Welcome to the Brave New World of the European Union / Καλώς ήρθατε στον Θαυμαστό Νέο Κόσμο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ή την αφανή δικτατορία νέου τύπου)

Οι περισσότεροι από εμάς διαβάσαμε κάποια στιγμή στα νιάτα μας το 1984 του Όργουελ και το Θαυμαστό Νέο Κόσμο του Χάξλεϋ και τα αντιμετωπίσαμε είτε ως επιστημονική φαντασία, είτε ως σκιαγράφηση ενός πιθανού ολοκληρωτικού καθεστώτος.

Μεγαλώσαμε με την ψευδαίσθηση ότι η Ευρώπη είναι ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του πολιτισμένου κόσμου, ότι τόσο τα ανθρώπινα όσο και τα κοινωνικά δικαιώματα είναι κατοχυρωμένα και ότι όλα τα πικρά μαθήματα που πήραμε μέσα στην πορεία της ιστορίας τα αφήσαμε για πάντα πίσω μας. Ότι οι δικτατορίες, η αποικιοκρατία και η δουλεία, είναι μόνο κεφάλαια της βάρβαρης ιστορίας αυτής της ηπείρου. Πόσο αφελείς υπήρξαμε!!!

Ακριβώς την εποχή που μεγαλώναμε μέσα σ’ αυτές τις ψευδαισθήσεις, χτιζόταν κομματάκι κομματάκι το ολοκληρωτικό καθεστώς που βλέπουμε τώρα να αποκαλύπτεται σε όλη του τη βαρβαρότητα. Πίσω λοιπόν στον εργασιακό μεσαίωνα του 19ου αιώνα. Θα δουλεύουμε όλη μας τη ζωή για μισθούς πείνας μέχρι να πεθάνουμε. Αν νομίζετε ότι υπερβάλλω, δείτε τη Βρετανία που ετοιμάζεται να πάει τα όρια συνταξιοδότησης στα 68. Δε θα αργήσουν να ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες «δημοκρατικές» χώρες της Ε.Ε. Σε περίπτωση που επιζήσουμε έως την ηλικία που θα έχουμε το «προνόμιο» να πάρουμε σύνταξη, το ύψος αυτής θα εξασφαλίζει ότι δεν θα επιζήσουμε για πολύ. Εννοείται ότι πρόσβαση σε πραγματική εκπαίδευση και παροχές υγείας θα έχει μόνο το ελάχιστο εκείνο ποσοστό του πληθυσμού που θα μπορεί να τα πληρώσει.

Αν δεν το καταλάβατε ακόμα, έχουν αποφασίσει εδώ και καιρό πως δεν μας χρειάζονται πλέον όλους και έχουν βρει και εφαρμόσει τον τρόπο με τον οποίο κρατάνε την πλειοψηφία υπό έλεγχο έτσι ώστε να μην αντιδρά στα σχέδιά τους. Όπως αποκαλύπτει ο Χ. Μόρφος, σύμφωνα με όσα είχαν συζητηθεί σε μια διάσκεψη της παγκόσμιας ελίτ, που είχε οργανώσει ο Μ. Γκορμπατσώφ στα μέσα της περασμένης δεκαετίας στην Καλιφόρνια (από το βιβλίο του Ζ.-Κ. Μισεά, Η Εκπαίδευση της Αμάθειας):

Ως τον ερχόμενο αιώνα τα δύο δέκατα του ενεργού πληθυσμού θα ήταν αρκετά για να διατηρηθεί η δραστηριότητα της παγκόσμιας οικονομίας.

Το κύριο πολιτικό πρόβλημα, που το καπιταλιστικό σύστημα είναι υποχρεωμένο να αντιμετωπίσει τις επόμενες δεκαετίες, μπορεί να διατυπωθεί με κάθε αυστηρότητα: πώς θα είναι δυνατό για την ελίτ του κόσμου, να διατηρηθεί η διακυβερνησιμότητα της κατά τα 80% υπεράριθμης ανθρωπότητας, της οποίας το ανώφελο έχει ήδη προγραμματίσει η φιλελεύθερη λογική;

Η λύση, που επικράτησε στη σύσκεψη ως πιο λογική, ήταν αυτή που πρότεινε ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι. Και της έδωσε το όνομα tittytainment [άρτος και θέαμα].

Με αυτόν τον νεολογισμό-βαλίτσα επρόκειτο απλούστατα να ορισθεί ένα “κοκτέιλ αποβλακωτικής διασκέδασης και επαρκούς διατροφής που θα επέτρεπαν να διατηρηθεί σε καλή διάθεση ο αποστερημένος πληθυσμός του πλανήτη“.

Απ’ ότι φαίνεται μπαίνουμε σ’ ένα άλλο στάδιο, όπου από τον άρτο και θεάματα, θα μείνουν μόνο τα θεάματα. Γι’ αυτούς που δεν θα αρκούν τα θεάματα και θα αντιδρούν στα σχέδιά τους απαιτώντας και λίγο ψωμί, έχουν φροντίσει ήδη.

Όπως αποκαλύπτεται σε πρόσφατο άρθρο στην Ελευθεροτυπία, η Ε.Ε. στήνει ένα υπερεθνικό «όργανο» μέσα από το οποίο παίρνει «σάρκα και οστά» το μεγαλύτερο φακέλωμα ιδεών και συμπεριφορών που έγινε ποτέ στην Ιστορία. Με πρόσχημα την ασφάλεια, οι κοινωνικοί αγώνες, μεσούσης της οικονομικής κρίσης, μπαίνουν ευθέως στο στόχαστρο των μηχανισμών καταστολής.

Ο επίσημα διακηρυγμένος σκοπός της νέας πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας είναι γενικά λογικός: η πρόληψη τρομοκρατικών ενεργειών. Ομως ο τρόπος και τα μέσα που χρησιμοποιούνται, ξεπερνούν κατά πολύ τον αρχικό σκοπό. Η on line καταγραφή στοιχείων και πληροφοριών οδηγεί σε γενικευμένη ηλεκτρονική παρακολούθηση προσώπων και πολιτικών ομάδων που δραστηριοποιούνται ακόμη και σε μη βίαια κινήματα, όπως το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης!

Προσωπικές συνήθειες και φιλικές συναναστροφές, πολιτικές προτιμήσεις και οικονομικο-κοινωνικές απόψεις, επισκέψεις και συνομιλίες στο Ιντερνετ, ψυχολογικές αναλύσεις της προσωπικότητας των ατόμων, ευαίσθητα δεδομένα και πληροφορίες, όπως μηνύματα, e-mail και απόψεις των υπόπτων, θα αποτελέσουν την πρώτη ύλη για το νέο «σαφάρι» που στήνουν οι αρχές ασφαλείας κατά όσων θεωρούν επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη. Είναι προφανές ότι όλα αυτά προϋποθέτουν τη συντονισμένη λειτουργία όλων των αστυνομικών υπηρεσιών και σίγουρα τη διενέργεια μαζικών υποκλοπών σε τηλέφωνα και Ιντερνετ προκειμένου να συγκεντρωθεί ο όγκος των ζητούμενων πληροφοριών.

Ο μηχανισμός είναι απλός. Αστυνομικές αρχές και υπηρεσίες ασφαλείας σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης καλούνται να συνεισφέρουν στη συγκρότηση της τεράστιας βάσης δεδομένων που θα συγκροτηθεί, για άτομα και ομάδες τα οποία χαρακτηρίζονται, γενικώς, ύποπτα για σχέσεις τους με τα λεγόμενα φαινόμενα «βίαιης ριζοσπαστικοποίησης».

Η «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση», σύμφωνα με την Ε.Ε., αφορά τη διαδικασία μέσω της οποίας κάποιο πρόσωπο στρατολογείται σε τρομοκρατικές ομάδες ή άλλες βίαιες οργανώσεις και αποδέχεται τη χρήση βίας. Οπως αναφέρεται στο κείμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας που αποκάλυψε η ΜΚΟ προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων Statewatch, η αξιολόγηση των στοιχείων αυτών θα οδηγήσει αυτόματα σε «τακτική επιχειρησιακή διαδικασία λήψης αποφάσεων». Όρος που, όπως λέει η οργάνωση, αποτελεί ευφημισμό για στοχοποίηση, υπονόμευση και αποσταθεροποίηση των συγκεκριμένων δομών.

Είναι ενδεικτικό ωστόσο ότι στο ίδιο κείμενο η Ε.Ε. εκτός του όρου «βίαιη ριζοσπαστικοποίηση» χρησιμοποιεί και απλώς τον όρο «ριζοσπαστικοποίηση», σαν να πρόκειται για το ίδιο πράγμα. Με τη σύγχυση αυτή όμως επιτυγχάνεται η ενοχοποίηση συλλήβδην όλων εκείνων τους οποίους οι αρχές ασφαλείας θεωρούν αντιπάλους του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος, ακόμη και εάν δεν χρησιμοποιούν βίαιες μεθόδους πάλης!

Σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, ο όρος «αντιπαγκοσμιοποίηση μοιάζει να αποτελεί μια γενική σύλληψη», η οποία καλύπτει κάθε ομάδα ή οργάνωση που αντιτίθεται στο «status quo».

Είναι φανερό ότι με τα μέτρα αυτά τίθενται υπό αυστηρή επιτήρηση και ποινικοποιούνται πρόσωπα, ηγέτες και κινήματα, τα οποία οι εθνικές αστυνομίες και τα ευρωπαϊκά όργανα ασφαλείας θα χαρακτηρίσουν αυθαίρετα ως «ριζοσπάστες» ή οπαδούς απελευθερωτικών κινημάτων!

