Monte dei Paschi di Siena – ένα άθλιο χάος με μπίζνες και εγκλήματα

Το ακόλουθο κείμενο είναι το πρώτο μέρος της μετάφρασης του άρθρου που δημοσιεύθηκε διαδικτυακά στις 20-12-2016 (http://www.lavocedellevoci.it/?p=9260), και αφορά στην υπο διεξαγωγή δίκη στο Δικαστήριο του Μιλάνο για το σκάνδαλο της τράπεζας MPS (Monte dei Paschi di Siena).  Η παρούσα ανάρτηση είναι η πρώτη εμφάνιση του άρθρου στα ελληνικά.


Monte dei Paschi di Siena -ένα άθλιο χάος με μπίζνες και εγκλήματα

Συντάκτης: Andrea Cinquegrani. Μετάφραση: Γεωργία Γκαρδαλίνου.

mont-mps-450x450

Καθώς προβάλλεται το τραγικό σήριαλ της επιχείρησης για την ανεύρεση 5 δις, στο προσκέφαλο της Μonte dei Paschi di Siena, η [ιταλική] κυβέρνηση δουλεύει με σωστικές λέμβους και μια μπουκάλα οξυγόνου 20 δις για να ελαφρύνει το «μαρτύριο» (sic) όχι μόνο της ετοιμοθάνατης Mps, αλλά και άλλων ιδρυμάτων σε κωματώδη κατάσταση, όπως οι [τράπεζες] Veneto Banca, Banca Popolare di Vicenza, Carige και σίγουρα αυτών που καταπίνουν λεφτά.

Στο μεταξύ, ο Έλιο Λαννούττι, ο πρόεδρος της μαχητικής Αdusbef (αρτικόλεξο που περιγράφει τον Σύνδεσμο Προστασίας Καταθετών), είναι επί ποδός πολέμου. Στην πρώτη γραμμή στην εν εξελίξει δίκη στο Μιλάνο, εναντίον 16 κατηγορουμένων, εμπλεκόμενων σε σκάνδαλα παραγώγων που πλασαρίστηκαν από τα κορυφαία στελέχη σε ανυποψίαστους καταναλωτές και για τα οποία – απίστευτα – αιτήθηκαν να ενταχθούν ως πολιτική αγωγή η Bankitalia και η Consob, δηλαδή οι αυτουργοί αυτής της απάτης: ή, τουλάχιστον, εκείνοι που υποτίθεται ότι ήταν οι αρμόδιοι για επαγρύπνηση και επιβολή κυρώσεων, αλλά αντί γι’αυτό ωέχουν τα μάτια τους κλειστά. Η Αdusbef προχωράει περισσότερο, μια και στην εκδίκαση καταθέτει ένα έγγραφο «ιστορικό», που αποδεικνύει την συνενοχή του τότε νούμερο ένα της Βankitalia, του Mario Draghi, που πέρασε στο μεγαλείο της ΕΚΤ, και που διαθέτει την αληθινή πατρότητα όλων των δεινών των αποταμιευτών και οι μικρομετόχων της Μps, και δηλαδή την τρελή αγορά της Αntonveneta. «Εξαιρετική και άφθονη», αυτή η ενέργεια, για τους αρχικαπετάνιους, ξεκινώντας από την κορυφή της πρώην τράπεζας της Σιένα, Giuseppe Mussari, ο οποίος είχε τον τρόπο έτσι να αναρριχηθεί στην καρέκλα του προέδρου της Αbi, της Ένωσης των Ιταλικών Τραπεζών.

ο Τζιουσέππε Μούσσαρι
ο Τζιουσέππε Μούσσαρι

Ταυτόχρονα, στο δικαστήριο της Σιένας παίζεται το σενάριο ενός άλλου έργου, ακόμα πιο τραγικού, που δεν είναι άλλο από την «αυτοκτονία» του Ντέιβιντ Ρόσι, του διευθυντή επικοινωνίας της αρχαιότερης τράπεζας στον κόσμο, ο οποίος » έπεσε » από τον 6ο όροφο του palazzo Salimbeniτι έκπληξη!– ακριβώς μόνο μια μέρα πριν την καυτή επίσημη κατάθεση του ενώπιον ανακριτή κι εισαγγελέα, στις 7 Μαρτίου 2013. Και λίγες μέρες πριν, μια πραγματογνωμοσύνη – εξίσου απίστευτα – μιλάει για «πιθανή αυτοκτονία» και αυτοαναιρείται αρκετές φορές. Το μυστήριο προστίθεται στο μυστήριο.

