Πριν κάνα μήνα (μέσα Μαρτίου 2016) είχα υποσχεθεί σε φίλους ότι θα προσπαθήσω να διαλευκάνω μια έντονη διαδικτυακή διένεξη, που ξέσπασε όταν ο blogger Γιώργος Καλατζόπουλος (διαχειριστής του blog ΕΟΣ, enosy.blogspot.gr) αποβλήθηκε από κεντρική «ομάδα της ΛΑΕ» στο facebook.
UPDATE 2 (25/4/2016): κλικ ΕΔΩ.
Αμέσως μετά την αποβολή του, ο Γ.Κ. ξεκίνησε διαδικτυακή εκστρατεία διαμαρτυρίας που κλιμακώθηκε (και συνεχίζεται μέχρι σήμερα)… με κύριο στόχο τον διαχειριστή που τον απέβαλλε από την ομάδα: τον οικονομολόγο Καλλίνικο Νικολακόπουλο.
Συμμετείχα προσωπικά στη συζήτηση όπου ξέσπασε ο καυγάς. Παρόλο που αμέσως μετά την έξωση υπήρξαν αρκετοί (όπως… εγώ) που διαφώνησαν [πολλές φορές] με το διαχειριστή (και με την ετικέτα «συριζαύγουλο» που είχε ρίξει στον αποβληθέντα)… η πρώτη ενέργεια του Γ.Κ. –αμέσως μετά την αποβολή του- είναι να διαδώσει παντού στο fb (σε όλες τις ομάδες όπου ήταν μέλος και στους φίλους του) δύο εμπρηστικά, αποσπασματικά screen-shots με γενικό τίτλο «Ποιος θα μας σώσει από τους τραμπούκους της ΛΑΕ» (τσουβαλιάζοντας μαζί με τον διαχειριστή και τη ΛΑΕ). Μπορείτε να δείτε ένα τέτοιο screen-shot που σώθηκε σε ειδικό blog μαζί με πολύ ενδιαφέροντα σχόλια, αν κάνετε κλικ ΕΔΩ.
Με εντυπωσίασε η ταχύτητα και η ένταση αυτής της ομοβροντίας καταγγελιών. Εξαπολύθηκε αμέσως παντού, χωρίς καμμία απόπειρα συνεννόησης (π.χ. κανένα μέηλ προς τους άλλους τρεις διαχειριστές, κανένας διάλογος με άλλα μέλη της ομάδας, κ.ο.κ.) δίνοντας την έντονη εικόνα ότι η αποβολή χρησιμοποιήθηκε σαν αφορμή (από τον αποβληθέντα) για κήρυξη ιντερνετικού πολέμου.
Ο Γ.Κ. ισχυρίστηκε επανειλλημένα ότι «κάποιοι» (δηλαδή όσοι/όσες κριτικάραμε ένα άρθρο στο blog του) «προετοίμασαν το κλίμα» για την αποβολή του, λες και υπήρχε προβοκατόρικη ομαδική προ-συνεννόηση για να πεταχτεί έξω από την ομάδα! Αν όμως διαβάσει κανείς προσεκτικά τους πλήρεις διαλόγους που προηγήθηκαν της αποβολής (τους οποίους κρύβει μέχρι σήμερα ο Γ.Κ. στην τελική του καταγγελία) μια τέτοια προ-συνεννόηση αποκλείεται.
Στην πραγματικότητα, το (όποιο) αρνητικό κλίμα το δημιούργησε ο ίδιος ο Γ.Κ., με ανακριβείς και άδικες αναρτήσεις στο blog του, που όταν τις κοινοποίησε στο fb προκάλεσε (σχετικά ήπιες) διαμαρτυρίες, από πρόσωπα που θίχτηκαν ή διαφώνησαν (μεταξύ των οποίων και εγώ). Κάποια στιγμή, αυτός ο (σχετικά ήπιος) αναβρασμός τράβηξε και την προσοχή ενός διαχειριστή, ο οποίος… δρώντας τελείως αυθόρμητα και παρορμητικά πέταξε έξω τον Γ.Κ. από την ομάδα, χωρίς να ξέρει τίποτα για τον ίδιο τον Γ.Κ.
Λίγες μέρες αργότερα, ο ο Γ.Κ. έκανε ειδική καταγγελτική ανάρτηση στο blog του, όπου επανέλαβε όλα όσα είχε διαδώσει στο fb, μαζί με νέα screen-shots και… ευρύτερη γκάμα στοχοποιήσεων:
- Η αυτόκλητη(;) υπηρεσία των “εσωτερικών υποθέσεων” της ΛΑΕ σε δράση… (Παρασκευή, 25 Μαρτίου 2016)
Μια εντυπωσιακή παράλειψη αυτής της ανάρτησης (καθόλου προφανής σε αδαείς ή βιαστικούς αναγνώστες) είναι ότι ο Καλατζόπουλος δεν παρέχει κανένα σύνδεσμο στην αρχική διένεξη που προηγήθηκε της αποβολής του. Επίσης αποσιωπά τις πολλές διαφωνίες (μας) με την αποβολή του. Μ’ αυτό τον τρόπο, ο αδαής αναγνώστης (που θα δει τα αποσπασματικά screen-shots και θα διαβάσει το καταγγελτικό κείμενο του Γ.Κ.) οδηγείται στην αποκόμιση στρεβλών εντυπώσεων σε βάρος πολλών ανθρώπων (και φυσικά σε βάρος της ΛΑΕ σαν σύνολο, που κατηγορείται για τους «τραμπούκους της»).
Ποιος ήρξατο χειρών αδίκων;
Στις 13 Μαρτίου 2016, ο Γιώργος Καλατζόπουλος εξόργισε (πρώτος) αρκετούς ανθρώπους, με την εξής εμπρηστική ανάρτηση στο blog του, την οποία κοινοποίησε αμέσως παντού στο facebook, προκαλώντας διαμαρτυρίες:
Αυτή η ανάρτηση επιχείρησε να συνδέσει (στρεβλά, αυθαίρετα και συνομωσιολογικά) τη νέα εφημερίδα / site «Εξοδος 133» με τους ανθρώπους που (συν)υπέγραψαν ένα κείμενο, γνωστό ως «Συμβολή των 30» (ή των 63, ή των 73), το οποίο αναδημοσιεύτηκε στο site της εφημερίδας. Μεταξύ όσων υπέγραψαν το κείμενο, ήμουν κι εγώ…
Ο Γ.Κ. προφανώς επηρεάστηκε από κάποιο πολιτικό κουτσομπολιό μαζί με δικές του φαντασιώσεις ή παρερμηνείες, όταν θεώρησε «φράξια» όσους (συν)υπέγραψαν το κείμενο (και «όργανο της φράξιας» τη νέα εφημερίδα). Σαν συνέπεια, λογικό ήταν να διαμαρτυρηθούμε, όλοι εμείς που… ούτε φράξια ιδρύσαμε, ούτε «όργανό μας» ήταν η νέα εφημερίδα. Π.χ. δείτε ένα σημαντικό σύνδεσμο σε κόσμιο κριτικό σχόλιο εναντίον του, που δεν δίνει ο Καλατζόπουλος. Ορίστε το και σε «ασφαλές αντίγραφο»: https://archive.is/czBy7
UPDATE: Ορίστε ο κύριος σύνδεσμος στην αρχική διένεξη που πυροδότησε ο Γιώργος Καλατζόπουλος, κοινοποιώντας άρθρο του (που έθιξε και εξόργισε κόσμο) στην ομάδα της ΛΑΕ, λίγο πριν αποβληθεί:
- https://www.facebook.com/groups/136921473185361/permalink/476198609257644/ (Σημειώστε: Αυτό το σύνδεσμο ουδέποτε τον παράθεσε στις μετέπειτα «διαμαρτυρίες» του, ο Γ.Κ. -αν και διέδωσε παντού ένα αποσπασματικό screen shot τριών μόνο σχολίων από τον εν λόγω διάλογο, αποσιωπώντας δεκάδες άλλα σημαντικά σχόλια…)
Ορίστε τώρα και ο δεύτερος κύριος σύνδεσμος που δεν δίνει ο Γ. Καλατζόπουλος. Οδηγεί στην ανακοίνωση της διαγραφής του και στη… ζωηρή συζήτηση που ακολούθησε, από κάτω:
Η υπόθεση αυτή δεν είναι απλή και η διαλεύκανσή της είναι περιπλεγμένη λόγω της άβολης (για αναλύσεις) δομής του facebook. Μέχρι σήμερα στάθηκε αδύνατο να ξανα-βρεθούν ορισμένα σχόλια (σε άλλες σχετικές συζητήσεις) εκείνων των ημερών. Τα κατάπιε η… Τεχνητή Αμνησία του facebook, δηλαδή η ολοένα και πιο δυσχερής αναζήτηση παλιών ποστ, όσο περνάει χρόνος. Ευτυχώς όμως, τα περισσότερα στοιχεία εκείνης της διένεξης τα είχα σώσει εγκαίρως σε προσωπικά σημειωματάρια.