Όπως βλέπουμε στη συνέχεια του άρθρου, από τις συνολικά 70 ερωτήσεις στις οποίες καλούνται να δώσουν πληροφορίες οι αστυνομικές αρχές και οι μυστικές υπηρεσίες, οι περισσότερες αφορούν την αποκάλυψη και καταγραφή ιδεών και συμπεριφορών ατόμων και ομάδων που θεωρούνται επικίνδυνα για τη σημερινή τάξη πραγμάτων. Ξεκινώντας από ομάδες που υποστηρίζουν τη βία (τρομοκρατικές ή μη), φτάνουν σε πρόσωπα και οργανώσεις που διεξάγουν μη βίαιη, πολιτική πάλη, κατά της παγκοσμιοποίησης!

Για να μη μείνει καμία αμφιβολία, δείτε σε ένα άλλο κείμενο της Statewatch με τι αφορμές πρότειναν τα κράτη της Ε.Ε. τη δημιουργία αυτής της βάσης δεδομένων

The proposal to put «troublemakers» on the Schengen Information System (SIS) database was discussed and rejected by the Council of the European Union (the 27 governments) back in 2001 following the protests in Gothenburg and Genoa. It did produce two separate Manuals, one on security against terrorism at Summit meetings and another on policing public order. In 2007 the two Manuals were collapsed into one so that:

“The scope of the manual is now such that it applies to the security (both from a public order point of view as well as counter-terrorism) of all major international events, be it political, sporting, social, cultural or other. (EU Security Manual) [1]”

But the Manual only dealt with bilateral cooperation between two or more Member States for specific events – not the creation of an EU-wide “troublemakers” database.

The database proposal came back onto the agenda after protests at the G8 Summit, 6-8 June 2007, in Heiligendamm, Germany. Over the next two years there were numerous discussions in two Council Working parties which ended in June 2009 with no agreement on the need for a database let alone a legal definition of a “troublemaker” or a “violent offender”[…]

[…] Following the protests at the G8 Summit in June 2007 the German government presented a proposal on the options for «sharing information on violent troublemakers at large events» [3] and the possibility of «using the SIS for this exchange of information»...

Τι σημαίνει όμως ο όρος Enfopol που αναγράφεται σε όλα τα σχετικά έγγραφα του Συμβουλίου της Ε.Ε.; Σύμφωνα με την προφορική απάντηση του αυστριακού Υπουργού Εσωτερικών Schlogels στην κοινοβουλευτική επερώτηση του βουλευτή Van der Bellen

Ο όρος ENFOPOL δεν αναφέρεται σε κάποια ομάδα εργασίας ή οργανισμό, όπως νομίζουν πολλοί, αλλά σ’ ένα σύμβολο για το χαρακτηρισμό εγγράφων εργασίας για υποθέσεις ποινικών διώξεων και αστυνομικά ζητήματα, καθώς και εγγράφων της ομάδας εργασίας του Συμβουλίου «Αστυνομική συνεργασία»(8). Τα εκάστοτε έγγραφα δεν τιτλοφορούνται με το σύμβολο ENFOPOL, αλλά ταξινομούνται με αυτό.

Ναι, καλά. Μας έπεισε ο κ. Schlogels!

Enfopol: Ο ευρωπαϊκός «κοριός»

Η λειτουργία του Echelon, που παρακολουθεί τα τηλεπικοινωνιακά συστήματα υπό την υψηλή εποπτεία της αμερικανικής National Security Agency, όπως είναι φυσικό, έγινε αιτία να φυτρώσει ένα ακόμη «αγκάθι» στις σχέσεις ΗΠΑ. – ΕΕ. Οι Ευρωπαίοι, και ειδικά οι Γάλλοι, ανησύχησαν για το απόρρητο των ιδιωτικών επικοινωνιών. Οι ηγέτες της Γηραιάς Ηπείρου συζητούσαν συχνά το θέμα του δικτύου Echelon, ενώ πριν από μερικά χρόνια είχαν δεσμευτεί να εκδοθεί μια αναλυτική έκθεση εμπειρογνωμόνων γι’ αυτή την υπόθεση. Η καθυστερημένη χρονικά ευρωπαϊκή αντίδραση προέκυψε όταν αντιλήφθηκαν ότι στα «δίχτυα» του Echelon είχαν παγιδευτεί και συνομιλίες μη στρατιωτικών στόχων. Δηλαδή, συζητήσεις μεγάλων παραγόντων της πολιτικής και επιχειρηματικής ζωής, οι οποίες είχαν έντονο ενδιαφέρον για τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Γεγονός που σημαίνει ότι οι αμερικανοί γνώριζαν όλα τα μυστικά των μεγάλων ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, με αποτέλεσμα εκείνοι να βρίσκονται πάντα ένα βήμα μπροστά. Το Echelon -εκτός της κύριας χρήσης του – είχε μετατραπεί και σ’ ένα σημαντικό «εργαλείο» βιομηχανικής κατασκοπίας στον αναίμακτο μεν, αλλά άγριο πόλεμο των εταιριών.

Δυστυχώς όμως, η συνέχεια της υπόθεσης δεν ήταν προς μια πορεία που θα εξασφάλιζε τα δικαιώματα των ευρωπαίων πολιτών. Η προώθηση της πολυεθνικής συνεργασίας, που φέρει το όνομα Enfopol, δεν είναι βέβαια ο εκσυγχρονισμός της ευρωπαϊκής νομοθεσίας με σκοπό την προστασία των «ευαίσθητων δεδομένων». Πρόκειται για μια νομοθετική «κερκόπορτα» που επιτρέπει τη διείσδυση ανώτερων αξιωματικών των ευρωπαϊκών αστυνομικών υπηρεσιών στα δίκτυα τηλεπικοινωνιών.

Πως φτάσαμε, όμως, σ’ αυτό το αποτέλεσμα; Το 1998, η ΕΕ ανέθεσε με μεγάλη μυστικότητα σε μια εταιρία ειδικών υπηρεσιών με έδρα το Μάντσεστερ, την Omega Foundation, να συντάξει μια μελέτη για την «Εκτίμηση των επιπτώσεων από την τεχνολογία πολιτικού ελέγχου». Φυσικά, η μελέτη της Omega Foundation δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα. Όμως, κάποια στοιχεία της μελέτης διέρρευσαν και αποκαλύφθηκε ότι, παρά τις ανησυχίες για το Echelon, η ΕΕ θα συνεργαζόταν τελικά πολύ στενά με το FBI, με αποτελέσματα εξίσου εντυπωσιακά όσο και ανησυχητικά. Σύμφωνα με την έκθεση, οι αστυνομικές υπηρεσίες των συμβαλλόμενων ευρωπαϊκών κρατών μπορούσαν πια να διεισδύουν «σε όλα τα ψηφιακά σήματα που διακινούνται από κάθε είδους τεχνική εγκατάσταση, καθώς και σε όλων των ειδών τις τεχνικές υπηρεσίες και τράπεζες δεδομένων».

Με άλλα λόγια, το σχέδιο Enfopol ήταν μια απόπειρα της Ευρώπης ν’ αποκτήσει το δικό της Echelon.

Έτσι, με μυστικότητα, αλλά και μεθοδικότητα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ετοίμασε μια νέα νομοθεσία, με αποτέλεσμα η αστυνομία να μπορεί να παρακολουθεί τις τηλεπικοινωνίες ιδιωτών, χωρίς καν να χρειάζεται δικαστική άδεια! Στη συνέχεια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε υπό παρακολούθηση όλες τις ψηφιακές τηλεπικοινωνίες, Διαδίκτυο και υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας. Ερήμην, λοιπόν, της λαϊκής βούλησης και χωρίς διαφάνεια, η ΕΕ αντέγραψε το αμερικανικό μοντέλο, φυσικά και με την συνδρομή των πολύπειρων σ’ αυτά τα ζητήματα αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών.

Οι αντιδράσεις των ευρωπαίων πολιτών κατά του προγράμματος Enfopol είναι αρκετές, παρά το γεγονός ότι δεν έχουν πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Κάποιοι, μάλιστα, επικεντρώνουν τα πυρά τους και στο υψηλό κόστος, αφού αυτού του είδους οι υπηρεσίες παρακολούθησης χρειάζονται δισεκατομμύρια ευρώ για τη λειτουργία και τη συντήρησή τους.

Διαβάστε επίσης

Ο εσωτερικός πόλεμος (μην αμελήσετε να πατήσετε στους συνδέσμους στα άρθρα του Ιού για τη χρήση του στρατού ενάντια στον «εσωτερικό εχθρό»)

Απολυταρχική Δημοκρατία

7000 μισθοφόροι Ευρω-Χωροφύλακες επειδή μας Φοβούνται

Μπαρόζο: Αν δε μπορέσουμε να σας πείσουμε «με το καλό» να γυρίσουμε στο μεσαίωνα, θα σας πείσουμε «με το άγριο» (Δικτατορία)

«Ευρω-Νταχάου» η ΕΕ!

UK monitors suspected radicals as part of European surveillance project – Guardian

Add to DeliciousAdd to DiggAdd to FaceBookAdd to Google BookmarkAdd to MySpaceAdd to NewsvineAdd to RedditAdd to StumbleUponAdd to TechnoratiAdd to Twitter

46 comments

  1. Ο εθνικόφρων ταγματασφαλίτης και Εθνικός μας Γυψαδόρος Γεώργιος Παπαδόπουλος τώρα δικαιώνεται και μαζί του κι ο Μαυρίκης κι όλη η νυν και αεί (και εις τους αιώνας των αιώνων) ΚΥΠ… Sieg Heil Frau Angela Merkel-von Bismarck!

