Βοθρο-κουλτούρα και Κανιβαλική Δημαγωγία στο Facebook (work in progress)

Σύμφωνα με τον κ. Κωστή Ανετάκη, ιδρυτή της νέας(?) ιδεολογίας του «Κοινωνισμού», αναρριχόμενο λογοτέχνη, γητευτή… ψεκασμένων φιδιών (αρνητών του κορωνοϊού) και επίδοξο… πατριωτικό πολιτικάντη εκ Θεσσαλονίκης, ο μοναδικός λόγος ύπαρξης, το μοναδικό νόημα στη ζωή κομπλεξικών πουθενάδων, ασημαντοτήτων όπως εγώ κι ένας φίλος (άλλος «αρουραίος του βόθρου») είναι το να… ασχολούνται οι άλλοι μαζί μας. Αλλά όχι να ασχολούνται γενικά, όλοι οι άλλοι, ούτε όποιοι κι όποιοι…

Ε, όχι… Κατά τον κ. Ανετάκη όλο το νόημα στη δική μας ζωή το προσφέρει μόνο ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, ένας συγκεκριμένος (δικός του) άνθρωπος , ο οποίος… κάθε φορά που μας βρίζει, μας λασπώνει και μας κατακεραυνώνει… στην πραγματικότητα τονώνει τον εγωισμό μας και την αυτοπεποίθησή μας, γεμίζοντας με πραγματικά μεστό νόημα το βαθύτατο υπαρξιακό μας κενό. Ω ναι, διότι εμείς οι ανύπαρκτοι, ολότελα ασήμαντοι πουθενάδες αποκτάμε κάποιο (έστω ελάχιστο) νόημα ύπαρξης μόνο μέσα από την προσωρινή (έστω) δημοσιότητα που μας χαρίζουν τα βροντερά λόγια του μεγάλου αυτού πολιτικού ανδρός, του Περικλή Δανόπουλου, ο οποίος τόνισε με αφοπλιστική ειλικρίνεια και ρητορικό στόμφο ότι…

Αλλά όταν μπαίνεις στον τοίχο μου, για να με προσβάλλεις, είτε έχεις άδικο, είτε έχεις δίκιο και ταυτόχρονα, προσβάλλεις ευθέως και βρίζεις, όλους όσους διαβάζουν τις αναρτήσεις μου, κάνουν like, σχολιάζουν, συμμετέχουν τότε απλά είσαι αρουραίος του βόθρου και εκεί είναι η θέση σου...

[direct link στο εδάφιο].

Εδώ, η «αφοπλιστική ειλικρίνεια» (έστω και άθελά του) είναι η παραδοχή ότι δεν έχει καμία σημασία, τελικά, αν έχουν δίκιο ή άδικο αυτοί οι «αρουραίοι του βόθρου» δηλαδή… ο εξής ένας «αρουραίος«… που τόλμησε να γράψει επικριτικό σχόλιο (που λογοκρίθηκε) σε λίβελο του Δανόπουλου εναντίον του: Ο Φώτης Λυμπερόπουλος. Σημασία έχει (λέει ο Δανόπουλος) το να [μη] «προσβάλλεις ευθέως και βρίζεις, όλους όσους διαβάζουν τις αναρτήσεις μου,κάνουν like, σχολιάζουν, συμμετέχουν». Επομένως, σαφέστατα αυτό είναι ο μόνος λόγος που γίνεσαι «αρουραίος του βόθρου» κατά τον Δανόπουλο. Δηλαδή, το μόνο που ενδιαφέρει τον τσοπάνη είναι να μην πεις κακό λόγο για τα… προβατάκια του. Το δίκιο ή το άδικο δεν έχει την παραμικρή σημασία, κατά τον ίδιο. Αρουραίος γίνεσαι π.χ. όταν πεις ότι οι περισσότεροι στο ακροατήριο του Δανόπουλου είναι ψεκασμένοι (κάτι που ισχύει) ή ότι γενικά πρόκειται περί βόθρου (οπότε λογικό είναι να γίνεσαι άλλος ένας… αρουραίος του βόθρου).

Τελικά φαίνεται πως… γενικά δεν έχει την παραμικρή σημασία το ποιος έχει άδικο ή δίκιο, κατά τον Περικλή Δανόπουλο, η πολιτική διαδρομή του οποίου έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον διότι εξηγεί και τις ρίζες τέτοιων… τουλάχιστον περίεργων ρητορικών εξάρσεων. (Θα αναφερθώ σ’ αυτή πιο αναλυτικά λίγο αργότερα). Το ότι δεν έχει σημασία ποιος έχει δίκιο, αλλά σημασία έχει μόνο το αν είναι δικός μας ή όχι… είναι βασική αρχή της Μαφίας. Αλλά… όχι μόνο αυτής.