Αλλά ας γυρίσουμε πίσω την μπερδεμένη αυτή κασέτα. Με αφετηρία το κατηγορητήριο του Έλιο Λαννούττι, του οποίου η εστίαση είναι κυρίως για την ευθύνη του Mario Draghi, του ανθρώπου που εξουσιοδότησε την αυτοκτονία – αυτή τη φορά κυριολεκτικά – της τράπεζας Mps και που σήμερα της αρνειται τις είκοσι ημέρες για την αύξηση κεφαλαίου και την αποφυγή ενός bail in – ή σικέ διάσωσης.

 ΕΝΑ ΔΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ, Ή ΑΛΛΙΩΣ Η ΕΦΟΔΟΣ ΣΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕ

Ιδού το κατηγορητήριο του Ε. Λαννούττι, σημείο προς σημείο:

ο Έλιο Λαννούττι
ο Έλιο Λαννούττι

Στην δίκη ενώπιον του δικαστηρίου του Μιλάνου για το σκάνδαλο Mps, με 16 κατηγορούμενους, συμπεριλαμβανομένων όχι μόνον της πρώην ηγεσίας της αρχαιότερης Τράπεζας του κόσμου αλλά και της Deutsche Bank Αg, υποκατάστημα του Λονδίνου της ιδίας, καθώς και της Νomura international pl, ο συνήγορος της Adusbef, Filippo Centonze (που αντιτίθεται στο αίτημα των Bankitalia και Consob να συμμετάσχουν στη σύσταση πολιτικής αγωγής, με το σκεπτικό ότι ενώ την εξουσιοδοτούσαν, είχαν πλήρη επίγνωση ότι η ενέργεια αυτή της εξαγοράς της Αntonveneta, θα εξελισσόταν σε λουτρό αίματος, με πασιφανή παράβαση των κριτηρίων προληπτικής εποπτείας στη διαχείριση της πίστωσης και των αποταμιεύσεων) αιτήθηκε την απόδοση σε πρωτότυπο της απόφασης με αρ.πρ. 154/ 17/3/ 2008 που κατατέθηκε στο αντίγραφο με την οποία ο κυβερνήτης ανυποψίαστος, επέτρεψε την εξαγορά.

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επικεφαλής τον Mario Draghi έχει μόλις αρνήθεί την παράταση που αιτήθηκε η Mps για καθυστέρηση 20 ημερών της αύξησης κεφαλαίου: «με την ολίσθηση, υπάρχουν κίνδυνοι της επιβίωσης της τράπεζας», ήταν η δικαιολογία της ΕΚΤ.

Η Μonte dei Paschi di Siena, η αρχαιότερη τράπεζα του κόσμου που για 544 χρόνια είχε αντέξει λιμούς, επιδημίες, εισβολές βαρβάρων, τσουνάμι, σεισμούς, δεν κατάφερε τελικά να επιβιώσει της ανίερης διαχείρισης του Giuseppe Mussari, προέδρου της Αbi και της Monte,του Τραπεζίτη, σημείο αναφοράς του PD που στη Σιένα ανέκαθεν κυβερνούσε, όπως και στην Banca d’Italia.

Όλα τα δεινά της Μonte, το δράμα των αποταμιευτών, των εργαζομένων και μιας ολόκληρης πόλης, που αμαυρώθηκε το βράδυ μεταξύ 6 και 7 Μαρτίου 2013 από τη δολοφονία του Davide Rossi, επικεφαλής της επικοινωνίας,που πλασαρισαν ως «αυτοκτονία» όλα έχουν αφετηρία μιαν απόφαση μέχρι στιγμής αδημοσίευτη, αυτής με τον αρ. 154 της 17ης Μαρτίου 2008, υπογεγραμμένης από τον κυβερνήτη της Βankitalia με θέμα: “ Βanca Μonte dei Paschi di Siena. Εξαγορά πλειοψηφικής συμμετοχής του ελέγχου της Βanca Popolare Antoniana Veneta” .Αυτό το όπλο που καπνίζει είναι ιδιοκτησία της Βankitalia με υπογραφή του Mario Draghi, στραμμένο ενάντια στην Μonte, η οποία δεν διέθετε τα απαραίτητα μέσα για να ικανοποιήσει την μεγαλομανία ενός μέτριου τραπεζίτη, που προωθήθηκε στην προεδρία της Ενωσης των Ιταλικών Τραπεζών, αποκλειστικά χάρη στις εξαιρετικές του σχέσεις με την οικονομική και πολιτική εξουσία του αρμονικού συνονθυλλεύματος [groviglio armonioso di Siena ]

Οι προδηλες ευθύνες του κράχ της Monte ανάγονται ακριβώς σε αυτήν την επιστολή που υπογράφει στις 17/03/2008 ο Ντράγκι, με τον Μούσσαρι (διευθυντικό στέλεχος και σημείο αναφοράς του PD), ισχυρό προεδρο της Αbi και της Monte, με την οποία επιστολή ενέκρινε και εξουσιοδοτούσε την εξαγορά της Antonveneta επί πιστώσει στην τιμή των 9 δις ευρώ από την Banca Santander του Emil Botin, που την είχε εξαγοράσει κανενα μήνα πριν για το ποσό των 6,6 δις ευρώ.