  2. «Ιμιτασιόν δημοκρατία. Made in China. Χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας για τον καταναλωτή. Χωρίς αναγνωρισμένα δικαιώματα για τον εργαζόμενο. Χωρίς ανοχή στη διαφορετική άποψη. Μια δημοκρατία μαϊμού.

    Μια δημοκρατία με εκλογικούς νόμους που επιβάλουν μειοψηφικές αυτοδυναμίες, ευνοώντας την ασύδοτη κομματοκρατία και τη διαφθορά.

    Μια δημοκρατία με κυβερνητικές πρακτικές που αποδεικνύονται αντιδιαμετρικά αντίθετες από τις προεκλογικές εξαγγελίες.

    Μια δημοκρατία που λειτουργεί προς όφελος των αγορών, των επιχειρηματιών και των κουμπάρων – και όχι υπέρ του κοινωνικού συνόλου που τη στηρίζει.

    Μια δημοκρατία με βουλευτική ασυλία, προληπτική καταστολή και ισοπεδωτική προπαγάνδα.

    Μια δημοκρατία που επιρρίπτει συλλογική ευθύνη σε πολιτικούς χώρους για τα εγκλήματα που διαπράττουν άγνωστοι.

    Μια δημοκρατία υπεράνω κριτικής, αφού με πρόσχημα την οικονομική κρίση απαιτεί τυφλή υπακοή από την αντιπολίτευση. Καταργώντας ουσιαστικά το ρόλο της.

    Μια δημοκρατία που εξουσιάζει αντί να συνδιαλέγεται, υποδαυλίζοντας το μίσος και καλλιεργώντας τη μοιρολατρία.

    Μια δημοκρατία που υποβαθμίζει συστηματικά την παιδεία, ευτελίζει τον πολιτισμό και αποδομεί το κράτος πρόνοιας.

    Μια απολυταρχική δημοκρατία – διαπλεκόμενη, προκλητική και αυτοαναιρούμενη.»

    http://nefelikas.wordpress.com/2010/06/26/totalitarian-democracy/

    Για να προσθεσω κατι ακομη ως ενα φως ελπιδας. Μια δημοκρατια που θα δημιουργησει ενα ευρυ μετωπο εχθρων απο ολα τα ιδεολογικα στρατοπεδα. Ειδη βλεπουμε τις «αλχημειες» που γινονται και τις αλλοκοτες συμμαχιες. Αρκει η «δημοκρατια» αυτη να δειξει τα δοντια της, και θα δεις ποσοι θα αρχισουν σιγα σιγα να μαζευονται.

  3. @KnowDame Εξαιρετικό άρθρο !! ΤΕΤΟΙΑ θέλει ο λαός ! χεχε

    Ας προσθέσω σαν σχόλιο και κάτι λεπτομέρειες που βρήκα….

    Το «tittytainment» του Μπρζεζίνσκι έχει λήμμα στη Βίκυ
    http://en.wikipedia.org/wiki/Tittytainment
    To είχε πράγματι προτείνει στο εξής συνέδριο…
    http://www.worldforum.org/ic-1995.htm
    (first «State of the World Forum»)

    The first State of the World Forum was held in San Francisco in October 1995 at the historic Fairmont Hotel in San Francisco where in 1945 the UN Charter was negotiated. Convened by Mikhail Gorbachev and fellow Co-Chairs Oscar Arias, Ruud Lubbers, Thabo Mbeke, George Schultz, Rigoberta Menchu Tum, Maurice Strong and Ted Turner, more than 500 innovative leaders from 50 nations came together.

    Through 1999, the Forum convened its annual conferences in San Francisco to explore the multi-dimensionality of the ‘state of the world’. Major portions of these conferences have been broadcast to worldwide audiences through partnerships with CNN and BBC World Television.

    Η ιστοσελίδα αυτής της ΜΚΟ είναι φυσικά
    http://www.worldforum.org
    και έχει σήμερα κύριο μέλημα την Κλιματική Αλλαγή (ΤΙ άλλο? -χεχε 😉 )

    Πάντως… ο Γκόρμπυ γλυκάθηκε με ΠΟΛΥ χρήμα από… πολλές πίτσες 😉
    και αποφάσισε προφανώς να δικτυωθεί στη διεθνή πλουτοκρατική ελίτ! 🙂
    (δεν ίδρυσε το συνέδριο όμως, απλώς ΣΥΝ-ΠΡΟΗΔΡΕΥΣΕ)

  4. «Φεουδοκρατία» λέγεται η κατάσταση προς την οποία οδεύουμε ολοταχώς. Ένα μείγμα φεουδαρχίας και… δημοκρατίας, με τα χειρότερα, βέβαια, στοιχεία τους.

    Έχει ξανασυμβεί αυτό το πισωγύρισμα προς παλαιότερα πολιτικά συστήματα [τρόπους παραγωγής]. Πριν από καμιά εικοσαετία – στα ανατολικά μας. Και πριν από επτά-οκτώ αιώνες. Όταν ένα σωρό ιταλικές πόλεις «μπήκαν» για κάποιο διάστημα στα «ήρεμα νερά» του καπιταλισμού και μετά επέστρεψαν πάλι στη φεουδαρχία.

    Κι αυτή είναι η μικρή πικρή ιστορία του μαρξισμού. Ούτε με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων θα φτάσουμε στο σοσιαλισμό, ούτε ο καπιταλισμός θα καταρρεύσει μόνος του. Μπορεί κάλλιστα να οπισθοχωρήσει.

    Εξάλλου αν είναι ορατό σε εμάς δια γυμνού οφθαλμού ότι δεν μπορεί όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη να έχουν από ένα ΙΧ κι από ένα κινητό/ipad/υπολογιστή κ.ο.κ., ε, τότε αυτό είναι ορατό και σ’ Εκείνους. Στερούν από τα 4/5 του πληθυσμού όλα [κι όλα τα υπόλοιπα] αυτά και πάνε για άλλα…

    Πώς θα ζήσουν αυτά τα 4/5; Μα είναι απλό. Όπως ζουν ήδη στις slum cities του Τρίτου Κόσμου. Το κακό είναι ότι σήμερα αυτό συμβαίνει στο προπύργιο [και τελευταίο προμαχώνα] του κράτους πρόνοιας – στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

    Καλωσορίσαμε στη Δυστοπία.

    ΥΓ. Τα περί tittytainment ο Μισεά τα έχει αντλήσει από το βιβλίο κάποιων Γερμανών δημοσιογράφων. Πάντως, γι’ αυτό το 20/80 έχει μιλήσει κι ο Ρίφκιν στο «Τέλος της Εργασίας»… 20/80: από την «αρχή» του Βιλφρέντο Παρέτο…

    Καλημέρα και καλή εβδομάδα σε όλους!

    • Καλώς τον Αφάσιο και καλή εβδομάδα ! 🙂

      Αγαπητέ Αφάσιε, το θέμα είναι επίσης ότι σήμερα… ΑΝ ήθελαν οι λαοί, θα μπορούσαν να ανατρέψουν το νέο αυτό είδος φεουδαρχίας σε πολύ μικρό διάστημα (ακόμη και αναίμακτα) διότι δεν υπάρχει βασιλιάς που να απαιτεί υπακοή και να μην επιτρέπει την έκφραση κριτικής. Η παλιά φεουδαρχία συνοδευόταν και από ένα αυταρχικό πολιτικό σύστημα, χειρότερο από το σημερινό. Η σημερινή «δημοκρατία» βασίζεται στη ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ, την οποία χτίζει μέσω των ΜΜΕ και της χειραγώγησης Αν κάποτε στερηθούν αυτή τη συναίνεση (του λαού) τότε ΟΛΑ θα αλλάξουν. Δεν υπάρχει τρόπος να εμποδιστεί αυτή η ανατροπή, ΕΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ τη θέλει η πλειοψηφία στο λαό.

      Γι’ αυτό και ΟΛΟ το σημερινό παιγνίδι είναι παιγνίδι προπαγάνδας 99%. Τα μέσα καταστολής, οι θεσμοί, κλπ. μπορούν να λειτουργήσουν ΜΟΝΟ για όσο διάστημα η προπαγάνδα είναι επιτυχημένη στις μάζες.

      • Υ.Γ. Για αυτοκίνητο δεν έχω υπολογίσει το νούμερο, αλλά υποθέτω πως ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν μπορεί κάθε ενήλικας στον πλανήτη να έχει κι από ένα (ακόμη και κάθε οικογένεια). Για τα υπόλοιπα (στοιχειώδη αγαθά του πολιτισμού πλέον, όπως ο υπολογιστής) επιφυλλάσσομαι. Πρόχειροι υπολογισμοί δείχνουν πως η πείνα θα μπορούσε ΗΔΗ να έχει εξαλειφθεί με ένα πολύ μικρό ποσοσό των κερδών της παγκόσμιας πλουτοκρατίας, και ότι υπολογιστή θα μπορούσε να έχει ο ΚΑΘΕΝΑΣ με ένα κόστος καθόλου απαγορευτικό ( < 200$ ).

        Εκεί που πραγματικά χαλάνε τα νούμερα είναι σε περίπτωση Ελλειψης Πετρελαίου (peak oil). Αυτό πραγματικά κάνει την επιβίωση της πλειοψηφίας των κατοίκων του πλανήτη προβληματική, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ είχαμε την πιο δημοκρατική και σοσιαλιστική διακυβέρνηση σε ΚΑΘΕ χώρα (πόσω μάλλον τώρα).

  5. Μολαταύτα, το κάθε status quo αλλά και κάθε νέο status quo ή νέα τάξη, που φιλοδοξεί να πάρει την θέση του υπάρχοντος, έχει πεπερασμένο χρόνο ζωής, όπως και το ανθρώπινο είδος έχει πεπερασμένο χρόνο ύπαρξης. Άσχετα αν μπορεί να πιάσουμε σαν είδος τελικά τα 2-3 εκατομμύρια χρόνια παρουσίας αν είμαστε κωλόφαρδοι, παρά την αυτοκαταστροφικότητα που μας δέρνει.

