Αναδημοσιεύω από το blog «Για την Κοινωνική Αριστερά» το άρθρο που ακολουθεί. Στο τέλος παρατίθεται και λίστα άρθρων / συνδέσμων για τις πρόσφατες εξελίξεις.
-Omadeon
Είστε ηλίθιοι εκεί στην κυβέρνηση ή παριστάνετε τους ηλίθιους; Η χώρα δέχεται επίθεση σε όλα τα μέτωπα κι εσείς μιλάτε για ακατανόητη επιμονή των «θεσμών»;
Διαβάζουμε πως:
Δεν είναι οι «θεσμοί» και οι «δανειστές». Είναι το διεθνές κεφάλαιο με τα εγχώρια παραρτήματά του που εξαπολύει την τελική επίθεση κατάκτησης της χώρας με την ταυτόχρονη εξευτελιστική ήττα της κυβέρνησης.
Μέχρι πότε θα παριστάνετε τους έκπληκτους και δεν θα αναλαμβάνετε την πολιτική ευθύνη να ενημερώσετε τον ελληνικό λαό για το σχέδιο ολικού εξανδραποδισμού του;
Γιατί είναι «ακατανόητη» η επιμονή των επικυρίαρχων να υλοποιήσουν ως το τέλος το αρχικό σχέδιό τους, να μετατρέψουν δηλαδή τη χώρα που πήραν προίκα το 2010 από τους αμερικανούς, σε Κίνα του νότου της Ευρώπης υπό τη διοίκηση της Γερμανίας;
Και γιατί, αντί να επιχειρείτε να πιστέψουμε εμείς πως προσπαθείτε να πείσετε τη συμμορία των βρυξελών να τερματίσει τον πόλεμο και να συνθηκολογήσει με την ελληνική κυβέρνηση δεν εξηγείτε στον ελληνικό λαό τα επιθετικά της σχέδια ενάντια στην ελληνική κοινωνία από τα οποία δεν έχουν κάνει βήμα πίσω όλους αυτούς τους χαμένους μήνες διαπραγματεύσεων;
Το να σε εξαπατήσουν τα διεθνή αρπακτικά (όπως όλοι γνωρίζαμε και παραδέχτηκε και ο Τσακαλώτος για την «συμφωνία» της 20ης Φλεβάρη) είναι το πιθανότερο στην πρώτη φάση, ειδικά αν είσαι ανέτοιμος, αν δεν ελέγχεις ούτε και τους κλητήρες των υπουργείων σου και έχεις επιπλέον καταπιεί αμάσητες της υποσχέσεις των αμερικανών μαφιόζων για δήθεν στήριξή τους στη σύγκρουσή σου αυτή με τους ευρωπαίους γκάνκστερς.
Αν όμως συνεχίζεις στην ίδια κατεύθυνση και συγκαλύπτεις επιπλέον και το σχέδιό τους παριστάνοντας πως πέφτεις συνεχώς απ’ τα σύννεφα μπροστά στην αδιαλλαξία των αντιπάλλων, συγγνώμη των θεσμών, αρνούμενος ταυτόχρονα να νομοθετήσεις ακόμη και τα στοιχειώδη προκειμένου να μην θεωρηθούν «μονομερείς ενέργειες» κατά των συμφωνημένων (που πάντως μόνον εσύ τηρείς) γίνεσαι τραγικά γελοίος αυτόχειρας.
Κι εδώ δε μας σώνουν και δε σας σώνουν ούτε δημοψηφίσματα ούτε εκλογές ούτε τίποτα από αυτά που νομίζετε πως ελέγχετε.
Διότι δεν είναι πολιτική σύγκρουση αυτό που αντιμετωπίζετε. Είναι πόλεμος με οικονομικά μέσα. Και δεν αντιμετωπίζεται με πολιτικά «επιχειρήματα». Αντιμετωπίζεται μόνο με μονομερείς, αντίστοιχα «πολεμικές» ενέργειες.
Στροφή στο λαό λοιπόν χωρίς καμία καθυστέρηση. Αυτός είναι ο δρόμος. Εφαρμόστε το πλήρες πρόγραμμα με το οποίο πήρατε τις εκλογές χωρίς καμία αναστολή. Τώρα. Κι αφήστε τους «θεσμούς» να επιτεθούν αυτοί πρώτοι απέναντι στο δίκιο ενός λαού. Ενός λαού όμως που έχει να υπερασπίσει τη ζωή του και την ψυχή του κι όχι μια κυβέρνηση που προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα και το τομάρι της.
