Ο Λιγνάδης ως SIMULACRUM (ομοίωμα κατά Baudrillard)

Το σκάκι ως ανθρώπινο παιγνίδι τελείωσε στις 11 Μαΐου 1997, όταν πρωταθλητής κόσμου έγινε o Υπολογιστής «Big Blue» που νίκησε τον Γκάρυ Κασπάροφ. Από τότε, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να νικήσει στο σκάκι. Ο ρόλος ημών των… Homo Sapiens περιορίζεται στη μελέτη παρτίδων ανάμεσα σε συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης, Τεχνητά Ευφυείς Σκακιστές που παίζουν μόνο μεταξύ τους σε «ειδικά πρωταθλήματα», προβλέποντας περισσότερες επόμενες κινήσεις από όσες χωράει ένας ανθρώπινος νους.

Αργότερα, η καθιέρωση ενός ιδιότυπου «απάρτχάϊντ», ανάμεσα σε ανθρώπους και μηχανές, με ξεχωριστά πρωταθλήματα σκακιού για ανθρώπους και για μηχανές… απέκρυψε την πραγματικότητα του ότι δεν υπάρχει πια ανθρώπινος πρωταθλητής σκακιού, ούτε μπορεί να ξανα-υπάρξει. Τα μηχανικά συστήματα που παίζουν σκάκι θα νικάνε πάντα τον άνθρωπο και συνεχώς βελτιώνονται. Πρωταθλητής κόσμου σήμερα είναι το Stockfish, λογισμικό ανοιχτού κώδικα (open source) με Τεχνητή Νοημοσύνη εξειδικευμένη στο σκάκι.

Βέβαια, οι Τεχνητά Ευφυείς Σκακιστές δεν έχουν την παραμικρή συνείδηση ότι μας νικάνε. Βασίζονται σε αλγορίθμους προσομοίωσης που «βλέπουν» πολύ μακρύτερα στον εικονικό χώρο των πιθανών επόμενων κινήσεων στο παιγνίδι. Τώρα…

Προσέξτε: Και το επάγγελμα του ηθοποιού αποτελείται από προσομοιώσεις (όσο κι αν δεν αρέσει σε όλο τον κόσμο αυτή η ερμηνεία, ενδεχομένως). Δηλαδή…

  • Τι είναι «Καλός ηθοποιός»;
  • -Είναι εκείνος που υποδύεται μια πολύ καλή, απόλυτα πειστική προσομοίωση ενός άλλου ανθρώπου (πραγματικού ή φανταστικού).

Η υποκριτική τέχνη είναι πρωτίστως τέχνη προσομοιώσεων ή ομοιωμάτων και σ’ αυτό (ίσως παραδόξως) συγγενεύει κάπως με την Τεχνητή Νοημοσύνη, καθώς και (ιδίως) με τη θεωρία Ομοιωμάτων (Simulacra) του φιλόσοφου Jean Baudrillard.

Όμως…

Δεν αρκεί νάσαι «καλός ηθοποιός» ή σκηνοθέτης, για να είσαι «πνευματικός άνθρωπος»…

  • Δεν αρκεί ούτε νάσαι ταλαντούχος, για να είσαι ένας δημιουργικός (ή απλά ένας καλός) άνθρωπος.
  • Πάρα πολλοί ταλαντούχοι (ακόμη και διάσημοι) ήσαν κενοί πνευματικού περιεχομένου,

Π.χ. ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν στερείται ταλέντου, τουλάχιστον στην υποκριτική. Μετά από σπουδές, λόγω ταλέντου αλλά και γνωριμιών, με πρόσθετο πλεονέκτημα τη θετική φήμη του πατέρα του (Τάσου Λιγνάδη) κατάφερε να αναδειχθεί ως ηθοποιός και σκηνοθέτης, διαπρέποντας σε προσομοιώσεις χαρακτήρων, Σε όλες τις συνεντεύξεις του έπλασε ευφυολογήματα που προσομοιώνουν το χαρακτήρα ενός «αιρετικού δημιουργικού καλλιτέχνη», που (δήθεν) έχει πολλά να πει. Όμως…

  • Μετά την πλήρη αποκάλυψη της «σκοτεινής» πλευράς του, ο Δ. Λιγνάδης κατέρριψε την ψευδαίσθηση όσων τον θεώρησαν «αληθινό» πνευματικό άνθρωπο.
  • Διότι… όταν κάποιος συμπεριφέρεται π.χ. με τον εξής τρόπο (στην εικόνα που ακολουθεί) αυτο-αναιρείται και παύει να υπάρχει ως «πνευματικός άνθρωπος«. Δυστυχώς, πολύς κόσμος δεν το(ν) είχε καταλάβει εγκαίρως:…

Γιατί ο Λιγνάδης είναι Ομοίωμα (Simulacrum);

Με περίπου παρόμοιο τρόπο… όπως ένα Τεχνητά Νοήμον Σύστημα που είναι προσομοίωση ευφυίας χωρίς συνειδητότητα, ο Δημήτρης Λιγνάδης είναι μια προσομοίωση πνευματικού ανθρώπου, χωρίς πραγματικό πνευματικό περιεχόμενο! Σ’ αυτό θα επανέλθω, εξηγώντας αναλυτικά τον τρόπο που οι ιδέες του Baudrillard για τα Simulacra μπορούν να εφαρμοστούν επακριβώς στην περίπτωση του Δ. Λιγνάδη

UPDATE (26/02/2021):

Σχετικά

Image

(Συνεχίζεται)

4 comments

  1. Ιδιαίτερα ευρηματικός και οξυδερκής ο παραλληλισμός της υποκριτικής με την τεχνητή νοημοσύνη, και απολύτως επικεντρωμένο στα simulacra. Στην περίπτωση του κ. Δ. Λιγνάδη, όμως, εκτός από ομοίωμα, θα του απέδιδα τον χαρακτηρισμό παραδείγματος εγχειριδίου συμπεριφοράς, του πιο ένδοξου και άκρατου νεποτισμού αστικού τύπου, σε μια περιφερειακή και κακέκτυπη αυλή εξουσίας. ουσιαστικά, αν κανείς διατρέξει τις κριτικές των πονημάτων του, ακόμη και ως αυτόνομες δημιουργίες, θα διαπιστώσει ότι μάλλον μοιάζει με τους κόλακες του βασιλιά που εκθειάζουν τα νέα του ρούχα, για να μην του πουν την αλήθεια, πως είναι γυμνός. Είναι άλλο η δημιουργικότητα και πολύ μάλλον η Τέχνη. Κι είναι άλλο ο υποκριτής κι άλλο ο ηθοποιός, αλλά δεν νομίζω να χαμπάριασε ούτε αυτήν την διαφορά, με την αρχαία κιόλας έννοια του όρου.

    • Ε ναι…
      Στο μεταξύ υπέρ Λιγνάδη ξεσπάθωσε η Τατιάνα Στεφανίδου, τώρα πια γνωστή και ως… #Σκατιάνα.

      Π.χ.

      Υ.Γ. θενκς για τα καλά σου λόγια.

Σχολιάστε