Από την πρώτη στιγμή, είχα προειδοποιήσει κάποιους εμπλεκόμενους ότι το θέμα αυτό δεν ήταν αμελητέο, ότι η αδιαφορία δεν ήταν καθόλου καλή τακτική, και ότι το να μη κάνουν τίποτα θα οδηγήσει σε μακροχρόνιες αρνητικές συνέπειες. Δυστυχώς, κανείς δεν με άκουσε… κι έτσι, ένα μήνα μετά…
- Σήμερα, στην αριστερή στήλη του blog «ΕΟΣ» (του Γ.Κ.) υπάρχει μία μόνιμη στοχοποίηση του διαχειριστή Καλλίνικου Νικολακόπουλου, τον οποίο αδικεί, παρουσιάζοντάς τον σαν τραμπούκο, μαζί με ένα αποσπασματικό screen-shot μίας δήλωσής του, για την οποία… είχε μετανοιώσει και είχε προσφερθεί να ζητήσει συγνώμη «αν η άλλη πλευρά ανταποκρινόταν στο κάλεσμα για αμοιβαίες εξηγήσεις» (όπως είχε πει).
Τώρα… το να ενοχλείται από όλα αυτά, σαν συνέπεια, ο καλόπιστος, παρορμητικός (και αδαής περί Καλατζόπουλου, τουλάχιστον αρχικά) διαχειριστής Καλλίνικος Νικολακόπουλος, είναι πολύ εύλογο, ανθρώπινο και κατανοητό, αλλά… φοβάμαι ότι η παρούσα ανάρτηση δεν θα λύσει το δικό του (ή οποιοδήποτε) πρόβλημα!
Κατ’ εμέ, το βαθύτερο πρόβλημα που αναδύεται (από αυτή την περίεργη ιστορία)… δεν λύνεται χωρίς ριζικές ανατροπές στον τρόπο λειτουργίας και στη νοοτροπία πάρα πολλών ανθρώπων της αριστεράς (όχι μόνο της ΛΑΕ) στο facebook και στο διαδίκτυο γενικά… (αλλά δεν είναι του παρόντος αυτό το θέμα, που απαιτεί… ολόκληρο βιβλίο). ΠΟΛΥ περιληπτικά, προς το παρόν, θα αναφέρω τα εξής:
- Η κομματική αριστερά στην Ελλάδα ποτέ δεν βγήκε από το… νηπιαγωγείο(!) των «δια ζώσης» συνελεύσεων, με παράλληλους μονόλογους… πολύ σύντομου χρόνου ομιλίας για κάθε μέλος (π.χ. για 20 μέλη, μόνο 6 λεπτά, αν ο διαθέσιμος χρόνος είναι 120 λεπτά). Αυτή η… παλαιολιθική (προ-διαδικτυακή) δομή δεν επιτρέπει καθόλου πραγματικό διάλογο (όπως τον ξέρουμε στο διαδίκτυο) και (στη ΛΑΕ) είναι κληρονομιά από τον ΣΥΡΙΖΑ (Ένα νεο-λουδίτικο κόμμα).
- Σαν συνέπεια, έχει… ατροφήσει σοβαρά (ως προς το διάλογο) ο… εγκέφαλος των περισσότερων κομματικών! Και σαν συνέπεια αυτής της…
εγκεφαλικήςνοητικής ατροφίας, η αριστερά δεν έχει καν φροντίσει για δημοκρατικότερες δομές διαλόγου στο διαδίκτυο (π.χ. με διαχειριστές που να εκλέγονται, ή με διαγραφές μόνο μετά από ψηφοφορία, κ.ο.κ.)
Είναι γεγονός, βέβαια, προφανές σε προσεκτικούς και έμπειρους παρατηρητές, ότι ο Γ.Κ. φέρθηκε σαν… κατίνα του διαδικτύου. Αχάριστος και άδικος, ακόμη και σε όσους διαφώνησαν κάθετα με τη διαγραφή του, έσπευσε να στοχοποιήσει ακόμη κι αυτούς. Π.χ. …εμένα (που μου επέβαλλε «block» στο facebook) ή -ακόμη χειρότερα- τον παντελώς αθώο Σπύρο Σούρλα, ο οποίος δεν είχε ιδέα ότι κάποτε (πριν κάτι… χρόνια!!!) είχε χρισθεί συν-διαχειριστής της ίδιας ομάδας στο f/b (μια ομάδα με άλλο όνομα, τότε), άρα θα μπορούσε να ξανα-φέρει μέσα στην ομάδα τον αποβληθέντα, αν του το ζητούσε κάποιος (π.χ. ο ίδιος ο Καλατζόπουλος, που όμως… δεν έκανε τον κόπο να στείλει μήνυμα στο Σπύρο Σούρλα, αλλά… εκμεταλλεύτηκε το συμβάν για να προχωρήσει σε στοχοποίηση και του Σπύρου).
Εκτός από αυτή τη μεγάλη αδικία προς τον έντιμο Σπύρο Σούρλα, Ο Καλατζόπουλος λάσπωσε πολύ κόσμο. Διέσυρε τον άτυχο διαχειριστή Καλλίνικο Νικολακόπουλο, μαζί με τον σχολιαστή Παντελή Μέλιο (και άλλους διαφωνούντες με τον Γ.Κ.) σαν βαλτούς σταλινικούς τραμπούκους. Τάβαλε ακόμη και με τον νηφάλιο Δημήτρη Μπελαντή, αναρτώντας στον τοίχο του [στο fb] «διαμαρτυρία» επειδή έχει φίλους(!) όλους αυτούς τους… ‘σταλινικούς τραμπούκους’ (my ass).
Εδώ, πρέπει να τονίσω δύο τινα.
- [Α] Ο διαχειριστής Κ.Ν. μετάνιωσε για το ότι αποκάλεσε «συριζαύγουλο» τον Γ.Κ. και ζήτησε συγνώμη τουλάχιστον δύο φορές, ζητώντας δημόσια από άλλους διαχειριστές (και άλλα μέλη της ομάδας) να αποφασίσουν για την αποβολή (ή όχι) του Καλατζόπουλου. Είναι, εξάλλου, δεδομένο (όπως αποδείχτηκε στο διάλογο) ότι ο διαχειριστής έδρασε τελείως παρορμητικά, μη γνωρίζοντας καν το blog του Καλατζόπουλου και την πολιτική προϊστορία του.