Ως γνωστόν, το σύνθημα «You hit me, we hit you» είναι της Μαφίας:

Στο facebook, όσοι «αστειεύονται» υιοθετώντας αυτό το slogan σαν όπλο ή απειλή κατά διαφωνούντων. παρέχουν πολύτιμη κοινωνιολογική γνώση. Διότι πράγματι, το κυρίαρχο μοντέλο κοινωνικής (αυτο-)οργάνωσης μέσα σ’αυτή τη βοθρο-κουλτούρα είναι η κοινωνική οργάνωση της Μαφίας. Με αρχηγούς που ελέγχουν συμμορίες, τσιράκια, ρουφιάνους, τραμπούκους, χαφιέδες και απλά μέλη. Σ’ αυτό το περιβάλλον δεν υπάρχει δίκιο και άδικο. Μόνο ο Αρχηγός έχει δίκιο και όποιος τολμήσει να τον αμφισβητήσει θα χτυπηθεί αλύπητα από την κλίκα του, συνήθως κλίκα βλακών (διότι κάθε έξυπνος άνθρωπος απομακρύνεται, αργά ή γρήγορα). Κατά τον μεγάλο Ευάγγελο Λεμπέση («Η σημασία των βλακών εν τω συγχρόνω βίω»)…

«Δέκα βλάκες εναντίον ενός ευφυούς, δέκα ανίκανοι εναντίον ενός ικανού, δέκα αδύνατοι εναντίον ενός δυνατού κ.ο.κ.». Τούτο το φαινόμενο, κλασικό, τυπικό και αιώνιο από όταν υπάρχει ανθρώπινη κοινωνία, μέσα απ’ όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, μπορεί να είναι «τυχαίο»; Αλλά τυχαίο είναι καθετί που δεν μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Ποτέ, όμως, το καθετί που προ πολλού έχει συλληφθεί στον θεμελιώδη νόμο του διαφορισμού. Και από τη μια μεριά το ψυχολογικό ελατήριο του συνασπισμού των οπωσδήποτε «κάτω» εναντίον των οπωσδήποτε «πάνω» είναι κιόλας δεδομένο μέσω του ressenti-ment [= μνησικακία]. Εδώ, ο συνασπισμός των βλακών είναι μια μηχανική οργάνωση με βάση την αρχή της ελάχιστης προσπάθειας, για την αντιμετώπιση ισχυρότερης δύναμης στο πρόσωπο των λίγων ή του ενός. Η οργάνωση αυτή, περιορισμένης έκτασης, ονομάζεται κοινωνιολογικά κλίκα (clique).

Τώρα… Η μεγάλη καινοτομία του κωλόπαιδου από το Χάρβαρντ που έφτιαξε το Facebook είναι ότι εξόπλισε τους βλάκες με ένα νέο όπλο, τη δυνατότητα να μπλοκάρουν κάθε κριτική, δηλαδή να κρύβονται από τον αντίλογο και ταυτόχρονα να μη τον βλέπουν (άρα και να μην υποφέρουν διαπιστώνοντας τη βλακεία τους). Γι αυτό το λόγο, το μπλοκάρισμα έχει καταντήσει εξαρτημένο ανακλαστικό και αλκοολίκι για κάθε ηλίθιο. Οι ηλίθιοι το γιορτάζουν και το εξυμνούν, θεωρώντας το ύψιστο αγαθό του μέσου όπου… συν-κλικιάζονται πανευτυχείς:

Με απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο, βρήκα ότι ο Περικλής Δανόπουλος ήταν (ή ξεκίνησε ως) ηγετικό στέλεχος της Εκτελεστικής Γραμματείας του «Πατριωτικού Μετώπου», οργάνωσης του περιβόητου Σταύρου Βιτάλη, στρατολόγου… Χρυσαυγιτών για τη Βοσνία με εκπρόσωπο τύπου τον Αθανάσιο Χορταριά (μετέπειτα… φονιά του Ζακ Κωστόπουλου)

(δείτε σημείωση 3, στο τέλος)

