύλο χορτάτο:

  1. Είτε εννοείς όσα λες στο [1], άρα ΥΠΑΡΧΕΙ περίπτωση στάσης πληρωμών, άρα δεν ισχύει το [2]
  2. Είτε ΔΕΝ τα εννοείς (ή λες ψέματα), οπότε ισχύει το [2] (αλλά και η απόλυτη υποταγή)…

  •  Η μοναδική άλλη περίπτωση, είναι να δανειστεί η κυβέρνηση τεράστια ποσά από «κάπου αλλού» (εκτός ΕΕ), κάτι που (ωστόσο) απαγορεύεται ρητώς από επίσημες συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφτεί αι είναι επίσης τρομερά δύσκολο). Είδαμε άλλωστε, πιο παλιά, το «νιετ» της Ρωσίας σε παρόμοιο αίτημα της Κύπρου. Εκείνη η πικρή ιστορία θα επαναληφθεί, αν ζητήσει ο Τσίπρας δάνειο από τη Ρωσία, σε λίγες μέρες. (Ας προσέχαμε, ας μη συν-υπογράφαμε με την ΕΕ τα επιθετικά μέτρα εναντίον της Ρωσίας…)

Ε, καλάαα…
ΤΙ πίνει και δεν μας δίνει... το άτομο που συνέταξε αυτό το «non-paper» (στην κυριολεξία, μη-έγγραφο); Περιέχει κραυγαλέα λάθη και όχι μόνο… ορθογραφικά (που δείχνουν οτι γράφτηκε στο πόδι). Ιδού δείγμα:

https://archive.today/PawHd#selection-2305.0-2305.399 (direct link στο εδάφιο)

β) Η Κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε επίμονα και σε όλα τα επίπεδα τη συμφωνία νέων δράσεων σε αντικατάσταση των μνημονιακών, και έθεσε τα όρια και τα θέματα τα οποία είναι αδιαπραγμάτευτα. Ταυτόχρονα τερμάτισε οριστικά την προκλητική παρουσία της τρόϊκα στα υπουργεία και τα δημόσια κτήρια της χώρας, απέρριψε δε κάθε απόπειρα επέμβασης των δανειστών στα προτεινόμενα υπό την Κυβέρνηση σ/ν προς ψηφίσει [sic] και το περιεχόμενό τους (νόμος για την ανθρωπιστική κρίση και την ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών).

Αντιπαρέρχομαι[*] τα βαρύγδουπα, υπερβολικά μεγάλα λόγια (δηλαδή όλα μέχρι το πρώτο σημείο που χρωματίστηκε κόκκινο)

…και πάω στο «ζουμί» (με κόκκινο-και-μετά). Ε ναι, ΤΟΣΟ καλά «απέρριψε κάθε απόπειρα επέμβασης των δανειστών», ώστε τους εκχώρησε απαράβατο δικαίωμα να επεμβαίνουν σε όλα τα νομοσχέδια, για να ελέγξουν ότι «δεν έχουν δημοσιονομικό κόστος» ή/και ότι «δεν αποτελούν μονομερείς ενέργειες».

1508551_905273992845633_7495120665122362370_n_thumb_medium630_600
(Πειραγμένο σκίτσο του Αρκάς, από το Κουτί της Πανδώρας)

…ΤΟΣΟ καλά, ώστε τα μόνα ελάχιστα νομοσχέδια που κατατέθηκαν, αφορούν [1] ένα παντελώς ασήμαντο «πουρμπουάρ» σε ιδιοκτήτες ακινήτων (ούτε καν ενοικιαστές) και [2] μια… τετραπέρατη απόπειρα να εισπραχτούν λεφτά που (σε τελική ανάλυση) θα πάνε (έτσι κι αλλοιώς) πρώτα στους δανειστές και μετά στην κοινωνία (αν περισσέψει κάτι).