- [Β] Η μαζική εκστρατεία δυσφήμησης σε βάρος του διαχειριστή Κ.Ν. (και της ΛΑΕ σαν σύνολο) στο fb παραβίασε έναν άγραφο (αλλά πάγιο) κανόνα των ηθών του διαδικτύου, το ότι… ΔΕΝ πρέπει να εξαπλώνονται διαμαρτυρίες για ιντερνετικές διενέξεις σε χώρους άσχετους με τις ίδιες τις διενέξεις. –Γιατί; Διότι…
- διότι μια τέτοια «διαμαρτυρία» (σε άσχετους χώρους) αποτελεί ενοχλητικό υλικό εκτός θέματος, δηλαδή «spam»,
- διότι απευθύνεται σε κόσμο που δεν ξέρει [από πρώτο χέρι] τα γεγονότα, προσπαθώντας να τον επηρεάσει αντι-δεοντολογικά,
- διότι οι «κατηγορούμενοι» είναι πολύ δύσκολο να αμυνθούν (σε τόσους πολλούς χώρους ταυτόχρονα) αφού… οποιαδήποτε «απάντηση» θα γινόταν ακόμη πιο ενοχλητική (ως spam) μέσα στους (άσχετους με τη διένεξη) διαδικτυακούς χώρους, κ.ο.κ.
Πάμε παρακάτω…
Δύο Μέτρα και Δύο Σταθμά (περί τραμπούκων)…
Επίσης, καλά θα κάνει ο Γ.Κ. να (ξανα-)σκεφτεί την αρχική του έμπνευση (να ταυτίσει τη νέα εφημερίδα «Εξοδος 133» με τα πρόσωπα που υπέγραψαν το κείμενο των 73). Η πλάκα είναι… ότι η ίδια εφημερίδα πρόβαλλε με ιδιαίτερη έμφαση και την αποψάρα του «εκπροσώπου της ΛΑΕ» Αλέκου Καλύβη, δηλαδή…
…αυτό το «Δεν πρέπει να βάλουμε τον απλό κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ σε καραντίνα», μια αποψάρα (ή… σαχλαμάρα) με την οποία διαφωνώ κάθετα, όπως διαφωνούν και πάρα πολλά άλλα πρόσωπα που (συν)υπέγραψαν το «Κείμενο των 73». Direct link σε “ασφαλές αντίγραφο” του εδαφίου, on-line:
Δείτε τώρα, ένα σχόλιό μου σε… φιλο-Κορωνακικό άρθρο του Γιώργου Καλατζόπουλου:
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το ξέπλυμα του Κορωνάκη, μέσα σ’ αυτό το άρθρο:
«…θα θέλαμε να τονίσουμε ότι η αυτοκριτική τοποθέτηση του Τάσου Κορωνάκη εμπεριέχει κάποια στοιχεία μιας τέτοιας τομής, σε αντίθεση με τις τοποθετήσεις κάποιων άλλων ομιλητών που κινήθηκαν στην κατεύθυνση ότι «εμείς τα λέγαμε» και τώρα επιβεβαιωθήκαμε…»
direct link στο εδάφιο http://archive.is/uZlt0#selection-4361.23-4354.9
-ΠΟΙΑ «αυτοκριτική τοποθέτηση»? Υποκριτικά, γενικόλογα μισόλογα ήτανε, χωρίς την παραμικρή αναφορά στα ΔΙΚΑ ΤΟΥ ατοπήματα.
Άρα, τον ίδιο τον Καλατζόπουλο εκφράζει ο Καλύβης(!) στην εφημερίδα «Εξοδος 133» (τη δήθεν «φραξιονιστική» κατά τον Γ.Κ.), δηλαδή εκφράζει… τη συναδέλφωση της ΛΑΕ με τον (πρώην αρχι-τραμπούκο του ΣΥΡΙΖΑ) Κορωνάκη, καθώς και τη συνένωση της ΛΑΕ με όλο τον συρφετό… συριζαίων αρουραίων, όταν (με το καλό) εγκαταλείψουν το βυθιζόμενο πλοίο της κυβέρνησης ΣυριζΑνέλ. (ένα εντελώς ηλίθιο και ολέθριο πολιτικό σχέδιο που… αν υιοθετηθεί από τη ΛΑΕ θα με βρει προσωπικά απολύτως απέναντί της).
- Πάντως… πολλές μέρες αργότερα, συνέβη ένα μεγάλο μπέρδεμα, μεταξύ όσων υπέγραψαν το κείμενο «Συμβολή των 73». Κάτι σαν… εσωτερικό πραξικόπημα που διέπραξε μια πολύ μικρή μειοψηφία (5-6 αριβιστών), διώχνοντας τους περισσότερους άλλους υπογράψαντες (αφού πρώτα διέγραψε επίσημα τουλάχιστον πέντε). Σ’ αυτά τα γεγονότα θα αναφερθώ προσεχώς. Επομένως, είναι πολύ πιθανό ότι ο Γ.Κ. «μυρίστηκε» κάτι… εν μέρει αληθές, αλλά… τελείως διαφορετικό από τις παρερμηνείες που επινόησε (ή υιοθέτησε) και διέδωσε. Στο μεταξύ, οι «πραξικοπηματίες της Συμβολής» έκαναν το δικό τους google-group… θεόκλειστο, δηλαδή «by invitation only»:
ΕΠΙΛΟΓΟΣ (περί ύβρεων και… αρχαίας ύβρης)
Είναι αλήθεια, ότι κάποια στιγμή -αργότερα- ο Γ.Κ. έφαγε και μερικά βρισίδια (όχι από μένα, ούτε απ’ τον Καλλίνικο, αν κι αυτό δεν έχει σημασία). Είναι απολύτως φυσικό το βρισίδι (αν και… όχι η καλύτερη τακτική) όταν κάποιος συκοφαντείται στο διαδίκτυο, και μάλιστα… με εξάπλωση της λάσπης σε χώρους παντελώς άσχετους με την αρχική διένεξη (=κλασσικό μέγκα-φάουλ).
Όμως η ουσία, εδώ, δεν είναι στη γνωστή «ηθική νηπιαγωγείου» (που σε όλο το διαδίκτυο λέει «μη βρίζετε», αμελώντας να ψάξει τις αιτίες). Η ουσία είναι αλλού. Απαιτεί ψυχραιμία, ακριβοδίκαιη κρίση και κρυστάλλινη λογική, λαμβάνοντας υπ’ όψη όλη τη διένεξη και ιδίως την αρχή της, το «ποιος ήρξατο χειρών αδίκων»...
Δυστυχώς, ο Γιώργος Καλατζόπουλος έκανε ό,τι χειρότερο περνάει από το χέρι του (ΑΝ υποθέσουμε ότι… ήθελε πραγματικά να επιλυθεί η διένεξη, κάτι… πολύ αμφίβολο) κάνοντας τη διένεξη μη-αντιστρέψιμη. Όχι μόνο έριξε λάδι στη φωτιά, αλλά φλόμωσε και το facebook με spam (δηλαδή ενοχλητικά μηνύματα εκτός θέματος) σε αμέτρητες ομάδες όπου είχε πρόσβαση, καθώς και σε πλήθος φίλων του. Μετά από αυτή την ακραία, δυσανάλογα οξεία αντίδραση, σχεδόν κανένας διαχειριστής δεν θα είχε διάθεση να τον ξανα-δεχτεί, σε [οποιαδήποτε] ομάδα όπου αποβλήθηκε. (Προσωπικά, θα τον ξαναδεχόμουν… για να του «την πω» έξω από τα δόντια, αλλά δεν είναι όλοι της δικής μου «σχολής». Πάντως… είχα ήδη πει, πάνω από δέκα φορές, ότι έπρεπε να ξαναγίνει δεκτός).
Τώρα, βέβαια… (για να πούμε και του στραβού το δίκιο) ούτε «συριζαύγουλο» είναι ο Γιώργος Καλατζόπουλος, ούτε είχε σοβαρό λόγο (ή νόημα) η αποβολή του (όπως είχα πει πολλές φορές) από μία «ομάδα της ΛΑΕ», όπου… χωρίς κόπο ο απλός διάλογος μαζί του ήταν υπερ-αρκετός για να καταρρίψει τις… περίεργες απόψεις του (που σαφώς αποσκοπούσαν και στη συκοφάντηση της ΛΑΕ, προς όφελος του Κορωνάκη και της «Αριστερής Δικτύωσης»).