    Αρκεί να έχει κανείς αρκετό πασατέμπο και χρόνο ζωής για να δει αυτοκρατορίες και τάξεις νέες και παλιές να ανεβαίνουν, να ακμάζουν και μετά να σκάνε σαν καρπούζια.

    Έχει την πλάκα του το θέμα, ειδικά για κάποιον υποθετικό εξωτερικό παρατηρητή από άλλο νοήμον είδος, αλλά τόση πλάκα όσο οι δικαιολογίες του κώλου για να φιμωθεί και σοδομισθεί η πλέμπα του πλανήτου, όχι.

    H ιδανική πλέμπα είναι σαν τους Nοτιοαφρικανούς μαύρους με τις βουβουζέλες στα γήπεδα, που χορεύουν και σφυράνε στον γάμο του Kαραγκιόζη OΛO XAPA μα τον Ήφαιστο τον κούτσαβλο, ενώ δεν έχουν να φάνε…

    Όχι πια άρτος, MONO θεάματα!

    Εξαιρετική ανάρτηση!

  6. ΑΝ ήθελαν οι λαοί … ΕΑΝ και ΕΦΟΣΟΝ τη θέλει η πλειοψηφία στο λαό…

    Τω όντι… Ποιοι λαοί; Πάρε τον δικό μας, για παράδειγμα. Πέρα βρέχει. Ξέρω, ξέρω. Θα μου πεις το «να καεί, να καεί, το… μοντέλο η Βουλή». Ναι, «κάτι» δείχνει. Τι; Απολύτως τίποτα. Το κάψαμε το μοντέλο. Και μετά; Τι κάνουμε μετά; Σταματάμε να πληρώνουμε τα δάνεια [οποία πράξις αντίστασης!], περιμένουμε καμιά εικοσαριά χρόνια μέχρι να μπορέσουμε να δανειστούμε ξανά [η Αργεντινή ΑΚΟΜΑ δεν μπορεί να δανειστεί από τις «αγορές»…] και τότε ξανα-αράζουμε. Στο μεταξύ, πώς περνάει αυτή η εικοσαετία; Με αντιστασιακά πανηγυράκια; Δεν θέλει ο λαός. Οι λαοί εν γένει… Δες και το φαινόμενο της βουβουζέλας στη Νότια Αφρική. Από κοινωνιολογικής πλευράς. Τι κάνουν όλοι όσοι στερούνται φωνής; Απαγορεύουν και σ’ όλους τους υπόλοιπους να φωνάξουν. Έστω ένα σύνθημα σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο. Κατά κει πάει όλος ο πλανήτης.

    Όσο για τα… διαρκή καταναλωτικά αγαθά. Εντάξει με τα αυτοκίνητα. Ας πάρουμε όλα τα υπόλοιπα. Τα αεροπλάνα, για παράδειγμα. Θα μου πεις, «ωραίο πράγμα τα ταξίδια». Σωστό. Δηλαδή, τι ακριβώς θα είχαν χάσει μερικές χιλιάδες Έλληνες αν δεν είχαν επισκεφτεί π.χ. το Μπαλί; Και γιατί χρειαζόμαστε όλοι μας έναν ηλ. υπολογιστή; Για να παριστάνουμε τους νεοάγριους των ηλεκτρονικών σπηλαίων; Σε μια άλλη κοινωνία, θα αρκούσαν πέντε υπολογιστές στο κοινωνικό κέντρο κάθε γειτονιάς… Αλλά, βλέπεις, ούτε καν σχεδόν μπορούμε να διανοηθούμε μια άλλη -μη καταναλωτική- κοινωνία. Ακόμα κι εμείς. Μπορούμε να ζήσουμε με λιγότερα ως πλανήτης. [Μόνον που πρέπει όλοι να αποφασίζουμε ποια είναι αυτά τα λιγότερα. Δυστυχώς Εκείνοι δεν μπορούν να ζήσουν παρά μόνον με περισσότερα. Ολοένα και περισσότερα.] Λιτότητα ή ανάπτυξη; ρωτάνε. Και τι να την κάνουμε την ανάπτυξη; Αυτοκινητοδρόμους και υπολογιστές; Άλλα χρειάζεται η καρδούλα μας…

    Το peak oil μας τελείωσε [όχι ως oil. Όχι ακόμα]. Ήδη ετοιμάζονται να κατασκευάσουν το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από σύντηξη υδρογόνου. Άφθονο πράγμα και καθαρό, δίχως ραδιενέργειες. Υπολογίζουν ότι λιγότερα από δέκα εργοστάσια αρκούν για την τροφοδοσία όλης της Ευρώπης. Το πρώτο θα αρχίσει να κατασκευάζεται το 2014 [στο πρότζεκτ συμμετέχει και ελληνικό ίδρυμα]… Με τη μέθοδο αυτή [σύντηξη υδρογόνου με λέιζερ] ένα κυβικό χιλιόμετρο θαλασσινού νερού ισοδυναμεί με όλα τα γνωστά ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη! Πάμε παρακάτω. Το ενεργειακό λύθηκε. Άλλα είναι αυτά που δεν λύνονται… Ποιος και τι είναι εκεί πάνω και καθορίζει το τι γίνεται εδώ κάτω. Κι εδώ κάτω δεν γίνεται τίποτα. Όχι στο Ελλάντα τουλάχιστον…

    Πρωινιάτικα και Δευτεριάτικα, πάλι μες στην τρελή χαρά είμαι 😉

    • Αφάσιε δεν αντιλέγω στα πιο πολλά που είχες την υπομονή να _εξηγήσεις_ (ιδίως στο «δεν θέλει ο λαός»)…
      …μέχρι να φτάσει η στιγμή του «ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να μη θέλει» (βέβαια) έχουμε καιρό! 🙂
      χμ….
      Για το peak oil, δεν είμαι καθόλου σίγουρος ΑΝ προλαβαίνει το Σύστημα να λύσει το πρόβλημα με τον τρόπο που λες.
      (κι αν το έγραψε π.χ. ο Engdahl, ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να είναι ακριβής – μετά την πατάτα του για το «αβιοτικό πετρέλαιο»).
      Μακροπρόθεσμα… ναι, αλλά… αναμένεται «bottleneck» (στενωπός) αρκετών ετών ΠΡΙΝ λυθεί το πρόβλημα με σύντηξη. Θα ρωτήσω ένα φίλο (με ψευδώνυμο «Πήγασος») που είναι πολλές φορές πιο ενημερωμένος από μένα περί peak oilk, να πει τη γνώμη του (με ΣΤΟΙΧΕΙΑ) ….πάντως από όσα ξέρω χλωμό το βλέπω να ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ.

      Η τρελλή χαρά που λες είναι ΑΝΑΝΕΩΣΗ (η μόνη αληθινή, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ σχέση με… ανανεωτική μπουρδο-αριστερά).
      :mrgreen:

    • Και γιατί χρειαζόμαστε όλοι μας έναν ηλ. υπολογιστή; Για να παριστάνουμε τους νεοάγριους των ηλεκτρονικών σπηλαίων; Σε μια άλλη κοινωνία, θα αρκούσαν πέντε υπολογιστές στο κοινωνικό κέντρο κάθε γειτονιάς…

      χμ…
      Εδω διαφωνώ ΠΟΛΥ ριζικά.
      Για ΣΩΣΤΗ δουλειά χρειάζονται ΠΕΝΤΕ υπολογιστές για ΚΑΘΕ άνθρωπο.

      Συμβιβάζομαι μόλις και μετά βίας στο… 1 pc για κάθε 5 ανθρώπους.
      (το θέμα ίσως γίνει ΠΟΣΤ)…. χαχαχα 🙂

  7. Καλως τον Πολσμάνο και… ΑΝΤΙ-πολισμάνο ! χεχε

    Η KnowDame έκανε πραγματικά πολύ καλή δουλειά, αν και εργαζόμενη, με ΕΛΑΧΙΣΤΟ ελεύθερο χρόνο…

    Πάντως (εκτός του ότι φυσικά συμφωνώ με όσα λες)….
    …θα καταντήσει προβληματικό το «Όχι πια άρτος, MONO θεάματα!», κάποια στιγμή !
    (π.χ. οι βουβουζελούχοι δεν θάχουν ΟΥΤΕ λεφτά να αγοράσουν εισιτήρια για το γήπεδο…)

    Τουτέστιν….
    -Λαός ΜΟΝΟ με ψωμί και ΧΩΡΙΣ θεάματα, ΜΠΟΡΕΙ να επιβιώσει (έστω δυσάρεστα…)
    -Λαός ΜΟΝΟ με θεάματα ΧΩΡΙΣ ψωμί, ΝΤΕΝ επιβιώνει, καρντιές μου[*]…

    [*] -όπως λέει κι ο Αφάσιος -χεχε 🙂

  8. @ OMADEON

    -Λαός ΜΟΝΟ με θεάματα ΧΩΡΙΣ ψωμί, ΝΤΕΝ επιβιώνει, καρντιές μου[*]…

    Τι λες καρντιά μου;;;!!! 😉

    Υπάρχουν κάποια δισεκατομμύρια στον πλανήτη που επιβιώνουν [με τα ελάχιστα…] δίχως πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σύνταξη στα 35… Θα το μάθουμε κι εμείς σύντομα στο Ελλάντα πώς γίνεται να επιβιώνεις με 1-2 ευρώ τη μέρα. Μαλάκες είμαστε; [Ημείς οι Εψιλονιανοί απόγονοι του Περικλέους…]

    • Χμ….
      Θα το μάθουμε κι εμείς σύντομα στο Ελλάντα πώς γίνεται να επιβιώνεις με 1-2 ευρώ τη μέρα.