Χμ… Ευτυχώς, βέβαια, με αυτό τον τρόπο εμπεδώθηκε στην κοινωνία ότι οι Συριζαίοι κακώς συκοφαντήθηκαν σαν «πράκτορες της Νέας Τάξης» (από ακροδεξιούς). Είναι…  απλοί εισπράκτορες (και καρπαζο-εισπράκτορες) δανειστών. Ευελπιστούν, δηλαδή, να εισπράξουν φόρους και από τα υψηλότερα ταξικά στρώματα της χώρας, που δεν άγγιζε η δική τους παράταξη (των πλουσίων). Μακάρι

[*] Για όσα «αντιπαρέρχομαι», η κριτική που εκφράζεται διάχυτη στην ευρύτερη κοινωνία σήμερα, τείνει να είναι ακόμη αυστηρότερη. Απολαύστε λοιπόν (περί «Διαπραγμάτευσης») την πολύ σκληρή (αλλά και πολύ αστεία) κριτική του Κωσταντίνου Πουλή στο εξής video του Press Project, ιδίως από το σημείο 10:24 και μετά, όπως το έχω ρυθμίσει να ξεκινάει:


Διαβάστε επίσης:

2 comments

    • (Για το http://wp.me/pryYN-1SM):

      Εξαιρετικό άρθρο, ιδίως για τις επισημάνσεις του και την τετράγωνη λογική του (χωρίς την οποία δεν έχει νόημα καμμία διαλεκτική…)

      Κάποια λάθη (ασήμαντα βέβαια) στη γραφή τα επεσήμανα σε σχόλιο, που περιμενει έγκριση….

      Οσον αφορά το περιεχόμενο του άρθρου, προσφέρει όχι μόνο μια ρεαλιστική και λογικά συνεπή περιγραφή της πραγματικής κατάστασης, αλλά και κάποιες πρακτικές ιδέες για το δρόμο αντιμετώπισης…

      Η ρήξη ΕΙΝΑΙ υλοποιήσιμη. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν είναι τόσο δύσκολη όσο φαίνεται, όπως κατάδειξαν άλλα παραδείγματα, χωρών που κατόρθωσαν να απαλλαγούν από τα χειρότερα, χωρίς (ωστόσο) να «υλοποιήσουν σοσιαλισμό». Π.χ. Ισλανδία, Ισημερινός… και εν μέρει η Αργεντινή.

      Εδώ και καιρό, φωνάζω συνέχεια σε φίλους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να καλέσει στην Ελλάδα ξένους αριστερούς εμπειρογνώμονες για να βοηθήσουν την κατάσταση. Και για την καταπολέμηση της ανεργίας ειδικά, θάπρεπε ΧΘΕΣ να είχε φωνάξει εμπειρογνώμονες από τη συνεταιριστική εταιρεία Mondragon
      http://en.wikipedia.org/wiki/Mondragon_Corporation

      Μπορεί να μη σου φαίνεται αρκετή, από σοσιαλιστική άποψη, η Mondragon, αλλά είναι [1] απείρως προτιμότερη από την ενίσχυση καπιταλιστών για να «πάρει μπρος η οικονομία», ή «ξένους επενδυτές» (my ass), ή άλλες αποτυχημένες προσπάθειες που οδηγούν σε αδιέξοδα, κλπ. και είναι επίσης [2] δοκιμασμένη ΠΡΑΚΤΙΚΑ, εδώ και πολλά χρόνια, σαν μία ΥΛΟΠΟΙΗΣΙΜΗ προοπτική (αναδι)οργάνωσης της παραγωγής.

      Διαβλέπω μια τάση σου να είσαι απόλυτος στην επιδίωξη «επανάστασης από τα κάτω», σε σημείο που να οδηγείσαι σε αδιέξοδα κι εσύ, κάποιες στιγμές. Δεν ωφελεί να αποδεικνύουμε στο τέλος ότι η αριστερά δεν στάθηκε (ή δεν θα σταθεί) στο ύψος των ιδεών της, αν και αυτό ισχύει. Κηρύσσοντας (ή αποδεικνύοντας) άχρηστους… όσους είναι ήδη άχρηστοι δεν είναι απαραίτητα μια χρήσιμη (ή επαναστατική) προοπτική, όπως σίγουρα ξέρεις.

      Σε άλλα σου άρθρα θα μπορούσε κανείς να καταλογίσει έλλειψη πολιτικού ρεαλισμού, σε κάποιο βαθμό, Σ’ αυτό εδώ, όχι (ή όχι τόσο πολύ)…

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s