Το να περιμένουμε, όμως, να επιλυθούν τέτοιες διενέξεις στο διαδίκτυο, με… ηθικολογίες «κατά των ύβρεων», κάνοντας το δάσκαλο (εκ του ασφαλούς) σε όσους βρίζουν επειδή συκοφαντήθηκαν, είναι… Ύβρις (με την αρχαία έννοια).
_____________
UPDATE 2 (25/4/2016) Σήμερα -εντελώς τυχαία- έμαθα από ένα φίλο ότι υπάρχει και ποστ του Καλατζόπουλου που συκοφαντεί… ακόμη κι εμένα. Δεν το είχα αντιληφθεί, διότι είμαι «μπλοκαρισμένος» από τον Γ.Κ. στο fb. Φυσικά, βολεύει αφάνταστα τον (κάθε) συκοφάντη να «μπλοκάρει» όσους συκοφαντεί, ώστε να τους λασπώνει ανενόχλητος. Το εν λόγω ποστ είναι αυτό εδώ (σε σύνδεσμο και σε screen-shot, αφού δεν ανοίγει ο σύνδεσμος σε «μπλοκαρισμένα» πρόσωπα):
https://www.facebook.com/geo.kalantzopoulos/posts/1529812687314514
–συνεχίζεται (γενικά περί διενέξεων…)-
Διαβάστε επίσης (σ’ αυτό το blog):
- ΤΙ αριστερά χρειαζόμαστε; Μα… μία αριστερά χωρίς τον Τάσο Κορωνάκη!
- Κατανοώντας το πολιτικό ψεύδος σήμερα (περίπτωση Κορωνάκη, 1)
- Η φανερή χούντα της 21-4-1967 και η σύγχρονη Δικτατορία του Ψεύδους
- Κατανοώντας το πολιτικό ψεύδος σήμερα σαν Simulacrum (ομοίωμα)
- Δ.Mπελαντής: Η ΛΑΕ ή θα λειτουργήσει συλλογικά και δημοκρατικά ή δεν θα υπάρξει
- Σχετικά με τους διορισμούς νέων διοικητών νοσοκομείων (γράφει ο Καλλίνικος Νικολακόπουλος)
- Μία Ειλικρινής Επιστολή Παραίτησης (μετά την… Επιστολάρα Σακελλαρίδη)
- Γιατί σπανίζει η Λογική στην κοινωνία (και στη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία…)
- Η αναρρίχηση του Τσίπρα ήταν (και) αποτέλεσμα λουδιτισμού, ή άγνοιας για το διαδίκτυο (εντός ΣΥΡΙΖΑ) !
- Κατεπείγουσα προειδοποίηση για έξοδο από τη χρεο-δουλοπαροικία (22/2/2015) [παλιό άρθρο, που κατατίθεται για ιστορικούς λόγους: –Δύο μέρες μετά τη συμφωνία της 20/2/2015 φώναζα ότι «Δεν υπάρχει καν «επόμενη διαπραγμάτευση». Υπάρχει μόνο γκρεμός…», κλπ.]
OMADEON 
UPDATE (μπήκε και στο άρθρο πριν λίγο):
Ορίστε ο κύριος σύνδεσμος στην αρχική διένεξη που πυροδότησε ο Γιώργος Καλατζόπουλος, κοινοποιώντας άρθρο του (που έθιξε και εξόργισε κόσμο) στην ομάδα της ΛΑΕ, λίγο πριν αποβληθεί:
https://www.facebook.com/groups/136921473185361/permalink/476198609257644/
(αυτό το σύνδεσμο ουδέποτε τον παράθεσε στις μετέπειτα «διαμαρτυρίες» του, ο Γ.Κ.)
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Σε επόμενο άρθρο, με γενικό τίτλο «Πως να ΜΗ διαχειρίζεστε διενέξεις» (νο.2)… ελπίζω να αναλυθούν ιντερνετικές διενέξεις με βάση την ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ.
ΟΛΑ αυτά υπάγονται στην εξής Γενική Αρχή, ή «Αξίωμα 1» (και στα υπόλοιπα):
ΑΞΙΩΜΑ 1: Χωρίς αλλοίωση ή απόκρυψη Πληροφορίας, είναι ανέφικτη η αδικία και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Στη λογική, από ΕΝΑ ψεύδος τα πάντα έπονται. Αν το ανεχτείς σε [φαινομενικά] ασήμαντη υπόθεση, θα το υποστείς σε ΟΛΑ, αργά η γρήγορα. ΟΣΟ κι αν η κοινωνία έχει (πάντα) χειρότερα προβλήματα, το [σοβαρό πολιτικό] ψεύδος παραμένει το νο.1, που γεννά ΟΛΑ τα άλλα.
ΟΡΙΣΜΟΣ 1: «Αριστερά» είναι ΚΑΘΕ πολιτική που αντιμάχεται την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
ΘΕΩΡΗΜΑ 1: ΚΑΘΕ αλλοίωση ή απόκρυψη πληροφορίας οδηγεί [αναπόφευκτα] σε ανισότητα, αδικία και/ή εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αργά ή γρήγορα. (Λήμμα αντίστροφο του Αξιώματος 1.) (Η απόδειξη εδώ, αν και διαισθητικά προφανής, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ απλή…)
ΘΕΩΡΗΜΑ 2: ΚΑΘΕ αντίσταση στην αλλοίωση / απόκρυψη πληροφορίας είναι αριστερή. ΑΠΟΔΕΙΞΗ: Από το αξίωμα 1 και το θεώρημα 1, μαζί με τον ΟΡΙΣΜΟ 1. (details left to the reader)
κλπ.
Θα πρέπει να κάνω και εδώ ένα σχόλιο. Τα θέματα δεοντολογίας που βάζεις, τα θέματα διαδικασίας και διαλόγου στη σύγχρονη εποχή, (άρα και με την αντίστοιχα σοβαρή χρήση του διαδικτύου), η σημασία της πληροφορίας στο σύγχρονο χάος κλπ, δείχνουν ότι α) έχεις πιάσει «θεωρητικά» την ουσία και β) έχεις ικανές γνώσεις από την αντίστοιχη τεχνολογία.Αλλά,
Αλλά: Στην πράξη δείχνεις να είσαι βαθιά χωμένος στο πολυδιασπασμένο χάος το ιντερνετικό και φεισμπουκικό και αν τρως έτσι την ώρα σου, πρακτικά σε καταπίνει η ασημαντότητα.
Ενδεικτικά, δεν χρειάζεται τόση ανάλυση για τον ΓΚ, Αν έχεις διαχρονική γνώση της πορείας του μπλοκ εοσ, θα ξέρεις πως η συνεπής ευαισθησία τιου στα θέματα των δημ. διαδικασιών (που κι εσύ έχεις εξίσου), δεν συνάδει, ή μάλλον είναι εντελώς ασυνεπής με το ποιούς συγκεκριμένα και πως έχει υποστηρίξει κατά καιρούς, διαχρονικά. Πρόκειται νομίζω για μια έλλειψη συγκρότησης τελικά, που νομίζω δεν την κάνει επίτηδες – έτσι είναι, με τα καλά του και με τα στραβά του – είναι κάπως χύμα και αυτό φαίνεται. Αλλά δυστυχώς, θα έβρισκα χύμα ακόμη π.χ. και τους Ναρίτες – κανείς δεν παρακολουθεί τις συνέπειες των ευχών και των αξιώσεων που προβάλει ως «θέσεις¨, και στην ουσία, κανείς δεν ακούει – όλοι κηρύττουν… Και όλοι είναι αυτο-αναφορικοί ώστε τελικά τι άλλο: ανακυκλώνουν το σεχταρισμό.