Ο Μάριο Ντράγκι εξουσιοδότησε την εξαγορά επί πιστώσει μέσω των εξής προκαθορισμένων οδών: “αύξηση κεφαλαίου ύψους 6 δισ. ευρώ και την έκδοση των υβριδικών μέσων μειωμένης εξασφάλισης για συνολικά 2 δισ. ευρώ καθώς και μια χρηματοδότηση γέφυρα ύψους 1,95 δις αποπληρωτέας μέσω της πώλησης μη στρατηγικών περιουσιακών στοιχείων”, παρότι είχε πλήρη επίγνωση ότι όλη αυτή η ενέρεια ήταν υψηλότατου κινδύνου,ιδιαίτερα και μετά το από το σκάσιμο της φούσκας των τοξικών sub prime τον Αύγουστο του 2007 στις Ηνωμένες Πολιτείες, η οποία είχε εξαπλωθεί στις παγκοσμιοποιημένες αγορές.

Γιατί τελικά η Βankitalia και ο Ντράγκι ευνόησαν αυτή την πολύ επικίνδυνη επιχείρηση, ενώ από τις επιθεωρήσεις ήξεραν ότι τα οικονομικά της Μοντε δεν ήταν εύρρωστα μετά την αγορά της Τράπεζας 121 (πρώην τράπεζα της salento) σε απαγορευτικό κόστος, το σκάνδαλο του May Way και του For You, χρηματοοικονομικά προϊόντα υψηλού κιδύνου που πλασαρίστηκαν ως συνταξιοδοτικά προγράμματα στα οποία είχαν εγγραφεί σύμφωνα με τον κατάλογο των επικίνδυνων προϊόντων της Βankitalia 160.000 οικογένειες, και ο άνεμος της χρηματοπιστωτικής κρίσης, που από τις ΗΠΑ φυσούσε στην Ιταλία προκαλώντας στις 14 Σεπτεμβρίου 2008, μία από τις πιο σοβαρότερες Κρίσεις στην ιστορία με την πτώχευση της Αμερικανικής Τράπεζας Lehman Brothers της οποίας τα τοξικά ομόλογα, συνέχισαν να πωλούνται ως “ασφαλή”, και επαναεισήχθηκαν στο καλάθι “χαμηλού κινδύνου/ χαμηλής απόδοσης” της Αbi με τον τίτλο “Patti Chiari’ [Ξεκάθαρες συμφωνίες]». συνεχίζει στο κατηγορητήριο ο σχολαστικός Lannutti.

ο Φαμπριζιο Βιόλα
ο Φαμπριζιο Βιόλα

 Ο Ντράγκι, πρώην γενικός διευθυντής του Υπουργείου Οικονομικών και πρώην υπεύθυνος για την Ευρώπη της Goldman Sachs, της ισχυρής τράπεζας με τις περίφημες περιστρεφόμενες πόρτες, παρέα με τους αρχηγούς των κυβερνήσεων και των υπουργών οικονομικών του μισού πλανήτη, δεν ήταν ένας ανίδεος, αντιθέτως ήταν ο κυβερνήτης της Βankitalia ενός πανακριβου άρματος με 7.000 υπαλλήλους, οι οποίοι είχαν το καθήκον της έρευνας των οικονομικών κύκλων και την αποτροπή της κρίσης και της χρηματοπιστωτικής συστημικής κατάρρευσης, κατάρρευση που ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2007 με την κρίση των ενυπόθηκων δανείων υψηλού κινδύνου. Ο ίδιος ήταν και πρόεδρος του Φόρουμ για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα  (Financial Stability Forum) ενός διεθνούς οργανισμού που γεννήθηκε το 1999 με πρωτοβουλία των υπουργών των Οικονομικών και των διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών του G7 για την προώθηση της Διεθνούς Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τη μείωση των κινδύνων του χρηματοπιστωτικού συστήματος, χάρη στην ανταλλαγή πληροφοριών και συνεργασία μεταξύ των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων παγκοσμίως.