      Χλωμό το βλέπω να περάσει αυτό από ΟΛΟΥΣ τους λαούς της Ευρώπης.
      Μετά από μια μεταβατική περίοδο αναμένεται εξέλιξη ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ ανατρεπτική.
      Διότι η λύσσα του μαθημένου σε ανέσεις όταν τις στερηθεί είναι πολλαπλάσια εκείνου που δεν γνώρισε ανέσεις ποτέ.

  9. Διότι η λύσσα του μαθημένου σε ανέσεις όταν τις στερηθεί είναι πολλαπλάσια εκείνου που δεν γνώρισε ανέσεις ποτέ.

    Ο μαθημένος στις ανέσεις μπορεί κάποια στιγμή να λυσσάξει αν τις στερηθεί, αλλά στο μεταξύ δεν μπορεί να δαγκώσει γιατί τον έχουν… ξεδοντιάσει [με] αυτές τις ανέσεις.

    Κατά τα άλλα, μόνον κάποιος που δεν έχει να χάσει παρά μόνον τις αλυσίδες του εξεγείρεται. Αλλά και σ’ αυτή την περίπτωση δεν «αρκεί» η έλλειψη άρτου, χρειάζονται και ιδέες. Κι απ’ αυτές υπάρχει τεράστιο έλλειμμα. Ανφόρτσιουνατλυ.

    • (γράφω από λαπτοπ, εκτός έδρας σε…. λαστιχένια πλήκτρα -μπλιαχ)…

      Αυτά τα ζητήματα καλό είναι να μας απασχολούν και να τα ερευνάμε, αλλά…
      1) Δεν νομίζω ότι είναι εύκολη η απάντηση, ή -ακόμη και- η σωστή εκτίμηση (των ερωτημάτων)
      2) Οι παράμετροι δεν είναι μονοδιάστατες. Π.χ. ο παράγων / σύνολο «ανέσεις» έχει και καταναλωτικά ή και αποχαυνωτικά στοιχεία, έχει όμως και απολύτως θετικά ή ζωτικά, όπως π.χ. η ελευθερία αυτής ΕΔΩ της συζήτησης…

      Το να βλέπει κανείς τις ανέσεις σαν κάτι ΜΟΝΟ αρνητικό, εμπεριέχει αναγκαστικά κι ένα πουριτανικό στοιχείο. Υπάρχουν και ανέσεις που προσωπικά δεν με συγκινούν καθόλου, ενώ άλλες (π.χ. το… πλυντήριο ρούχων) είναι ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ την οποία αξιοποιώ με χαρά (για εξοικονόμηση χρόνου). Στο θέμα αυτό με βοήθησε να καταλάβω τι συμβαίνει και η θεωρία του Ζίζεκ για υπεραπόλαυση / jouissance, ένα κύριο χαρακτηριστικό της κοινωνίας που ζούμε και της διεστραμμένης ψυχολογίας της. Είναι ένα είδος υπεραξίας, αντίστοιχης της υπεραξίας στο μαρξισμό. Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτή, οπότε ο κύριος στόχος της απελευθέρωσης ειναι η συνειδητοποίηση και η απαλλαγή από αυτή. Από κει και πέρα, είναι λάθος να θεωρούμε τις ανέσεις… ξεδοντιαστικές. Ισα-ίσα μπορούν και να ακονίσουν τα… δόντια μας!

      Δεν εξεγείρεται μόνο ο «μη έχων τίποτε άλλο να χάσει». Εξεγείρεται και εκείνος που βρήκε τρόπο να… ΜΗ χάνει, οπότε απορρίπτει τον άχαρο ρόλο του να γίνειται… loser, μόνο και μόνο για να θησαυρίζουν ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ κάποιοι άλλοι. Σε αυτό το θέμα σημαντικοί είναι κι οι συνεταιρισμοί, για τους οποίους ΔΕΝ υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ στοχείο ότι «είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν επειδή η υπόλοιπη κοινωνία παραμένει δέσμια του καπιταλισμού» – βλέπε MONDRAGON:
      https://omadeon.wordpress.com/2007/12/21/mcc/

      Δηλαδή… τους τραπεζίτες μια μέρα θα τους… πτωχεύσουμε, όχι γιατί δεν έχουμε πλέον τίποτε να χάσουμε, αλλά γιατί από δαύτους σε τίποτε απολύτως δεν ωφελούμαστε. Είναι ΚΑΘΑΡΑ θέμα συνειδητοποίησης (και ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΥ), ή και… απεξάρτησης (αν νομίζουμε ότι τους έχουμε ανάγκη).

      Ιστορικά, οι επιτυχημένες εξεγέρσεις και επαναστάσεις δεν προήλθν μόνο από την έλλειψη αλλά και από την… άνεση ή την αφθονία. Αν δεν είχαν γλυκαθεί οι αστοί να ρίξουν τη φεουδαρχία επειδή δεν τους προσέφερε τίποτε πια, δεν θα είχε γίνει ούτε η Γαλλική ούτε καν η Ελληνική επανάσταση (ΝΟΜΙΖΩ – χωρίς νάμαι και 100% σίγουρος ή βαθύς γνώστης)

      Τέλος, το πρώτο πράμα που πρέπει να ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ είναι η απαίτησή μας να μας… ακολουθήσει στο δρόμο της Ελευθερίας ΟΛΗ η κοινωνία. Αν περιμένουμε να γίνει αυτό θα ΧΑΣΟΥΜΕ το δρόμο. Είναι σαν να περιμένουμε να… δούνε φως οι Κινέζοι εργάτες ΠΡΙΝ διεκδικήσουμε δικαιώματα εδώ στη Δύση. Η καθολικότητα ΔΕΝ είναι προϋπόθεση αλλά ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ της οποιασδήποτε δίκαιης πάλης. Κι αν δεν μας ακολουθήσει η υπόλοιπη κοινωνία, να πάει στο ΔΙΑΟΛΟ όπου ΑΝΗΚΕΙ. Βλέποντας -αργότερα- το θετικό αυτό παράδειγμά μας, ΙΣΩΣ ακολουθήσει -βέβαια, όπως ακριβώς οι μακρυνοί μας πρόγονοι, τα ανθρωποειδή, ΜΙΜΗΘΗΚΑΝ τους ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΥΣ που υιοθέτησαν κάποια έξυπνη καινοτομία π.χ. την εφεύρεση του ΠΡΩΤΟΥ μαχαιριού, μέσα από το λάξεμα κάποιας βολικής φυσικής πέτρας.

      Η ΠΙΟ σημαντική «αριστερή Πλύση Εγκεφάλου» (που πρέπει να… αποδομήσουμε δεόντως) είναι ο ΜΥΘΟΣ ότι η Ανθρωπότητα έκανε βήματα μπροστά ΜΟΝΟ σαν σύνολο, ή σαν μάζες ανθρώπων όλοι μαζί. Η Ανθρωπότητα έκανε σχεδόν ΟΛΑ της τα ΜΕΓΑΛΑ ΑΛΜΑΤΑ χάρις στα ΕΛΑΧΙΣΤΑ εκείνα άτομα που καινοτόμησαν και αποτέλεσαν παράδειγμα για μίμηση από τους πολλούς – όταν αυτοί αντιλήφθηκαν τη μεγάλη ωφέλεια από τη μίμηση εκείνων των «μεταλλαγμένων» ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ. Γεγονός είναι ότι όσοι δημιούργησαν (με τέτοιο τρόπο) «καινοτομικά μιμήδια», το έκαναν αυτό κυρίως διότι ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΑΝ μέσα τους τη Συλλογική Συνείδηση (της εποχής τους) και τα «Μορφογενετικά πεδία της», οπότε έκαναν την υπέρβαση ή μετάλλαξη που πήγε μπροστά τους πολλούς. Με παρόμοιο τρόπο είναι μύθος ότι η «προλεταριακή επανάσταση» του μαρξισμού είναι αποτέλεσμα ΜΟΝΟ των προλετάριων. Είναι κυρίως αποτέλεσμα μιας ΘΕΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗΣ ΙΔΕΩΝ, μέσα στη διάνοια του… ίδιου του Μαρξ ! χαχαχα :mrgreen:

      • Επίσης μια αυξανόμενη σημερινή αντίφαση είναι ο συνδυασμός υλικής φτώχειας με… γνωσιακό ή πνευματικό πλούτο, σε μία ΠΟΛΥ συγκεκριμμένη κανούργια κοινωνική τάξη, εκείνη των δικτυωμένων νεο-προλετάριων. Μπορεί κανείς να ζει με ελάχιστα αλλά ταυτόχρονα να έχει πρόσβαση στο ΣΥΝΟΛΟ (σχεδόν) της Γνώσης χωρίς κόπο ή έξοδο. Ε, από τη δική του συνειδητοποίηση εξαρτάται η εξέγερση του μέλλοντος, διότι δεν λειτουργούν πια οι κλασσικοί τρόποι χειραγώγησης, σε τέτοια άτομα. Πολλοί από μάς εδώ, στο διαδίκτυο βρισκόμαστε ΑΚΡΙΒΩΣ σε αυτή την κατάσταση, την άκρως επαναστατική.