Εν τέλει, το να προσωποποιείς τόσο την κριτική, είτε με τέτοιες λεπτολογίες, είτε πάλι π.χ. με ττέτοιες φιγούρες που κάνουν γκριμάτσες, κλπ κλπ υποπίπτοντας ουσιαστικά σε προσωπικές αντιπαλότητες,
χώρια που είναι προβληματικό σαν αισθητική τουλάχιστον, και ίσως και σαν εγκυρότητα,
δεν έχει να προσφέρει τίποτε περισσότερο από τον εγκλεισμό στην αυτο-αναφορικότητα. Και αυτό είναι κάτι που το εισπράτειις πλέον φανερά- κι εσύ και όλοι τελικά, ως ..αριστερά…
Δεν ξέρω τελικά, αν αυτό επιθυμείτε όλοι..μα τον τουτάτη..αν αυτό σας ικανοποιεί και εντάξει, το κάνατε το καθήκον σας.
Αντίθετα, δεν φαίνεται φως στο τούνελ για το εξής: (*)
Συγκροτημένη προσπάθεια, με παραδειγματική λειτουργία ενός δομημένου μπλοκ, όπου να συνευρεθεί και να λειτουργήσει μια κρίσιμη μάζα αντίστοιχων ανθρώπων που έχει κατανοήσει αυτά τα θέματα και έχει αντίστοιχες γνώσεις και μέθοδο ώστε: Να έλξει με τη δύναμή της όλη (μα σχεδόν όλη) τη παραφιλολογία που δυστυχώς χαλιέται σκόρπια εδώ κι εκεί στο δίκτυο, συγκροτώντας την (αυτο)πειθαρχημένα και δομώντας την:
ΣΟΣ με προδιαγραφές μαζικότητας – και εν τέλει (προοπτικά) και λαΪκότητας. ΣΟΣ
Νομίζω τελικά πως αν και όσοι έχουν τις κατάλληλες τεχνικές γνώσεις και δυνατότητα χρόνου, δεν μπορούν να γεννήσουν και να συγκροτήσουν μια τέτοια προσπάθεια (*), τότε είναι μάταια και τα όσα θετικά κείμενα θεωρητικών «πρωτοβουλιών» και «συμβολών». Τα έχουμε δει κι αυτά χρόνια και χρόνια, ξανά και ξανά…τζίφος. Έτσι πως τα βλέπω, τα τρώει όλα η μαρμάγκα, καλές σκέψεις, σοβαρές αναλύσεις, παρορμητισμούς, κλπ
@πικάπα
Δεν καταλαβαίνω καθόλου το σκοπό του σχολίου σου.
ΤΙ θέλεις δηλαδή, τελικά?
Λες π.χ.
Δηλαδή, χρειάζεται λιγότερη? Χωρίς τεκμηρίωση?
ή μήπως χρειάζεται περισσότερη?
(Προσωπικά θεωρώ πως χρειάζεται ΠΟΛΥ περισσότερη, ΠΟΛΥ πιο γενικά. ΤΙΠΟΤΕ δεν είναι αυτονόητο).
ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ για «διαχρονική γνώση» τέτοιου είδους.
Εδώ μιλάμε σε όσους ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ, ή έχουν ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ παραδοχές,
ΔΕΝ απευθυνόμαστε σε ξερόλες του διαδικτύου (ή της αριστεράς) που έχουν ΗΔΗ σχηματίσει μια ΙΔΕΑ στην κεφάλα τους… και μετά δεν την αλλάζουν με τίποτα…
ΚΑΜΜΙΑ συνεπή ευαισθησία δεν έχει ο Καλατζόπουλος, τώρα πια, σε θέματα δημοκρατικών διαδικασιών.
Θεωρώ προσβλητική τέτοια… ποντιο-πιλατική εξίσωση. ΟΧΙ, με τον καλατζό δεν είμαστε ίσα-κι-όμοια.
(Εγώ δεν είμαι τόσο χωμένος σε κύκλους του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε υποστηρικτής Κορωνάκηδων, ούτε ποτε διαστρεβλώνω καταστάσεις και συμβάντα)
Το παρόν ποστ δεν αφορά εμένα, παρά ελάχιστα. Διορθώνει μια χιονοστιβάδα λάσπης που μονομερώς χτυπά πολύ κόσμο, πολύ περισσότερο.
Χαμπάρι δεν πήρες μου φαίνεται.
Αμφιβάλλω κι αν διάβασες όλο το ποστ.
Το ένα σου ξυνίζει το άλλο σου βρωμάει (όπως και με το κείμενο Μπελαντή)…
ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ και πάλι…
Πάντως…, σήμερα εντελώς τυχαία πληροφορήθηκα ότι υπάρχει ποστ του Καλατζόπουλου που στοχοποιεί συκοφαντικά… ακόμη κι εμένα. Αυτό εδώ
ΓΙ αυτό και με μπλόκαρε, ακόμη κι εμένα από το λογαριασμό του στο φατσοβιβλίο.
Για να μπορεί να σπέρνει τη λάσπη του ανενόχλητος.
Σα να μου φαίνεται ότι φλυαρείς για να φλυαρείς…
Εγινε νέο UPDATE (2), με τοπικό σύνδεσμο
https://omadeon.wordpress.com/2016/04/24/kalatzo-story/#update2
(Εχει σκρην-σοτ ενός ποστ του Γ.Κ. που συκοφαντεί ΚΑΙ εμένα…)
ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ
Αγαπητέ οικοδεσπότη του προσωπικού μπλοκ.
1) Δεν φλυαρώ πια – είμαι σε φάση αποστασιοποίησης από την όλη επικοινωνία. Θα συμφωνήσω ότι κακώς έγραψα, αφού δεν έχω την ενέργεια να συνεισφέρω πιο ενεργητικά. Δεν εξυπηρετώ καμία σκοπιμότητα, και ειδικά για τον συγκεκριμένο χώρο των»προσωπικοτήτων» του «διριζα» και της ψιλο-χυμα-αναρχίας και του ψιλο-δηθεν-διεθνισμού, έχω τοποθετηθεί αρνητικά, χωρίς περιστροφές.
2) Φυσικά και δεν είναι εντοτητα αδιακρίτως..και φυσικά και το διαχρονικό έχει την τεράστα σημασία του για να δεις με ποιούς θα κάτσεις να κάνεις χωριό, και με ποιούς καλύτερα να μην πολυασχολείσαι…
3) Προσπάθησα απλώς να πω ότι είναι μάταιο α κατατρώγεται κανείς και με προσωπικές κριτικές και με προσωπικά μπλοκ. Τεκμηρίωση ναι, έχεις δίκιο, αλλά που, σε πιο χώρο και πιος το διαβάζει και πως αλληλεπιδράς;. Έχει σημασία. Για μένα πάντως και για αρκετούς, έχει πολύ σημασία.
4) Προσπάθησα ανεπιτυχώς να αγγίξω κάποια στοιχεία για το τι λείπει από τις κατά καιρούς «πρωτοβουλίες» που δυστυχώς έχω δει και ξαναδεί να μαραίνονται πριν καρπίσουν. Χρειάζεται κάτι πολύ ευρύτερο και συγκροτημένο, Αλλά και πάλι θα συμφωνήσω ότι αφού δεν μπορώ να μπω για καλά στο παιχνίδι των προσπαθειών, τι θέλω λοιπόν και γράφω; Έλα ντε, δίκιο έχεις.
5) Σκέφτηκες όμως, πως ίσως χιλιάδες άνθρωποι σαν κι εμένα, αποστασιοποιούνται γιατί βλέπουν ότι αντί να συγκεντρώνεται μια κρίσιμη μάζα με πρόθεση να υλοποιήσει κάτι πιο συγγκροτημένο, έχει διασπαστεί η ιστορία (και η επικοινωνία) σε εκατοντάδες προσωπικά ή και μικροομαδικά μπλοκ, λίστες κλπ;
6) ¨Οπως και νάχει, καλή δύναμη. Ο επιμένων μπορεί να μη νικά πάντα, αλλά, όσο επιμένει, είναι στο παιχνίδι..