Διαβάστε και :
(τέλος άρθρου, από το blog «Για την Κοινωνική Αριστερά»)
Διαβάστε επίσης:
- Τι λέει η κυβέρνηση για το e-mail των «θεσμών» με τα 6 «μέτρα – φωτιά»; (3/5/2015, blog ΕΟΣ)
- 1η Μάη 2015 : Η κυβέρνηση της αριστεράς συνθηκολόγησε (1/5/2015, blog «Για την Κοινωνική Αριστερά»)
- Ποιός αποφασίζει για το Grexident (1/5/2015, blog «Για την Κοινωνική Αριστερά»)
- Η αδυναμία της χώρας να εκπληρώσει τις δανειακές υποχρεώσεις της είναι δεδομένη (27/4/2015, blog ΕΟΣ)
- Το παιχνίδι με τη λίστα μεταρρυθμίσεων και τα καψώνια των δανειστών (Βασιλική Σιούτη)
-
Catch 22, ή το πιο γρήγορο πιστόλι της δύσης (30/4/2015, Techie Chan) Αντιγράφω το απόσπασμα αυτού του άρθρου που επέλεξε το blog ΕΟΣ:
δημιουργική ασάφεια
…Τώρα με την απομάκρυνση του βαρουφάκη, τη συνέντευξη τσίπρα στον χατζινικολάου και το νομοσχέδιο με το πρώτο πακέτο από “ανώδυνα” μνημονιακά μέτρα, είναι σχετικά εμφανές ότι η βασίλισσα βγήκε από τη φωλιά της, η μπίλια κάθεται και ο αλεξκωλοτούμπας άρχισε να διαφημίζει τα πλεονεκτήματα του “συμβιβασμού”.
Ήδη το πολυνομοσχέδιο που πρώτα θα περάσει από το brussels group και μετά από το υπουργικό συμβούλιο και την ελληνική βουλή, επιβεβαιώνει και πρακτικά την υποταγή της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Όπως και το δωράκι προς τη μέρκελ με την απομάκρυνση βαρουφάκη. Άρα το μνημόνιο είναι εδώ ενωμένο δυνατό, διότι μνημόνιο δεν είναι μόνο διάφορα ηλίθια φιλελέ μέτρα, μνημόνιο είναι (κυρίως) η παράδοση της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας στα χέρια των τροϊκανών από το ντόπιο πολιτικό σύστημα.
Τώρα το πόσο πλεονέκτημα είναι ο “συμβιβασμός” θα αφήσω τους συριζαίους να ξεβρακωθούν υποστηρίζοντάς το. Γιατί εκεί θα μάθουμε πόσοι από αυτούς είναι έντιμοι άνθρωποι και πόσοι από αυτούς θα κάνουν πιρουέτες για να υποστηρίξουν αυτά που μέχρι πριν 3 μήνες κορόιδευαν υπέρ του κομματικού πατριωτισμού…
Μήπως δημιουργική αφασία;;
Η δημιουργική ασάφεια οδήγησε σε… δημιουργική αφασία! 🙂
«Η χώρα δέχεται επίθεση σε όλα τα μέτωπα κι εσείς μιλάτε για ακατανόητη επιμονή των «θεσμών»;»
Ζώντας μέσα στον ιδεολογικοποιημένο σου μικρόκοσμο έχουν πειστεί ότι νομοτελειακά οι αντίπαλοί τους θα αντιδράσουν με συγκεκριμένο τρόπο (γιατί αυτά διδάσκουν οι «νόμοι της ιστορίας»). Ξαφνικά βλέπουν για μια ακόμα φορά την κοινωνία να τους διαψεύδει, καθώς η ίδια δεν ακολουθεί Μαρξιστικούς ντετερμινισμούς και παράλογες νομοτέλειες, αλλά μπορεί και χαράζει τη δική της πορεία, πράγμα που… τους είναι ακατανόητο!
Και τί γίνεται σε μια τέτοια περίπτωση; Απλά αρνούμαστε να αναγνωρίσουμε ότι η πραγματικότητα δεν είναι γραμμένη σε αδήριτους κανόνες, κι έτσι βαφτίζουμε την αποτυχία ως επιτυχία, καθώς αυτή η ψευδαίσθηση μας κάνει να νιώθουμε δικαιωμένοι…
Κι έτσι διαβάζω σήμερα
«το σύνδρομο ΣΥΡΙΖΑ πετάει σαν φάντασμα πάνω από την Ευρώπη και αλλάζει ριζικά το πολιτικό σκηνικό» http://www.efsyn.gr/arthro/oi-vretanikes-ekloges-kai-syndromo-syriza
Όχι απλά σε άλλο κόσμο, αλλά σε άλλο σύμπαν! Σε άλλη διάσταση, πάντως όχι σε αυτόν τον πλανήτη!