      • Και επειδή… μπορεί κάποιοι μπορεί να παρεξήγησαν αυτές τις ιδέες σαν «ελιτισμό» (με την κακή έννοια)… παραθέτω ένα εκπληκτικό video (με ελληνικούς υπότιτλους) μιας 95χρονης Αμερικανίδας ακτιβίστριας που μιλάει για το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ προς ΜΙΜΗΣΗ των ανθρώπων της κατεστραμμένης πόλης του Ντητρόϊτ, που άρχισαν να φυτεύουν λαχανικά στους κήπους τους και να ΒΟΗΘΟΥΝ ο ένας τον άλλον, αναπτύσσοντας μια ΝΕΑ κουλτούρα αλληλεγγύης για μια νέα κοινωνία:

        • Το Detroit είναι πόλη και συγκεκριμένα ήταν η αυτοκινητιστική πρωτεύουσα των ΗΠΑ (και διοικητική πρωτεύουσα της πολιτείας του Michigan).

  10. Via Facebook – «To ελληνικό κράτος φαίνεται σαν μια όαση συνετής και οικονομικής διαχείρισης μπριστά στις προκλητικές δαπάνες των Βρυξελλών! Κατά τ’άλλα, αυτή η σοβιετικού τύπου νομενκλατούρα που το μόνο που ξέρει είναι να σπαταλά τα χρήματα των ευρωπαίων φορολογουμένων, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν, φιλοδοξεί να μας βάλει σε τάξη…»

    http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/eu/7841716/Over-1000-EU-officials-earn-more-than-David-Cameron.html

    • Όταν αυτοί οι υποψήφιοι κουμπάροι ζήσουν με 550 ευρώ το μήνα όπως απαιτούν από εμάς, τότε θα έχουν δικαίωμα να μιλάνε. Μέχρι τότε όμως, δεν τους αναγνωρίζω κανένα δικαίωμα να έχουν γνώμη.

  11. δικτυωμενος νεοπρολεταριος, ε? και το ιντερνετ, θεαμα ειναι φιλτατε!

  12. @KnowDame όσον αφορά την αστυνόμευση και το ΚΥΡΙΟ θέμα της ανάρτησής σου, σχετικό είναι αυτό το νέο video ανταπόκρισης από την πρόσφατη σύνοδο των G20 στον Καναδά (ιδίως από το σημείο 2:42 και μετά):

  13. «Το Detroit είναι πόλη και συγκεκριμένα ήταν η αυτοκινητιστική πρωτεύουσα των ΗΠΑ (και διοικητική πρωτεύουσα της πολιτείας του Michigan).»

    Kαι συμφωνα με αυτα που ακουσα απο τον Wolff, πρακτικα μια κατεστραμμενη πολη. ‘H κανω λαθος;

    • Κατεστραμμένη δε λες τίποτα. Η καταστροφή – λόγω ηλίθιων αποφάσεων των διοικήσεων – της αμερικανικής «αυτοκινητοβιομηχανίας» οδήγησε σε τραγικά ποσοστά ανεργίας. Η περιοχή Detroit-Dearborn είναι σε τραγική κατάσταση. Τα είχε πει κι ο Michael Moore…

  14. KnowDame πολύ καλό και εμπεριστατωμένο άρθρο.

    Είναι πλέον δεδομένο πως προχωράμε σε «αστυνομευόμενες» δημοκρατίες. Σε δημοκρατίες δηλαδή όπου η όξυνση του αυταρχισμού θα είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό τους. Αυτή η όξυνση θα λάβει χώρα προκειμένου να προληφθεί η δημιουργία και επέκταση κινημάτων και οργανώσεων που θα στρέφονται εναντίον των κυρίαρχων οικονομικών συμφερόντων.

    YΓ. Πολύ καλό το νέο layout του μπλόγκ. Το μόνο μειονεκτημα είναι οτι στην φόρμα όπου γράφουμε πρίν δημοσδιευτούν τα σχόλια μας, τα γράμματα πλέον εμφανίζονται πολύ μικρά και αυτό είναι κάπως κουραστικό.

  15. Να προσθέσω εδω πως η ένταση της καταστολής δεν θα αυξηθεί μόνο σε σχέση με κινήματα βίαιης αμφισβήτησης των κυρίαρχων οικονομικών συμφερόντων αλλά και σε οργανώσεις και κινήματα αυστηρά ΜΗ-βίαια.

    Ο 21ος αιωνας δυστυχώς θα μοιάζει σε αρκετά με τον 19ο αιώνα. Και ένα από αυτά στα οποία θα του μοιάζει θα είναι η αυξημένη καταστολή…

  16. Παραθέτω εδω ένα λινκ προς ένα άρθρο που περιέχει λινκς σε βιβλιογραφία σχετική με την αστυνόμευση της κοινωνικής διαμαρτυρίας. Από αυτά τα άρθρα άλλα είναι γραμμένα από οπτικές γωνίες φιλικές προς την αστυνόμευση της διαμαρτυρίας ενω άλλα όχι. Τα περισσότερα παρουσιάζουν ενδιαφέρον.

    http://www.openspaceforum.net/twiki/tiki-download_file.php?fileId=137

  17. «Ο 21ος αιωνας δυστυχώς θα μοιάζει σε αρκετά με τον 19ο αιώνα. Και ένα από αυτά στα οποία θα του μοιάζει θα είναι η αυξημένη καταστολή…»

    Πολυ ενδιαφερον. Καπου ειχα διαβασει καποια πολυ ενδιαφεροντα κειμενα για το πως απο την δεκαετια του ’80 και μετα κινουμαστε ακριβως κατα εκει. Θα ενημερωσω το σχολιο με link πολυ ενδιαφεροντα αυριο!

  18. Παραθέτω παρακάτω ένα απόσπασμα από μία γεωπολιτική ανάλυση του Stratfor* για την Ελλάδα, μία ανάλυση η οποία διαγράφει ένα σκοτεινό μέλλον για την Ελλάδα. Σύμφωνα με το άρθρο, ο πυρήνας του πρόβληματος της Ελλάδας εντοπίζεται σε ένα συνδυασμό τριών δομικών παραγόντων, της σχετικής αδυναμίας που έχει η Ελλάδα για την δημιουργία κεφαλαίου, της υπαρξιακής απειλής που συνιστά για την Ελλάδα η Τουρκία (απειλή η οποία έχει οξυνθεί λόγω της φάσης γεωπολιτικής ανόδου στην οποία βρίσκεται σήμερα η Τουρκία), και τέλος, της σημαντικής υποχώρησης, μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, της στρατηγικής σημασίας που είχε η Ελλάδα για την Δύση.

    * Το Stratfor δεν το θεωρώ κανένα «αθώο» ίδρυμα, διαπλέκεται πολύ στενά με το αμερικάνικο κράτος, τον στρατό, το υπ. εξωτερικών και άλλες αμερικάνικες κρατικές υπηρεσίες για να το θεωρώ αθώο. Παρόλα αυτά, τα επιχειρήματα σε αυτή την ανάλυση μου φανήκαν αρκετά βάσιμα, και ως τέτοια αξίζει να μας απασχολήσουν, προκειμένου να μας βοηθήσουν σε μία πληρέστερη κατανόηση της ελληνικής πραγματικότητας.

    «Greece also became vital for the United States as part of the U.S. Soviet-containment strategy. To maintain influence in Greece, the United States intervened in the Greek Civil War (1946-1949), furnished the Greek merchant marine with ships after World War II, rushed Greece and Turkey into NATO in 1952 and continued to underwrite Greek defense outlays throughout the 20th century. Even a brief military junta in Greece, referred to as the “Rule of the Colonels” (1967-1974), did not affect Greek membership in NATO. Neither did Greece’s near-wars with fellow NATO member Turkey in 1964 (over Cyprus), in 1974 (over Cyprus again), in 1987 (over the Aegean Sea) and in 1996 (over an uninhabited island in the Aegean).

    The United Kingdom and later the United States were willing to underwrite Greek defense expenditures and provide Greece with sufficient capital to be a viable independent state and enjoy a near-Western standard of living. In exchange, Greece offered the West a key location from which to plug Russian and later Soviet penetration into the Mediterranean basin.

    Geopolitical Imperatives

    Before we go into a discussion of the contemporary Greek predicament, we can summarize the story of Greek geography as told by history in a few strategic imperatives:

    * Secure control of the Aegean to maintain defensive and communication lines with key mainland population centers.
    * Establish control of Corfu, Crete and Rhodes to prevent invasions from the sea.
    * Hold the Axios River valley and as far up the valley as possible for agricultural land and access to mainland Europe.
    * Consolidate the hold on inland Greece by eliminating regional power centers and brigands, then collect taxes and concentrate capital in accordance with the needs of the state.
    * Extend control to outer islands such as Cyprus and Sicily to dominate the eastern Mediterranean (this is an imperative that Greece has not accomplished since ancient times).

    Greece Today

    With the collapse of the Soviet threat at the end of the Cold War and the subsequent end of the Balkan wars with the 1999 NATO bombing of Serbia, the political geography of the region changed once again. This time the change was unfavorable for Athens. With the West largely uninterested in the affairs of the region, Greece lost its status as a strategic ally. And along with that status, Athens lost the political and economic support that allowed it to overcome its capital deficiencies.

    This was evident to everyone but the Greeks. Countries rarely accept their geopolitical irrelevance lightly. Athens absolutely refused to. Instead it did everything it could to retain its membership in the first-world club, borrowing enormous sums of money to spend on the most sophisticated military equipment available and producing erroneous financial records to get into the eurozone. This is often lost amid the ongoing debt crisis, which is commonly described — mainly by the Western European press — as a result of Greek laziness, profligate spending habits and irresponsibility. But faced with a geography that engenders a capital- poor environment and an existential threat from Turkey that challenges its Aegean core, Greece had no alternative but to indebt itself after its Western patrons lost interest, and now even that option is in doubt. (Trying to keep up with its fellow EU states in terms of quality of life obviously played a role in Greece’s financial overextension, but this can also be placed in the context of keeping up with a modernizing Turkey next door.)