αγαπητέ @πικάπα
ΔΕΝ με ενδιαφέρουν οι «καλοί σκοποί» (που εξηγείς και πάλι, πιο λεπτομερώς…)
ΔΕΝ αφορούν το θέμα, ενώ είναι ΚΑΙ αυτοί σκοπιμότητες ευχολογίων ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ.
Εμένα με ενδιαφέρει η ΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΛΕΥΚΑΝΣΗ λεχθέντων, διενέξεων και κειμένων πάσης φύσεως (τουλάχιστον σε άρθρα όπως αυτό).
ΔΕΝ με νοιάζει πόσος ΚΟΠΟΣ θα χρειαστεί για να ολοκληρωθεί, διότι ΜΠΟΡΩ να κοπιάσω λιγότερο για το ίδιο αποτέλέσμα (που σε άλλους φαίνεται… βουνό)
Εσύ… μάλλον πετάς στα σύννεφα των οραμάτων ή «καλών σκοπών» (για το λαό ή την αριστερά) που έβαλες στο κεφάλι σου…
Βέβαια, αυτό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ, ούτε θα με ενοχλούσε ιδιαίτερα, αν δεν χρωμάτιζε και ΕΠΗΡΕΑΖΕ (σαφέστατα) την αντίληψη που εκφράζεις, καθώς και την προσωπική σου κρίση (με διαστρεβλωτικές παρενέργειες στην ίδια την πραγματικότητα.)
Π.χ. ΚΑΚΩΣ αντιλαμβάνεσαι τις αναλύσεις αυτού του άρθρου σαν «προσωπική κόντρα» όπως επίσης ΚΑΚΩΣ, ή ΚΑΚΙΣΤΑ «αποστασιοποιείσαι» μέσω (δήθεν) «ίσων αποστάσεων», παίζοντας το ρόλο του Ειρηνοποιού / Κριτή Υπεράνω.
ΔΕΝ χρειαζόμαστε δασκαλίστικες (και μη-)… ειρηνευτικές και «ενωτικές» ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΑΝΩΘΕΝ που ατροφούν στη χρήση της ΛΟΓΙΚΗΣ υιοθετώντας κίβδηλες ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε ψευτιά και φιλαλήθεια.
Ο εχθρός μας ΕΙΝΑΙ η ψευτιά και η διαστρέβλωση, ή απόκρυψη πληροφορίας (όπως ΗΔΗ εξήγησα στο σχόλιό μου για το «ΑΞΙΩΜΑ 1»). Εν αρχή ήν το ψεύδος. ΚΑΘΕ αδικία ή εκμετάλλευση ΕΠΕΤΑΙ.
https://omadeon.wordpress.com/2016/04/24/kalatzo-story/#comment-130998
(Ξαναδες το σχόλιο και… ίσως καταλάβεις καλύτερα τη στάση μου)! 🙂 🙂 🙂
Υ.Γ. Σε τούτο το μπλογκ (που υπάρχει 9+ χρόνια και φιλοξένησε… 17+ χιλιάδες σχόλια)…
Ο σχολιασμός είναι πάντα ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ και η κριτική ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να θεωρείται αποθάρρυνση συμμετοχής. Οι μόνοι σπάνιοι αποκλειόμενοι (μετρημένοι στα δάχτυλα επί 9 χρόνια) είναι οι συστηματικοί τρολ/παρενοχλητές. ΔΕΝ ανήκεις σε αυτή την κατηγορία, φυσικά…
Η βασική μου διαφορά με την «κλασσική» αριστερή σκέψη, είναι ότι εκείνη βάζει την πάλη των τάξεων υπεράνω αλήθειας και ψεύδους, θεωρώντας τέτοια θέματα «εποικοδόμημα» ή την ενασχόληση με δαύτα «στείρο φορμαλισμό» ή (ακόμη και) «λογικό θετικισμό». Ε, αυτό είναι ΛΑΘΟΣ, που οδηγεί σε στρεβλώσεις λογικής, καθώς και σε σκοπιμότητες με ΟΛΕΘΡΙΕΣ παρενέργειες (π.χ. τα εγκλήματα του ιστορικού Σταλινισμού).
UPDATE: Επίσης οδηγεί στο «κλασσικό φάουλ» της… στρεβλής διαλεκτικής σκέψης ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΙΚΗ.
Η δική μου προσέγγιση, επί σειρά ετών, είναι -αντίθετα- το εξής, που επαναλαμβάνω διότι… η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως (χεχε):
Αυτό είναι κάτι σαν «μικρο-κώδικας», ή «γλώσσα μηχανής», ή «γονιδίωμα» της οποιασδήποτε αδικίας ή εκμετάλλευσης και ΔΕΝ αντιμάχεται το μαρξισμό (που είναι ένα είδος… Κώδικα Γλώσσας Υψηλού Επιπέδου, όχι σε επίπεδο «κώδικα μηχανής»)…
Από εκεί και πέρα… ΚΑΘΕ φλυαρία δεκτή. 🙂
Στην ουσία έτσι οδηγούμαστε σε ένα διάλογο που δεν ξέρω αν μπορεί να συγκλίνει. Δεν ξέρω γιατί μου αποδίδεις ρομαντισμό, ή ιδεαλισμό ή κάτι τέτοιο, ότι μιλώ αφελώς για τοτ λαό και την αριστερά ή ότι σχετικό. Συμφωνώντας στην αναγκαιότητα σφιχτής λογικής ανάλυσης και πάντα σε αντιπαραβολή με τα εμεπιρικά δεδομένα, διατυπώνω τα Ζητούμενα σε μια άλλα κλίμακα, σε μαζική (και τελικά λαϊκή) κλίμακα, γιατί η ενασχόληση με την πολιτική δεν με ικανοποιεί, αν δεν βλέπω ορατή αλληλεπίδραση στην πραγματική ζωή, Άρα μιλώ για τον πολύ κοόσμο κλπ, κλπ,
Πάντα εκτιμούσα την τεκμηρίωση και τη λεπτομερή εξέταση. Ωστόσο όσο και να το προσπαθήσει κανείς, ποτέ δεν μπορεί να καλύψει όλα τα κενά και τα πρωθύστερα του λόγου. Προτιμότερο λοιπόν, να διευρύνει γρήγορα το ειδικό προς το γενικό και τ ανάπαλιν, φιντμπακ συνεχές. Το να μιλάς για το γενικό χωρίς τα εμπειρικά και συγκεκριμένα δεδομένα είναι πατάτα, αλλά και να σκάβεις βαθιά το ειδικό και το συγκεκριμένο. χωρίς να το συνδέεις με το γενικό, δεν θα βρεις πετρέλαιο σκάβοντας.
Κατά τα άλλα, η φλυαρία ορίζεται από 2 χοντρικά στοιχεία: Την έκταση του λόγου και την πυκνότητα του λόγου. Η μεν έκταση εύκολα μπορεί να συγκριθεί αντικειμενικά- έχω την εντύπωση όμως ότι και η πυκνότητα είναι αρκετά εύκολο να γίνει αντιληπτή. Δεν επιθυμώ αντιπαλότητα – εκτίμησα εδώ κάποιες δυνατότητες και ακριβώς για αυτό έκανα κάποια σχόλια – αν το παίρνεις δασκαλίστικο κάνεις λάθος – πάρτο απλώς ως φιλικό.