Ε, ναι, αλλά… μακάρι να υπήρχε ΜΟΝΟ αυτό το πρόβλημα.
Ισχύουν σίγουρα όσα εξήγησες, αλλά υπάρχουν ΚΑΙ πιο απλά ΚΑΙ χειρότερα… φαινόμενα.
π.χ. η τάση του να ΜΗ θέλει κάποιος να σκεφτεί καν, το ενδεχόμενο αποτυχίας (κάποιας ενέργειας που ετοιμάζεται να κάνει) διότι ΑΝ σκεφτεί, θα «χάσει το ηθικό του» (κλπ.)
…παραπέμπει στο χώρο της Ψυχολογίας (ως μηχανισμός Αρνησης) _και_ στο χώρο του… μυστικισμού ή της θεολογίας (ως αφελής πίστη).
Δηλαδή, δεν νομίζω ότι φταίει η πίστη «σε μαρξιστικούς ντετερμινισμούς» εν προκειμένω. Μάλλον λειτούργησε μια πολύ πιο απλή, πολύ πιο ηλίθια εθελοτυφλία, ή αυταπάτη…
Το κατά πόσον ο μαρξισμός τροφοδοτεί αφελείς ντετερμινισμούς είναι μεγάλο (άλλο) θέμα και υπάρχουν μαρξιστές που δεν υιοθετούν τέτοιες αυταπάτες, ούτε το παίζουν «προφήτες».
Σαφέστατα και δε λέω ότι όποιος είναι Μαρξιστής οδηγείται (νομοτελειακά) σε αυταπάτες. Αυτό θα ήταν αυτοαναίρεση της ίδιας αυτής της θέσης. Υπάρχουν όμως αρκετοί μέσα στην αριστερά που σκέφτονται με αυτόν τον τρόπο του «ο εχθρός θα πράξει Χ» επειδή «οι συνθήκες είναι Α και οδηγούν στο Β». Αυτή η λογική δεν αφορά μόνο κάποιους Μαρξιστές, αλλά και πολλούς οι οποίοι ναι μεν είναι αριστεροί, αλλά θέλουν να πιστεύουν ότι έχουν βγει από το Μαρξισμό, όμως έχουν υιοθετήσει την πιο χοντροκομμένη προσέγγισή του αναφορικά με την πολιτική και την κοινωνία. Ενώ αντιθέτως έχω συναντήσει και Μαρξιστές οι οποίοι δε ζουν στο τρίτο σύννεφο, αλλά έχουν σαφή γνώση των πιθανοτήτων να μην οδηγηθούν τα πράγματα εκεί που θα ήθελαν. Κι εδώ ερχόμαστε τώρα σε αυτό που λες: οι συγκεκριμένοι που σκέφτονται παίρνοντας ως βασική τους αρχή νομοτελειακές αξιώσεις φτάνουν στο συμπέρασμα ότι η Ευρώπη θα αλλάξει, γιατί αυτό λένε οι νόμοι της ιστορίας (προσοχή, μπορεί να μην επιλέγουν αυτή τη γραμμή συνειδητά, αλλά από συνήθεια, επειδή έμαθαν να σκέφτονται έτσι). Στη συνέχεια, όταν οι νόμοι της ιστορίας δεν επιβεβαιώνονται, τότε ούτε η θεωρία επιβεβαιώνεται, κάτι που οδηγεί σε ήττα. Όταν όμως δεν θέλεις να παραδεχθείς την ήττα, τότε μπαίνεις στην άρνηση της πραγματικότητας (εδώ έρχεται το ψυχολογικό που λες). Και η άρνηση οδηγεί στο να πετσοκόβεις την πραγματικότητα ανάλογα με το πώς θα την ήθελες εσύ. Έτσι, πχ, αν φτάσουμε στο μνημόνιο 3, ουδέποτε θα το παραδεχτεί το newspeak του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτό που έχουμε είναι ένα ακόμα βαρύ μνημόνιο, αλλά θα το βαφτίσουν «σύμφωνο ανάπτυξης» (ή όπως διάολο θέλουν), με στόχο να πείσουν τον εαυτό τους ότι δεν ηττήθηκαν. Πλέον μπαίνουμε στο παιχνίδι του μυστικισμού…
ΕΤΣΙ ακριβώς…
Καιι… νομοτελειακά, από την ΠΡΩΤΗ ψευτιά τύπου «NewSpeak», συνεπάγονται άπειρες χειρότερες, μετά. Διότι «από ψευδή πρόταση τα πάντα έπονται».
[…] […]