Αργότερα ο Περικλής Δανόπουλος έγινε μέλος ή/και ιδρυτής διαφόρων κινήσεων και επιτροπών. Τελικά χώθηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΔΗΚΚΙ (συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ και αργότερα της ΛΑ.Ε.) Μιλάμε για κομματόσκυλο πολλών διαδρομών και αμφιλεγόμενων διαδρόμων, όπως έμαθα πολύ πρόσφατα... κι όταν λέω «διαδρόμων», εννοώ σκοτεινούς διαδρόμους (προς την εξουσία) π.χ. ο Σταύρος Βιτάλης ήθελε να καπελώσει ολοκληρωτικά το κίνημα Πλατειών (ιδίως την «άνω πλατεία» στο Σύνταγμα) το 2011 και έδωσε το χρίσμα του επικεφαλής κινητοποιήσεων στον πιστό συνεργάτη του -τότε- Περικλή Δανόπουλο, ενώ ούρλιαζε σε ομιλία του ότι οι πλατείες πρέπει να είναι «ακομμάτιστες», άρα ότι απαγορεύεται σε «συναγωνιστές» να γίνουν υποψήφιοι κομμάτων (πλην του… δικού του, που το παρουσίαζε επιτήδεια ως «κίνημα» και όχι ως κόμμα).

Ε, μετά από όλα αυτά… είναι γελοίο το να μέμφεται ο Δανόπουλος όποιον είχε την ατυχία (ή την ανοησία) να γίνει κάποτε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ για ένα μικρό διάστημα πριν επαναστατήσει και αποχωρήσει. Το κομματόσκυλο… πολλών κομμάτων και κινημάτων, στο τέλος ενός λιβέλου του αναφέρεται σε μένα ως «πρώην συριζαίο» και στον Φώτη Λυμπερόπουλο ως «αντάρσυο» (μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ -κάτι που δεν ισχύει):

Ε, ναι. Κι εγώ… ο μαλάκας, που επί σειρά μηνών έτρεχα να διαβάσω τη σελίδα του Δανόπουλου, βάζοντας λάικ στις περισσότερες αναρτήσεις, αποφεύγοντας να ενοχλώ αλλά εκφράζοντας αραιά-και-που την αποψάρα μου, τελικά ήμουν και εγώ αρουραίος σε βόθρο αλλά… δεν το ήξερα. Δεν ήξερα ότι επρόκειτο για βόθρο, ούτε ήξερα ότι όποιος κάνει απειρο-ελάχιστη κριτική σε πολύ ελάχιστα πολύ μικρά εδάφια από τις αναρτήσεις εκεί μέσα (ή και όποιος διαμαρτυρηθεί για λίβελο εναντίον του) αυτομάτως θεωρείται αρουραίος, δηλαδή… υπανθρώπινο μίασμα.

Ε, ας πρόσεχα! (και… ευτυχώς που έφυγα)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. Το site του «Πατριωτικού Μετώπου» σταμάτησε να υπάρχει μετά το Σεπτέμβριο του 2015. Στη Βόρειο Ελλάδα το ΠΑ.Μ. είχε συνεργαστεί με ναζιστές της Χ.Α. σε πορείες και διαδηλώσεις για τη Μακεδονία, αλλά… άρχισε να αυτο-προσδιορίζεται ως «πατριωτική αριστερά», ολοένα και περισσότερο.
2. Ο Περικλής Δανόπουλος (σύμφωνα με την «Καθημερινή») ήταν «ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από το διαδικτυακό κάλεσμα για παλλαϊκό συλλαλητήριο συμπαράστασης της νέας κυβέρνησης» (ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ) στις 15/2/2015. Προσωπικά δεν πήγα στο συλλαλητήριο εκείνη την ημέρα διότι είχα ήδη σταματήσει να εμπιστεύομαι τον ΣΥΡΙΖΑ (ως απλό μέλος) και έγραψα πύρινο άρθρο στο blog κατά της συμφωνίας με τους δανειστές στις 25/2/2015.
3. Η «Ελληνική Σοσιαλιστική Αντίσταση» (ΕΣΑ) που σήμερα στηρίζει το «Πατριωτικό Μέτωπο» και τον Χορταριά είναι νεο-ναζιστική οργάνωση που ίδρυσε ο Βασίλης Λαγός μαζί με τον περιβόητο Περίανδρο Ανδρουτσόπουλο (αφού βγήκε από τη φυλακή και τσακώθηκε με άλλους της Χρυσής Αυγής)

(συνεχίζεται)

Advertisement