Στην ουσία έτσι οδηγούμαστε σε ένα διάλογο που δεν ξέρω αν μπορεί να συγκλίνει. Δεν ξέρω γιατί μου αποδίδεται ρομαντισμός, ή ιδεαλισμός ή κάτι τέτοιο, ότι μιλώ αφελώς για το λαό και την αριστερά ή ότι σχετικό. Συμφωνώντας στην αναγκαιότητα σφιχτής λογικής ανάλυσης και πάντα σε αντιπαραβολή με τα εμπειρικά δεδομένα και τα συγκεκριμένα, διατυπώνω ωστόσο τα Ζητούμενα σε μια άλλη κλίμακα, σε μαζική κλίμακα, γιατί η πολιτική δεν με ικανοποιεί, αν δεν βλέπω αλληλεπίδραση στην πραγματική ζωή, Άρα μιλώ για τον πολύ κόσμο κλπ, κλπ,
Πάντα εκτιμούσα την τεκμηρίωση και τη λεπτομερή εξέταση κι όχι να λέμε μόνο μεγάλες ιδέες χωρίς να δίνουμε σημασία στα “μικρά” και τα συγκεκριμένα . Ωστόσο όσο και να το προσπαθήσει κανείς, ποτέ δεν μπορεί να καλύψει όλα τα κενά και τα πρωθύστερα του λόγου – και τις αντανακλάσεις (ενστάσεις ή απορίες) που δημιουργεί ο λογος. Προτιμότερο λοιπόν να διευρύνει κανείς γρήγορα το ειδικό προς το γενικό και τ ανάπαλιν, συνεχές. feedback Το να μιλάς για το γενικό χωρίς τα εμπειρικά και συγκεκριμένα δεδομένα είναι πατάτα, αλλά και να σκάβεις βαθιά το ειδικό και το συγκεκριμένο. χωρίς να το συνδέεις με το γενικό, δεν θα βρεις πετρέλαιο σκάβοντας.
Κατά τα άλλα, η φλυαρία ορίζεται από 2 χοντρικά στοιχεία: Την έκταση του λόγου και την πυκνότητα του λόγου. Η μεν έκταση εύκολα μπορεί να συγκριθεί αντικειμενικά- έχω την εντύπωση όμως ότι και η πυκνότητα είναι αρκετά εύκολο να γίνει αντιληπτή. Δεν επιθυμώ αντιπαλότητα – εκτίμησα εδώ κάποιες αναλυτικές δυνατότητες και ακριβώς για αυτό έκανα κάποια σχόλια – αν το παίρνεις δασκαλίστικο κάνεις λάθος – έθεσα απλώς επί τάπητος το θέμα των συνθετικών ικανοτήτων, των οποίων έχουμε μεγάλη ανάγκη.
ΥΓ Είναι σαφές νομίζω πως δεν είμαι των “ίσων αποστάσεων” και του δημοσιοσχετισμού
@πικάπα
όπως διαπίστωσες (ελπίζω)… κανένα πρόβλημα δεν έχω με την έκφραση κριτικής σαν αυτή που ελεύθερα ανάπτυξες. Αφησα τα τελευταία σου σχόλια αναπάντητα επί σειρά ημερών για να δοθεί χρόνος στοχασμού ΚΑΙ σε σένα ΚΑΙ σε αναγνώστες. Πάντως… αυτό δεν σημαίνει ότι εξαντλήθηκαν όσα έθεσες κι όσα θα μπορούσα να σου πω.
Ενα χαρακτηριστικό που διαπίστωσα ότι διέπει τις καλές ιντερνετικές συζητήσεις (όσες δεν είναι γεμάτες… θόρυβο, σπαμ και ψεύδη -χεχε) είναι ότι διαβάζονται ΚΑΙ ανάποδα (από το τέλος προς την αρχή), αλλά και πολύν καιρό μετά .
Πάμε λοιπόν… στην αρχή, στο πρώτο σου σχόλιο, με τη μέθοδο της γραμμή-προς-γραμμή ανάλυσης (κάτι που φυσικά λείπει από τις προφορικές ομαδικές συζητήσεις, στις οποίες έχει εθιστεί η αριστερά, επί σειρά ετών).
Δεν σχολιάζω όσα ΗΔΗ σχολίασα. Λες λοιπόν…
Νομίζω ότι αυτό (που εκφράζεις αξιωματικά) δείχνει ΤΙ εννοούσα όταν σου απέδωσα «ίσες αποστάσεις», κλπ.
-κάτι που αρνείσαι στο τελευταίο σου σχόλιο, όταν στο «ΥΓ» είπες
χμ… δεν ξέρω καν τη λέξη «δημοσιοσχετισμός», αλλά οι «ίσες αποστάσεις» που είπα, αναφέρονται στην ιδέα σου (πρώτο σχόλιο) ότι ο Καλατζόπουλος κι εγώ είμαστε εξίσου «συνεπώς ευαίσθητοι στα θέματα των δημοκρατικών διαδικασιών». Αυτό, ας μου επιτραπεί να το αμφισβητώ, αν και… η σιωπή του Καλατζόπουλου σ’ αυτή εδώ την κριτική (ΑΝ τη διάβασε) ΙΣΩΣ δείχνει ότι προβληματίζεται στη σωστή κατεύθυνση, έστω και αργά.
Τες.πα. Συνεχίζεις στο πρώτο σχόλιο λέγοντας…
Ο Καλατζόπουλος μπορεί να μην κάνει όσα κάνει «επίτηδες» αλλά σίγουρα θέτει τις προσωπικές του πολιτικές επιλογές υπεράνω ορισμένων αληθειών. Π.χ. το να στηρίζεις τον αρχι-τραμπούκο Κορωνάκη είναι ΑΚΡΩΣ αντιφατικό με το να διασύρεις κάποιον… άτυχο διαχειριστή σαν τραμπούκο, μόνο και μόνο επειδή σε έδιωξε από κάποια ομάδα στο φουμπού (και μετάνιωσε μετά, κάτι που αποσιωπείς).
-ΠΟΣΗ ασυνέπεια αντέχει κανείς?
-και ΠΟΣΟ ψεύδος (διότι ψεύδος και ασυνέπεια είναι ένα και το αυτό)?
Δεν είναι θέμα «αυτο-αναφορικότητας». Αντίθετα, είναι θέμα ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΣΩΣΤΗΣ αυτο-αναφοράς, που θα οδηγούσε (επιτέλους) ΚΑΙ σε γόνιμη αυτοκριτική…
Οσο για τον (δήθεν) σεχταρισμό, αυτός με αφήνει παγερά αδιάφορο. Η πλειοψηφία των αυτο-αποκαλούμενων αριστερών και κομμουνιστών είναι (κατά δική μου… πρόχειρη στατιστική εκτίμηση) ανίκανη για λογική σκέψη, στοιχειώδη φιλαλήθεια και (επομένως) διαλεκτική. Καλό θα ήταν να εξαφανιστούν οικειοθελώς, κάποια στιγμή, (π.χ. να πάνε διακοπές μόνιμες, με κάποια σύνταξη) μια και οι περισσότεροι είναι ΚΑΙ… υπερήλικες -χεχε- ενώ στον πολιτικό τους χώρο δεν πατάει σχεδόν κανείς νέος άνθρωπος… (ντάξει, υπερβάλλω, αλλά τόπιασες νομίζω το νόημα).
Σε ένα άλλο σημειο λες κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον, κατ΄εμέ…
Εδώ λες κατι βασικά σωστό κατ’ εμέ αλλά… απογειώνεσαι σε υπερβολικές αφαιρέσεις. Κατ’ εμέ ο ΙΔΙΟΣ ο διάλογος, η ανάλυση λεχθέντων με λογική σχολαστικότητα, αποκαλύπτει μεγάλες αλήθειες που κρύβονται από την προφορική πολιτική επικοινωνία.
Οι αφαιρέσεις «γενικό» και «συγκεκριμμένο» είναι εδώ… νοητικά επικίνδυνες, αν μη τι άλλο.
Θα απογειωθώ πάντως… ΚΑΙ εγώ σε κάτι γενικότερο.