Μήπως ο Ντράγκι εξουσιοδότησε αυτήν την άκρως επικίνδυνη ενέργεια με την Antonveneta , πιθανώς για να μην υπονομεύσει την πολιτική στήριξη του PD και εκείνη που προέρχονταν από περιβάλλοντα της Forza Italia (τότε κυβέρνηση), όλοι συνδεδεμένοι με την Μόντε μέσω μιας ειδικής ρήτρας, του αρμονικού συνονθυλλεύματος τoυ συστήματος της Σιένας, ώστε και ο ίδιος να μην έχει εμπόδια στις βλέψεις του για την προεδρία της ΕΚΤ;

ο Μάρκο Μορέλλι
ο Μάρκο Μορέλλι

Αυτό δεν είναι γνωστό. Αυτό που αντίθετα αποτελεί βεβαιότητα, είναι η καταστροφή που επέφερε αυτή η παράλογη ενσωμάτωση, με αποτέλεσμα όχι μόνο την αποσταθεροποίηση της τράπεζας, αλλά και την καταστροφή του μέλλοντος των αποταμιεύσεων όπως επίσης και εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών, που απαλλοτριώθηκαν και λεηλατηθηκαν με την αρωγή της Βankitalia, ενός οργανισμού που κατέληξε καθοδηγούμενος από γνωστό επιχειρηματικό κύκλο τραπεζιτών: Τόλμησαν ακόμη να θέσουν και τον εκβιασμό του συνταγματικού δημοψηφίσματος, εαν τυχόν είχε επικρατήσει το όχι ενάντια στη μεταρρύθμιση JP Morgan-Ρέντζι.

Για παράδειγμα, ο Μάρκο Μορέλλι, ο εκπρόσωπος της JPMorgan, τον οποίο ο υπουργός των Οικονομικών Pier Carlo Padoan διόρισε ως επικεφαλής της αρχαιότερης τράπεζας ύστερα από την παύση του προκατόχου του Fabrizio Viola, με ένα απλό τηλεφώνημα. Ο οποίος Μορέλλι συνεχίζει να παίζει το κεφάλι των καταθετών, των αποταμιευτών και των εργαζομένων, με την ακόλουθη δήλωση : “η αλλαγή του πολιτικού θεσμικού πλαισίου μετά το δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου, στην πραγματικότητα καθιστά αδύνατο να θεωρηθούν ως δεσμευτικές οι εκδηλώσεις ενδιαφέροντος που είχαμε λάβει « Και αναφέρεται σε επενδυτές που εκδήλωσαν ενδιαφέρον συμμετοχής στην ανακεφαλαίωση των 5 δις για την περιουσιακή ενδυνάμωση της τράπεζας.

Η κυβέρνηση μέχρι τώρα, αποφεύγοντας την εθνικοποίηση του ιδρύματος, είχε ικανοποιήσει πλήρως τις ψευδαισθήσεις της JPM και του Μορέλλι , σχετικά με την ιδέα της επαναλειτουργίας της προσφοράς ανταλλαγής μεταξύ των ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης και δράσεων για όσους συνδρομητές είχαν εξαιρεθεί ήδη τον Νοέμβριο από την Consob λόγω ασυμβατότητας του προφίλ κινδύνου, μετά από παρέκκλιση των κανόνων της Μifid ώστε για μια ακόμη φορά τα ίδια υποζύγια να επωμισθούν τα απαράδεκτα ρίσκα.

Η ιδιωτική αποκατάσταση των κεφαλαίων, που επιδίωκαν με σθένος οι διορισμένες από την κυβέρνηση Ρέντζι ηγεσίες της Μοντε κατά τις επιθυμίες της Μόργκαν, δεν φαίνεται να ήταν απόρροια της προστασίας των πελατών με λογαριασμούς όψεως, των καταθετών, των εργαζομένων που διατρέχουν πολλούς κινδύνους, αλλά κυρίως οφείλεται στην παχηλή αμοιβή διαμεσολάβησης που ορισθηκε για αυτήν την ενέργεια, και δηλαδή ύψους 448 εκ.ευρώ, για μια τράπεζα που στο χρηματιστήριο αξίζει λίγο παραπάνω από 500 εκ., αφού τόσο καιρό απομυζείται και λεηλατείται, με ανακεφαλαιωποιήσεις και εξαΰλωση αξιών ίσης με 32 δις τα τελευταία δέκα χρόνια”