    Today, Greece cannot even dream of achieving its fifth geopolitical imperative, dominating the eastern Mediterranean. Even its fourth imperative, the consolidation of inland Greece, is in question, as illustrated by Greece’s inability to collect taxes. Nearly 25 percent of the Greek economy is in the so-called “shadow” sector, by far the highest rate among the world’s developed countries.

    Succeeding in maintaining control of the Aegean, Greece’s most important imperative, in the face of regional opposition is simply impossible without an outside patron. Going forward, the question for Greece is whether it will be able to accept its much-reduced geopolitical role. This, too, is out of its hands, depending as it does on the strategies that Turkey adopts. Turkey is a rising geopolitical power intent on spreading its influence in the Balkans, the Middle East and the Caucasus. The question is now whether Turkey will focus its intentions on the Aegean, or instead will be willing to make a deal with Greece in order to concentrate on other interests.

    Ultimately, Greece needs to find a way to become useful again to one or more great powers — unlikely, unless a great-power conflict returns to the Balkans — or to sue for lasting peace with Turkey and begin learning how to live within its geopolitical means. Either way, the next three years will be defining ones in Greek history. The joint 110 billion-euro bailout package from the International Monetary Fund and European Union comes with severe austerity strings attached, which are likely to destabilize the country to a significant degree. Grafted onto Greece’s regionalized social geography, vicious left-right split and history of political and social violence, the IMF-EU measures will further weaken the central government and undermine its control. An eventual default is almost assured by the level of government debt, which will soon be above 150 percent of GDP.

    It is only a question of when, not if, the Europeans pull the plug on Athens — which most likely will be at the first opportunity, when Greece does not present a systemic risk to the rest of Europe. At that point, without access to international capital or more bailout money, Greece could face a total collapse of political control and social violence not seen since the military junta of the 1970s. Greece, therefore, finds itself in a very unfamiliar situation. For the first time since the 1820s, it is truly alone.»

    http://webcache.googleusercontent.com/search?q=cache:1BmVMpVU_IUJ:www.stratfor.com/analysis/20100627_geopolitics_greece_sea_heart+stratfor+on+the+aegean+sea&cd=1&hl=en&ct=clnk&client=firefox-a

  19. Και για να δοθεί κάποια ισορροπία στα όσα λέει το Stratfor, που το ξαναλέω, δεν είναι ένα «αθώο» ίδρυμα, εδω ένα ποστ που αν και διαπραγματεύεται ένα διαφορετικό ζήτημα, παρόλα αυτά τόσο αυτός που το ‘γράψε, οσο και αρκετοί από τους σχολιαστές «θάβουν» το Stratfor κανονικά…

    http://fistfulofeuros.net/afoe/minorities-and-integration/hungarian-passports-or-dumbest-stratfor-article-ever/

    • Πολύτιμα στοιχεία Δ.Π. – και ευχαριστούμε!…

      Αν και δεν σχολιάζω πολύ αυτό τον καιρό, αυτό δεν σημαίνει ότι… δεν διαβάζω κιόλας τα σχόλια! 🙂

      (το ίδιο ισχύει για την KnowDame που μου είπε ότι έχει πολλή δουλειά αυτές τις μέρες)

  20. @Αφάσιος

    Κατά τα άλλα, μόνον κάποιος που δεν έχει να χάσει παρά μόνον τις αλυσίδες του εξεγείρεται. Αλλά και σ’ αυτή την περίπτωση δεν “αρκεί” η έλλειψη άρτου, χρειάζονται και ιδέες. Κι απ’ αυτές υπάρχει τεράστιο έλλειμμα. Ανφόρτσιουνατλυ.

    Συμφωνώ ότι χρειάζονται και ιδέες, οι οποίες προς το παρόν δεν υπάρχουν. Ο εφησυχασμός δεν βοηθάει στην παραγωγή νέων ιδεών. Νομίζω ότι καινούργιες ιδέες ξεπήδησαν σε δύσκολες εποχές της ανθρωπότητας. Ίσως το γεγονός ότι μπαίνουμε και πάλι σε δύσκολες εποχές βοηθήσει στην παραγωγή αυτών των ιδεών. Τώρα το αν αυτές θα μας βοηθήσουν στο να προχωρήσουμε σαν είδος, ή θα είναι μία από τα ίδια σε μάκρος χρόνου, η νεκροψία θα δείξει. Εμείς βέβαια το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα βρισκόμαστε στο μάταιο αυτό κόσμο για να τις γνωρίσουμε, πόσο μάλλον για να δούμε τα αποτελέσμτά τους 😉

    Ήδη ετοιμάζονται να κατασκευάσουν το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από σύντηξη υδρογόνου. Άφθονο πράγμα και καθαρό, δίχως ραδιενέργειες. Υπολογίζουν ότι λιγότερα από δέκα εργοστάσια αρκούν για την τροφοδοσία όλης της Ευρώπης. Το πρώτο θα αρχίσει να κατασκευάζεται το 2014 [στο πρότζεκτ συμμετέχει και ελληνικό ίδρυμα]… Με τη μέθοδο αυτή [σύντηξη υδρογόνου με λέιζερ] ένα κυβικό χιλιόμετρο θαλασσινού νερού ισοδυναμεί με όλα τα γνωστά ενεργειακά αποθέματα του πλανήτη!

    Μήπως θα μπορούσατε αγαπητέ να μας δώσετε και κάποιο σύνδεσμο;

    υγ. Λυπάμαι που δε θα έχουμε τη δυνατότητα πλέον να διαβάζουμε την οπτική σας στο διαδίκτυο για τα τεκταινόμενα. Να είσαι πάντα καλά

    @Kάρολος Πολσεμάνογλου

    Μολαταύτα, το κάθε status quo αλλά και κάθε νέο status quo ή νέα τάξη, που φιλοδοξεί να πάρει την θέση του υπάρχοντος, έχει πεπερασμένο χρόνο ζωής, όπως και το ανθρώπινο είδος έχει πεπερασμένο χρόνο ύπαρξης. Άσχετα αν μπορεί να πιάσουμε σαν είδος τελικά τα 2-3 εκατομμύρια χρόνια παρουσίας αν είμαστε κωλόφαρδοι, παρά την αυτοκαταστροφικότητα που μας δέρνει.
    Αρκεί να έχει κανείς αρκετό πασατέμπο και χρόνο ζωής για να δει αυτοκρατορίες και τάξεις νέες και παλιές να ανεβαίνουν, να ακμάζουν και μετά να σκάνε σαν καρπούζια.

    Μου αρέσει η οπτική σας αγαπητέ Κάρολε. Βοηθάει να βγαίνει κανείς από την αγωνία της επιβίωσης του μικρού σαρκίου του και να στοχάζεται τη γελοιότητα του είδους μας που νομίζει ότι είναι παντοδύναμο. Πόσο μάλλον όλοι αυτοί που νομίζουν ότι επειδή έχουν μερικά εκατομμύρια ή δις θα έχουν διαφορετικό τέλος από όλους εμάς που δεν τα έχουμε.
    Πρέπει να έχετε διαβάσει πολύ Ε.Φ. 🙂 Κι εγώ το ίδιο στα νιάτα μου 😉

    @ Δύστροπη Πραγματικότητα

    Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και για τους ενδιαφέροντες συνδέσμους.

  21. Μπλογκο-τρομονόμος από Καστανίδη, το Σεπτέμβριο
    http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=188907

    Την είδηση τη διάβασα πρώτα στον συναγωνιστή strangejournal
    http://strangejournal.wordpress.com/2010/08/02/ετοιμαζεται-νομοσ-για-τον-ελεγχο-των-blogs/

    Πρόκειται για ένα ευρύ ρυθμιστικό πλαίσιο που θα θέτει συγκεκριμένους κανόνες και αρχές, βάσει των οποίων θα ιδρύονται και θα ελέγχονται, από τη Δικαιοσύνη και όχι μόνο, όλα τα blogs και όλες οι ιστοσελίδες που υπάρχουν στο Διαδίκτυο.

    ΑΝ είναι δυνατόν να ζητάει κανείς… άδεια από την κυβέρνηση για να ανοίξει μπλογκ.

    Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης προτίθεται, αμέσως μετά το καλοκαίρι, να καλέσει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και πολίτες σ’ έναν ανοικτό, δημόσιο διάλογο, ώστε να ρυθμισθούν μέχρι το τέλος του έτους όλες οι εκκρεμότητες. Οπως πιστεύουν στο υπουργείο, στην πλειονότητά τους οι άνθρωποι του Διαδικτύου επιθυμούν να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση, ώστε να γνωρίζουν όλοι τους «κανόνες του παιχνιδιού» και να αποφευχθούν στο μέλλον φαινόμενα «κανιβαλισμού» και άλλων παράνομων προσωπικών επιθέσεων μέσω δημοφιλών ιστοσελίδων.

    Ο υπουργός Δικαιοσύνης Χάρης Καστανίδης είναι ΗΛΙΘΙΟΣ, ΑΣΧΕΤΟΣ και ΒΛΑΒΕΡΟΣ.
    ΚΑΝΕΝΑΣ διάλογος με την ΚΑΤΟΧΙΚΗ Κυβέρνηση των ΠΡΟΔΟΤΩΝ, που τρέμει μήπως εκτεθούν οι λαμογιές της από τα μπλογκ.
    Και.. όποιος μπλόγκερ πάει να συζητήσει μαζί τους, να ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΕΤΑΙ στο πατ-κιουτ από ΟΛΟΥΣ μας, σαν ΔΩΣΙΛΟΓΟΣ.