Η ανθρωπότητα δημιούργησε, εδώ και χιλιάδες χρόνια, όχι μόνο λογοτεχνία και φιλοσοφία (στο γραπτό λόγο) αλλά ΚΑΙ κριτική ανάλυση του εν λόγω Λόγου… σε μετα-επίπεδο (Λογος-για-τον-Λόγο). Αυτό δεν είναι κάποια μεμπτή «Αυτο-αναφορικότητα» αλλά ΑΝΑΓΚΑΙΑ διαδικασία κριτικής συνειδητοποίησης του Λόγου.
… κι εκείνο που λείπει, σήμερα, νομίζω, είναι (ακριβως) η ύπαρξη κάποιας μεθοδολογίας Κριτικού Λόγου που να έχει ως αντικείμενό της το ΝΕΟ είδος Λόγου που δημιούργησε το διαδίκτυο, τον Διαδικτυακό Λόγο.
Π.χ. πιο απλά, υπάρχουν ιντερνετικές συζητήσεις δεκάδων κι εκατοντάδων σχολίων, με ΠΟΛΥ πλούσιο περιεχόμενο, με συνδέσμους και επιχειρήματα και απόψεις που είναι εξαιρετικά πλούσιο υλικό…
…αλλά κανείς δεν μπόρεσε, μέχρι σήμερα, να αρθρώσει σε «μετα-επίπεδο» μια ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ αυτού του νέου είδους «εμπλουτισμένου Λόγου». Και ο λόγος γι αυτό ειναι εν μέρει ή κυρίως ΤΕΧΝΙΚΟΣ. Διότι είναι, πολύ απλά, ΔΥΣΚΟΛΟ έως και ακατόρθωτο, με τα τρέχοντα μέσα (υπερ)κειμενικού διαδικτυακού Λόγου.
Γι αυτό και… ως προγραμματιστής, προσανατολίζομαι εδώ και καιρό στη δημιουργία νέου λογισμικού που να καθιστά πρακτικά εφικτό ένα τέτοιο εγχείρημα. Π.χ. με αυτόματη μετατροπή σειράς σχολίων σε κουτάκια αλληλοσυνδεόμενα με βέλη, χρώματα και… άλλα κουτάκια κειμένου κριτικής για τα κουτάκια, κ.ο.κ.
Τώρα βέβαια … Δυστυχώς, δεν είναι ο δικός μου τομέας, προγραμματιστικά (ασχολούμαι κυρίως με τεχνητή Νοημοσύνη, Τυπική Λογική και ανάλυση φυσικής γλώσσας από μηχανές).
Και… για να προσγειωθώ, λιγάκι, τώρα… σε κάτι απλό και συγκεκριμμένο, καμμία σωστή εξέλιξη στον τομέα αυτόν, δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν υπάρξει πρώτα, σαν προϋπόθεση, ΜΗΔΕΝΙΚΗ ΑΝΟΧΗ στο ψεύδος, στην ασυνέπεια και στη (λογική) αντιφατικότητα.
Αυτά, προς το παρόν…
@πικαπα
Επίσης, εκεί που λες
Νομίζω ότι εδώ έχεις απόλυτο δίκιο (με τον τρέχοντα, ή τον δικό σου ορισμό του «αυτο-αναφορικός»)… και νομίζω ότι όλοι θάπρεπε να αρχίσουν, κάποτε, να παρακολουθούν τις συνέπειες (των ευχολογίων τους, των θέσεών τους, κλπ.)
Παρόλ’ αυτά, η λέξη αυτο-αναφορικός παραπλανά, εδώ. Διότι ΚΑΙ οι συνέπειες των θέσεων οφείλουν να είναι αντικείμενο (αυτο-)αναφοράς ΜΕΣΑ στις ΙΔΙΕΣ τις θέσεις, κ.ο.κ.
Από μαθηματική ή λογική άποψη, δηλαδή… αυτο-αναφορικότητα δεν υπάρχει όταν υπάρχει σκέτη επανάληψη που δεν συμπεριλαμβάνει τις συνέπειες (λογικές και άλλες).
Το πρόβλημα δεν είναι δηλαδή η αυτο-αναφορά, αλλά η έλλειψη συνειδητοποίησης ΜΕΣΑ από τη (σωστή) κριτική αυτο-αναφορά.
Φίλε omadeon, καλό αυτό και με την μη εν θερμώ απάντηση και με την ευκαιρία για ανάποδη ανάγνωση. Πράματα που λείπουν δυστυχώς. Ωστόσο απαντώ εν θερμώ.
Νομίζω πως μετά από ένα ν αριθμό αντισχολίων, επεξηγήσεων και μάλλον και ελαφρών αναδιατυπώσεων, θα συμφωνούσαμε στις σημαντικότερες επισημάνσεις (ειδικές και γενικές). Εκτός κι αν πάλι στην προσπάθεια αυτή γεννιόνταν περισσότερες παρεξηγήσεις, προερχόμενες μάλλον από ατελείς διατυπώσεις. Πράματα που καθόλου δε λείπουν, δυστυχώς.
Νομίζω ότι είναι περισσότερο θέμα βούλησης, το αν στην πορεία του δια-λόγου, γεννώνται περισσότερες παρεξηγήσεις, από όσες κάθε φορά επιλύονται..Θα βοηθούσε ωστόσο και η τεχνολογία, δηλαδή τα κατάλληλα εργαλεία.
Θα εστιάσω λοιπόν στην ανάγκη χρήσης τεχνολογικών εργαλείων και ειδικότερα κατάλληλων τεχνικών του δια-δικτύου. Δεν ξέρω αν είναι ώριμη η κατάσταση για εφαρμογή προγραμματιστικών μεθόδων στον αριστερό διάλογο-ενημέρωση-επικοινωνία. Ξέρω απλώς ότι την ώρα που όλοι -μα όλοι, εκτός από ελάχιστους σαν του λόγου μου- αναλώνουν ώρες κάθε μέρα με βασικό εργαλείο το φέισμπουκ, ο αριστερός χώρος δεν θα μπορέσει να βρει άκρη, χωρίς σαφή τεχνολογική αντ-απάντηση. (ΑΝΤΙ-απάντηση). Η καθ ημας αριστερά, πλέον του ¨ηλικιακού¨ κλπ κλπ, είναι εκτός παιχνιδιού, λόγω πρακτικής και τεχνολογικής (και εν τέλει ορθο-λογικής) αμορφωσιάς (και μάλλον τεμπελιάς).
Π.χ. η επιμονή σε δεκάδες μικροομαδικά και εκατοντάδες προσωπικά μικρομπλοκ είναι ατελέσφορη. Από την άλλη, τρέχουσες προσπάθειες και ¨πρωτοβουλίες” σαν το φόρουμ διαλόγου της πρωτοβουλίας για τη ΛΑΕ που ανέφερες, ή το σάιτ-εφημερίδα έξοδος133, μου φαίνονται φτωχότερες ακόμη και της “επανάληψης των ιδίων και παλιότερων” – και σαφώς κατώτερες των περιστάσεων. Επείγει η προσπάθεια ενός μπλοκ που θα ενσωματώνει προοδευτικά κατά το δυνατόν ώριμες προγραμματιστικές εφαρμογές, αλλά κυρίως και εξαρχής θα εφαρμόζει βασικές (ορθολογικές κι τεχνολογικές) αρχές στην διαχείριση του διαλόγου-ενημέρωσης-επικοινωνίας,
ΣΟΣ – με προδιαγραφές μαζικότητας – ΣΟΣ!.
Επείγει η έναρξη της εφαρμογής ενός τέτοιου φιλόδοξου μαζικού εργαλείου. Έχω την εντύπωση ότι η πραγματική ζωή θα επιβραβεύσει μια τέτοια προσπάθεια, ενώ αντίθετα, σαφώς οδηγεί στο μαρασμό τις έως τώρα προσπάθειες.