Ο Λαννούττι παρέχει μια σειρά ποσών και ανατριχιαστικών δεδομένων.»Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2005, στην πραγματικότητα, η χρηματιστηριακή αξία της Μόντε ήταν ίση με 12 δισ. Ευρώ,ενώ σήμερα είναι λίγο περισσότερο από 500 εκατομμύρια, αφού έχουν ισοπεδώσει τους πόρους, συμπεριλαμβανομένης της αποταμιευσης του δημοσίου, μέσω ανακεφαλοποιήσεων για περισσότερα από 20,5 δισ. ευρώ και την χρηματοδότηση της καταστροφικής αγοράς της Αntonveneta, που κόστισε ονομαστικά € 9 δισ. Ευρώ (17,1 δισ. Ευρώ στον τελικό απολογισμό) την οποία αγορά ενέκρινε και εξουσιοδότησε ο πρώην κυβερνήτης της Βankitalia και νυν πρόεδρος της ΕΚΤ Μario Draghi, και μάλιστα με όλες τις διεργασίες επί πιστώσει και μέσω παρακινδυνευμένων προϊόντων και bonds/ ομολόγων μειωμένης εξασφάλισης που πλασαρίστηκαν μαζικά κι χωρίς απολύτως καμιά εξαίρεση.

Αυξήσεις κεφαλαίου της mps: 5,0 δισ. ευρώ το 2008 · 3,0 δισ. ευρώ το 2009 · 2,0 δισ. ευρώ το 2011 · 2,5 δισ. ευρώ σε 2012, 5,0 δισεκατομμύρια ευρώ το 2014 · 3,0 δισ. ευρώ στο 2015. Συνολικά 20,5 δισ. Ευρώ. Αν προσθέσουμε 12 δισ. Ευρώ (χρηματιστηριακή αξία έως 31.12.2005) και 0,500 εκατ. Ευρώ, της σημερινής χρηματιστηριακής αξίας, φθάνουμε σε μια καταστροφή της αξίας του ιδρύματος, για περίπου 32 δις ευρώ στη δεκαετία «.

ο Βιττόριο Γκρίλλι
ο Βιττόριο Γκρίλλι

Και τέλος ο Λαννούττι εξάγει ως συμπέρασμα: «δεν είναι πλέον θεμιτό οι διαχειριστές της Μόντε και οι νέοι “Τραπεζίτες”, σαν τον Μάρκο Μορέλι, που υποστηρίζεται από τον Vittorio Grilli, πρώην γενικό διευθυντή ττων Δημοσίων Οικονομικών και πρώην υπουργό Οικονομίας (κυβέρνηση Μόντι) , εντολοδόχο για την Ευρώπη της jpmorgan, και μάλιστα με την εξωτερική αρωγή των Bankitalia και Consob, να μπορούν ανενόχλητοι να συνεχίζουν να καταστρέφουν τις αποταμιεύσεις των Ιταλών πολιτών και το αρχαιότερο πιστωτικό ίδρυμα στον κόσμο, που άντεξε σε λιμούς, πολέμους, επιδημίες και εισβολές για 544 ολόκληρα χρόνια, δεν είναι θεμιτό να χρησιμοποιούν τους αποταμιευτές ως πειραματόζωα ενός bail in, μιας εγκληματικής δηλαδή απαλλοτροίωσης των αποταμιεύσεων, που ήδη προκάλεσε τη χρεωκοπία σε 130.000 οικογένειες των πελατών των τραπεζών Banca Etruria, Banca Marche, CariChieti, CariFerrara με πάνω από 19,7 δις ευρώ εξαυλωμένα ,Veneto Banca και Banca Popolare di Vicenza , φορτώνοντας στις πλάτες τους το βάρος της ευρωπαϊκής οδηγίας του BRRD και του burden sharing .

Σχεδόν 20 εκατομμύρια Ιταλών πολιτών με το όχι τους στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβίιου 2016, εκτός της υπεράσπισης του Συντάγματος, επαναπροσδιόρισαν ότι η αποταμίευση που υπερασπίζεται το άρθρο 47 είναι ιερή και αβίαστη. Η Adusbef θα συνεχίσει να την υπερασπίζεται, με όλα τα νομικά μέσα προβλέπονται απο τους νόμους ενός Κράτους Δικαίου.


° Adusbef:Associazione difesa consumatori ed utenti bancari, finanziari ed assicurativi


Παράρτημα – Η επιστολή του Μάριο Ντράγκι που επικαλείται το κατηγορητήριο (στα ιταλικά).

Schermata-2016-12-20-alle-20.36_04.png

Schermata-2016-12-20-alle-20.36_19.png

Schermata-2016-12-20-alle-20.36_30.png


Παρεμφερή άρθρα (στο ιταλικό site του άρθρου)

[…]