    Βασική προτεραιότητά του δεν είναι να αντιμετωπίσει μόνο το πρόβλημα της άρσης του απορρήτου, που παραμένει άλυτο,

    Η φράση είναι οξύμωρο σχήμα.
    ΠΩΣ «δεν θα αντιμετωπίσει μόνο» ένα… «άλυτο πρόβλημα» (του απορρήτου)?
    (το άλυτο εξ ορισμού δεν αντιμετωπίζεται)… χαχαχα :mrgreen:

    …αλλά να δώσει απαντήσεις σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα ελευθερίας και προστασίας δικαιωμάτων στον κυβερνοχώρο. Ετσι, θέματα που αφορούν την ανωνυμία του blogger, το χώρο από τον οποίον εκπέμπει, το περιεχόμενο των πληροφοριών που διαχειρίζεται, θα τεθούν στην ημερήσια διάταξη του δημόσιου διαλόγου.

    1) Η ασχετοσύνη τους κάνει ΜΠΑΜ. Ποιό «χώρο από τον οποίον εκπέμπει»? ΤΙ τα περάσανε τα μπλογκ? Τηλεοπτικούς σταθμούς?
    Ο «χώρος από τον οποίο εκπέμπουμε» είναι σε ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ και ΑΛΛΕΣ ΗΠΕΙΡΟΥΣ. Και… κάτω τα βρωμόχερά σας από αυτόν (ΔΕΝ μπορείτε να νομοθετήσετε ΕΣΕΙΣ τη… WordPress).

    2) Για το «περιεχόμενο των πληροφοριών που διαχειριζόμαστε» ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΛΕΓΧΟΣ δεν ειναι ανεκτός και από τεχνική άποψη επίσης ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ εφικτός. ΧΑΣΑΤΕ «κύριοι»…

    3) Ο δημόσιος διάλογος είμαστε ΕΜΕΙΣ, και η καφρίλα τους θα τεθεί στη ΔΙΚΗ ΜΑΣ ημερήσια διάταξη. ΑΝ χρειαστεί, θα λάβουμε ΕΜΕΙΣ μέτρα προστασίας από την αστυνόμευση.

    Οπως έλεγαν κύκλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης ο κ. Καστανίδης δείχνει αυξημένη ευαισθησία σε θέματα της ελεύθερης έκφρασης και της διακίνησης ιδεών μέσω του Διαδικτύου.

    Τον κακό του τον καιρό, να πάει στο διάολο ΚΑΙ αυτός ΚΑΙ η «ευαισθησία του»….

    Αυτό όμως δεν μπορεί να σημαίνει ότι είναι ανεκτό μέσω της ελευθερίας αυτής να θίγονται οι υπολήψεις άλλων ατόμων ή να πλήττεται βάναυσα η προσωπικότητά τους.

    ΣΙΓΑ μην ανεχτούμε τον κάθε ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ να μας φιμώνει επειδή «θίχτηκε η υπόληψή του». Ας ΠΡΟΣΕΧΕ.

    (κλπ).
    Διαβάστε το, είναι σπασμωδική κίνηση ΑΝΕΦΙΚΤΗ και τραβηγμένη απ’ τα μαλλιά. Μεγάλο ΦΙΑΣΚΟ προβλέπεται για την κυβέρνηση….
    Το ΜΟΝΟ πράμα που θα καταφέρει είναι να… ενώσει, να συσπειρώσε και να φανατίσει τα μπλογκ εναντίον της.

  22. Και κάτι συμπληρωματικό για το google

    Google as Big Brother

    Όσο για το νόμο, φαινόταν ότι θα υπάρξουν εξελίξεις. Δείτε τι συμβαίνει και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο συγκεκριμένος πόλεμος είναι μόλις στην αρχή.

    ΖΗΤΩ η «δημοκρατική» Ευρώπη. ΖΗΤΩ ο «πολιτισμένος» δυτικός κόσμος. Έτσι, για να πάψουν να υπάρχουν ψευδαισθήσεις

    υγ. Διόρθωσα και τον προηγούμενο σύνδεσμο στο Wired που δεν δούλευε

  23. Ενα ΚΑΠΩΣ ευχάριστο νέο έρχεται από τη Σουηδία, μέσω του μπλόγκερ Γατουλέα, όσον αφορά το (διωκόμενο παντού) WikiLeaks:

    http://gatouleas.wordpress.com/2010/07/28/%ce%bf%ce%b9-%ce%ba%ce%bf%ce%b9%ce%bd%ce%bf%ce%b2%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%af-servers-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%b1%cf%84%cf%8e%ce%bd-%cf%83/

    …Τι έκαναν λοιπόν οι Σουηδοί Πειρατές; Προσέφεραν τον νέο υπό ίδρυση ISP του Pirate Party, για την απρόσκοπτη λειτουργία του Wikileaks. Είναι σίγουρο πως μετά την Κίνα και οι ΗΠΑ θα αρχίσουν το ανελέητο κυνηγητό του…

  24. χμ, για αυτο:

    Ο “χώρος από τον οποίο εκπέμπουμε” είναι σε ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ και ΑΛΛΕΣ ΗΠΕΙΡΟΥΣ. Και… κάτω τα βρωμόχερά σας από αυτόν (ΔΕΝ μπορείτε να νομοθετήσετε ΕΣΕΙΣ τη… WordPress)

    δες αυτο:
    http://elawyer.blogspot.com/2010/08/e.html

    • @dudu
      Ευχαριστούμε ΠΑΡΑ πολύ, τόσο για τούτο το σύνδεσμο σε άρθρο του e-lawyer όσο και για τον προηγούμενο. Είναι πολύ πρόσφατα και επίκαιρα κείμενα.
      Σε ΠΑΡΑ πολλά που λέει συμφωνώ, σε μερικά (λιγότερα) όχι, αν και….
      …υποψιάζομαι ότι σχεδόν όλο το πρόβλημα έχει να κάνει με δύο σχετικά απλές παραμέτρους,

      1) Την μανιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης (και όχι μόνο αυτής ειδικά) να προστατευτεί από την απειλή της κριτικής των μπλογκ, κλπ.

      2) Την θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στη συκοφαντία όπως υπήρχε ανέκαθεν σε τυπωμένα κείμενα ή κλασσικά (μη-διαδραστικά) μέσα και όπως υπάρχει στο (διαδραστικό) διαδίκτυο σήμερα. Στη δεύτερη (δική μας) περίπτωση, υπάρχει ΠΑΝΤΑ δυνατότητα πλήρους και άμεσου αντίλογου, ο οποίος ΑΚΥΡΩΝΕΙ την όποια συκοφαντία. Αρα, ΑΚΟΜΗ περισσότερο, στο διαδίκτυο, πρέπει να ΜΗ διώκεται αυστηρά (και στις πιο πολλές περιπτώσεις καθόλου). Αυτή τη διαφορά μάλλον δεν την έχει επισημάνει ο e-lawyer, ή και δεν εστιάσθηκε σε αυτή, οπότε… θα του τη γράψω σε σχόλιο (ή και σε ποστ).
      UPDATE: Μόλις είδα ότι κάποιος «Πότμος» ΗΔΗ επεσήμανε κάτι (περίπου) ίδιο, κι ότι o e-lawyer ΑΠΑΝΤΗΣΕ (αλλά το θέμα δεν τελειώνει εδώ), ως εξής:

      Ο δημόσιος λόγος δεν χάνει την εξουσιαστική λειτουργία του μόνο και μόνο επειδή υπάρχει και ο δημόσιος αντίλογος: αυτό το επιχείρημα αφορά μόνι την συκοφαντική δυσφήμηση όπου παλιά ο θιγόμενος δεν μπορούσε να δημοσιοποιήσει τον αντίλογο.

      Αν βγω και δώσω μία πληροφορία ότι αύριο γίνεται σεισμός ή δημοσιοποιήσω μία διαρροή τύπου wikileaks που αναστρέφει αυτόματα τη γνώση του κοινού για έναν πόλεμο ή βγάλω ένα ψεύτικο μπλογκονομοσχέδιο , είναι σαφές ότι σε χειραγωγώ γιατί ακόμα κι αν είμαι αναξιόπιστος, θα ασχοληθείς για να το αποδείξεις . Άρα σε εξουσιάζω.

      Μία άλλη διαφορά από τα παραδοσιακά μέσα και τι διαδίκτυο είναι η αλλαγή κλίμακας: καμία εφημερίδα πριν δεν ήταν ΚΑΙ παγκόσμιας διανομής ΚΑΙ δωρεάν πρόσβασης ταυτόχρονα. Αυτό διευρύνει την έκταση της ισχύος που μπορούν να έχουν τα διαδικτυακά μέσα. Για να μην σταθώ στο γεγονός ότι αυτή η ισχύς δεν προέρχεται από αιρετούς αλλά ασκείται ως μορφή ατομικού δικαιώματος.

      Έτσι δεν θεωρώ ότι παραλλάσσει το γεγονός ότι ο διεθνής νομοθέτης ειδικά για την ελευθερία της έκφρασης αναγνωρίζει ότι πρόκειται για το μοναδικό δικαίωμα η άσκηση του οποίου «συνεπάγεται καθήκοντα και ευθύνες» όπως χαρακτηριστικά είναι η πάγια διατύπωση των κατοχυρώσεών του. Όπως και στα συμβατικά έτσι και στα διαδικτυακά μέσα η έκφραση δεν μπορεί παρά να συνεπάγεται καθήκοντα και ευθύνες έναντι των υπόλοιπων ατόμων.

      Σε αυτό του απάντησα κι εγώ προ ολίγου, αλλά… έφαγε το σχόλιό μου η άτιμη… blogspot ! 🙂
      (θα επανέλθω).

Σχολιάστε